Ruhi Hatunoğlu

[GooD aNd EvıL]

Bağışıklık
İdama mahkum oldum o kumral saçlarında
Arıyorum son gün de o ela gözlerini
Kemik parmaklığımın ölüm duvarların da
Dinliyorum duy sesin yankılanan sözlerini
***
Bedenimin en küçük hücresinde sen varsın
Prangalı azılı mahkumun oldum artık
Acı vermez işkencen içimde yaşayansın
İşkencene kazandı bedenim bağışıklık.
12.11.1981/ANKARA


Ruhi Hatunoğlu

[GooD aNd EvıL]

Sabır
Güne özlem çekerek hergün ufukta batan
Dünden gebe yarının baktık umutlarına
Geçip giderken günler umuttue yerde yatan
Sabır ey Allahım sen artık kullarına
***
Her günün günahıydı işlenen şu kalplerde
Kimi gün yare övgü kimi gün de bir çile
Günün aydınlığını beklerken *******de
Denizin dalgasıyla atıldık hep sahile
***
Barışa çağrı diye karanfil tutan eller
Bir sevgili uğruna neler vermediler ki
O günlerde dikilen sıra sıra heykeller
Umut dolu günlerle onlar ölmediler ki.
10.11.1981/ANKARA


Ruhi Hatunoğlu

[GooD aNd EvıL]

Dertler Kışladı
Çiğ düşen dudağımda adın anılı kaldı
Beni perişan etti gözlerimde ki yaşlar
Sende başlayan sevgim yaz sonu sonbahardı
Yedi yerimden vurdu bana attığın taşlar
***
Yılı günde görünce bulduğum acıydı sen de
Bir mum gibi eridim bakarken gözlerinde
Bir umut verdin bana heyecanlı düğünde
O günden sonradır ki sevgin yeniden başlar
***
Bak yüzümde şakladı sonbaharın kamçısı
Seni seven gönlümün bitmiyor hiç sancısı
Bitmeyen bu sancının çekilirken acısı
Bahara umut diye dertlerin bende kışlar
10.11.1981/ANKARA


Ruhi Hatunoğlu

[GooD aNd EvıL]

Dedim Adına
Hergün seni uzaktan gölge gibi izlerken
Üstünde gözüm kalır seni öyle gözlerken
Sivri bir hançer olur o aşkın yüreğimde
Nurlarla yoğrulansın bir meleksin içimde
İlk sevdiğim isimsin seni hiç unutamam
Yazgım diye belledim seni şiirlerimde
Elin gözüyle sana inan ki hiç bakamam.
09.11.1981/ANKARA


Ruhi Hatunoğlu

[GooD aNd EvıL]

Bende Benden İçeri
Seni sensiz
gizlice sevmelerim
değilmi ki
beni yaşama
bağlayan
hele hele o sohbet
sonrası
hani o şiirsel yanın varya
işte beni o bağladı
sana
sus
sakın bir söz söyleme
en güzel sözcüğün bile
beni yaralar
vurulur can evim
ah bu sevim
hep böyle kalsın
bende
benden içeri
sus kimse duymasın
ölürüm sınra
kahrolurum
ve seni bir ürkek serçe gibi
elimden kaçırmak
istemem
aydın yarı gecem de
ışıdın milyarlarca yıldız oldun
bende
benden içeri
sarıldım yaşama
seninle o sohbet sonrası
suskunluğum bozuldu
adını dizelerde andım hep
bir ilahı anar gibi
okurmusun lütfen
Nereye gitsem
Ellerini tutasım gelirken
Saçlarını okşayasım gelir
Leylak kokusu saçlarını
İçimdeki o kısır döngüde
Hep seni
Ama hep sana
Nasıl ulaşacağım
Aşkımın yeni baharı
05.08.2000/ANKARA


Ruhi Hatunoğlu

[GooD aNd EvıL]

Sussun
Yandım anam diyemeden
bir bıçak saplandı
kalemime
sussun diye
susar mı yüreğim
susar mı kalemim
günü bölüverdim ikiye
zaman bir su gibi
akıp gitti
güneşin son kızıl oklarıda
karanlıkta bitti
bir bıçak saplandı
güne
diyemeden yandım anam
ve sızlayan gün devrildi
biliyormusun
düşlerimdi
ucsuz ve bucaksız.
04.08.2000/ANKARA


Ruhi Hatunoğlu

[GooD aNd EvıL]

Bulduğum
Sevgiyi aradım yıllarca
Baba ocağında
Ana kucağında
Dost bağında
Sonunda buldum
Sevgiyi
Yar dudağında
1980/ANKARA


Ruhi Hatunoğlu

[GooD aNd EvıL]

Dörtlükler
Şu dünyada ağaç gibi dallı budaklıyız
Kimimiz yapraksız kimimiz yapraklıyız
Açmadan solup solmadan kururuz hergün
Günden güne yaşayan ve solan baharız.
16.02.1981/ANKARA

Olma fırsat düşkünü düşmanın olsa bile
Doğru ol dürüst ol işine katma hile
İnsanlık denilen şey öyle anşaşılmaz bir şeydir ki
Bir kötülüğün olursa bin iyiliğini götürür sele
13.05.1980/ANKARA


Ruhi Hatunoğlu

[GooD aNd EvıL]

Zincirledim
Aradığımı buldum gitmem başka kapıya
Sıra senin değilse beklerim ben sevdiğim
El açıpta yalvardım senin için tanrıya
Gel de kurtar şu ömrümü yollarına verdiğim
***
Yazgım yazdıysa seni bu bir şaka değil ki
Kovma beni kapından kulun kölen olurum
Senin uğruna ölmek benim için nedir ki
Ayrılık verme bana ben hergün kahrolurum
***
Hergün yaşlı gözlerle seyrederken uzaktan
Sana olan sevgimi artık gömdüm bağrıma
Uzak değil yakında çıldırırken meraktan
En kalın zincirleri vurdum duygularıma
***
Saçının tellerinde asılırken duygular
Bir düğün anısıyla yaşıyorsun içim de
O düğünden beridir bende bitmez umutlar
Bir dağ gibi büyüdü umutlar kederim de
***
Ruhi seni anarken hep böyle satır satır
Ufukta bir kor alev olup hergün yanacak
Hasta olan gönlüne istersen bıçak batır
İsmini son nefeste yine sensiz anacak.

08.11.1981/ANKARA


Ruhi Hatunoğlu

[GooD aNd EvıL]

Kısır Döngü
Durgun akınca zaman
gebe gün büyür
kısır ******* uzar
yaşamak bir tutku olur
beklenen umutlarla
salınan geceyi
bıçak kesmez
geçmezken söz
doğar
karanlığında duygular
ateşten sıcak
yumuşak pamuktan
ağır olur
devrilmez gün
akınca zaman durgun
sözler pas olur dillerde
ve yitikte kalır
kızgın güneş
çınarlar
ay ışığında
gölge olr
suskun gecede
yarasalara gün doğar
eder baykuşlar bayram
akan suya vurmaz
günün renkleri
tuvalleri boşta kalan
ressam
yitirir yaratıcılığını
ozansa
usuyla düşünür
yazar belleğin de
sıra sıra
dizeleri
ve heykeltraş
umuda açılacak
gözlere
indiremez çekiçleri
zaman durgun akınca
kol gezen bekçilerin
duyulur düdük sesleri
düüüürt diye
ve böler karanlığı
ikiye
sesleri bu düdüklerin
ne var ki
hiçbirşey aklamaz
gebe gün bitiminde
kısır döngülü geceyi
aklarsa uyku aklar
ak güvercin gibi
seyir de karanfil olur
ve olgusu
olur barış
ay geceden karanlık
zindanlı gece aydan
bulutlar dağılır
bir tutam beklerlik
umuttur
yürekler de
al hoyrat gönül
deli gönül tat
yaşat
şu kısacık yaşantıyı
bak durgun akıyor zaman

16.12.1981/ANKARA


Ruhi Hatunoğlu