Hasan Ulusoy

[GooD aNd EvıL]

Bir Köy Dönüşü

Bir Köy Dönüşü

Kalmamış köyümün şevki neşesi
Çeşmesi çayları akmıyor şimdi.
Baharı yağmurlar müjdelemiyor
Ufukta şimşekler çakmıyor şimdi.

Bomboş olmuş her yer, dereler ıssız,
******* türküsüz, yamaçlar sessiz
Bulunmaz yazıda ne ayak, ne iz,
Dağlar gariplikten bıkmıyor şimdi.

Dönmüyor bu yerden gidenler geri,
Dökmüyor kalanlar toprağa teri,
Her evden bereket yüküyle sürü,
Mor kınalı koçlar çıkmıyor şimdi.

Ağaç yok, gölge yok, güneş yakıyor,
İnsan fidan değil, fitne dikiyor
Tarlalarda sular boşa akıyor,
Kimse bir evlek yer ekmiyor şimdi...

Ev, bark, yurt koymamış şehire göçen
Ne sap çeken var, ne ekin biçen,
Ne yorulan var ne de ayran içen
Tırpanla başaklar sekmiyor şimdi.

Ocak yıkık, toplanan yok başına
Dirsek dayanmıyor ocak taşına
Kış günü pişen tarhana aşına
Çocuklar ekmeği sokmuyor şimdi.

Çakır dikeni tutmuş, yamaçlar yollar
O yoldan yürüyüp geçmiyor kullar,
Çelimsiz bedenler nasırsız eller
Bedenler toprak, ter kokmuyor şimdi.

Sürüler ıslıkla inmez pınara,
Korkarım milleti üzer bu yara
Ne sevgi, ne saygı, ne hürmet ara,
Küçük büyüğüne bakmıyor şimdi.

[GooD aNd EvıL]

Bir Mihnet Ülkesinde

girdiğim mahzenlerde el yordamı aradım
cemrelere sevinen mihricanın yaktığı
kirpiklerinden akan ateşlere susadım
baharların öcünü güllerde bıraktığı
zemheride umudum yürümüyor bir adım

yar boynuna dolanmış sitemler yılan gibi
acıların kösteği ayağımda bağlıdır.
bir mihnet ülkesinde derde batmış can benim
terkedilmiş insana hangi yer huzur verir
güneşi seyre dalıp ufukta batan benim

olmadığın sokaklar ayazıyla bezdirir
bir karanfil yaprağı efkarıma naz döker
sofrasında dert olan garibi gam gezdirir
yüreğime efkarı ak benizli kız döker
şair değilim bana şiiri gam yazdırır

arkamda bıraktığım hatıralar yanarken
elini tutmadığım güzel gözlü yar gider
denizlerin ateşi gemilere gül gelir
fırtınalı hayatım mihnet ile zor gider
kaderimden önüme aşılmadık yol gelir…

[GooD aNd EvıL]

Bir Ömrün Özeti

Ellili yılların sonuna doğru
Doğduğun toprakta yeşer, dediler.
O günkü bilgeler, seven insanlar,
İnsan sevgi ile yaşar, dediler.

Sevdası olanlar maksuda yeter,
Yandığı sevdayla, gizlice tüter,
Sevmeden yaşayan, ölüden beter,
Menzilsiz bir yola düşer, dediler.

Mekteplerden ilim edep, ar buldum,
Ticaretten zarar buldum, kar buldum,
Zannettim ki gönlümce bir yar buldum,
Gönülsüz gönlünde şaşar dediler.

Gönlümde gönülsüz yari taşıdım,
Ağrıyı, acıyı, zarı taşıdım,
Sırtımda ağırı, zoru taşıdım,
Menzilin kırk dağı aşar dediler.

Gece şafaklara sevgi işledim,
Mah cemalli bir ceylanı düşledim,
Yüreğimi derdi ile haşladım,
Her gönül acıyla pişer dediler.

Her baharın tadı tuzu olmadı,
Gönül bu ya hasretini bulmadı,
Bir acıyla dizde mecal kalmadı,
Kazan kaynadıkça taşar, dediler.

Sabır kalesine çaresiz girdim,
Yakup divanında edeple durdum,
Kenan diyarında çift Yusuf gördüm,
Birisi tanır da koşar dediler.

Buz gibi dünyada yüreğim yandı,
Halimi görenler, gülüyor sandı,
Gece yolcusunun dönmedi kendi,
Sen ona gitmeyi başar, dediler.

Hasret darbe vurdu olan gücüyle,
Pişirdi feleğin kızgın sacıyla,
Dediler yüreğin bitmez acıyla,
Söyler deli devre coşar, dediler.

Kaderin yazarı eylemiş emir,
Bu emrin önünde her kul eğilir.
Velhasıl mihnetle geçti bir ömür,
Dostlar son mekanın eşer dediler.

[GooD aNd EvıL]

Bir Özlemi Yâdına

Beni aklına almaz bu serseri sokaklar
Sere serpe dolaştım içimde keder ile
Taşlarında kediler oynayan kaldırımlar
Kırk kere geldim geçtim bilmez adımı bile

Şimdi o günlerdeki bir genci arıyorum
Kâkülleri alnında gözlerini gölgeler.
Ak benizli güzeller yangınca bakıp geçer
Mermer renkli yataktan kaç hayal var el eder

Çimlerin üzerinde tatlı kaçık sevdanın
Yüreği sıkı bağlı âşıkları dem sürer
Serçelere serüven gelip geçer sinsice
Bulutlar seyre iner başlar buluta erer

Baygın bakışlarıyla yüreğime inince
Viranede gül açar rayihalar dağılır.
Bahçıvan kıpkızıldı gözlerin kaçırırken
Dökülen güz yaprağı çevremize yığılır

Emziren merhameti hasretimle kaybettim
Hiçbir kucak açılmaz irileşen bedene
O günden beri hep o günlere hasrettim
Kaç yıldır yandı gönül sebepsizce gidene

[GooD aNd EvıL]

Bir Şifa Bekleme Benden

bir şifa bekleme benden

Tuttuğum eller ayaz renginde,
baktığım gözler gam kokar.
bir hasta yatağında,
gönül gözün açarak,
gelmiş gönlüme bakar.


Yılların efkârını bitirmeden gelip de,
sanki benden çare bulup,
varıp huzur köyüne,
dost sefası sürmeye
inandırmış kendini.

tuttuğum eller narin,
öptüğüm yüzler ince,
bir illetin hıncıyla,
erdiğim yürek bezgin.
sanki benden gelecek,
bir merhem varmış gibi,
inandırmış kendini...
Kim yakmış, kim yanmış,
kimler almış yüreğini,
zulmün telef ettiği
solan bu bahtsız gülü...
gördüm,
yandım...
ve ağladım.
sebebi ben mişim gibi...

[GooD aNd EvıL]

Bir yıl devrildi

Bir yıl devrildi

devrildi gitti/ zaman
devrilip gittiği zaman
eskidi takvimler,
tükendi yapraklar.

yalnızlaşırken insan
kalabalıklar içinde
iradeler serseri, fikirler bayat
köstebekler
derinlerden gelir/ emir; al-sat.
kurşunlar eritilir beyinlere
cadıların elinde zaman
döner çarklar/çalışır saat.

ihtişamlı ihtilaller,
gel-git/ alda/t.
akılsız kahramanlar
tilkilerden de kurnaz.
çarıklı çömezler vardı
hizmet eden
kravatlıları geçti yerine.
eskiden köyden köye giderken çömezler
şimdi ülkeden ülkeye giderler/ uzak demezler.

bir yalnızlıktır hayat
hinlikler oyun
insan oyuncak
amaaaa, fakaaat, ancaaaak...
neden benim elimde kir
neden sahte baş
kahpe fikir...
neden benden olmayan/ beni yönetir...

göyünen gönül
sokak başında
kan izleri sokak taşında
oluk oluk insan peşinde
utanmayan arsızlar
açları hırsız bilen/ hırsızlar.
kahpelerin çizgisinde mi çağ
namertlere minnet midir çağdaşlık..

bir yıl devrildi
ağırlığı mazlumların üstünde
okyanuslar ötesinde dizginler
kan dolu dünya
irin dolu şuur.
eller tetikte bekler
aç/ kapa
nemrud’un elinde
firavun’a alkış tutar Avrupa....

[GooD aNd EvıL]

Birlik Kardeşlik Olmalı

Birlik Kardeşlik Olmalı

Ayrılıktan hayır gelmez
Birlik kardeşlik olmalı
Fesat ruhlar huzur bulmaz
Birlik kardeşlik olmalı.

Üstümüze rahmet yağar
Kardeşlik fitneyi boğar
Nurlu günler böyle doğar
Birlik kardeşlik olmalı

Kardeşlik yok eder kini
Açılır milletin önü
Bunu ister İslam dini
Birlik kardeşlik olmalı.

Fesatlara dünya dardır,
Düşmanlık yurda zarardır,
Ayrılıkta azap vardır,
Birlik kardeşlik olmalı.

Birlik yakışır bize,
Ayrılık girmesin öze,
Lüzum yoktur başka söze,
Birlik kardeşlik olmalı...

[GooD aNd EvıL]

Bitirdi

Uzaktan bir cana canan deyince
Kader beni geze geze bitirdi.
Hayalimden gitmez hayal gözleri
Seyrederken süze süze bitirdi.

Gam taşıdı seher vakti yelinen
Ben yanarken seyre durdu elinen
Sökün etti yağmur, boran, selinen
Yaptığımı boza boza bitirdi

İlgisi yok canan ile can ile
Yaktı çiçeğimi mihrican ile
Kelimeler dayanmadı gönüle
Efkârımı yaza yaza bitirdi.

Gam ehline gamsız hayat boş gelir
Gam bilmeze dünya gayet hoş gelir
Hatırlasam gözlerimden yaş gelir
Hasret beni eze eze bitirdi

Bana gurbet oldu gönlümün yurdu
Yığıldı gönlüme mihneti derdi
Görmeden severek gönlünü verdi
Sitem edip üze üze bitirdi

[GooD aNd EvıL]

Bizim Köylerde-ll

Bizim Köylerde-ll

Yavrucuğum viran olan bu köyde
Türlü türlü haller vardı bir zaman
Sabahtan, şafakla işe başlayan
Nasır tutan eller vardı bir zaman

İçinde saklarken derdi, duyguyu
Derinden derine çekip kaygıyı
Edebi, erkanı, örfü, saygıyı
Kucaklayan kollar vardı bir zaman

Her seher zamanı kalkarken, hele
Yataktan doğrulup çeker besmele
Akşam eve helal kazancı ile
Dönen yorgun kullar vardı bir zaman

İnsanları her cefaya dayanan
Bahar ile şevke gelip uyanan
Ak koyunun rengi ile boyanan
Sürü tutmuş beller vardı bir zaman

Oynardık yazıda çelik çomağı
Gayretle işlerdik, bahçeyi bağı
Astarda asılı mısır somağı
Altta çuval, çullar vardı bir zaman

Aha şu gördüğğün ker*** virana
Oturur beş gardaşla baba ana
Bulgur pilavıyla kelle soğana
Gıpta eden ballar vardı bir zaman

Sofradan kalkarken ederdik şükür
Birbirini sayar zenginle fakir
Kul kulun gözünde olmazdı hakir
Bal akıtan diller vardı bir zaman

Odalarda tatlı geçen *******
Işık saçan ehl-i irfan hocalar
Sevgi ile dolu gençler kocalar
Nice gönlü bollar vardı bir zaman

Velhasılı oğul, hep bunlar bence
Rahattı, huzurdu, her şeyden önce
Mahfettik manayı lüks girince
Hayal olan yıllar vardı bir zaman..

[GooD aNd EvıL]

Bizim Köylerde 1



Bir tepeden seyere daldım köyümü
Tertemiz bir öz var idi bir zaman
Fakiri zengini muhabbet dolu,
Günlerinde haz var idi bir zaman

Şerefli olmaktı en büyük paye
Şereflice yaşamaktı tek gaye
Temiz yürek doğru işti, sermaye
Cana bedel söz var idi bir zaman

Koyunları yayılırdı düzünde
Körpe taşırlardı heybe gözünde
Coşkun çaylar akar idi özünde
Rahmeti bol yaz var idi bir zaman

Hayalinde kaderini yoklayan
Tarlalarda kır çiçeği koklayan
İffetini sevdiğine saklayan
Ehl-i sevda kız var idi bir zaman

Bir yanı köydeki harman yerinde
Bir ucu dağların eteklerinde
Muskalı, kınalı koç her birinde
Değnek dönmez yoz var idi bir zaman...