Mustafa Yaralı

[GooD aNd EvıL]

Efendim

Nerden sardın belâları başıma?
Atsam dedim, atamadım efendim.
Zehir kattın ekmeğime, aşıma,
Yutsam dedim,yutamadım efendim.

Biraz olsun bana umut verince.
Dalım gittim hayal dolu sevince.
Davetsiz belalar başa gelince,
Kaçsam dedim, kaçamadım efendim.

Zincir vurdum dur duraksız ömrüme.
Kahır kattın kahır dolu zulmüne.
Bir gün olsun erişilmez gönlüne,
Batsam dedim, batamadım efendim.

Sen var idin aldığım her nefeste,
Dilimde güfteydin, kalbimde beste.
Sana kaçan can kuşu mu kafeste,
Tutsam dedim, tutamadım efendim.


Bir hâl oldum deli gibi sevipte,
Can mı kalır can yüzünü görüpte.
Çok istedim yüreğine girip de,
Yatsam dedim, yatamadım efendim.

Garip kaldım bunca yalvar yakarda.
Yer vermedin bana uçta, kenarda.
Neyim varsa haraç-mezat pazarda,
Satsam dedim, satamadım efendim.

Bunca ezâ, revâ mı ki kuluna.
Urgan sardın ayağıma, koluma.
Sen demeden her şeyimi yoluna,
Saçsam dedim,saçamadım efendim.

Yaralı’yım sen bilirsin derdimi.
Tuz basarsın elin bana değdi mi.
Çok istedim sana kalbî sevgimi,
Açsam dedim açamadım efendim.

[GooD aNd EvıL]

Eğriyi DOĞRUYU BİR GÖRÜR OLDUM

Âmâlık mı çöktü bilmem,gözüme,
Eğriyi doğruyu bir görür oldum.
Göze inanmadım,sordum özüme,
Eğriyi doğruyu bir görür oldum.

Dillerde,ağızda,sözde,dudakta,
Güç,kuvvet,tâkâtte,seste,kulakta,
Baş ile gövdede,elde,ayakta,
Eğriyi doğruyu bir görür oldum.

Kaşın kavisinde,bahçede,bağda,
Yerlerde,göklerde,ovada,dağda,
Canlıya,cansıza,ayrılan payda,
Eğriyi doğruyu bir görür oldum.

Geliş,gidiş,iniş,çıkış,düzlükte,
Her ne varsa lügâtlerde,sözlükte,
Kördüğümü teker teker çözdükte,
Eğriyi doğruyu bir görür oldum.

İlkbahar,sonbahar,kış ile yazda,
Deryada,bulutta,yağmurda,buzda,
Acıda,kederde,neşede,hazda,
Eğriyi doğruyu bir görür oldum.

“Künfe-Yekün” ile her şey nihayet,
Hakk’ı izhâr için bütün mâhâret,
Gönlüme gelince zevkle,saadet,
Eğriyi doğruyu bir görür oldum.

Tenzih’te,Teşbih’te; Hikmet tahtında,
Tevhit’in sırları O’nun katında,
Zâten ikilik yok kendi Zât’ında,
Eğriyi doğruyu bir görür oldum.

Hak’tan ayrı değil âlemi nizâm,
Kim neye kâdirki,ben neyi bozam,
Yaralım Göz oldu, bütün her âzam,
Eğriyi doğruyu bir görür oldum.

17.03.1998

[GooD aNd EvıL]

El AÇIP ALLAH’A YALVAR DEDİLER

Bir meclise vardım,imdât istedim,
El açıp Allah’a yalvar, dediler.
Yalvardım,yakardım,umut kesmedim,
Düşene tutacak dal var, dediler.

Hakikatte er’sen,kul’san Mevlâ’ya,
Kapılma rüzgara,kuru sevdaya,
Mecnun’u olursan aşkı Leylâ’ya,
Kerbelâ’ya benzer çöl var, dediler.

Gönül bahçesinde bahçıvan isen,
Biter mi,kederin,elemin neşen,
Elvan elvan çiçek,aşk desen desen,
Dikenler içinde gül var, dediler.

Aşığın aşkına hudut çizilmez,
Rehber olmayınca gönül gezilmez,
Devasını bulan dertten üzülmez,
Nice şifa veren kul var, dediler.

Sır alırsan sakla, verme dışına,
İlkbahar serpilir soğuk kışına,
Kaf dağına uçan Anka kuşuna,
Nurlarla bezenmiş yol var, dediler.

Delilin Muhammed,Ashab'ı candaş,
Müminler mümine yetmez mi gardaş,
Cemiyet içinde arasan sırdaş,
Gök kubbe altında bol var, dediler.

Biz ayaksız başsız,aşka dalmışız,
Erenler bezm’inden nasip almışız,
Bazı dudaklara dadak çalmışız,
Yaralı dilinde bal var dediler.

31.10.2006

[GooD aNd EvıL]

Elhamdülillâh-i RABBÜLÂLEMİN

Bizleri topraktan Âdem eyledin,
Elhâmdülillâh-i Râbbül Âlemîn,
“Kendime halifem” diye söyledin,
Elhâmdülillâh-i Râbbül Âlemîn,

Muhammed nûrunu önce yarattın,
Kâinat’ı Kudretinle donattın,
Her zerreyi Zât’ın ile kuşattın,
Elhâmdülillâh-i Râbbül Âlemîn,

Kesrete çıkarttın Vâhdet ilinden,
Bizleri korudun,Dünya kirinden,
Haberdar eyledin Tevhit ilminden,
Elhâmdülillâh-i Râbbül Âlemîn,

Ölüydük diriltip,can kattın cana,
Maddenin içinden açıldı mânâ,
Ne kadar şükretsek az gelir sana,
Elhâmdülillâh-i Râbbül Âlemîn,

Ben bir âmâ idim açtın gözümü,
O nurla doldurdun zindan özümü,
Güllere çevirdin akkor közümü,
Elhâmdülillâh-i Râbbül Âlemîn,

Fatiha kapısı girilmek için,
Gizli hazinenle bilinmen için
Bizi ayna yaptın,görünmen için,
Elhâmdülillâh-i Râbbül Âlemîn,

Kuran ile maksadını duyurdun,
“Fezkürüni,Ezkürküm”ü buyurdun,
Susuzken suladın,açken doyurdun,
Elhâmdülillâh-i Râbbül Âlemîn,

Yokları var yapıp,tutandır elin,
Hakiki sahibi göklerin,yerin,
Rahman’sın,Rahim’sin,din günü senin,
Elhâmdülillâh-i Râbbül Âlemîn,

Ya İlâhi senden sana mirâcım,
Muhammed’i olan, her şey baş tâcım,
Derdimin dermanı,gönül ilacım,
Elhâmdülillâh-i Râbbül Âlemîn,


Yaralı gönlümde dinim,imanım,
Biricik sevgilim,canda Cânân’ım,
Güzellikler; Senden Sana Sultanım,
Elhâmdülillâh-i Râbbül Âlemîn,

02.12.1997

[GooD aNd EvıL]

Elhamdülillah

Karanlıktan sabaha,
Erdik Elhâmdülillah.
Her fiili biz Hakka,
Verdik Elhâmdülillah.

Zahirde ve Batında,
Mazharız Hak katında,
Her sıfatı Zat’ında,
Gördük Elhâmdülillah.

Cemaat la bir olduk,
Her cihet Hakkı bulduk,
Testiye testi vurduk,
Kırdık Elhâmdülillah.

Gözlerden kalktı perde,
Hak göründü her yerde,
Aşkımızı her derde,
Sardık Elhâmdülillah.

Tevhidi ettik talim,
Nefisle ruhla kaim,
Huzurullaha daim,
Vardık Elhâmdülillah.

Birlendi kara akla,
Her şey Hak oldu Hakla,
Altı vakti ihlâsla,
Kıldık Elhâmdülillah

Yaralıyım canana,
Kul olduk o sultana,
Damlamızı ummana,
Saldık Elhâmdülillah.

MUSTAFA YARALI

[GooD aNd EvıL]

Eli kalem tutan şiir yazıyor

Ayağa düşünce; fikir düşünce,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.
Serabınca,hayalince,düşünce!
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Üç kişiden beşi,beşte gölgesi.
Çocuk oyunu mu,bu neyin nesi.
İçinden dürtünce bencillik sesi,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Arsızla hırsızda bozulmuş maya.
Göle varıp yoğurt çalacak güyâ.
Şaşırtan hayretim; şaşkınlık bu ya,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Yalanı tattıkça iştaha gelen.
Utanıp aymadan içine sinen.
Alt alta üst üste dizmeyi bilen,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Pişmemiş ham sözden kime ne fayda.
Yaşanmayan şiir değer mi kayda?
Mürekkep yalayan bayan da, bay da,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Dizeler uyduruk yada sâhi mi?
İdrak mi,ilham mı,sezgi,vahiy mi?
Mânâ yüklemeden ahenk kâfi mi?
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Edepsiz,erkansız,acâyip,bir hoş.
Bir çuval ceviz var içleri bomboş.
Şarabı görmeden kokudan sarhoş,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Ülkü vatan,millet,aşk insan devlet.
Bu yüce kavramlar şairde bin dert.
Sahte kahramanlar vermeden diyet,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Gönül toprağına tohum ekmeden.
Uçmaya kalkışıp henüz sekmeden.
Ehlinin yanında hayâ etmeden,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

Öze,söze doğru dîvan kuralı.
Ön yargısız hükmü Hak’ça alalı.
Şairlik ayağa düşmüş yaralı,
Eli kalem tutan şiir yazıyor.

10.04.2002

[GooD aNd EvıL]

Erciyes'e HASRET

Ali dağım,Erciyes’im Yılanlım,
Adım adım her yanında izim var.
Hisarcık sevdâlım, Talas nişanlım,
Kıranardı,Hacılarda gözüm var.

Asırlardır anılırsın şanınla.
Gesi,Erkiletle,Germir bağınla.
Hiç eksilmez yücelerde karınla,
Gelin gibi duvak duvak yüzün var.

Buz gibi suları, serin havası.
Ne güzel de eser Tekir yaylası.
Bahçesinde açar güllerin hası,
Bağlarında salkım salkım üzüm var.

Ufkundan süzülür akşam güneşi.
Kandil kandil ışık dolar gecesi.
İllerin güzeli, dağlar yücesi,
Toprağında tel tel olmuş bezim var.

Şu bizim yamaçlar ne güzel belde.
Ezbere söylenir türküler dilde.
Kayseri yönünden esen her yelde,
Buram buram hasret kokan hüzün var.

Şimdi gurbet elde ayrıyım amma,
İçim sevdâ dolu sıladan yana.
Gözümden akarken yaş damla damla,
Alev alev, yanık yanık özüm var.

Çıkıp yücesinden baksam ovaya,
El sallasam; eşe, dosta, sılaya.
Kısmet olsa bir gün dönsem yuvaya,
Söylenecek nice nice sözüm var.

06.10.1988

[GooD aNd EvıL]

Erenler

Bir sevda uğruna sararıp,solmuş,
Zerrece Mâsivâ kokmaz erenler.
Her taraf onlara Secdegah olmuş,
Secdeye kapanmış,kalkmaz erenler.

Gönül vâdisine sevgi ekerler,
Sözle dillendirir,özle biçerler,
Günde kırk sekiz bin Zikir çekerler,
Kalbine ikilik sokmaz erenler.

Haramı bilmezler,hep helâl yerler,
Halk’la konuşurlar,Halk’tanız derler,
Sırtlarına her an,Tâkvâ giyerler,
Allah’tan gayriden korkmaz erenler.

Ne söz vermişlerse “Gâlu belâ”da,
Onlar karşılarlar Arşı-Âlâ da,
Yetmiş iki millet birdir mânâda,
Bir gönül incitip,yıkmaz erenler.

Kuş dili öğretmiş Hazreti Mevlâ,
Bu yüzden İlâhi muhabbet peydâ,
Kemâle erince mâkbul, o sevda,
Velâyet bâhrinden bıkmaz erenler.

Bu zümre; Cânânı bulmuş canında,
Kendi şah damarında,kendi kanında,
“Seme Vechullah”ı her bir anında,
Bulunca; gayriye bakmaz erenler.

Mustafa dertlere ne hoş ilaçtır,
Muhammed’in emri başlara taç tır,
Ahmet’se cümleye nurlu siractır
Mahmut’un izinden çıkmaz erenler.(A.S.V.S.)

01.08.1998

[GooD aNd EvıL]

Eskimeyen ŞEY

Öyle şeye sahip ol ki,
Ziyan olup eskimesin.
Öyle sağlam bina kur ki,
Virân olup eskimesin.

Hâyal dolu tezler gibi,
Buz üstünde izler gibi,
Sizler gibi,bizler gibi,
Bir an olup eskimesin.

Günü yaşa,dünü unut,
Yaşıyorsan kesme umut,
Sen kalbini cilâlı tut,
Yaran olup eskimesin.

Er meydanı bulda,kaçma,
Hünerini döküp,saçma,
Her şehirde Pazar açma,
Talan olup eskimesin.

Aşk ateşin dönse küle,
Sarhoş olup verme yele,
O cevheriler dilden dile,
İlân olup eskimesin.

Sağlamlara bağlan da, pek,
Çürüklerden kendini çek,
Bir dal bul ki,sonsuza dek,
Kıran olup eskimesin.

Yaralının yanan özü,
Hakikatte aşkın közü,
Pişirip de derim sözü,
Yalan olup eskimesin.

19.04.2001

[GooD aNd EvıL]

Esmâül HÜSNÂ

RÂHMAN ALLAH,RÂHİM ALLAH,
HÂYYÜL,KÂYYÛM,ALİM ALLAH,
HÂLÎK,BÂRİ,EL MÛSAVVİR,
ALİYY,AZİM,HÂKÎM ALLAH.

SEMÎ,BÂSAR,HÂLLÂK,ALLAH,
KÂÂHİR,BERR HÂK ALLAH,
HÂFIZ,BEDÎ CÂMİ, HÂBİR,
FATIR,FETTÂH,REZZÂK ALLAH.

CELÂL,CEMÂL,RÂKÎP ALLAH,
HÂDÎ,MÛDİL,GÂLİP ALLAH.
İLÂH,MÛKİT,KERİM,KEBÎR,
SABIR,KÂVÎ,HÂSİP ALLAH.

SETTÂR,KÂFİ,NÛR,RÂB ALLAH,
GÂFÛR,GÂFFAR,TEVVÂB ALLAH.
EL-MÜTEÂL,AFÜVV,NÂSIR,
ŞÂKİR,ŞEKÛR,VÂHHÂB ALLAH.

MELİK,KÛDDÛS,SELÂM ALLAH,
MÜMÜN-ÜL,MÜHEYMİN ALLAH.
AZİZ,CEBBÂR,MÜTEKEBBİR,
MÛHÎT.MÛHYÎ,METİN ALLAH.

GÂNİ,MEVLÂ, HÂMİD ALLAH,
LÂTİF,HÂLİM,MECÎD ALLAH.
MÂLİK KÂADİR,EL-MÛKTEDİR,
VEDÛD,REFÎ,ŞEHİD ALLAH.

VELÎ,VEKİL,VÂHÎD ALLAH,
KÂRÎB,MÛCİP,SÂMED ALLAH.
EVVEL,ÂHİR,BÂTIN,ZÂHİR,
VÂSİ,VÂRİS,ÂHÂD ALLAH.

HÛ,MÜSTEÂN, SULTAN ALLAH,
BEDENDE CAN,HER CANDA CÂNÂN ALLAH.
YARALI’YIM BİR CAN NEKİ?
CANLAR SANA KURBAN ALLAH.

15.02.1988 Mustafa Yaralı