Okan Savcı

[GooD aNd EvıL]

Bu Şehrın Şiiri

bır gun seytan durtecek
o an gececeğim her seyı
ne bır gram korku olacak
ne de tekrar donerım dusuncesi...
yıkacağım bu şehri...

son tango oynanacak elbet
ne kadar biriken varsa kusacağım
sevgı aşk ofke nefret
yakacağım bu şehri...

eşyalar yuklenecek bavula bır bır...
anılar yol arladasım olacak
helalleşmek var sırada dostlarla...
ne bır gozyası ne de bır tebessum
sadece dudağımda şarkılarla
terkedeceğim bu şehri...

gerıde hatıralar bırakacağım
sarhoşluklar kavgalar
ağlayarak yuruduğum kaldırımlar
ve bır de vefasız aşıklar
sileceğim hepsını teker teker...
mazıye gomeceğim bu şehri...

gıttığım yerlerden haberler gelecek
dostlardan selamlar
o sokaklardakı nağmeler çınlayacak kulağımda
yalnızlığıma ezberleteceğim bu sehri
şiirler yazacağım yıllara dair
arkadaslarım olacak satırlarda
eski aşklarım?
bır yanım hep eksık kalacak
çok ozleyeceğim bu sehrı....

değişik hava değişik koku
alışamayacağım galıba?
Buraların hasretıne
ruyalarda dolasacağım bıraktığım sehri
çağıracan bır seyler olacak durmadan
ben bu sehırsız yasayamam...

ve yıne şeytan durtecek ansızın
ayrılık uzun surmeyecek
içimde yenı umutlarla
bambaşka bır aşkla
gıderken aldığım bavullla
doneceğim bır gun geri
ve bır sabah molasız yolculuktan sonra;
ben gerı geldım dıye haykırarak
kucaklayacağım bu şehri!

[GooD aNd EvıL]

Bu Yıl Kutlamadım Doğumgünümü...

Ayrılığa alıştım biliyor musun?
Tüm firarlar olağan geliyor...
Hüzünleri koymuyorum artık,
Yüzümdeki tebessüme.
Herkes biliyor da gittiğini,
Ben pek belli etmiyorum kendime...

Dün gece yüreğim seni sordugunda,
“Birazdan burda olur” dedim...
“Bakkala kadar gitti...”
“Mumları alıp gelecek”
Oysa sen,
Son nefesimi çalıp gittin...
Şimdi bu mumları kim üfleyecek?

Yalnızdım, evdeydim...
Söndürdüm tüm ışıkları,
Telefonlara bakmadım...
Bir ufak açtım sadece,
Gece on ikiyi vurduğunda saat,
Gözlerimi yirmi üç’e kapadım...

Sakindim...
Olağan geliyordu ayrılıklar.
Rakım da bitmişti,
Erkenden yattım yıkayıp yüzümü...
“Ayırttıgım masayı iptal edin” dedim...
“Bu yıl kutlamayacağım doğumgünümü! ”

[GooD aNd EvıL]

Bugün'ler Biraz Ürkek.....

Sessizce çık git.
Gürültüsü gelmesin çarpan kapının.
Hatırlatmasın bu zamanı bana...
Bugün’ler biraz ürkek,
Oysa zafer; yarınların.....

Zaten ben hep,
Mağlup yüreklere denk gelirim...
Kime elimi uzatsam, henüz kırılmıştır..
Sevdalarıma hüsranlar eklerim...
Ki hüsran dedikleri;
Aşk’ların alnına yazılmıştır...

Yarın’lar güzeldir herkesin fikrinde,
Belki bilinmediğinden...
Olur ya gün gelir dönersin...
Yarından önce bugünü yaşamayı öğren!
Daha fazla bitmeden bende,
Şimdi gitmelisin...

[GooD aNd EvıL]

Bugün Ayın Kaçı?

geçmez sanırdım
seni de alıp gitmiş zaman
acılarım kapanmış
unutulmuş yalanların...riyaların...
sevdalara düşmüşüm
haberim yok!
güya senden sonrasını yasaklamıştı dudaklarım..
nerde biriktirdiğin hüzünler?
nerde o dinmez dediğim kahrolası acı!
takvime bir bak..
bugün ayın kaçı?

yok..yok..
ben seni sevmiş olamam
şu resimdeki kız sen misin?
ya yanındaki?
bana benziyor biraz...
ne kadar güzel çıkmışsın fotoğrafta
arkasında bir de imzan var
-sonsuza dek- diyor?
nerde yeminlerin
hani nerde aşkının andı!
takvime bir bak..
bugün ayın kaçı?

senden sonra bir iki ay zordu...
ayrılığa inanmak
ruhunun tüm çirkinliğini kabullenmek
ve mantığımın yüreğime
seni terk edişini anlatması zaman aldı...
tum cesaretımle gecerken aşkın yollarından
senın zavallı yureğin sınıfta kaldı....
benim isteğim değildi terk etmek
seni: bırakılmışlığa mahkum eden yalanlarındı..
nerde -sensiz hayatın anlamı yok diyen-?
hani nerde usta yalancı!
takvime bir bak..
bugun ayın kaçı?

bilirsin..
zorlukların uzerine gidip
olmaz denilen... imkansız görülen bir aşkı
hayata geçiren bendim
ve sendin bu yuzden bana binlerce tesekkür eden!
şöyle demişsin bir mektubunda:
ben seni öldükten sonra bile seveceğim
son nefes hikaye...
hatırladın mı?
nerde o kalemi tutan el
nerde inanmadığını yazan sevdalı!
takvime bir bak..
bugun ayın kaçı?

bazı günler vardır hani?
ister istemez dökülürsün mısralara
keyifle yazarım seni
ne kinim var sana beslediğim..
ne de kırgınılığım inan!
dedim ya..
bıraktığın tüm çirkinlikleri sildi gitti zaman....

[GooD aNd EvıL]

Buruk Şiir

Az önce,
Sana yazdığım ilk şiiri okudum...
Ne kadar da sevmişim ben seni?
Geçen yazmış.....
Haziranmış....
Bir çay bahçesinde oturmuşuz
Sıkı sıkı tutuyormuşum ellerini..

Yine eve geç kalmışsın...
Ben gülüyormuşum telaşına...
Bir kitapçıya uğramışız yol üstünde
Zaman epey ilerlemiş,
Evin yolunu tutmuşsun neden sonra....

Gece ben arkadaşlarla bara gitmişim.
Ne işim varmış benim orda!
Kıskanmışsın belli,
Başımın etini yemişsin günlerce...
(Dırdırını bile özledim senin)
Yalanım varsa gözüm çıksın,
Uslu durmuştum o gece...

Az önce okudum,
Sana yazdığım ilk şiiri...
Vakit çabuk geçmiş.
Bilmem sen de benim gibi,
Zaman zaman gözlerini yumup,
Maziye dalıyor musun...
Sormaya korktuğum bir soru var;
Şey.....
Bugünlerde eve geç kalıyor musun? !

[GooD aNd EvıL]

Buyuk Hata

Evet haklısın....
Senden sonra da sevmeleydim birilerini
Doğru yalnızlık pek yakışmıyor bana
Gönlümce yasamalıydım senden sonrasını
Niyetlenmedim mi sanıyorsun başkasını sevmeye?
Denedim ama olmadı....
Suçu hep başkasında aradım
Kım bilir kaç güzelin gunahına girdim

Bir zaman sonra buldum cevabını
Niye mi olmuyor bir yabancıyla?
Niye mi dolmuyor bu yürek o mutlulukla?
Niye mi bir başkasını sevemedim?
Niye mi her açılan kapıyı kapattım?

Cevabını geç buldum...zaman aldattı beni...
şimdi biliyorum başkasına neden ısınamadım ....
hala anlamadın mı?
Ya bunda anlamayacak ne var?

Yıllar önce büyük bir hata yaptım
Şimdi ceza olarak yalnızlığı çekiyorum
Ne yazık ki esmer kız;
SEVMEYE SENDEN BAŞLADIM.......

[GooD aNd EvıL]

Buz

Eriyen buzu düşün
içi boş bir bardakta
Yalnızlığıyla başbaşayken
Neyi biriktirebilir tükenişinden başka?

[GooD aNd EvıL]

Buz Tutan Kalem

Usul-usul
Sinsice..
Ölüm öncesi
Hastanın iyiliği gibi..
Varsın sensizlik de yitsin!
Türetirim sana dair bir şeyler
Sabah yudumlarken balkonda kahvemi
Bir çiçeğe adını veririm mesela
Olur biter...

Seni yaşatacak
Ve hatırlatacak hatıralar bulunur..
Çayımı kendim demlerken
Ve unutmuşken
İki dilim ekmeği kızartmayı
O gün akşam olur erkenden...

Derken
Kadehin kulpunda ellerin belirir..
Bir kış günü mesela
Uludağ yolunda sıcak şarap?
Tıkanmış yine trafik
Ve biz
Kontağı kapatıp öpüşmeye koyulmuşuz
Boyumuzdan posumuzdan utanmadan...

(“Görenler ne der? ” yok o anda
Keza üstümüze karlı
Ve kararlı bir hüzün yağmakta...
Hem masumiyet yetişir
Hem de sevdalar pekişir
Bursa’ya tipi vurduğunda!)

Ama şimdi?
Gecenin üçü diyelim...
Üstelik bahar geldi sokağıma!
Devirmişiz mevsimleri?
Yokluğunu soracaksan şayet
Saçaklar güneşe sattı kendini..

Çok isterdim bunu tanımlamayı
Ama gel gör;
Kalemimde tutan buz henüz erimedi...

[GooD aNd EvıL]

Bünyen Kaldırmıyor Aşkı

Hem bilmezsin sevmesini
Hem de yanarsın ayrılığa...
Suç üzümde midir,
Şarap sarhoş yapıyorsa insanı?
Vazgeç sana göre değil,
Bünyen kaldırmıyor aşkı...

Şu ayrılığı da şımartıp durma!
Bunlar senin iyi günlerin..
Her yeni kaybediş
Bir sonrakine gebedir..
Unutma!
Şimdikinden daha çok canın yanacak
Yeni bir ayrılık doğurduğunda yüreğin...

[GooD aNd EvıL]

Bütünlemeler

Henüz yitirmemiştik masumiyeti..
Kederli bir çift hikayemiz
Ve buruk da olsa
Gözlerimiz vardı gülmeye yeminli...
Toydu daha yüreğimiz
Aşk dendi mi hayat diyorduk
Aniden bir şarkıya eşlik eder gibi..

Oysa
Ne çok yanmıştı canımız eskilerde..
İkimizin de
Sarhoş gezmişliği gizli şimdi bu sokaklarda.
Vedalardan sonra büyümüşüz neye yarar?
Biz, yalnız kalacak kadar çocuktuk
Bütün başlangıçlarda...

Ne zaman terim düşse tenine
Sen mutsuz geçmişini unuturdun
Ben yüreğimin rafında gizlerdim ütopyamı...
Eylül’de gelir... Eylül’de giderdin...
Ve tek bir gülüşün yeterdi dağıtmaya dünyamı...

Bir ufağı geçti mi Süleyman Dost
Üflerdi Ney’ ini TEVFİK gibi
Hocası olan Şair Eşref’ ten fıkralar anlatılırdı
Hatırlarsın,
Bütünlemeye kalmıştık cümleten
Ama o saatlerde bizim evde kimse uyumazdı...

İçince karnım acıkırdı benim.
kadın yüreği işte!
O saatlerde telefon açıp
Hal-hatır sorardı anam..
Ve sen,
Güç bela öğrenmiştin nihayet
Soframıza ne çok yakışırdı
Napolten soslu makarnan...
.......


Artık eskidi o yıllar
Kala kala bu şiir kaldı o günlerden...
Şimdi ekmek derdinde
O evde yaşayan insanlar
Büyüdük ve hepimiz geçtik bütünlemelerden...

Ama hala hatırlıyorum seni
Ürküten herhangi bir aşktan kaçışımda...
Ve kulağımda çınlıyor sesin
Çayıma karanfil atmayı her unutuşumda...