Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Offf Aşkkk

Canımın canı, gözüm, elim, ayağım,
Kalp çarpıntım, ince sızım,
Seni aramaktayım, seni ya...

Kimbilir ne yapmaktasın,
Belki yürüyorsundur yolun birinde,
Ya da duruyorsundur, başın önünde,
Bilmiyorsun ki bir bekleyen var seni...
Kader bu biliyorum, bekletiyor bak bizi...

Gönül diyor ki sabret
Az kaldı hadi gayret....
Ömür gitmez mi, gidiyor elbet
Nerdesin a canım,
Bir bekleyen var seni...

Adın bilmiyorum ki sana sesleneyim,
Neredesin kim bilir yakınına geleyim...
Al yatır dizlerinde, yorgunum dinleneyim...
Sıkıldım saklambaçtan, kime dertleneyim..
Offff... aşk gel hadi.
Kızmak üzereyim...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Oğul

Küçüksün oğul küçüksün anlamazsın ki beni
Bilemezsin ana yüreğinde neler neler gizli
Kirpiklerinden kayıp giden her damla gözyaşı
Yüreğime düşen yıldırım gibi, acıtır canımı

Yüzünde olunca gülücükler içimde dalgalanır deniz
Mutluluğun mutluluğum olur,
Sende kaybolmuşsa gülücüklerden iz,
Söner gökyüzündeki tüm yıldızlar
******* uzar, gün doğmaz olur.

Umutsun sen, geleceğe uzanan yol gibisin,
Sana her sarıldığımda kalbime dolan sıcaklık,
Aşktan da öte ne varsa işte o sensin.
Sonu olmayan sevgide oğul, yüreğimde gizlisin.

Ömrüm senin olsun oğul
Mutluluğum, sevincim, senin olsun.
Hüzünlerin, benim olsun oğul,
Acılar senden ırak olsun.

Sen hep yağmurlar gibi duru kal oğul,
Çorak kalmasın bulut kokan yüreğin,
Güneş gözlerin sönmesin oğul,
Kışı yaşatmasın, Yaşatamasın sana sevgini verdiklerin

Doğa nasıl yeniliyorsa kendini
Sen de yeniden çiçeklen bahar gibi
Mevsimlerden kışa getirmişse zaman seni
Yılma oğul uzat başını göğe asi bir kardelen gibi

Mutlu Kal oğul,
Gün gelip biz hayatından gitsek de
Sen var ol, akıp giden zamanın varlığı gibi
Yüreğinin derinliklerine bak oğul
Kendi gözlerine, ellerine, dudaklarına bak
Özlersen gün gelip babanı ve anneni aynaya bak oğul,
Kalbindeki sevgiye bak,
İşte orada bulursun bizi.

19 AĞUSTOS 2002 PAZARTESİ SAAT 16 48

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Öksüzsevindiren

Öyle bir an geliyor ki
Derinleşiyorsunuz içimde...
Kandilli küfürler gizlenirken dilimde
Adını koyamadığım bir özlem
öksüzsevindiren arıyor gözlerinizde....

o gözleriniz, bir kez değmişti gözlerime
şaşkındınız,
sorguluydu bakışlarınız
yüreğim göğüs kafesimi parçalamıştı o an
belki de anladınız...

aşığım size, hem de deli gibi...
hiç tanımadan, hiç dokunmadan teninize
nakkaş olup içime işledim sizi...

isminiz dilimin ucunda,
dimağımda gizli şimdi yazılarınız
aramızda kör duman var sizinle
kara çalı olmuş korkularınız
Bir sahra da kaybolsun istiyorsunuz belki
Sığ aşklarınız...
Duyumsamaktan ürküyor sıcaklığımı dudaklarınız
Sürgülü elleriniz ayaklarınız...
Bir gün ansızın çıkacağım yolunuza
Söz verdim dudaklarıma
Belki eylül belki nisan ayında....
Öpeceğim sizi...
Çözülecek ellerinizden ayaklarınızdan sürgüler
teniniz alev alev
Mührümü kondurup dudaklarınıza
gideceğim...
kara çalıları biçeceksiniz gidince ben
gözlerim bölecek uykularınızı her gece
dirhem dirhem
Ve bekliyor olacaksınız siz de
bir öksüzsevindiren....

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Ölü Ellerinden Farksızdı Rengi

Gözlerini böyle görmemiştim hiç
Kırılgandılar
Zerre zerre cam kırıklarıydılar...
Gecenin geç bir saatiydi beni uyandırdığında
Dudakları titriyordu kendi soğukluğunda...

Tuttum ellerini
Ölü ellerinden farksızdı rengi
Cansızdı parmakları
Görmese gözlerim yaşadığını
Elinin soğukluğu ellerimi öldüğüne inandırırdı...

Gözlerinin altını cam kırıkları mı kesmişti
Zerreleri akarken yanaklarından
Ya şu titreyen dudaklarından
Ne söyleyecekti
İçindeki yıkımları mı?
Aldanmışlığını mı?
Yoksa bitmeyen yanılmışlığını mı?
Saati kim bilir ne zaman nerede durmuştu
Zaman onu kendine çektikçe o hep geriye
geriye gidiyordu...


Gözlerinin içine baktım...
Saatlerce...
Hıçkırıklarına asılı kaldı kulaklarım
Ve titreyen dudaklarına dokundum...
Yavaşça aynaya sokuldum...
Sus dedim sus...
Saat geç oldu...
Uyanacak....
Seni böyle görünce ağlayacak....
Cam kırıklarını topladı yanaklarından parmaklarıyla
Sessizce son kez baktı gözlerime giderken
Yorulmuşluğun sesi vuruyordu söylenmeyen sözlerinden
hiç kalkmadan uyumak ister gibiydi
güneş doğarken....

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

ÖlÜmE DeĞeR gibi

Rengi yok sevdanın
Yorgun sabahları doğururken gece
Kara çarşaf giyinmiş gibi
Örtünür yürek
tesettür vaktidir o vakit yürekte...

bin çeşit peçe takmış kadınlar,
yalan gülümseyişler,
bilinçli aldanışlar.
Bir tespihin taşlarını sayar gibi
Aşklarını sayar ellerinde deyyuslar...

Aşkın sevdanın adı da tarih
Kendi de bir varmış bir yokmuş
Bir eski masal
Çatlatır göbeğini şair
yalanda gerçeği arar..

Bu muydu aşk? Acı mıydı?
Sızı mıydı bir buseyle oynaşan?
Bir çift güzel göz müydü?
Gözbebeğine yansıyan...

Bu muydu aşk?
Soluğu kesilmiş iki nefes miydi?
Karanlığa gizlenmiş
Anlık bir heves miydi?

Neydi aşk?
Tenine değmek miydi?
Ölüme değer gibi,
Sevmek miydi?
Neydi? AŞK neydi?

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Ölümsüz müsün?

Gün gelecek, gül yüzlüm, güleceksin üzülme
Gün gelecek, dikenler batmayacak tenine,
Ağlamaklısın kirpiklerin ıslak mı yine,
Ölümsüz müsün ki bu gam, bu keder niye,

Ölümsüz mü ki evren, telaş içindesin...
Kaç yazı bitirdin, kaç kışı eskittin.
Daha dün, kucakta gezmekteydin...
Daha an geçmedi ki üstünden,
Sen ne güzel gülerdin...

Acılar, üzüntüler, geçmiyor mu sanırsın...
Aşka inanmışsan daha çok aldanırsın...
Büyüdüm diyorsun da, farkına varmaz mısın...
Adem, Havva kalmış mı yaşadığın bugüne..

Ömür bak nasıl geçti, hala uyumaktasın...
Gerçekle, hayali niye bir tutmaktasın...
Umudun yitirirsen, yarına varamazsın...
Varacağın yer yine ölümsüzlük değil mi?

Ah canım benim, yarını anlat bana,
Şafak yırtarken göğü, nerede olacaksın...
Belki yine uykunda aşka koşacaksın...
Uyanınca tuttuğun boş bir rüya değil mi?
Yırtılan gök nerede, bak karanlık değil mi?

Sonsuzluğu arama yok gül yüzlüm, ölüm var...
Acılarla kıvranma inan doğan bir gün var...
Mutluluğa aldanma onun da bir sonu var...
Senden geriye kalan iki satır değil mi?

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Ömrüm Eksiliyorsun

Ömrüm uçuyorsun elimden
Tutmak ne mümkün
Gün geçmiyor ki üstünden
Eksiliyorsun...
Eksiliyorum...

Geldimdi daha dün,
Yaşadım mı bugün.
Yarına Allah Kerim
Bakarsın severim...
Ömrüm oyun ediyorsun...
Dağılmışım ben yerlere
Toplamadan gidiyorsun...

Aşk var sende, sevgi var, duygu var
İnanmıyorsun bana
Bende deli yürek var...
Eksiliyorsun ömrüm,
Eksiltiyorsun...
Çizgilerin nakış nakış tenime işliyorsun...
Kar olup yağıyorsun tepelerime,
Aşk olup fısıldıyorsun çeperlerime
Acı olup çöküyorsun, *******ime
Benden beni götürüyorsun...
Eksildikçe günlerim
Sen acıyla gülüyorsun...

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Salkım Ağaçları

Salkım ağaçlarını döver rüzgar
Bulutlar kapatırken gözlerini güneşin
Yaprak mı çekti ellerini dalından
Yoksa dal mı vazgeçen yaprağından

Akşam yelinde cam kırıkları sözler
Işıldamakta
Alagüne saklanmış salkım ağaçları
Aldırmazdı rüzgara aşk, daha dün
Cam kırıkları mı kesen yaprağı
Soyunuyor salkım ağacı
Yavaş, solgun
Yapraklarda sessiz bir teslimiyet
Düşüyor gölgesine
bir ömür tutunduğunun
Biraz kırgın halleri,
Yüzleri çokça yorgun...
O muydu terk eden solacağını bile bile
Yoksa dallar mı istemeyen keyfince
Kim terketti kim önce,
Yaprak solacak
Üşüyecek ağaç
Ne fark eder ki
Dönüş olmayacak..

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Sana Baharı Anlatmayacağım Artık

Sana baharı anlatmayacağım artık
Ne ağaçları bürüyen çiçekleri duyacaksın benden
Ne de katre olmuş çiyleri
Düşünmeni de istemem gücendiğimi
Kemikleşen yokluğuna
Alıştım belki de az buçuk
Kelimelerimin çoğu bekleşiyor şimdi bir kovukta
Alev rengi sözlerim de ıslandı Nisan yağmurlarında...
Güneşin ihtişamına bile aldanmıyorlar şimdi
Beklemiyorlar da çıkagelmeni...

Göçebe yüreğin belki bu bahar şehrime uğrar sanmıştım...
Ondandı baharı dilime dolamışlığım,
Kırlangıç fırtınaları başlamadan gelmeliydin...
Üzüldüğüm yokluğun değil, aşka aldanmışlığım...

Dedim ya, sana baharı anlatmayacağım artık
Ağaçlara tutunan çiçekler de toplanıyorlar yavaş yavaş
Kırlardan hüzünlü uğultular yükseliyor, ölüyor çoğu
Çoğu hızla değişiyor...
Hasat zamanına kadar yazmayacağım sana
Şiirlere yazacak kelimelerim,ıslak, kırılgan
Bekleme artık alev rengi sözleri dudaklarımdan
Dökülmeyecekler...
Söz verdim yazacağım şiirlere
Kelimeler de seni giyinmeyecekler...
Hasat olduğu vakit ben yeni tohumlar atacağım içime
Yeşermek için baharı bekleyecekler...
Kırlangıç fırtınalarından önce yetişecekler....

Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Senden Sonra Uyanışlarım

Dili yok, mühürlü dudakları
Gözleri keşke kokulu söndü sönecek bir mum kendi karanlığında
Yandıkça kirpiklerine akıyor ayrılık, soğuyarak donuyor bakışlarında
Birkaç kırık sözcüğün fısıltılarını dinliyor
Susarken bir çığlık yükseliyor, sessizlik sağır da edermiş
Yeni öğreniyor...
İçinde can çekişen umutların ayak seslerini duyumsuyorum
Sığınak arıyorlar hayatta kalmak adına
Ve karartma günleri
Aşk saklanıyor kanlı sokakların kuytularına...
Ayrılık tutmuş köşe başlarını yüreğinin,
Acı diriliyor yavaş ve derin...
içindeki mevzilerini yakarcasına terkedilmişliğinin
Bir sigara yakıyor, alevin aksi düşüyor bakışlarına,
Gözlerindeki yaşlar alazlanıyor....
Birden tutuşuyor gecenin sessizliğinde,
Kıvılcımlar ateş alıyor saçlarında
Küller bile yanıyor avuçlarında,
Aşk saklanıyor kanlı sokaklarının kuytularında....
Uzaktan seyrediyorum, dokunmaya korkarak tenine
Sonra neden aniden dokunuyorum....
İrkiliyorum soğukluğundan ve
Uyanıyorum soğukluğumdan
Bir mum yakıyorum karanlığına
Açıyorum perdeleri
Nefesim vuruyor soğuk pencereye
Buğulara düşüyor gözlerin
Sana benzetiyorum geceyi en çok
O da senin gibi karanlık, senin gibi var yok arası
Yokluğun nasıl tutmuşsa içimdeki sokakları
Gece de tutmuş rüyaları
Kabusların uğrak yeri uykularım
Ve uğultulu bir ölüm senden sonra uyanışlarım....

Gül Yazganarıkan