Hasan Ulusoy

[GooD aNd EvıL]

Bilesin Gönlüm

Eyvah gönül bu yol seni çekiyor
Gam dağına yolun düşer bilesin.
Dert ehliyim diye derdi yüklenme,
Dert vurunca tebdil şaşar bilesin

Güneşi akşama satan bu devran
Varlığı yoklukta yutan bu devran
Yokluğu yoklukta tutan bu devran
Ol diyen ol derse yaşar bilesin.

Gam ilinde nice yanık yürek var
Gam bilmeze gönüle ne gerek var
Dünya tatlı yenilen bal börek var
Damak tutmaz diş de düşer bilesin

Acısı gönüle düşer bilmezsin
Yol kırılır yolcu düşer bilmezsin
Her yaratık fani beşer bilmezsin
Yer kudurur volkan taşar bilesin

Kıyameti vaad eyler yaratan
Kuranda vaadini söyler yaratan
Zalim değil zulmü neyler yaratan
Herkes çukurunu eşer bilesin...

[GooD aNd EvıL]

Bilmem

... BİLMEM

Dostları harcayarak, dostluğu bitirerek,
Yükselmenin insana, hayrı mı olur bilmem.

Bir gün izzet-ü ikbal terkeder her insanı,
O zaman insanlıktan, eser mi kalır bilmem.

Dostları kötüleyip, makam tutmak hoş değil,
Fakat öyle yapmayan, makam alır mı bilmem...

Samimi insanların, ezilmesi adettir.
İnsan dostça samimi, bir kul mu olur bilmem.

Doğru sözün sahibi, dokuz köy dolanırmış,
Acep onuncu köyden bir tat alır mı bilmem.

Gariban ezilirken, vicdanım perişandır,
Zalimler yaşarken cezasın bulur mu bilmem.

[GooD aNd EvıL]

Bilmezsin Hancı

Gelmek arzum idi gönül yorulur
Varsam belki gönlün bana kırılır
Yar yanına böyle nasıl varılır

Gönülde tereddüt, duyguda sancı
Benim halim nedir bilmezsin hancı...

Yıldızları kıskandıran sevdalar
Yüreğimde temiz aşkın yeri var
Tereddütlü aşk gönülü yaralar

Kaybettirir dosta olan inancı
Benim halim nedir bilmezsin hancı...

Seni sarmak için açıkken kolum
Zemheri tavırla değişti yolum
Sevdikçe buruşup açmayan gülüm

Zannedersem yar gönüle yabancı
Benim halim nedir bilmezsin hancı...

Kalınca gönlümüz gülerse eğer
Kapında kırk yıllık kölelik değer
Sultanlar sarayda nazlıymış meğer

Kendime besledim öfkeyi hıncı
Benim halim nedir bilmezsin hancı..

Sardıkça bağrıma artıyor sızı
Hayalimi tutan o vefasızı
Sende ateş yoksa zemheri buzu

Bendeki efkar ile donar be hancı
Gönül hasretinle yanar be hancı...

[GooD aNd EvıL]

Bir Bahar Hatırasına…

Bahar sabahı, Akdeniz sessiz, sakin dururken
Yüreğimde çırpınmalar, avuçlarımda bir el.
Geçiyor karşı dağlardan kire bulanmış duman,
Seyrederken ufukları, deniz gözlü bir güzel.

Denizleri utandıran derinleşen gözlerin,
Ruhuma açtığı yara, denizden daha derin.

Ayazda üşümemiştim, yanmamıştım güneşte,
Hissederken sevdasını, deniz gözlü ceylanın.
Bakışları dalgaları sükunete götürür,
Ateşi yakar denizi, gönlümdeki sevdanın.

Yanında ayazlar sıcak, ateş yakmıyor, serin,
Şarkıların gölgesinde, nemlenirken gözlerin.

Martıların çırpındığı, o mavileşen zemin,
Ruhuma alkış tutarken, duymadın mı sesini
Bir köhne sandalda gezip, dolaşırken el ele,
Hissederek utandı meltemler gül nefesini.

Bu güne kadar gördüğüm denizler kan ve irin,
Vefasız dostun açtığı yara taze ve derin.

Kaç gün oldu gideli bak, o günden beri kaç gün
Takvimlerin kadehinde hicranın katil zehri.
Kaybettim bir gece gittin, tadı bitti dünyanın,
Beklerim gelmezsin şimdi, gözlerim yolda Mehri.

Bir mekanın var gönlümde gayet ince ve narin,
Boş kalmasın dön gel artık yüreğimdeki yerin.

[GooD aNd EvıL]

Bir Garip Akşamdır

Bir Garip Akşamdır

Bir garip akşamdır güzelim, bir garip akşam
Ay düştü yüreğime, pırıl pırıl oldu bak
Sağ yanımda ses veren güller şımarık
Kendine has bilir zamanlarda sırlı duran baharı.
Bir garip akşamdır güzelim, yüreğimde gam...
Dolaşıyorum Kırıkkale sokaklarında yalnız
Gam kokulu sokak çocuklarından aldığım ilham.

Ne yamyamlar tanıdım güzelim, nice yamyamlar
Dişlerine soktukları kürdanlar, insan çıkarır
Gözlerinde seyrederim en kahpe cinayetleri
Taşıdıkları kimlikleri masum, bembeyaz görünür.
Ama ruhları o kimliklerdeki mürekkepten kara,
Ne yamyamlar tanıdım güzelim, nice hayvanlar.
Ekmeklerine can doğrarlar, katıkları kandan
Onlar uslanmaz, onlar köpeklerden arsız, utanmazlar...

Ne insanlar tanıdım güzelim, nice insanlar
Yokluğun pençesinde, şerefiyle yaşayan,
Zerre kadar haksızlığa vicdanları isyanda
Gözlerinde seyrederim, civanmertliği, gözlerinde
Ama asrın fırtınaları özlerini örseler
Ne insanlar tanıdım güzelim, nice kurbanlar
Ekmekleri temiz, niyetleri halis, gayretleri çok
Her yerde garip, her yerde horlanır, bilinmez onlar...

[GooD aNd EvıL]

Bir Garip Yorum

Garipçe geldim dünyaya bir köyünde ülkemin
Gelirken karşılamamış, koçtan kurbanlar beni

Ağlamışım benliğimden, varlığımdan habersiz,
Beklermiş önümde felaketler tufanlar beni.

Güzellikler gördüm bazen, gönlümü tutup durdu,
Sonra perişan eyledi, türlü gümanlar beni

Yüreğime yaslar düştü gamlı gezip dolaştım,
Boğdu bir gecede deryalar, ummanlar beni.

Bir gece felaketiyle, yıkıldı birden dünya,
Düştüm derdin girdabına, yaktı volkanlar beni.

Ağrıma dudak büktüler, aldırmadan derdime,
Anlamadı anlatmadım, bilmez insanlar beni.

Gençliğimde bilmiyordum, aklaşacak saçlarım,
Bezgin etti dünyadan, bu mihnet bu gamlar beni

İsterim ki ben ölünce, gönüllerde yaşayım,
Sessiz yaşayan biriyim, kim bilir, anlar beni

[GooD aNd EvıL]

Bir Gece

Bir Gece

Hayatının henüz erken çağında,
Esti kader yeli değdi bir gece.
Kartal bakışıyla civan bedeni
Dört büklüm eyledi eğdi bir gece.

Kader girdi gülüm ile arama,
Zehirden merhemi, sürdü yarama
Olanca ömrümü kedere gama,
Bir sessiz yürüyüş boğdu bir gece.

Elbisesi yaslı durur boyunda,
Mekanı hazırmış bekler köyünde,
Doksan yedi yılı temmuz ayında,
Başıma kar boran yağdı bir gece.

Aklıma gelince artıyor zarım,
Sel döker gözümden keder pınarım
Eksilmeden artar, derdim, efkarım,
Derdi dert üstüne yığdı bir gece.

Her gün hayatımdan bir taş düşerken,
Gönül hicran ile yanıp pişerken,
Kendi kaderini kendi yaşarken,
Yıldızım toprakta doğdu bir gece

[GooD aNd EvıL]

Bir Güldü O

Yıllar öncesi sevdim bir nazlıca gülü,
Belki ömrüm yetmeyecek vuslata,
vefa etmeyecek,
ömür denen sayılı nefeslerim bitecek.
Uzaklaşıp yanımdaki
yoldaşlarım bir bir gidecek,
ben yalnız kaldığım yoldan bezip yılacağım.
İşte o zaman yazın beni ihanetin listesine…

Öyle bir güldü o gül,
Binlerce yiğidin can attığı,
seherlerin sinesinde buram buram
Türk’lük kokar dururdu.
O gül sevdirdi bize,
o gül sevdirdi,
çilesiyle beraber bu yurdu.

Biz bu yolların böyle kanlı olacağını,
toprağa bakarak görmüştük.
Ahdimizin özünde, parmak değil,
yürek acıları vardı her zaman.

Yıllar öncesinde verirken gönlümü,
bir körpecik çocuktum,
destanlarda dinlerken onu,
göze almıştım bütün acıyı,
derdi, ölümü…

kol kola yürüdük o gül için binlerce,
on binlerce sevdalıyla beraber.
On binlerin içinden beş bin fidan telef oldu
eylül’ün ayazında.
Yusuf iye zindanları şahittir,
çilenin sükunetine.

Dönersem, /dönüşümden çocuklarım
ar eylesin, benim için utansın.
Sen, dert benizli rengi özümde saklanan gül,
gelmezsen de,
Senin yolundan gelenler, derdinle yansın.
Yüreksizler bıraksalar bile,
yürekli yiğitler dayansın.
Vuslata ömür vefa etmese bile…

[GooD aNd EvıL]

Bir Gülüşe Değmedi

Karanlık dehlizlerden inerken seni andım,
Secdedeydim, başımı, kaldırmadan bekledim.
Aldığım yol emrinin, sancısı yordu anamı
Bir aşk ile yıllardır, yolunda emekledim...

Ah, mübarek vuslatın, hayliyle geçen anlar
Senden başka “gel” diyen, her kim ise “yok” dedim
Aldığım mücevherler, kire pise bulaştı
Mantığımda maraz var, kire pise “pak” dedim...

Levhi Mahfuz emrinde, her şey senindir mutlak
Yarım yamalak ilmim, nasıl kavrar seni dost
Sağa sola savrulan, savruldukça dağılan
Tükenmişlik yolunda, çekip kurtar beni dost

Bu başlayan yolculuk, sana doğru gelirken
Baş bedenden habersiz, ayak, tırnak gereksiz
Yıkılmışken yol açtın, savurdun kül eyledin
Bir mübarek yel esti, aldı gitti sebepsiz.

Ölümcül baharların, son demine yetiştim
Çiçeklerin ezginliği, içerime dert oldu
Bu fani benim için, bir gülüşe değmedi
Mert diye sırt verdiğim, namertten namert oldu

[GooD aNd EvıL]

Bir Kırık Aynadır Sevdiğim

İmrenerek seyredip, çok baktım uzaklardan
Elimde ellerin yok, gözümde gözün yoktu.
Bir boşluğu seyreden bu gözlerim ne görsün
Gördüğü her şey seni, gönül yurduna soktu.

Terü taze mevsimler yaşlandırır zamanı
Bir tabut boyu ömür, bana beni gösterir
Bahar günü bir buse yolladım turnalarla
Gözüne gözüm değdi bakışların gam verir

Deniz kenarlarını bilmiyorum güzelim
Taşlı yaylalarda tay gezdirirdi sırtında
Yüreğim ısınırdı ayazında pınarın
Türküler yakıyordum, koyunların ardında

Gönlümü göyündüren, tutuşan ufuklarda
Çaresine can versem, beri düşse hayalin
Gittiğin yerde bekle, geldiğin yerden yürü
Bir gülüşlük hediye, yoksa ağır vebalin

Bir kırık aynadadır, sevdiğim sevildiğim
Ortasında kırılmış, solgunca bir gül durur
Su taşırım uzaktan, içim dışım ter dolu
Getirdiğim her damla, bahtsız gülü soldurur