Tacettin Aksu

[GooD aNd EvıL]

Sevdiklerim Nerede?

terk ettiler birer birer,
sevdiklerim nerede,
gözlerime yaşlar dolar,
bir mendil verenim olmaz

uzak diyarlara düştüm,
gülden uzak, gönülden uzak,
kapım herkese açıktır,
bir kapım çalanım olmaz.

güle yandım, güle yandım,
boynu bükük güle yandım,
çiçeklerle dolsa gönlüm,
bir demet derenim olmaz.

en yakın dostlarım dertlerim oldu,
nerde acı varsa hep beni buldu,
yar sen olmayınca yüzüm gülmüyor,
dertlere kedere bir son ver gayrı...

ey sevgili can sevgili,
gelsen yanıma sevgili,
bir buse kondursan bana,
zerrecik dertlerim kalmaz.

[GooD aNd EvıL]

Sıkıntı

kar yağıyor Ankara’ya,
ajanslarda cinayet haberleri,
yine karıştırıyorlar ortalığı,
temkinli olmalı…

müslüman?
müslüman cinayet işlemez,
müslüman karıncayı incitmez,
adı değil, kendi müslüman…

uyandı ülkemin insanı,
kan dökenleri biliyor artık,
atılan çamurlar tutmuyor,
tutanlar dökülüyor patır patır…

katil belli, apaçık ortada,
yeminlerine çok bağlılar,
öyle ki;
yeminleri için, kendi adamlarını dahi öldürüyorlar…

ve iftiralar başlıyor,
kim öldürdü?
o,
o kim?
müslüman…

şehrin üstünde, siyahtan, kocaman bir gölge,
kan kokusu alıyor vampir ruhlu insanlar,
adaletin koridorlarında bir korku,
cami içinde vahşi bir cinayet,
oluşmadı av için uygun bir ortam…

son çırpınışları,
son kan damlası ağızlarından akan,
altın neslin güneşi doğuyor ufuktan,
ümitle bekliyor o günü insanlık,
yerini bırakacak, karanlığa aydınlık…

kar taneciklerinin üstünde ümitlerim,
yerler bembeyaz, sırtımda ağır bir yük,
yere düşen ümitler filizleniyor,
ben eziliyorum, davam büyük ben küçük…

[GooD aNd EvıL]

Sokak Lambaları

sokak lambalarının altında, artık sensiz yürüyorum,
her taraf zifiri karanlık, sanki sensizliğe yürüyorum,
sen yanımdayken karanlığa meydan okurdum,
bir hoş yanardı sokak lambaları,
sen yoksun, suratları asılmış sanki,
bir ben varım, bir de...
terkedilmiş, yada yasaklanmış sokaklar...
sen yoksun, sensizliğe bürünmüş, sensizliğe ağlar,
sert zeminde yükselen ayak seslerim,
ayaklanmış, boyumdan büyük dertlerim...

[GooD aNd EvıL]

Son Bir Defa Arkana Bak!

böyle bırakıp gitmeyecektin sokak ortasında,
kanayan kalbimi, sarmadan beni,
arkana dönüp, bir defa bakmalıydın,
bir inat uğruna, yıkmamalıydın beni...

avuçlarımdan içtiğin suyun hatrına,
vefa bende kalmalı deyip, bir defa bakmalıydın ardına,
yakmamalıydın, ümitle beslediğin yüreğimi,
bir inat uğruna, yıkmamalıydın beni...

al götür benden, gözlerimdeki gözlerinin rengini,
al bende kalmasın acı dolu yüreğin,
parçala yüreğimi, kanımı şarap diye şeytanlara ver,
kalmasın zerre kadar, geriye benden eser,
al götür ruhumu, isanın çarmıhına ger...

ekmeğimi, suyumu elimden alıp gitmemeliydin,
aç susuz bırakmamalıydın beni çöl ortasında,
bunu bana, düştüğüm gün yapmamalıydın,
arkana dönüp, bir defa bakmalıydın,
bir inat uğruna, yıkmamalıydın beni...

elinden düşmemeliydi, sana verdiğim son gül,
şimdi git, hüzünlü yüzünle, kime güleceksen gül,
acı dolu yüreğinle, bir gün öleceksin,
belki de attığın, o, son gül ile dirileceksin...

al götür yüreğimi, mecnuna göster,
de ki; senden beter mecnunlar varmış,
götür yüreğimi, leyla görmesin,
mecnun ile leyla aşkı sönmesin...

gel yanıma ne olursun, aşkın hatrına,
esirgeme gözlerini gözlerimden,
gideceksen yine git,
giderken son bir defa, arkana bak ta, öyle git...

[GooD aNd EvıL]

Son Resim

son resmin gözlerimde kaldı,
dünyanın en harika fotografçısı çekti,
seni bana verdi, seni yanıma aldım,
nereye gidersen git, sen bendesin,
yeşil gözlerimde siyah gözlerin,
yeşilin içinde kaybettin siyahı,
gitmek istesende, artık gidemessin...

[GooD aNd EvıL]

Sözünden Dönene Nokta Nokta

sevgisiz bedenim ölü gibidir,
sensiz yüreğime kurşun sıkılsın,
******* mehtaba bürünmüş gibi,
gözlerin içime doğuyor hergün.

yüreğim bedenden ayrılmış sanki,
gündüzler geceyle karışmış gibi,
kaderin pençesinde ızdırap halim,
özleminle her an yanıyor kalbim,
sensiz olan gönül, gönül yıkılsın.

senden ayrı geçen, günlerim sanki,
her anı bir asır, asır geliyor,
yine bir gece de, yalnız başıma,
hayat bana, ben hayata, küsmüş gibiyim.

seni düşündükçe içim yanıyor,
rüyamda görünce seni sevgilim,
canıma bin can, katmış oluyor,
uyanıpta sensiz kalınca,
canımdan bir can, kopmuş oluyor.

ağaçlar yaprağını erkenden döker,
bilmem ki, bu beden ne zaman çöker?
senden ayrı kalalı, kalpsiz gibiyim,
kalbim, seni öyle sevmişki inan,
bedenim kalbime, isyan ediyor.

gözlerim, hiç bir şey görmüyor artık,
hayalin gözüme perdedir sanki,
sana olan aşkımın, anlamı mı?
tarifi imkansız, duygu selidir.

ellerim, tutacak bir el ararsa,
uzanacak o el, senin elindir,
gözlerim, bakacak bir göz ararsa,
bakılacak o göz, senin gözündür.

ellerim, elinden başka el bilmez,
gözlerim, gözünden başka göz görmez,
sözlerim, sözünden başka söz bilmez,
sözünden dönene, kurşun sıkılsın.

[GooD aNd EvıL]

Şairin Birine

şairin birine sormuşlar; Ankara'nın neyini seviyorsun?
istanbula dönen, yolunu seviyorum demiş şair,
bende ey şair, senin bu sözünü sevdim,
her yerin kendine göre, güzelliği var biliyorsun,
fakat istanbul başka, güzelliğe bak görüyorsun...

geleli üç gün oldu,
istanbul, yine hasretin çöktü üstüme,
sen büyük insanlar gördün, büyük yaşadın öyle büzülme,
ne harikalar yaşadın ki sen, tarihin şanlı idi,
seni yücelten ordu, büyük osmanlı idi...

bütün dünyanın gözü sende, ölsen de sakın küçülme,
üzerindeki tarihtir senin kimliğin, asla sildirme,
unutma, sana değer veren Fatih'i, Akşemsettin'i,
ölsen de istanbul, gittiğin yoldan asla dönme...

[GooD aNd EvıL]

Şeytana; Defol! ..

kurduğum hayaller suya düştü,
isterdim bir defterim olsun,
ve bütün sayfaları boş kalsın,
tertemiz, pırıl pırıl, bir nokta bile yok,
isterdim ki, noktayı koyan kalem kırılsın,
ve dünyam, o defter kadar temiz kalsın...

aldanmışım ve boşuna beklemişim,
tuttular elimden ve çekip aldılar beni,
o tertemiz yerimden,
önce o güzelim dünyamı kazdılar,
ve anlamadığım bir dille kara kara yazılar yazdılar.
sokak duvarlarından beter yaptılar saf ve aydınlık dünyamı,
oysa ben ne hayaller kurardım o körpecik yüreğimle,
söküp aldılar kalbimi yerinden o iğrenç elleriyle...

hem de hiç acımadan, var mı bilmiyorum vicdanları sızlamadan,
evet, aldılar biricik sevdamı,
aşkımı ve hiç bir şeye değişmediğim hayallerimi,
ya o çektiğim çileler, acaba boşuna mı geçti yıllar?
onlar bilmiyor muydu benimde bir sevdiğim,
bir canım, gonca gül çiçeğim var…

biliyorlardı, ama insanlığın ne olduğunu, yaşamın kahpelik olmadığını,
ve başkaları için yaşamanın zevkini bilmiyorlardı,
belki de haklıydılar, kim bilir öğretenleri olmamıştı;
onlara hep para, hep makam, hep mevki ve benlik duyguları öğretilmişti...

kim bilir, belki de onlar haklıydılar,
çünkü haksızlığın hak olduğu öğretilmişti onlara,
durmuyorlardı, ellerinde kara kara kalemler,
ve nerde güzellik, orda bitiyor devler…
kan ağlıyor sokaklar bunların ellerinden,
ve ağlamalar geliyordu, şehrin talihsiz evlerinden...

hayaller kuruyordum sevdiğimle;
ve bir gün okşarken saçlarını, yanına düştü boynu,
kımıldayamıyordu artık, sararıp solmuştu,
nabzını yokladım ve sonunda olan olmuştu,
hayatını yaşamadan, gençliğinin baharında öldü…

hatırlıyorum, hayatında bir kere gülmüştü,
birlikte büyüdüğü ağaç, çiçek açmıştı,
görünce bunu yüzünde gülücükler saçmıştı,
arzuladığım o tertemiz dünyam biranda kararmıştı,
hiç acımadan, düşünmeden kahpece kopardılar sevdiğimi…

kirlettiler dünyamı, temiz sayfa bırakmadılar,
karaladılar ve karaladılar,
hiç durmadılar, gece gündüz karaladılar…
ve sonunda insanlığımı, vicdanımı, hürriyetimi,
hiç tereddüt etmeden, insafsızca elimden aldılar…

oysa ne hayaller kurardım;
güzel bir bahçe içinde çiçekler ve ben,
onlar büyüdükçe ben mutlu olacaktım,
o tertemiz dünyamda kalacaktım,
çiçeklerimi birer birer astılar,
ve sonra defterimin sonuna şu yazıyı yazdılar;

sana dendiği zaman ak sayfamı karamı birini seç,
sen zoru seçtin, ak sayfa dedin,
seçtiğin yol tekti, doğruydu ve gerçek,
kazanmak istiyorsan sabretmen gerekecek…

şeytan diyordu bana;
ey beyaz sayfasını kirletmek istemeyen genç,
düşünmüyorsun, yarın başına neler gelecek,
insanlar seni kirletecek er geç,
gel bu düşüncelerinden vaz geç…

ben haykırdım bütün benliğimle;
DEFOL! ...

[GooD aNd EvıL]

Taş Duvarlar

taş duvarların ardındaki hayaller,
yüreğine hapsetmiş yüreğini,
korkuları yıkmış, yeni korkular bekler,
oysa, haykırmak ister dünyaya dertlerini…

bir umuttur, sallar elini oyuk taşın içinden,
kime gider bilinmez, görmez yüzünü,
hissettiği, bir elin, elinden almasıdır mektubu,
yıllarca bekler, bir ümit, bir ümit…

yüreğinde bir yangın, dünya yanmış umurunda mı?
büyür yarası, hasret uzadıkça daha da büyür,
kim bilir, hangi ceylan gözlünün yüreğine hapsedilmiş,
bir zamanlar ışıl ışıl, şimdi fersiz gözleri…

akıl kalp arasında, gider gelir duygular,
sıkılan bir ruh, dünya dört duvar,
ağlar her gün, yüreğini döktüğü taşlar,
hakkıdır, sevilmek ister sevdiği kadar...

taş duvarların ardındaki hayaller,
bir gün kavuşacağı günü bekler,
yorulur beden, yaşlanır ümitler,
uslanmaz gönül, usanmaz, yinede bekler…

uzanır bir el uzaklardan yüreğine,
kavuşmak yanmak mı?
yoksa bu, ilk defa uyanmak mı?
dudaklarından dökülen son sözdür,
seni seviyorum,
ve diker gözlerini gözlerine…

[GooD aNd EvıL]

Tesbih

doksan dokuzluk bir tesbih düşüyor yere,
daha hayatın orta yerinde sere serpe,
elli yaşlarında bir çınar yıkılıyor,
ceyhun gözyaşlarım düşüyor yüreğime…

hey hasretlik, öyle ki; ömür boyu hasretlik,
hayal etmeye bile korktuğum,
hani gelecektin, hani dönecektin geriye,
beni terk etmeyecektin...

yıllardır yolunu bekledim,
ümitle beslediğim, hissiz kalan hislerimle,
bir zamanlar büyük ellerinle okşadığın o küçük başım,
yıllar yılı büyüdü, büyüdü son bulmayan dertlerinle,
sığmaz bu kafa artık o kacaman ellerin içine,
yediğim içtiğim hasret, gözlerimden süzülen hasret...

gelmeni isterdim, her sözünün arkasında durduğun gibi,
ve geldim işte demeni,
ellerinden öpmeyi isterdim, hatta kapanmak isterdim ayaklarına,
son defa olsun hissedemediğin ellerinle başımı okşamanı,
bir an olsun bakmanı isterdim fersiz gözlerinle gözlerimin içine…

her şeyi değil, hiç bir şeyi,
seni isterdim yanımda,
hayal etmeye bile korktuğum,
hani gelecektin, hani dönecektin geriye,
beni terk etmeyecektin...


seni ne kadar çok severdim bir bilsen,
serin bir sonbahar günüydü, seni son görüşüm,
dilin varmıyordu söylemeye gittiğin yeri,
arkana bakmadan gittiğin gün
sen, inandığım ama görmediğim yerde,
ben, senin terkettiğin yerde, seninle öldüm o gün...

ve yıllar sonra;
doksan dokuzluk bir tesbih düşüyor yere,
senin tesbihin, sen den yaşlı olan tesbihin,
yıllar sonra;
senden ve senden öncekilerden ayrı kalmanın hüznüyle,
yılardır taşıdığı yükle, can damarı ipi kopuyor,
o doksan dokuzluk cüsse param parça oluyor,
hasarlı organlarıyla bütünleşmek için çırpınsa da nafile,
nafile bu gün çırpınmak, can ipi kopmuştur artık...

yardıma koşuyorum elimden geldiğince,
elinin değdiği daneleri yeni bir ipte topluyorum,
yılların eskittiği, kimi kırık, kimi çatlak olan,
sayıyorum, tam otuz üç çıkıyor senden geriye kalan...

'Babama'