Hüseyin Ozan Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Hasta
Hastayım diye yüzüme bakmıyorlar,
Kimse uğramıyor semtime,
Geçerken görürlerse diyorlar;
'Geçmiş olsun,derdin ne? '

Giriyorum odama,
Yatak soğuk,ben yalnız.
Fareler çıkıyor dama;
Siz olsanız n'aparsınız.

Açıyorum pencereyi,
Odama giriyor rüzgar.
Çok soğutuyor geceyi,
Ne bilsin ki; hasta var.

Bir türlü sabah olmaz,
Vücudum yanar sızlar,
Kimse halden anlamaz;
Çok uzak çok yıldızlar!

Daha mı yalnız olacağım,
Bilmem ki öldüğümde.
Allah sorsun sizden kızlar,
Bende soracağım;
İyi olduğumda...


Hüseyin Ozan Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Hatıra
Mevsimlerden ilkbahar,dağlar yeşil yeşildi.
Yaylalar renk renk çiçek,yollar ışışl ışlıdı.

Yeşil çimen,sarı, beyaz,mor çiçekler rengarenk.
Kuzunun melemesi,ördek sesi bin ahenk.

Yürüyerek vardım ben taştan akan pınara.
Gönlüme hücüm ett birden binbir hatıra...

Seneler öncesiydi yine böyle bir bahar.
Bize su vermişti bu kutsal pınar..

Avuçlarını tas yapıp demişti bana.
Susamışsın belli gelde içkana kana.

O güzel avuçlardan su içtim yudum yudum.
Sonra dizine yattım,ninnisiyle uyudum.

Haz duyardım içimden O'nun ürpermesiyle,
O türküler söylerdi; en sevdalı sesiyle..

'Şu dağlar olmasaydı,çiçeği solmasaydı,
Ölüm Allahın emri,ayrılık olmasaydı.'

O sesin ahengiyle dalmışım,uyumuşum,
Bana öyle gelir ki; onu düşte duymuşum.

Uyandım ki,gözleri ağlıyor ılık ılık,
Dedim: 'nen var'dedi'geldi ayrlık.'

Ağlaşarak ayrıldık,pınar yaslı,biz üzgün,
Erken bitti,felekten çaldığımız bir son gün...

Ziyaretgah edindim,her bahar bu pınara,
Geldiğimde canlanır,gönlümde o hatıra..


Hüseyin Ozan Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Hayal
Hayal kuruyorum...
Hayal su ya;
Bir evim oluyor güya...
Bir bahçe ortasında,
Çiçekler arasında.
Her tarafı yemyeşil,
Gündüzleri güneşli,
*******i mehtaplı,
Yıldızlar ışıl ışıl...

Hayal kuruyorum...
Hayal bir renkli rüya.
Bir karım oluyor güya.
Yanakları pembe pembe,
Ela gözlü,siyah kaşlı..
Hiç sevmiyorum boyayı,
Elleri kınalı,
İncecik beli,
Sevimli ve ateşli...

Gel diyorum...
Geliyor.
Sevgi akıyor gözlerinde.
Dudakları gülümsüyor yüzüme.
'Bir çocuk igstiyorum'
Sevinçle bakıyor gözlerime;
Utanarak'olur' diyor.

Çocuğumuz oluyor;
Adı:Uğur.
Uğur ya;
Uğur getiriyor dünyaya.

Herkes sulh içinde devamlı.
Bakkallar doğru tartar,
Tüccarlar doğru satar...
Huzur içinde insanlar,
Yalnız şeytanlar gamlı.

Açıyorum gözümü,
Eyvah hepsi hayal!
İflas ettik baksana.
Yine ben,aynı benim,
Baldırım çıplak,karnım aç!
Işıksız bir kulubem,
Ne kış belli,ne de yaz.
Duyan yok ki sesimi,
Uşenmezsen,yaz da yaz...


Hüseyin Ozan Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Hayıflanma
Ömrümce güldürmedin,neyledim sana felek.
Yıllardır hasret koydun canı canana felek.
Elliüç yıl gezdim de,bu dikenli bahçede;
Bir tane gonca gülü çok gördün bana felek.

[GooD aNd EvıL]

Hep Seni Beklemişim Yalnız Seni Sevmişim
Yıllar yılı gül sanıp,dikenleri sevmişim,
Hep hasret yaşamışım, bir özlemi sevmişim.
Yıllardır neredeydin.Gamzelim,Kömür Gözlüm;
Hep seni beklemişim,yalnız seni sevmişim..


Hüseyin Ozan Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Habil İle Kabilden Bize Kan kaldı
Habille Kabilden bizekan kaldı.
Hallac-ı Mansurdan boş urgan kaldı.
Öylesine kirlenmiş ki,topraklar;
Kan dökülmedik ne yer,ne vatan kaldı


Hüseyin Ozan Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Her Bahar Yeşerir Toprakta Aşkım
Gün olur kirpikte kızgın bir damla,
Gün olur buz tutar ırmakta aşkım.
Gün olur sararır solar hazanla,
Gün olur yeşerir yaprakta aşkım.

Gün gelir renk olur yayla gülünde,
Çoban kavalında,sazın telinde,
Mısra mısra şairlerin dilinde,
Söylenir binlerce dudakta aşkım.

Gün olur eğlenir bir güzel kızda,
Gönül kuşu hala o vefasızda.
Gün gelir ah olur bir kırık sazda.
Hazin hazin inler mızrapta aşkım.

Gün gelir bir çiçek olur kırlarda,
Gün olur titreşir tipide karda.
Vücudum çürürde kara mezarda;
Her bahar yeşerir toprakta aşkım.


Hüseyin Ozan Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Her Yerde Sen
Karanlık gecede nurlu sabahta;
Doğan güneşlerde senden bir şey var.
Alaca akşamda,pembe şafakta,
Esrarlı seherde senden bir şey var.

Çağlayan ırmakta.coşan denizde.
Dumanlı dağlarda,yemyeşil düzde.
Zikreden kalplerde,ağlayan gözde,
Aşık gönüllerde senden bir şey var.

Serin yaylalarda,kupkuru çölde.
Kimsesiz garipte,şu gurbet elde,
Sana açılan elde.yalvaran dilde;
Her dermansız derde,senden bir şey var.

Açılan güllerde,renk renk çiçekte,
Güldeki bülbülde,mor kelebekte,
Yerdeki insanda,gökte melekte,
Herbir tür cevherde senden bir şey var.

Kuru çekirdekte yeşil yaprakta,
Kıpkızıl güneşte,kara toprakta,
Sayısız yıldızda,sonsuz eflakta,
Evrende her yerde senden bir şey var..


Hüseyin Ozan Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Hıçkırık
Neden bu hıçkırıklar,niçin sustu dillerin?
N'olursun bir söz söyle,şu gönlüm ferahlansın.
Gözlerin neden yaşlı,niçin sıcak ellerin?
Yazık; güzel gözlerin niye böyle ıslansın.

Yoksa bir şey mi oldu,bir kötü haber mi var!
Neden yüzün sararmış,çatlamış dudakların.
Bak işte ay doğuyor,parıldıyor yıldızlar,
Neden hala hırçındır,elimde parmakların?

Sen neler söylüyorsun,delirdin mi yoksa ne!
Demek ki beni böyle bırakıp gidiyorun?
Hani yemin etmiştik,aşkımızın üstüne,
O'nunla mı evlendin,sevgilim ne diyorsun! ?

Nasıl yaptın sen bunu.niçin aldattın beni?
Aşkımın mükafatı bu sessiz hıçkırık mı?
Günahım neydi benim,sevdiysem candan seni,
Sevenlerin kaderi hep böyle ayrılık mı?


Hüseyin Ozan Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Hülyaların Beyaz Duvakta Haçça
Besbelli aşıksın gözlerin nemli,
Belli ki yavuklun uzakta Haçça..
O zümrüt gözlerin öyle elemli,
Engin ufuklara bakmakta Haçça.

Bakışların dalgın, gözlerin dolu.
Umutla gözlersin karşı ki yolu.
Yüreğinde gelin olmak arzusu;
Hülyaların beyaz duvakta Haçça.

Dilinde bir türkü; hazin sevdalı
O mahzun duruşun tam aşık hali,
Sarı saç üstünde sarı yazmalı,
Zülüfler oynaşır yanakta Haçça.

Sevi çiçek çiçek bakışlarında,
Belli ki umudun vardır yarında,
Yaşıyorsun ömrün ilkbaharında;
Saçların kokuyor leylakta Haçça..

Sarı saçlarını rüzgar dalgalar,
Uzun kirpiğinde şebnemler oynar.
Muhakkak kız senin beklediğin var.
Elinde bir tutam zambakta Haçça...


Hüseyin Ozan Öztürk