Kağan İşçen

[GooD aNd EvıL]

Bir Konuşma
bunu halledebilirim
ürpermem seherle
belki zorlanabilirim
bilemem kaçıncı kişiyle

şiir hayatın içinde
dalları kırgın meyve
onu arar bulurum sana
anlarsın aşk ne ölüm ne

bir şarkılık ömür ne...

[GooD aNd EvıL]

Bir Liseli Uyanması
beni yargılayan kış günlerimin gülüşsüzlüğün olması
gölgeli dağ olmuş ellerimiz birleşmiş öykümüzce
ağlar kurda kuşa yem ederiz öfkemizi gerisi suskunluk yaralı
beni bıraktığın dallarında susmuş ırmaklarım
tir tir çocuk ağlayışı sarmalanır oramda buramda afrika olur kaşların kirpiklerin
köpük köpük sızlar yüreğimde nasırlı güncemiz kadersiz
istediğin bahtımın günsüz güldestesi kapkara
saçlarınca tutuşturduğun sabahlarıma bir bardak demli çay olursun ey buluşsuzluğum buluşmasızlığım
şelale olmuş nehirime gidişin tüketir budanmamış acısızlığımı
kahırsız sokaklarında yalan dolan mazisiz çiçeklenmiş
buz olmuş bir hayat pencerisisin sen artık
bir liseli uyanması gibi
ölüşsüz

[GooD aNd EvıL]

Bir ölüme bir sonsuzluğa bir sana
kaldırımlar soğuk tenli yatağında yalnızlığımın
acıların yuvalandığı yerde naziktir ay ışığı kahramanca
samanyolu yutar hayallerimi gözlerimde biriken yakamozlarda
yıldızlardan umut çalma zamanıdır sarhoşluğa vurmadan işi
herşeyin bittiği yerde sarıldığım şiirlerde sen ölüm ve sonsuzluk
parmaklarımda acı hem de bol güneşli içebilirsin bir tanem
çocuk oyuncağı zaman sevişimde senfonisini arzularının
dumanlı sisli siyah bir öpücük
bir ölüme bir sonsuzluğa bir sana çünkü sezgisiz eziklik yerli yersiz ölüşlerim göğe
bulutları ısırıyorum hırsımdan
yeryüzü yağmurun yoksul çığlığı
gülerim öyküsüz öyküme nadiren
gülüşümde sen

[GooD aNd EvıL]

Bir Yalnızlıktan Diğer Bir Yalnızlığa Kurduğumuz Köprü
sıkı sıkıya sarıldım soğukluğuna sokakların
ellerim eski püskü
bir acılarım gıcır gıcır
hayatla tek hemfikir yanımız ölüm
cennet meyvası ağlamaklı yosma
haklıydın
ben kendime bile öteki pasaklı
farklı uçurumlarımız ayrılıkta birleşti
kalbimde enfarktüs
beynimde ur
gözlerimde katarakt
yarattığımız en'lerin en en'i bu boşluk
bir yalnızlıktan diğer yalnızlığa kurduğumuz köprü paylaştığımız hastalıklı tek şeyin en şeyi
geceyi bozan ritimdir kalbimin tek anlamı
ayrıldığımız noktalarda birleştik hep
aynılaştığımız anlarda biz biz olmadığımız gibi
yok
önem ve anlam derecelerine göre boy boy akşam uzaklığının karamsı soğukluğu
sarı sarı ışıklarda hastalıklı
birlikteliğimize yazdığımız aptal şiirli
kızkovalayan fişeklerinin kıçımızda patladığı günlere ağlamaklı
yok o uzaklıkların karamsı soğukluğu
ardına su dökmeden uğurladığımız...

bilsen bakışlarındaki esmer lekeler tek karagün dostlarım
bilsen yırtık ceplerimde sakladığım saçlarının ılık artıkları
çıplak bir ağacın dallarından boşanan karlar gibi iner kalbime
bilsen bir kenara lazım olur diye bıraktığımız karanfil kokulu hatıralarımız
bilsen birlikte o ilkleştiğimizin yabancılaşması ilkleşmiş birlikteliğimize
parmaklarımın hayata karşı duruşu işte sırf aşk için aşksızlık gibi

[GooD aNd EvıL]

Birikim
yüzyılları biriktirdim sana
kış yağmurlarını kumbara yaptım yüreğime
üşüdükçe özlüyorum seni

[GooD aNd EvıL]

Bitmezlikte
başlamışlık bitirir bilirim seni
eteği ilkyaz duyarlığı çamurlu nehirim
bizi ayıran günün ilk ışıkları desem kırılır mısın ince erik dalları gibi
yoksa inanır mısın mart yangınlarına düşmüş bahar ağaçları arkadaşlığıyla
heeeyyy duy beni kızıl denizlerin hırpalanmış bıldırcını
saatlerimi ayarladım yoksunluğuna penguen gülüşünün
masum çocuk gibidir aşk canavar gülüşlü
ağlarına takılmışım oturaklı bakışlarının
sen yavru balabanın uçma tutkusu
ben yalnız kalma korkusunda kuş yuvası
çelişkiyle beslenir dünyanın hörgücü
bizler dünyaya muhtaç çöl mağribileri
la comparsa coşkusu eser başında şairlerinin titrek
ben maceraperest bir yalnızlık sarhoşu
ritmini unutur kalbim yeryüzü sen olduğunca
ellerimde çılgın
hatırlanmak unutturur beni anlar mısın engin deniz duruşunla
akrep gömeçleri yelkovanlar kırlangıç kaprisleri sen olur soframa ortak
ekmeğimi taştan çıkarırım kirpiklerimin kınında çıkmaz günlerin saadeti
damıtılmış ayrılıklarda ve ölümlerde güncemin berrak sayfaları

[GooD aNd EvıL]

Biz Bizi Kaybettik
okuldan çıkardım.karşıdaki yıkık evi unutamam.gelirdin..gökyüzü hep gri olurdu.ağaçlar kül rengi...gizlenecek suçlar gibi öperdim dudaklarını.doyamazdım boyun büküşünün anlamına.ne derdin susuşunla? yapmaaaa deyişinle...
o yeni ayakkabılarımı sana gösterdiğimde nasıl buruk sevinçle gülmüştün.daima kapıya yakın dururdun.alışamamıştın çılgınlıklarıma...ağaca çıkalım derdin.karanlık kollarıma sinerdi.isli bacalar gibi.gidişinle gökyüzü aniden kızıla keserdi sanki.yanardı alev alev.gri bir cehennem olurdu seni benden alan daracık sokaklar,yoksul yollar.kaybetmiştik.kaybedenler yaşar ancak aşkı derdin.o yaşta.yıllar sonra anladım aşkla şiirin kaybedenin kazandığı bitimsiz birer oyun olduğunu.giderken hiç dönüp bakmazdın.bilirdin dayanamayacağını.korkardın.belki de ağlardın.soğuk olurdu.senden sonra öyle de kaldı.her ayrıldığımda üşüdüm.aslında ben senden sonra hep seni yaşadım.öptüğüm her dudakta,baktığım her gözde,okşadığım her saçta.biliyorum.şimdi sen bile o sen değilsin.ben olmadığın halini arıyorum belki.aradığım için seviyorum hala seni.kim olduğunu ve kim olduğumu unuttum.görmüyorum önümü bile.her an karşıma çıkacakmışsın gibi arıyor gözlerim birilerini birşeyleri.yeni gelen bilinmeyenden gelen hediye paketi gibi.yollarda meraklı gözlerle arıyorum.heyecanla.tutkuyla.ve hüzünle.şarkılarım seninle kaldı.içimdeki ezgi hiç değişmedi.aynı şarkının aynı yerinde gökyüzünün aynı noktasına çakılıp kalıyorum gene....canımı yakan gülüşünü atamadım üzerimden.iç çekişini.yanan resmindeki gülüşünde sakladım yaşamak gibi yaşamanın tadını.benliğimdeki kendimi öldüreli çok oldu.yaşayan başka biri var hayatımda.ama o ben değilim işte.doğrusunu istersen ben senle kaldım.senin de benle kaldığın gibi.çünkü artık sen de sendeki seni öldürdün içinde.yokuz biz.biz bizi kaybettik.aşkla.çünkü aşk kaybeder.geride arayış.yalnızlık.şiirle varolma çabası.mutsuzluk.yüceltmek ölümü.düşünmek sokakların sensiz olamayacağını

[GooD aNd EvıL]

Biz ki Erteledik Ölümü
dağınıktık ama ısrarcı
yüzümüzü sabah ayazıyla yıkadığımız günler
başlangıçsız bitişsiz öfkemizle eylüle yıktık herşeyi
soframızdaki en son ekmek kırıntısına kadar paylaşmak istedik taşkınlığımızı sokaklarla
dünyalara yeterdik yeteriz hala sevgili
sabahsızlığımıza işçiler nasıl teselli taşıdıysa aynı öyle
yorgun bıldırcın sürüleri gibiyse de vurulmuşluğumuz
umut hammalı olmak en çok yakışan bize sevgili
sararmış bayramlıklarımızda sonbahar ilan etse de seferberliğini
biz ki sonunu beğenmediğimiz öykülere inat sevdik devrimi
biz ki masumca düşünen dörtbiryana savrulduğumuzu
biz ki suçlanmış çocuk ağlamışlığı
bizki aya güneşe düşkün turna sürüsü
kırgınlık hanemizde arkadaşların ihanetidir ayrılık
biz ki erteledik ölümü
biz ki çok sevdik şarkıların derinliğini
dudak büküşsüz usançsız yılkı atları gibi
biz ki her doğan gün doğum sancılı
kangren uykularımızdan uyandık yağmura özlemli

[GooD aNd EvıL]

Bol Kanamalı Mağara Oyunu
seni sevmek cennetsiz dindir kitabımda
kuş sapanı olursun ormanlarında beynimin
sessizliğe gömülür tabiat
mahkumdur bileklerim birbirine tevazusuz
kanıma susamışlar kentindeyim
şenlikli gelir ölüm
çocuk bahçesine girmiş gibi
nöbetleşe aşk bu işte kan kusar kanyonlar
bulutlar yağmursuz
kanıksanmış susuzluk gibi aşksızlık
akıcı olan yokluğun ve daimi ölüşlü evren
şimdi utanıyorum seni arayamamaktan
konuğumsun tecride alınmış yüreğime
ben ayak takımıyım tanıdığın tanımadığın
yüzlerin imasında imanı paylaşmak parya
mutluluk kendini kandırmaktır harcı ölüm
mutluluk o en eski aptallık dudaklarda savruk
sırası gelince bol kanamalı mağara oyunu
ateşi bulduk yanmak için aşka ve eşitliğe
barikatlarda natebessüm burjuvazi
sarayda aşk entrikadır
sırça köşklerinde kuyu dipleri efendilerin
aşk diyorum sıçraması bilincin
aşk artıdeğeri anlama
işten atılmak öğle sonrası baharı içinde gizleyerek
yıldızlara bakıp uyumak
dağlanmışlık boynunda kölelik prangası
köklerim kanımla beslenir
ve yaratırım kendimi kendimle

[GooD aNd EvıL]

Boş Çerçeve
tabi ki sensin yüreğimin duvarına çakılmış boş çerçeve
boşladığın hayat resmimi doldurdum yalnızlığımla