Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Böyle Gelmiş

Yeter artık yeter, yeter be, gönül,
Çılgınca sevmene verilen ödül,
Hüzün kokusuyla zehirleyen gül,
Sevgi dağlarını aşmayı dene.

Kendini bilmezsin, sevmek neyine,
Saraylar kurarsın bir dağ köyüne,
Boşver bu dünyanın her bir şeyine,
Zamanın dışına taşmayı dene.

İflah etmez seni bu gam, bu keder,
Seninki ne şanstır, ne baht, ne kader,
Bu böyle gelmiştir, böyle de gider,
Kendine bir mezar eşmeyi dene.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bu Akşam

Bu akşam seni meyhanelerde arıyorum. Sen taş palaklarda, gazellerde, şarkılarda saklısın.
Biliyorum. Seni buralarda aramamı hiçbir zaman istemezsin. Ancak, ben şimdiki zamanı yaşamak istemiyorum. Aslında yaşadığımın da farkında değilim.
Sensiz yaşamak ölüm değil de, nedir ki..?
Bir kenarda küçük bir masa buldum, sonunda.Yüzümü duvara dönerek, oturdum. Sevda gazisi bütün meyhane erbabı arkamda. Kaşık, bardak seslerine arada bir ''Şerefe...'' sözleri karışıyor.
Gariplerin sesinden rahatsız değilim. Anason kokusuna bulanan sigara dumanları vefalı bir dost gibi geliyor, bana.
Bir tabak meze. Bir duble rakı. Yarım rakı şişesi ve şişeye dayalı, küçük bir resim var, masamda.
''Hani o bırakıp giderken seni...'' o öksüz tavrını takarak, göğüs cebime soktuğun resim...
Gözlerim süt rengi bardağa dikilmiş. Beynim yıllar öncesinde, gönlümün gurbet yollarında seferde. Senden ayrıldığım, bana hüzün kapılarını sonuna kadar açan ayrılık gününü yeniden yaşıyorum. O gün, gözlerinden yanaklarına iz bırakarak süzülen iki damla yaş, silinmez binlerce anı gibi benim yanaklarımda şimdi.
Meyhanenin nostaljik gramofonundan çıkan şarkı sesi, anasonun rakı bardağından çıkan, görünmez buğusuna karışmakta.
''Gittin, o gidiş bence ölümden de beterdi...//
Ölüm nedir ki? Bir kapıdan geçmek, maziyi unutmaktır. Bense, senin özlemini çekerek, senden uzaklarda kalarak, her an yeniden ölüyorum. Hem de özleminden doyumsuz zevkler alarak.
Rakım bitti. Resmini cebime, her zamanki yerine yerleştirdim. Seni bir başka meyhanede aramak için buradan ayrılıyorum. Bu gece sabahçıyım. Her zaman olduğu gibi...
Kaldırımlardaki sarhoş ayak seslerime, az önce çıktığım meyhaneden yavaş yavaş uzaklaşmakta olan şarkı sözleri karışmakta.
''Bu akşam bütün meyhanelerini dolaştım, İstanbul'un,
Seni aradım, kadehlerdeki dudak izlerinde...''
Bulma umudum olmasa da aramayı sürdüreceğim. Hem de senden başka kimseye, kimselere soramadan...
Özlemine dayanamıyorum.
Söyle,
Neredesin sen? ..

(Neredesin Sen'den)

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bu Benim Masalım

Güneşim, yıldızım, ayım,
Türkülerim, şarkılarım, halayım,
Simidim, gazetem, çayım...
Sensin be, güzelim...

Sevinçle açan sabah,
Hüzünle başlayan akşam,
Yüreğimde sevdam,
Gönlümde gam,
Sensin be, güzelim.

Biliyorum gönüleşim.
Sendeki benim.
Bendeki sensin.
Varsın, bu serseri, bu çiçeği,
Çoktan çok seviyormuş densin,
Densin be, güzelim.

Bahçemde çiçek,
Kovanımda bal,
Tutunduğum dal,
Gönül dilimle anlattığım,
Dünya durdukça söylenecek,
En gizemli masal,
Sensin be, güzelim...

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bu Gece

Ne çiçekler çiçek, ne sevdalar bal,
Gönlümü astığım, bir kurumuş dal,
Sevda dediğimiz, gizemli masal.

Yüreğime dolan büyülü hece,
Hüzünler, özlemler salar, her gece.

Yazık, sevda bitmiş, bu köhne handa,
Sevda umudumun bittiği anda,
Bir sessiz gemim var, bekler limanda.

Sevda dediğimiz, uzun bilmece,
Umut defterimi siler, her gece.

Neslini tüketmiş, sevdanın kulu,
Gönül nikâhının gönlümdür, dulu.
Hayat mektubunun yapıştı, pulu...

Oysa ki, bu sevdam yüceden yüce.
Bana yolculuklar diler her gece.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bu Gönül

Bahtı kara onun, sevmeleri ak,
Bir tatlı tebessüm, en büyük kıyak.
Boğaz'a köprüdür, yediği dayak,
Acısı bitmeden sever, bu gönül.

Bir tatlı bakışla aklını şaşar,
Süs köpeği olur, peşine düşer,
Yorulana kadar peşinden koşar,
Vuslatı tatmadan sever, bu gönül,

Hüznün binbir türlü şeklini bilir,
Bin kere dirilir, bin kere ölür.
Dili düğümlenmiş bir bülbül olur,
Gülüne ötmeden sever, bu gönül.

Sevgilerle dolar, özlemle taşar,
Göz kör, ayak topal, yollara düşer,
İşkence çekerek sevdalar yaşar,
Şikâyet etmeden sever, bu gönül.

Ne zaman birisi girse kanına,
Der ki, ne yaparsa onun şanına,
Dünya servetini yığsan önüne,
Aşkını satmadan sever, bu gönül.

14.10.2004

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bu Kentin Yalnızları

Sonsuz bir denizdi gözlerin,
Ömrümce plajlarında gezer,
Serinlemek istedikçe yüreğim,
Gözlerinin denizlerinde yüzerdim.

Dünyam cam bir küre,
Tepesinde parlayan güneş sen...
Bir damla yaş düşse gözlerinden,
Azgın yağmurlar yağar, dünyama,
Bütün umut ufuklarım sararır,
Güneşli dünyam kararır, kararırdı...

Hüzün dağlarının ormanlarında,
Bir garip yolcuyum, yolunu yitirmiş,
Ne zaman imdat diye çağırsam,
Açılıp kapanan kirpiklerinden,
Sevda yollarını bulurdum, hemen.

Şimdi nasıl, diye sorma halimi,
Felek hem kolumu kırdı,
Hem de elimi.
Gurbet eller hergün bekler yolumu...
İmdat diye bağırırım, duyan yok.
Binbir acı ile dolar taşarım.
Bu kentin yalnızları dinler derdimi,
Onlarla yaşarım...

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bu Saatten Sonra

Mutlu, şen bir adam bekliyorsun sen,
Şarkılar söyleyen, oynayan, gülen...
Hüzünler yüklendim maziden gelen,
Bu saatten sonra değişemem ki...

Ben bir gamzedeyim, asıktır yüzüm,
Kısa ve öz ama doğrudur, sözüm.
Çiftetelli çalmaz, kırılmış sazım,
Bu saatten sonra değişemem ki...

Sevdalanmak benim sonsuz servetim.
Sevdalar yüzünden yüreğim yetim.
Hüzünlerle dolu kemiğim, etim,
Bu saatten sonra değişemem ki...

Mutluluk ve neşe bekleme benden,
Gamla hüzün kaldı, geçip gidenden,
Serseri, derbeder kalacağım ben,
Bu saatten sonra değişemem ki...

Yıllardır çektiğim sevdanın yası,
Ruhumun aynası, gönlümün pası,
Bence gamlı olur, adamın hası,
Bu saatten sonra değişemem ki...

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bu Sevda Biterse

Gönlünü uzatır, al derse bana,
İnsafa gelir de, gel derse bana,
Yanına çağırır, kal derse bana,
Giderken peşime takılın, dağlar.

Umudu sevgiye bürümek için,
Hüzün bulutunda çürümek için,
Benimle birlikte erimek için,
Özlem denizine dökülün, dağlar.

Sevgili kalırsa, cilvede, nazda,
Sevda şarkılarım susarsa sazda,
Bir tek ah edersem, üstüme siz de,
Sıralar halinde dökülün, dağlar.

Çıkın yükseklere, yükseğe çıkın,
Yerde bir tekiniz kalmasın sakın,
Gönlümün sevdası bitmeye yakın,
Üzerime bir bir çakılın, dağlar.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bu Son Vedamız

Hem gönlüm sızlıyor, hem de vicdanım.
Bu kadar sevaba, dayanmaz canım.
Yıllara sığmayan yüce sevdamın,
Bütün günahını yüklenerek git.

Belli ki, yenisi çıkmış yoluna,
Düşünmeden takıl, onun koluna.
Gerçekler acıdır, alma diline,
Yalan perdesine saklanarak git.

Nasibin bu kadar, sevdadan yana,
Sevgi bahçesini buladın kana.
Artık zor inanır, bu gönül sana,
Belki döner diye, beklenerek git.

Anladım, işin yok, yıkılmış köyle,
Sevdam bende kalsın, son öyküsüyle.
Gözlerime bak da, doğruyu söyle,
Zavallı gönlümde aklanarak git.

İlk kez yanmıyorum, veda narına,
Kış oldun, ömrümün son baharına.
Mazinin mukaddes sayfalarına,
Bir dua misali eklenerek git.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bu Yüzden

Bilesin ki, ey sevgili, ben seni sevdim seveli,
Omuzlarım mengenede, iki elim kelepçeli,
Ben bu yüzden sana gelemiyorum...

Bu sevda meşalesini yakmışım ya, ben bir kere,
Özgürlük Anıtı gibi, bacaklarım sabit yere.
Ben bu yüzden sana gelemiyorum...

Bir yanım Berlin Duvarı. Bir yanımda Çin Seddi var.
Firavun mezarındayım. Dört bir yanım kalın duvar.
Ben bu yüzden sana gelemiyorum.

Alem bilir, sevdam için ne uğraşlar verdiğimi.
Demokles'in Kılıcı da çözemez, bu kördüğümü.
Artık ne yaparım, bilemiyorum.
Ben bu yüzden sana gelemiyorum.

Mehmet Nacar