Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Fısıldandı Doğunca Bir Akit

Her gün ezan okunur, beş vakit.
Hepsinin de kılınır namazı.
Fısıldandı doğunca bir akit.
Cenazeye son mühür, namazı.

Zengin fakir sarılır bir beze.
Arda kalır evlat, mal ve servet.
Namaz hazır, varisler müfreze.
Hayat kuştu... Ve uçtu bu devlet.


21 Temmuz 2004 Çarşamba, Danimarka-Køge 23.59 *4+3+3

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Fitneci Münafık

Fitneci münafık yatar kalkar nafile.
Ondan bîzâr eder, öteki yüzü bile.
Münafık zor insan, ifade gelmez dile.
Dünyası aydınlık, öbür taraf hep çile.


15 Temmuz 2004 Perşembe, Danimarka-Køge 00.32 *6+7

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

*******

Kovup güneşi
Kızıl ufuklarından,
Gündüzleri kapkara basan *******...

Eşkıyalar gibi inip
Sarp dağlarından,
Çiçekler ülkesini basan *******...

Sallandıkça mendiller
Hasret limanlarından,
Sevenleri derinden sarsan *******...

Sinsice geçip
Gönül deryalarından,
Aşk gemisini yakan, korsan *******...

Zalimce ayırıp
Umutları hülyalarından,
Hasret kabuslarını salan *******...

Geçerken dertler
Sitem sokaklarından,
Bülbül nağmeleriyle dolan *******...

Daralırken kalpler
Kasvetli karanlıklardan,
Ümit ışıklarıyla solan *******...

Umarsız atıp
Çile yükünü omuzlarından,
Sessizce ortadan kaybolan *******...

Kurtulunca gökler
Parlak yıldızlarından,
Gündüz uykularına dalan *******...


15 Subat 2004 Pazar, Danimarka-Køge 01.24

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

*******den Hüzün Dökülür

Bazen kuru bir ırmağa döner
Yangın alazı yüreğim.
O an,
Kara bir yas düşer,
Zamandan payıma.

Çatır çatır çatlar
Yıkılır göğü tutan direğim.
*******den hüzün dökülür
Düş yansısı dolunayıma.

Şu fâni dünyada
Huzurum kalmadı desem:
Çıngar çıkar,
Bir vur bin işit misali.

Avare dolaşır
Havsalamda,
Hüzün kokulu duygular
Sersem mi sersem!
Çöl sedası ağıtlar
Başıma taç yapar
Yitik visali.


30 Haziran 2004 Çarşamba, Danimarka-Koge 20.47

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Gecenin Bir Yarısı

Gecenin bir yarısı,
Elektrikler kesik!
Yağmur yağıyor.
Canımın bir yarısı,
İnliyor kesik kesik.
Yaram kanıyor.
Mazi buruşuk.
Gurbetle uyuşuk.

Gönlümde bir yangın.
Ruhum bana kiracı.
Umutlar düşlere dargın.
Kalbimde bir acı,
Keder hüzünle barışık.


17 Mart 2004 Çarşamba, Danimarka-Køge 22.47

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Gel, Ey sevgili!

Kara bulutlar hep nâçar ve garipleri mi seçti?
Bilemem, yüzyıllar böyle perişanlıkla mı geçti?

Böyle acımasızlıklar var mı geçmiş senelerde?
Bu denli yer etmiş miydi ukalalık çenelerde?

Sevgi yok, seviye hiç yok; bu nasıl dert, nasıl hüzün!
Solmuş gülü, dikenlerin tırmaladığı her yüzün.

Mevlana’yı ve Yunus’u bu güne taşıdık, nasıl?
Kabukta kaldık, özlere hiç inemedik velhasıl.

Kîl-ü kâl ile uğraştık giremedik asla hâle.
Hak hukuk çiğnendi, zemin açıldı suça vebale.

Yıllarca bülbülü konuk ettik kulaklarımıza.
Gurbet türküsü söylettik çatlak dudaklarımıza.

Geniş bir gönül yok muydu, hoş fikir yok muydu bizde?
Hep korsan gemilerini yüzdürdük balçık denizde.

Gel, ey sevgili! Artık al güllerin koklanmaz oldu.
Nefes verdiğin bu handa, gönül soluklanmaz oldu.


21 Nisan 2004 Çarşamba, Danimarka-Køge 23.13
8+8

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Geldim

Yaralanmış bir kuşum
Dizine geldim.
Sevdanla vurulmuşum
Gizine geldim.

Ettin beni virane
Gözüne geldim.
Gönlüm oldu divane
Sözüne geldim.

Sevdan yel gibi esti
Hızına geldim.
Dostlar selamı kesti
Sızına geldim.

Boyunduruğa koştun
Çizgine geldim.
Coşamadım, sen coştun
Dizgine geldim.

Yirmine varamadım
Yüzüne geldim.
Ellere bakamadım
Yüzüne geldim.

Dergahının gülüydün
İlmine geldim.
Hayatımın rolüydün
Filmine geldim.


17 Nisan 2004 Cumartesi, Danimarka-Køge 19.11

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Gelin Kardeşler

Gelin kardeşler ilim öğrenelim ilim!
Aydınlığa çıkarır insanları ilim.

Cennet konaklarına ulaştıran bir yol.
Güçlü kılar, onunla bükülmez hiçbir kol.

İlim yalnızken cana yakın sadık yoldaş.
Karanlık dehlizlerde bir ışık, bir sırdaş.

Ünsiyeti pek de hoş, en iyi arkadaş.
Sırtı sırta verilen bir dost, aziz kardaş.

Darlıkta yardımcı ve iyi bir kılavuz.
Düşünce ufkumuzu serinleten havuz.

İlim öğrenmek şeref, kurtuluş yolu bu!
Her şey ondadır, ister yaş isterse kuru.

İlim helak olmağa çare, bir tek felah.
Düşmanları caydıran güç, en iyi silah.

Gidiyor milletler hep onunla ileri.
Terk eden zavallıdır, kalır daim geri.

O kalbi cehaletten kurtaran bir hayat.
Ondan yoksun toplumlar güçten uzak, heyhat!

Maddi manevi ilim iki güç, kanattır.
Bu güçlü kanatlarla uçmak bir sanattır.

Biz de uçalım iki kanatlılar gibi.
Ufka koşalım bıçkın şen atlılar gibi.


14 Mart 2004 Pazar, Danimarka-Køge 18.36
7+6

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Gelmeyecektin Niye Çektirdin Madem

Tarlalar gelincik çiçekleriyle bezendi,
Boyun büktü çiğdemler.
Hayatımda en güzel nakıştı, desendi,
Seninle olduğum demler.

Bu sabah da güneş doğdu sensiz!
Yine tenhalaştı alem!
Duygularım o kadar hırçın ve densiz!
Gelmeyecektin, niye çektirdin madem?


24 Şubat 2004 Salı, Danimarka-Køge 23.20

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Gelsen de Olur, Gelmesen de

Elveda dedim aşka, bir son verdim.
Artık gelsen de olur, gelmesen de.
Hiç yapamam, olamam sensiz derdim.
Artık bilsen de olur, bilmesen de.

Hasreti tattım, ağzım; içim yandı.
Bir su versen de olur, vermesen de.
Bilmem bu gönül sana nasıl kandı! ?
Bir gül versen de olur, vermesen de.

Bir gül dedim, yüzüme hiç bakmadın.
Artık baksan da olur, bakmasan da.
Şu dünyama bir ışık hiç yakmadın.
Artık yaksan da olur yakmasan da.

Üç günlük ömür bitti, bire indi.
Benim olsan da olur, olmasan da.
Son nefesimi verdim, acım dindi.
Saçın yolsan da olur, yolmasan da.


26 Haziran 2004 Cumartesi, Danimarka-Køge 00.52
7+4

Necmi Ünsal