Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Damla

Hışırtılı dokunuşlarımla usulca dokunarak,
Kadife yapraklarının arasına,
Sarılan her damarında senin,
Akan ip incecik bir suyum ben.
Bir sana,
Bir kendime karışır giderim.
Su olurum da gelir gözlerine dökülürüm.
Damla damla
Bir damlayım ben.
Bir damla sevdanla,
Bin damla türkü olur,
Katmer katmer açılırım dillerinde.
Bir damla da sen bırak,
Hadi sen bana.
Güneş’ten aldığın parlak ışığından,
Kirpiklerine süzülen her bir damlanla,
Hadi damla,
Damla ki bana,
Kucağıma dökülsün gökyüzü maviliğin,
Damla damla.
Adı,
Bir damla acı,
Bir damla gözyaşı da olsa;
Yeter ki seni bana müjdeleyen bahtiyârlığın,
O bir damlacığın her zerresinden aksın bana,
Damla damla.
..

/Gizemli bir noktasında her insanın, mutlaka bir “Damla” sı vardır; /
Ulaşsa da ulaşmasa da ona /
Belki bir dantel inceliğinde örülmüş,/
Belki de bir sarmaşık gibi sarmıştır/
Ruhunu./
Platonik bir aşk ironisi halinde/
Saklar durur yüreğinin bir köşesinde devamlı./
O da hisseder,sezer bunu. /
Birikir birikir. /
Dilinin ucuna kadar gelir../
Kalır…/
Her şey kendi damlası içinde…/
İşte o bir damladaki büyünün lezzettir ki /
Bir yaşam sevinci halinde damlar biteviye/
İnsana… /
Hayata…/
Ve Doğaya…/

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Değer mi Yaşamak

Sessizliğin ortasına dikilen adam
Alnını,
Güneşin kafatasını bile eriten,
Işığına dayayarak,
İntihar kokularına bırakıyordu bedenini.
Uçarcasına bakarak etrafına,
Döküldü o an işte geçmişinden sızan acı türküleri,
Rüzgarla yol alan bulutlara.
Islık çalan bir serseriydi artık
Özgürlüğünü damıtarak beyninden,
Tuhaf bir sessizliğin
Dörtnala gidişine gülüyordu.
Atlılar çok gerilerde kaldı
Şimdi zaman modern,
Duyguları söndüren itfaiyecilerin köpükleri dahi katkılı,
Yok
Eski sokakların tadı.
Yargılar
Değişiyor gün be gün,
Yaşamsa,
Ne kadar ağlamaklı?
Şen şakrak kahkahaların yükseldiği
Bir masaldı;
Düş kırıklarına halka halka geçercesine
Yaşananlar.
İnsan,
Bu kadar mı değişmeli?
Elbette ki
Değişim,
Ama değer mi kendini,
Kendi içinde her şeyiyle yok ederek
Böyle yaşamak?

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Değişim

Dün dünde kalsa
Dün dünde bırakılan noktasından ya da başlasa
İkilemin
Bir kaçınılmazlığında yaşar durur insan
Eylemin
Dönüşü yok ki
Biten bitti ise kalanda tutuşmak neden? ..
İşte böyle sarar insanı yine de tuhaf hüzünler
Duyguların kabına sığmazlığında
Budur
İnsanı var eden.

Yarın yarında yaşanacaktır
Yarın dün olduğu zaman bile
Her dün
Çok farklı olacaktır bir önceki dünden
Değişimin
Uyumunda yürümek gerekir
Yoksa
Devamlı kendini tüketen bir bedende
Kendisiyle mi savaşacak beyninde insan? ..

Ölüm varsa
Doğumla da kendisini var edendir
Bilmeli insan
Dün dünde kalacak gün gününde yaşanacaktır durmadan
Çünkü
Yaşamın her bir ânı
Aslında
Bir farklı zaman.

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Delinin Yakarışı

Kurumuş kekik dallarının,
Elimize yüzümüze bulaşan kokusuyla,
Ağlatır dururuz geceyi hüzünlendirerek.
Birazdan ay ışığında yıkanan bir peri,
Çıplak memelerinden dökülecek balı cömertçe sunacaktır;
Yontulmuş taşın
Sanata soyunmuş elllerine.

Sabahları çok erken kalkarlar bu ülkenin mezar kazıcıları;
Daha işe başlamadan,
Elleri kelepçeli bir mahkumun
Son sözleri kazınacaktır dikdörtgen mermere:

'Bal aklımı aldı
Aklımsa,
Yontulan memeleri yaladı'

[GooD aNd EvıL]

Denize Özlem

Şarkılar geçip gidiyor önümüzden bu gece birer birer
Geçiyor bütün şarkılar
Salınarak yüreğimize
Dalgası vurur gibi
İçimiz bir deniz coşuyor
Ne kadar özlemindeyiz
Ki
Şarkılar
Şimdi daha dokunaklı,
Anlatır gibidirler
Bize hep denizi.
…
Bu gece ay ışığı ve deniz
Sanki
Biz,
Bu şarkılarla birlikte dans ediyoruz
Deniz kokuyor yüreğimiz.

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Dinlen

Sessizce
Sessizliğimi dinle! ..
Kalbimin sana olan ateşini hisset
Sükunetimi al benim
Benimle dinlen! ..
Sen ateş pırıltılı bir aşkın ey o masum kızı
Kokulu çiçeklerinle gel
Gir bahçeme
Sakinleş
Durul
Haydi dinlen! ..
Bak bahar güneşi
Yavaş yavaş ikindisine doğru kayıyor kendisinin
Senin gözlerin
Senin gözlerinle
Bak perde perde kapanıyor bende bir koca hayat
Kirpiklerimin altına saklanan bir damla gökyüzü maviliğine sokul gözlerimin
Haydi dinlen! ..
Yüreğinin sessizliğini kat kat can yap sessizliğime
Sırlarınla saklan
Yüreğimde haydi dinlen! ..
Sen mavilikler içinden şavkıyan gökyüzünün o ışıklı yıldızı
Ve aşk muharebelerinin kahraman kızı
Uzat ellerini uzat ve sarkıt parmak uçlarından bana o mavi alevi
Ve dinlen ufkumun sahillerinde
Gül bağımın bin gülü benim
Çocuk gözlerinden düşen masumiyetinle soyun
Göz bebeklerindeki aşk tortularından bırak ve bereket saç gülşenime
Bahçelerimde dinlen! ..
Mahmur gözlerinde bir öğlen uykusu keyfi var senin bu gün
Her taze baharla saklambaç oynayan
Günahkar düşlerimin yalnızlığına kapanan kızı
Saklan
Haydi saklan yüreğime
Uyurken
Seni uyurken
Seni seyretmek
Bir başka âlemde sanki dolaşmak gibi
Bu seninle ne muhteşem bir hayal! ..
Haydi gel! ..
Suskunluğun bile senin
Her şeye değer
Bir sevgilinin ruhundan sağılarak bana doğru seyrediyorsa
Her şey eğer
Dinle kalbimi
Ve
Haydi bende dinlen! ..

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Diren

“- g ö z l e r i m / k a r a n l ı k ş i m d i / d i r e n e c e k / t e k b i r / h ü c r e m y o k
t i t r e k... / y ü r e ğ i m d e n...b a ş k a...-.............................................”


Oysa bir Çiy damlasında
Bir alaimi sema dan yansıyan
Ne varsa
Renk cümbüşünün
Pırıltısını düşürürdü dalgın
Ve
Kısık aralığında müstesna o gözlerin.

Kirpiklerinde bir Çiy,
Demlenen Güneş’in süzülen rengini içer
Endişeli anlamları
Bir bir çeker alır
Gölgelenen yüzünün kıvrımlarından.

Sanırım anlıyorduk
Birbirimize aslında ne kadar da vurgunduk
Gözbebeklerinde işte o zamanlar öyle yırtılırdı karanlık.

Gücün yüreğinde kesin
Biliyorum
Kımıltılarında
Bir şeyler oluyor
Dönüyor bir pervane,
Kuşlar şimdi bir başka bir başka kanatlanıyor sende
Serin rüzgârların fasılasız esiyor
Ben başka sen başka dağlara yaslanmış
Asmışız
Günahları boynumuza;
Gülümsemene oturan o hüzünle
Donan her karesinde fotoğraflarından
Beynime izini düşüren bir sen varsın artık
..

Diren
Gel yüreğimle diren.
Bak,
Fırtınaya beraber “ D i r e n e c e k ” her şeyde ne kadar da çoğalıyoruz

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Direnmek

bir suskunluk

tam da konuşurken oluyor seninle bu tuhaf hal

bir anda ve birdenbire bitiriveriyorsun

hani

bu anlarda sanki o kocaman eski hayalin

cümle bedenimde keskin bir bıçakla

beraber yürüyor

ağlamayı çok istediğim

ve tamam dediğin zamanlarda

bilmiyorum sen nasıl hallerlesin ki

yaşadığımda bu tükenişi

senin sen olmadığın zamanlarınla


bende olduğun o günleri

bilsen

çok istiyorum

aynı sular bir daha asla öyle akmayacaklar

biliyorum

işte ondandır

sen bana bakma

direnemiyorum

sesindeki bu buyurganlığa

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Dokun Bana

Dokun bana
Gözlerime dökül
Kirpiklerinden süzülen bakışlarınla gel
Sıcaklığıma karış kanım kaynasın senle
Dokun bana
İçime seril
Teninin kokusu yayılsın her bir şeyime
Nisan çiçekleri tazeliğindeki bedeninle
Dokun bana ki
Kalbin kalbimin ritminde tıklasın
İçine işlerken senin
Kendimi seninle doldurayım
Bir kadeh vişne şarabını dudağıma alır gibi
Yudumlasın bedenim seni.
Dokun bana
Canını kat kat can yap
Kıvrım kıvrım katıl canıma.
Hadi artık dayanılmaz hafifliğinle sokul bana! ..

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Dokunmak

Gül'e nasıl dokunulur?

Ben bilmem ki...

Gül'ümserim sadece.

Bu dokunmak mıdır?


Ne zaman yeşil bir çift Gül görsem

Düşlerimde…

Gözbebekleri sanırım.

Ağlarım...

Dokunmak bu mudur?


Şiir gözlüme
Aklımda kalan

Bir Bilge Aşktan

Eflatun Güller derlemek isterdim.

Yapamadım...

Dokunamadım,

Aslında dokunmaya bile kıyamadım.

Ali Arslan