Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Bazı insanlar
bazı insanlar köpek sevmezler
bazıları kedi de sevmezler
bazı insanlar kendilerinden başkasını sevmezler
bazıları şiir sevmezler

ben de bazı insanları sevmem

19 kasım ‘08
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Bedenimi Yakan Deli Kan
son şiirimi yazıyorum ben de
tahir tacettin bey’e nazire
hani şu ünlü şairimiz
bilirsiniz
her ne yazarsa okutan

madem yazdı sonuncusunu
ki benim yorumumca
artık şiir üstü bir yerlere taşınmak amacı
kanımca

fakat ben de son şiirimi yazacağım
çatlarım yapmazsam yaptığını da
becerebilecek miyim aklımca

önce
ıslatıp işaret parmağımı tükürükle
tıpkı anneciğimin yaptığı gibi bir zamanlar
ki yaramazlıklarımı yazardı kireç badana duvara
babama şikâyet için geldiğinde
ben de yazıyorum and olsun
felis’in terkettiği şaşkına dönsün sözünü yutan

yok yok dudak bükmeyin hemen
sorguyla sarmalayıp görünmez
mütebessim ve inanmaz göz kıvırmalarda
sakın demesin kimse
“şair sözü yalandır” ya da
“yalandan kimse ölmez”

sözüm söz
inanmazsanız sorun felis’e
söylesin size
hem nedir bu güvensizlik
karakter gibi yapışmış üstünüze
hiç mi görmediniz çevrenizde
verdiği sözü tutan

ayrıca
işte altında imzam
şiirim senedimdir
şahit mi istersiniz
var felis domesticus angoriencis
ki kendisi benim değerli kedimdir
tırnakları sipsivri yalana
entrikaya hassas burnu
kulakları dik her dedikoduya
her mırıltıya radar duyarlı bıyık telleri
ve gece görüş harikası gözleri
her yanlışa teleskop tikli
sevilirken bile alertte örtülü kuşkulu hislere
bir bakarım çıtır çıtırdır tüyleri avucumda bütün kaprislere
elektrikli

bir bakarım mırıl mırıl huzura sarılmış göğsümde
ve mutlulukla çizgilenmiş iki boncuk göz
sımsıcak yatan

yâni sonuçta
şiirli senetli sözüm söz
son şiirim bu
yalanım varsa yaksın gözümü köz

zaten yeter
üç tane yazdım bugün kal geldi
yeminle hepinizin önünde
üstelik iki ayağım da yerde
bugün başka şiir yok artık son şiirim
duvardaki parmak izi bile kurumadı üstelik
tıpkı anneciğiminki gibi ıslak ıslak
gözüme korkuturca batan

hadi bana eyvallah dostlar
rahatım yarına kadar
önümde uzun
serin poyrazlı
karanlık ve gizem dolu bir gece

ve aklımda
kimbilir hangi parkta erkek kedilere çelme atan
Felis

şiirden tatile girdim kendimce
düşmeyeceğim dalgasına yemek de yemeyeceğim
hadi eyvallah felis’im bekliyor
patilese de
tırmıklasa da
ısırsa da
kalbi gümbür gümbür şu anda ki biliyorum
benim için atan

ya benim
ya benim göğsümdeki bu gürültü nedir peki
sesini duyduğumda
telefon karanlığında erişilmezliğe mahkûm
uzaktan

çatlatırca kaburgalarımı
ve avuçlarımda sırılsıklam ter
yatağımda kıskıvrak beter
özlem sancılarında bedenim

hayaline kenetlenmiş
yapışkan

son şiirim bu
istesem de yazamam zaten
beynimden çekildi istemsiz
ve hızla yayılmada bacaklarıma
seğirtili bedenimi yakan
deli kan

(mayıs ‘06)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Bekâr
bir rüya ki yaman

karaşın liz
sarışın marilin
kızıl rita
aman da aman
birbirinden sıcak üç manita
hâlim duman

ertesi gece
fıkır fıkır bir ümitle girdim yatağa
gelmediler

rüya yerine
saplandım bir batağa
yok artık rahat
bilmem ki ne zaman vuslat

bırak okumayı filan
çalışmayı unut
rüyayı düşünerek
erkenden yat

şu ünlüler de pek nazlı oluyor
nerden düştüm peşlerine
yok yok
katiyen bende kabahat

hey garip ruhum
durup dururken kaçtı huzurum
ne haddine ünlülerle sefahat

bu minval üzredir
duyururum
gördüğüm rüya hususunda safahat

şurda iyi kötü geçinip gidiyorduk
neden terkedip gitti bilmem ki durup dururken
beni böyle çıkmaz rüyalarda bırakıp mahzun
altı aylık aftosum
sarıyerli sarhoş sabahat

(aralık ‘03)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Bekri
neşe
için
içer

şişe
boşalır
neşe
kaçar

(eylül ‘02)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Belediyeye Başkan
istanbul
büyük pasta

kalabalık pis
berbat trafik kötü imar
kepaze kaldırımlar
kargaşa keşmekeş
sözün özü
hasta

bu yüzden
şehri kurtarma faslında
dr. mimar değil
mimar doktor gerekli aslında

(18 ağustos ’06)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Belli M'olur
avucunda tomur tomur yaş kına
gözlerine aktı gönlüm döndüm şaşkına
benden önce kimler düştü aşkına

kement attılar mı sırça köşküne
gülme sakın bencileyin düşküne
belli m’olur belki döner düş güne

şaşar felek zarım gelir şeş yine

(temmuz ‘04)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Ben değilim
En cesur bakışımı erittin gözlerinde
Bu şaşkın ifadenin sahibi ben değilim!
Ellerimi ısıttın yumuşak ellerinde,
Artık günahlarımın sâlibi ben değilim!

Nerede aşkı yeren, küçümseyen sözlerim?
Hayalini tartamıyor inan artık gözlerim!
Zaman zaman çocukluğu, özgürlüğü özlerim!
Gönlümdeki mâbedin râhibi ben değilim!

Leylâ’mı arıyordum, giriverdin araya..
Vuramadım kalbimi, teraziye, daraya..
Dümen suyuna düştüm, çarpıverdim karaya!
Alnımdaki yazının tâlibi ben değilim!

(haziran 1969)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Ben Sen O
kimim ben?
ya sen?

hangimiz türk
hangimiz ermeni
kürt?

kim rum?
kim laz kim arap?
birkaç kuşak önceden
gelen ninen deden?

kim biliyor doğru nedir?
ve neyse ne
kime ne?
nasıl bir kafadır bunu dert eden?

nasıl bir çıkar hesabı yatar bunun altında
nasıl kirli bir neden
nasıl bir rant?

hepimiz agop’uz
hepimiz şeyhmuz
ve mehmet ve yorgi

ve bugün
ille de bugün
hepimiz hrant

(8 şubat ’07)

[GooD aNd EvıL]

Bence
görebildiğimiz
ancak
aydınlanan cisimden bir yansı

duyabildiğimiz
sesin algılanan frekansı

bilebildiğimiz

bilebildiğimiz
gizemli gerçeğin
bilinçle eksantrik dansı

(22 ekim ’06)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Benim duam
öyle bir ülke istiyorum ki allahım
her işimiz sana kalmasın

mutlu ve güvenli bir yaşam için tek şans
dua olmasın

3 ağustos 08
Fuat Eriçok