Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Hormonlu Gerilik

Biri küreselleşme,öbürü bölücülük
Birbiriyle bağdaşmaz eğilimler yan yana
Öyle zıt eylemlere eyvallah deniyor ki
Perhiz ile lahana turşusu bir arada


İlerlemeciliğe tek yönden bakılıyor
Ekonomi/ticaret başlara taç edilmiş
İtilmiş kenara tüm sağlıklı değerler
Gerçek ilerlemenin damarları kesilmiş


Gemi azıya almış maddiyata kölelik
Manevi güneşlerin sönmüş pırıltıları
'Dünya malı okyanus,yemeyen domuz'olmuş
Her yerde hep para-pul-mal-mülk zırıltıları


Çağdaşlığın böylesi hormonlanmış gerilik
Zararı yararından kat kat ağır basıyor
İlerlemenin ancak lâfı var ortalıkta
Doğal gerilikleri mum ile aratıyor

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Huzursuz Dünya

Kolayca kandırsın diye insanı
Çekici yaratmış Tanrı şeytanı
Ve sonra boşuna zahmet eyleyip
Göndermiş dünyaya kutsal kitabı


Bu ne perhiz bu ne biber turşusu
Sırrına ermiyor akıl doğrusu
Talihsiz dünyaya oluyor olan
Bulamıyor aradığı huzuru

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

İki Hayal Arasında

Bölük-pörçük sevinçlerle,hazlarla,
Türlü acılarla,elemle geçer,
Öncelere geleceğe ömrümüz,
Sonra hep geçmişe özlemle geçer.


Pek yüz vermez bugünlere gönlümüz,
Ya yarında,ya dündedir gözümüz,
İki hayal arasında ömrümüz
Feleğe boş yere sitemle geçer.


Gerçek alabildiğine net ve gür
İş işten geçtikten sonra görünür,
O gün anlarız ki en güzel ömür
'Saat bu saat dem bu dem'le geçer.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

İki Sevdalı

İki sevdalım var,biri bal-şeker,
Sıcacık,aydınlık,güneş sarısı,
Bütün ışığını gönlüme serper,
Dostlar başına bir petek arısı.


İki sevdalım var,öbürü esmer,
Karakış rüzgârı,buz gibi eser,
Olanca zehrini içime döker,
Düşman başına bir eşekarısı.


İki sevdalım var yarış halinde
Gerçek bağlılık ve vefa bahsinde
Yoktur üzerine ikisinin de,
Böyle sevda görülmemiş doğrusu.


İki sevdalım var,Keder ve Neşe,
Hayatım boyunca hep nöbetleşe,
Gece ile gündüz gibi peşpeşe,
Birisi giderken gelir birisi.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

İkinci Hayat

Gün gelir ömrümüzün çalkantısı azalır
Fırtınalardan arta yorgun dalgalar kalır


Geçip gitmiştir kara bulutları hırsların
Gözümüzde büyümüş ne varsa hep ufalır


Ve büyür gönlümüzün toprağında sevgiler
Sarmaşık güller gibi dört tarafa uzanır


Bir yıkıntı yanında bir mezar kenarında
Pişmanlıkların eli ruhumuzu kanatır


Olan kendimize de olmuştur o arada
Yaşamak iki yanı kesici bir kamadır


İzleri içimizde sızlayan yaraların
Alsa alsa zehrini sadece sevgi alır


Kadrini yıllar yılı bilmediğimiz sevgi
Ne yapar eder bizi yeni baştan yaratır

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

İlk Sevgiliye Mektup

Yıllar sonrasından sesleniyorum sana
Uzun yıllar sonrasından
Oysa her şey daha dün gibi
Ne tez akıp geçiyor zaman


Ve insan ne çok seviyor
Unutuyor geçmişte kalanları
Her sevdiğinin önüne sürüyor yeniden
Allayıp pullayıp o eski yalanları


Yalan değil belki bir yerde
Söylenenler gerçeğin ta kendisi
Varken bülbülün güle
Gülün bülbüle sonsuz sevgisi


Bitimsiz ırmaklar gibi bir aşk
Ki ilk kıyılara değil yalnızca
İlk kuşlara ilk çiçeklere değil
Madem sürüp gidiyor bir su yıllar ve yıllarca


Nelerden geçiliyor daha nerelerden
Denize kadar
İstesek de biz istemesek de
Yazgımızda tekrar tekrar sevmek var


Uçarı deme bana ne olur
Hercai deme
Sevmek gelmiş cihana bir kez
Sen o öteki beriki bahane

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

İnsan Sevmeli

İnsan sevmeli baharsa
Başlamışsa çiçekler sarılardan aklardan
Ümitlerse yeniden cıvıl cıvıl dönen kuşlar
Bıldır göçtükleri uzaklardan


İnsan sevmeli yazsa
Yanmışsa dudakları kıraçlar gibi
Dereler de dindirmiyorsa
Söndürmüyorsa denizler de ateşini


İnsan sevmeli güzse
Güzelse hâlâ bahçeler
Son renklerse uçuşan yapraklarda
Sevincin yerine almışsa keder


İnsan sevmeli kışsa
Yitirmişse her şey sıcaklığını
Yalnız tenin değil
Ruhun da örtmek gerekiyorsa çıplaklığını


İnsan sevmeli dört mevsim
Dört dörtlük yaşamalı ömrünce
Sevilmese bile sevdiği kadar
Mutluluk sevende kalmalı ölünce

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

İşte Böyle Kirlendik

Demokrasi özgürlük eşitlik diye diye
Gereğinden fazla yüz verildi kirlilere
Hiç hak etmedikleri havalara girdiler
Ve pus gibi çöktüler dünyanın üzerine.


Sanmayın ki sadece yüz bulmakla kaldılar
Çok yerde söz sahibi ve etkili oldular
Gevşettiler toplumun bütün vidalarını
Özel çıkarlarının peşine takıldılar.


Bulanık suda balık avlayanlar onlardır
Temiz olanları da tavlayanlar onlardır
İnsan haklarını da kötüye kullananlar
Karşı çıkan herkese havlayanlar onlardır.


Neden kirlendik diye sormanın âlemi yok
Kafaları pek fazla yormanın âlemi yok
Bu söylediklerimden ötesi ıvır zıvır
Ayrıntılar üstünde durmanın âlemi yok.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

İyi Yaşamak

Sırf yiyip içmek
Sevişmek
Ve de gezip tozmak mıdır iyi yaşamak
Ama hayvanlar da öyle yapıyor
Hem de özgürlük-mozgürlük demeden
Sınırlarını aşmadan
Havaları kirletmeden
Suları çirkef etmeden
Doğayı tüketmeden
Bindikleri dalı kesmeden yapıyorlar
Yani iyi yaşama bahsinde
Eksikleri yok insandan
Fazlaları var
Uzun lafın kısası
Kötü yaşayan yaratık yok şu dünyada
İnsan kadar

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

kadın Aklı

Kim demiş saçı uzun aklı kısadır diye
kadın aklı uzanır sevgiye hep sevgiye
Kavgaları çoğu kez erkeklere bırakır
Barış yolunu ilke edinmiştir kendine


O yolda erkek aklı çok kere yaya kalır
Kavgaları sevgiden öte bir hüner sanır
Kavgadan ileridir oysa sevgi hüneri
O hünere en fazla kadın aklı uzanır


Kavgalar yeni yeni kavgalara yol açar
Sevgiye sıra gelmez,ömürler gelip geçer
Fayda etmez pişmanlık son kampana çalınca
Her şey günün birinde kuş gibi elden uçar


Gidilir yok yoluna yarım koyup her işi
Ve kalanlar bitirmek bilmez kavga-döğüşü
Dünyayı bu hallere kadın getirmemiştir
Yine de ona düşer kahır ile gözyaşı


Kim demiş saçı uzun aklı kısadır diye
kadın aklı uzanır sevgiye hep sevgiye
Çoğu kez erkeklere bırakır kavgaları
Barışçılığı ülkü edinmiştir kendine

Yılmaz Aybar