Serdar Erdemir

[GooD aNd EvıL]

gittin ya;
bilmem
kaç kişi benzettim sana!
sensizlik ızdırap
ne olur bağışla!
şimdi anlıyorum
kimse;
asla benzemez sana...

[GooD aNd EvıL]

I
Ben; Kimsenin bilmediği,
Bir şair tanıyorum.
Konuşma özürlü bir şair!
Onunla Beyoğlu'nda,
Bir barda;
Rakı içerken tanıştık.
Adını bende bilmiyorum,
Kocaman;
Masmavi gözleri vardı.
Cümlelerini;
Gözleriyle kurardı.
Sohbetine doyum olmazdı.
Kelimelerini;
Parkasının cebinden çıkarır,
Tütün niyetine;
Piposunda yakardı.
Buram,buram;
Orhan Veli kokardı...

II
Ben; Kimsenin bilmediği,
Bir şair tanıyorum.
Konuşma özürlü bir şair!
Yalnız oturur,yalnız içerdi
Aslında;
Yığınla dostu vardı.
Ara-sıra kendince gülümserdi.
Bizlerin görmediği;
Şair dostlarıyla şakalaşırdı.
Kocaman;
Masmavi gözleri yaşla dolardı.
Hesapsız ağlardı.
Sarı tespihini;
Kalem diye tutardı.
Şiir dizelerini;
Tane,tane yazardı.
Akşamcıydı;
Ahmet Haşim vari bir adamdı...

Şubat 1998

[GooD aNd EvıL]

I
Ben; kimsenin bilmediği
Bir şair tanıyorum,
Konuşma özürlü bir şair!
O ağlayınca;
İstanbul ağlardı!
Gözyaşları kıvılcım misali,
Düştüğü yeri yakardı...
Soğuk kış *******inde;
Sahil yolunda ki barakada
Sabahlardı...
Kahvaltısını martılarla/
Paylaşırdı...
Masmavi deniz kokardı:
Adalarda tanıdığı;
Denizkızına sevdalıydı,
Şiirlerini hep ona yazardı.
Bir gözyaşı kâsesiyle,
Denize bırakırdı:
Saatlerce dalardı,
Bakardı,bakardı, ağlardı!
O ağlayınca;
İstanbul ağlardı!
Ahmed Arif gibi bir adamdı...

II
Ben kimsenin bilmediği,
Bir şair tanıyorum.
Konuşma özürlü bir şair!
Çok sesli şiirleri vardı:
Kendisi asla okumazdı,
Sadece yazardı...
Onun şiirleri;
Hiç bir kitapta yer almadı,
Yayın evleri onu yayımlamadı.
Her şeye rağmen; şiirlerini
Tüm insanlarla paylaştı...
Onurunu, davasını yazdı:
Gün geldi;
Bir çobanın kavalıydı,
Bir ozanın sazıydı...
Gün geldi;
Bir çocuğun ağlayışı,
Bir seyyâhın yaşayışıydı...
İşitendi, bilendi, bilgeydi;
Sazının telleri,
Şiir diye inlerdi
Âşık Veysel gibi bir adamdı...

1998(kışı)

[GooD aNd EvıL]

kendisini hiç görmedim
duvarda asılı solgun
siyah beyaz resmiyle/
tanıdım babamı...
çocukluğumdan bu yana
yokluğuna alışamadım
her gece uyurken
kokusunu duymadığım
bir kez dahi olsa
beni öperken
nefesini hissetmediğim
duvardaki resmiyle avunduğum/
babamın;
soğuk hatıratlarıydı
koynumda sakladığım
tütün tabakası ile
çuha kılıflı kordonlu saat...

07.01.2002
Gece 2:30 Pazartesi

[GooD aNd EvıL]

elimde değil gülüm;
uyuyamıyorum...
*******i dededen kalma
abanoz yaftalı saatin/
tik tak sesleriyle
hayatımdan
bir şeyler kayıp gidiyor
haykıramıyorum...

her sabah;
bir parçamı yitirmiş halde/
uyanıyorum...
kinliyim zifiri karanlığa
hiç akşam olmasın istiyorum.
aydınlık her daim aydınlık.!
gece uyurken;
habersiz ölürüm korkusunu/
defalarca yaşamak istemiyorum...

ben; adını henüz öğrendiğim,
koklamaya
fırsat bulamadığım
özgürlüğün maviliğini/ içime
doya, doya çekmek istiyorum...
sabahları ürpererek;
yalınayak, çırılçıplak
terler içinde/
uyanmak istemiyorum...

evet türlü renklere boyalı;
mavinin ağır tonunu,
özgürlüğümü istiyorum.!
doya, doya yaşamalı öpmeliyim...
beyaz rengi;
yaşarken giymeliyim.!
o masumane renge
toprağı bulaştırarak;
ihanet etmek istemiyorum...

elimde değil gülüm;
*******i uyuyamıyorum...
uyurken kaskatı, asık suratlı/
kalmaktan korkuyorum...
bir daha komşu çocuklarının/
sesleriyle...
kafeste ki kuşumun ötüşüyle/
uyanamamaktan korkuyorum...

ben her sabah
mahalle simitçisinin/
ekmek kaygısıyla koşuşturmasını;
seviyorum...
ben; İstanbul’umu özlemekten;
martılarla vedalaşmadan
anamdan helallik almadan/
gitmekten korkuyorum....


14.04.01. Salı

[GooD aNd EvıL]

uzun, upuzun bir yolculuk sonrası/
geldim Dünya'ya
göz açınca tanıştığım yokluk/
ve yıllar yılı değişmeyen rüya!
bir aksi seda; kölelik tüccarına
nasırlı ellerim, nasır tutmuş yüreğim.

21.Haziran 2003

[GooD aNd EvıL]

Kör inadın yok mu;
Kör inadın...
Çekip aldın gözlerini
Kırıldı inadım.!
El uzatıp tuttum:
Gök te güneşi...
Gözlerinin yanında;
Güneş dediğin ne ki.?
Sönük bir peyk gibi.!

[GooD aNd EvıL]

Duydum ki yar anam hasta
Sevdiğim hep kara yasta
*******i kör nöbetim...
Dost bildiğim düşman safta.

Bırakın dağlar gideyim
Yarin yüzüne hasretim
Nicedir ıslak gözlerim
Kışlalarda kör nöbetim...

[GooD aNd EvıL]

İsa'nın bedeni gibi;
çarmıhta bakışlarım.
tek damla gözyaşı/
düşer yanaklarımdan
Hüseyni acılar/
hep bana gelir.
yürek yanar ey Nebi
yine de;
kör olsun gözlerim
sana layıkıyla;
ağlayamam ki.

bir mızrak ucuyla;
deşilir bağrım
utancım damlar/
sağ yanımdan;
Kerbela çölüne.
en acı sagular
yükselir dudaklarımda.
/sesimi duyan,
duymayan gelir/
ten kafesinde
can yanar ey Nebi
yine de;
kör olsun gözlerim
sana layıkıyla;
ağlayamam ki.

Uhud’da sökülür kalbim/
yerinden...
vuslatına yandığım;
Meryemsi umutlar
Eyyub gibi sabırla;
çözülür gelir.
acılar içinde;
kanar yara ey Nebi
yine de;
kör olsun gözlerim
sana layıkıyla;
ağlayamam ki.

Temmuz 2005

[GooD aNd EvıL]

sensizliğin acısına;
kurşunlar sıkarım her gece
sıktığım her kurşun;
döner geriye, vurur beni
en sensiz kaldığım demlerde.

içimi kanatır;
soğuk çelikten bir buse
öpüp alnımdan;
indirir toprağın böğrüne.

bir hiç uyanır içimde
bir ah şahlanır yüreğimde.
üzengisinden kurtulur/
göz yaşlarım...
damlar gecenin sessizliğine.

sensizliğin ıstırabına
kurşunlar sıkarım her gece
sıktığım her kurşun;
sanki beynime
her gece;
ecel düşer peşime.!