Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Lirik...

sözü çıkar
meseli masalı çıkar
çıkar şairi kağıttan

altıncı dekad’dan harf kalsın bir
:
nüvesi imlasız tümcelerin
sızıda yemin
yeminde dik
tuz arketipi

saklı kentlere bağışlansın kendinden bilinen
yalın ipeksi remil
devingen yara dilde
aynasına süzülsün yamaklığın
“gelir de geçmez” çolak bir hüzün bendinde

sözü çıkar
çıkar sözü kağıttan

göçmeyi bilir şair
öksürdükçe ölür
“es” ver şimdi
sus!

taşa nakşolmuş bin külçe im’de
yetim harfler aklasın kiri
ve erişilmez
ve lirik...


(1 Temmuz 2006) - 6. Dekad, HAYAL Yay. 0cak 2008, s. 43

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...M (u) T...

örselenmiş bir sevinçten ne kalır geriye

sıcaklar bastırdı
bak dost değil artık yaz
küskün
ve üstelik buğulu
burada bir sıralama hatası var
meyveyi çiçeğin önüne koyan bir yanılgı bu

aurası parçalanıyor bedeninin
görüyorum!
bir aşk kalmış sana
ki çolak
bir de
kurt yeniği çapulcu hüzün

-çok bereketlidir
demişlerdi bu aylar için
ne duruyorsun
ödüllen o halde!
“u”yu yitirdin lakin
mutantan bir “m u t” ol kendine

kimin cinnetidir bu bilmiyorum
söyle kimlerden mirastır bu acı
anlamıyorum
kahretsin!
nasıl çaldılar
içindeki yaz’ları

aldırma sen
kim gördü ki çemberin dışını, sen bilesin
kirpiklerden düşen gecenin haresini
avuçların kanayana dek çapala
incinmiş bir yaşamdan ne kaldıysa geriye
onunla

bağır delen kabuslar
ve yitirilmiş kıvançlara rağmen kutlandın bugün
m u t l u olmalısın!
bugün yaş günün

sevgiler caney…

imza:
aney…..

………………


(*) Herkes bana kendine göre bir isimle hitap eder. O, “aney” der. Yavruları ise “büyük aney”. Kuraldışı, çılgın ve dost çocuk; ”Toy” çocuk; can çocuk Caney’e nice mutlu yıllar diliyorum dostlar


(8 Temmuz 2005)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Majiskül...

kimi gün yaslanıp aşka
Likurga’dan esen
siyah-beyaz yalnızlık
densiz bir ağrı saymakta kendini

kanayan saatlerin
eşidir başını dayadığı döşek

aşkı bilen de ürperir böyle

soluksuz bir tirad gibi
döner uçurumdan
majüskül harflerle serilir şiire

kiminde tutkuyla aşka
kiminde ölüme


(26 Şubat 2008)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Manastır Sarısı Yolculuk…

kedili kaldırımlarımız var şimdi
çöp bidonlarına komşu
:
evler ıssız ve boş
it enikleri kayıp
vuruldular

olsalardı
ne güzel alırlardı kokumuzu!

sahipsiz kent çukurlarına sığınmış
adsız çığlıklara şefaatini sunan geçitler
gücenik kentlerde el ele tutuşmuşluğumuz
taşlara mıh gibi vurulan yalnızlığa anlatırdı ah!
ki kan kızılından yadigar soylu bir dövmedir mirasımız

duyulurdu insan sesi

şurada düşüp kalsak diyorum
mesela bir çentik atılsa adlarımıza
yok kimse başucumuzda dikilecek

kimse yok!
manastır sarısı bu yolculuğu
ruhunda leke bırakan sam yeline bağırtıyla anlatacak
akkorların potasında külrengine dönüşmüş
salt aşkla beslenen
lakin biteviye can çekişen kadın ile ademoğlunu

bir köpeğimiz olsaydı hiç değilse
birisi h a t ı r l a t m a l ı diyorum anla!
isterse havlayarak canhıraş arkamızdan

birisi!

düşen kalenin taş duvarlarına yürek isi gibi sinmiş
indigo mavisi aşkın ölümsüz kokusunu


(28 Mayıs 2005)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Masalsı...

bin geceden
bir kuş masalı anlat bana
ışığın dansı
rüzgarın ateşi ol yüreğime

es!
tutuşsun tanıdık o haz
sen söyle anlat
yazarım ben
sesine geldiğimde daha çok severim

gitmişsem bir gün
sakın sorma “neden”
kendine sor!
tek adım uzaktaysan
on gerideyim
incilerim dağılır zemheriye
buz ayazlar üşütür kök diplerim
sinsi kurtların
insafına teslim
kuru bir çınara benzer giderim

özgürlüğü ol sıra dışı hayallerimin
dimdik
kışkırtıcı ve asi
kıtlama şeker gibi emeriz aşkı böyle
usulca erircesine
kadim bir öyküde

esaret zapt edemez kuşları bilirsin
zincirlere kör bakar onlar
bu yüzden daha güzeldir aşk
iri bir kuşun masalsı teleğinde


(1 Ocak 2006)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Meçhul...

...nerede arayacağım kendimi!

aldatıyor rüzgar
kandırıyor
savuruyor külleri dört bir yana
sarsılıyorum dik yokuşlarında şiirin
tek başına

şiirin çokluğu yok ki şaire terk edilen!

çağırıyor 'meçhul'
adresi belirsiz bir patika sesleniyor
:
'ne çok yalnızlık bu! '

her yer ıssız
çölünde mahpus herkes
yok kimse uçuşan küllerden başka
yoruyor bu tırmanış kalbimi
inişler uçurum dili

dik duruşlu sevda bakışlı
saten hüzünler yazıyorum
efkarın nakşolduğu
sızlayan tenimi
en son terk ettiğim yeri hatırlamıyorum
bir çardak altı...sapak...koyak
yoksa yelkensiz bir gemi mi

besbelli suda kayboldu pusula
sarp bir şelaleden yola çıkıp
aysbergin buz nefesinde
var’dan yoğa
yoktan sislere karıştı bir lahzada

sahi 'kendimi nerede arayacağım'*
nasıl bulunacak küller?

teyit edilir belki varoluşum
sancılı bir ölüm gibi büyürken
yazarken ateşle suyun esrarını
bilinen ve bilinmeyeni
giderim ellerim dolu
dibi hüzün tutmuş yüreğim ah!
giderim bir meçhule doğru

arama beni buralarda
akıyor su...


………..

(*) Halil İbrahim Bahar – “Batış” şiirinden esinlenilmiştir…(SOYUT Dergisi: Aralık 1973) Yeni kuşağın yeterince tanımadığı bir şair. Ne yazık ki, Antoloji’de kayıtlı yalnızca iki şiirini bulabildim….


(27 Temmuz 2004)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Metamorfoz...

su veriyor çeliğe mezarlık susuşları
sıradanlığa baş kaldırıyor alaz
bülbül ötüşüne sızıyor bozgun

aykırıyı üstlenmedi hiç
tecelliyi seçti
:
'sevaplar' elde bir!

gökten gelir de
semayı bilmez yağmur
yatağını arar oysa
uyumaz su
:
'taşkınlar' elde iki!

denedi anlaşılır olmayı
anlaşılmazı anlamalı şimdi
yazgıya bırakıldı sorgusal sızı
indirdi perdeyi siluet
sıyga bitti
:
'sessizlik' elde üç!


(19 Mayıs 2004)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Metruk...

yaslı bir dul söylencesi şimdi yaşamak
geceye zimmetli kıyamet küskünlüğü

son duasını okuyor yaralı kuş!

sancılar kovuğunda sığıntı bir ölümlü
balmumu surlar çiziyor altın güle
oyunlar sergiliyor mütemadiyen
:
ilk perde
büyük aldanış
rehineliği perçinliyor
gizli takvimlere

kundakçı bir kıyım
ve kül hesaplaşmalar ayazında
biliyorum aylaktan sayılacağız bir gün!

çünkü susarak geçilmiyor vurgundan
nadasa terk edilmiş metruk yürekten bir de

böyle yakıyor yağmur
hesap vermiyor bulutta bıraktığı boşluğa…


(20 Ocak 2007) - www.borgesdefteri.blogspot.com

6. Dekad, HAYAL Yay. Ocak 2008, s. 24

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Mevzu Derin! ...

bir dolu infilak
birbiri ardına çekilen pimler
havada yanık et kokusu
ihtilali hatırlatıyor yürek
:
sessizliğin isyan yeri

devasa bir hançer ağzı dünya
toplu cinayete hazırlanıyor

balinadan sonra
penguenler de katledilir elbet
yok’tan sayılır
küçüklerin esamisi

tarifi budur ölümün!

masumiyet arayışını izliyorum dizelerin
suyu çekilmiş koca bir dağ gibi susuyorlar
rücu’ ederek gençlik ayinlerine
harabiyyetten muzdarip düşlere fırlatıyorum kendimi

budur umut!

hayatın baskın anları bunlar
takvimlere kanla yazılır
“fi” tarihinden bu güne
boy atmak için satır aralarında gizlice...

mevzu derin!


(24 Mayıs 2005) – “ 6. Dekad “ Dosyasından…

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Milenyum Issızlığı! ...

dilin kıvrımlarında saklı kandillere merhaba!

tende ılık tuttuğum
aşkla karşılıyorum kalbin yoksulluğunu
üşümenin anlamını bir daha öğretiyor hayat
alnıma yazılan ıslığın zulmünü
ve rücu eder gibi sevgiye
buzda yürümeyi bir sürgüne yalınayak

ayrılığa ihale ediliyor yalnızlıklar
sormuyoruz hiç neden seviyoruz böyle

tek başınayken yanmıştı yer tahtaları
unuttuk!
bütün kaldırım taşları söküldü
içerideki ben’lerle bir biz kaldık
bir de
imgeye banılan taş yazması sevaplar

gölgesine ışık vermez kandillerimiz
alnımızda paslanır şimdi
karabatak bir hüznün son mermisi
:
gön yanığıdır adı
esmerleşirken ışık
çürürken dillerimiz

merhaba milenyum ıssızlığı!


(13 Ocak 2006)

Naime Erlaçin