WrAtBoY Dan Aşk Şiirleri Arşiv

[WrAtBoY]

Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum

Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Dünyadan bezginliğim dünyalar kadar eski
Öylesine çözülmüş, öyle dağılmışım ki
Bu ne bitmez ayrılık bu ne özlem diyorum

Beni çağırdığını bir defa duyabilsem
Avuçlarımda ateş, yorgun gözlerimde nem
Aşarak denizleri bir gün kapına gelsem
Başımı duvarlara vurup ölsem diyorum

[WrAtBoY]

Benim Adım Aşk

Varmı beni içinizde taşıyan
Yaşanmadam çözülmeyen sır benim
Kalmasada şöhretimi duymayan
Kimliğimi tarif etmek zor benim.


Kimsesizim hısmında yok hasmımda
Görünmezim cismimde yok resmimde
Dil üzmezim tek hece var ismimde
Barınağım gönül denen yer benim.

Bülbül benim lisanımla ötüştü
Bir gül için can evinden tutuştu
Yüreğine toroslardan çığ düştü
Yangınımı söndürmedi kar benim.

Niceler sultandı, kraldı, şahtı
Benimle değişti talihi bahtı
Yerle bir eyledim tac ile tahtı
Akıl almaz hünerlerim var benim

Kamil iken cahil ettim alimi
Vahşi iken yahşi ettim zalimi
Yavuz iken zebun ettim selimi
Her oyunu bozan gizli zor benim

İlahimle Mevlanayı döndürdüm
Yunusumla öfkeleri dindirdim
Günahımla çok ocaklar söndürdüm
Mevla'danım hayır benim şer benim

Sebep bazı Leyla bazı Şirindi
Hatrım için yüce dağlar delindi
Bilek gücüm Ferhat ile bilindi
Kuvvet benim kudret benim şer benim

Yeryüzünde ben ürettim veremi
Lokman hekim bulamadı çaremi
Aslı için kül eyledim Keremi
İbrahimin atıldığı kor benim
Benim adım AŞK

[WrAtBoY]

Dün,
sen bende solgun bir alevken,
Kor olup ta,
yakmaya ba?ladın bugün,
Sönüp,
küllense de sevdam sende bir har iken,
Sevmişti deyip te ardımdan,
iki damla gözyaşı dök,
dök te ağla bugün,
Senden uzaklarda olsam da,
bil ki sevdiceğim,
yine de saklı kalırım,
döktüğün o iki damla gözyaşında,
Özlem olup da düşerim her gece yarısı,
uykuya hasret gözlerine,
Adınla seslenirim sabahlara dek,
tek başına dolaşılan,
o sokak kaldırımlarından,
Ağıtlar yakarım her gece yarısı,
gecenin o kahrolası karanlığında sana,
Haindir zaman,
sevgilinin yokluğunda,
An be an,
vurur ihaneti,
yıkıp ta seni savurur ıssız çöllere,
Yenik düşürüp de seni zamana,
sana sevgiliyi unutturur,
Unutma ki sevdiceğim,
ihaneti vurmuş olsa da saatler bugün,
Kanma sakın sen, akıp giden zamana,
Sensizliğe tetiğin en acımasızla çekildiği bugün,
Ben seni unutmadım sevgili,
sen de,
sen de beni unutma,
Rastlarsan birgün,
bir kırık mezar taşında adına,
İki damla gözyaşıyla beni an, beni unutma,
O gün,
bir mahşer günü olsa da,
Ben seni hala unutmadym sevgili,
sen de beni,
sen de beni o gün unutma...

[WrAtBoY]

Ben Sana Mecburum
ben sana mecburum bilemezsin adını mıh gibi aklımda tutuyorum büyüdükçe büyüyor gözlerin ben sana mecburum bilemezsin içimi seninle ısıtıyorum ağaclar sonbahara hazırlanıyor bu şehir o eski Istanbul mudur karanlıkta bulutlar parçalanıyor sokak lambaları birden yanıyor kaldırımlarda yağmur kokusu ben sana mecburum sen yoksun sevmek kimi zaman rezilce korkuludur insan bir akşamüstü ansızın yorulur tutsak ustura ağzında yaşamaktan kimi zaman ellerini kırar tutkusu birkaç hayat çıkarır yaşamasından hangi kapıyı çalsa kimi zaman arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor eski zamanlardan bir cuma çalıyor durup köşe başında deliksiz dinlesem sana kullanılmamış bir gök getirsem haftalar ellerimde ufalanıyor ne yapsam ne tutsam nereye gitsem ben sana mecburum sen yoksun belki Haziran'da mavi benekli çocuksun ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor bir şileb sızıyor ıssız gözlerinden belki Yesilköy'de uçağa biniyorsun bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor belki korsun kırılmışsın telaş içindesin kötü rüzgar saçlarını götürüyor ne vakit bir yaşamak düşünsem bu kurtlar sofrasında belki zor ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden ne vakit bir yaşamak düşünsem sus deyip adınla başlıyorum içimsıra kımıldıyor gizli denizlerin hayır başka türlü olmayacak ben sana mecburum bilemezsin.

[WrAtBoY]

Ateşböcekleri

ışıkla ilgili bir yazı okuyordum, elektrikler kesildi
boğazından geçerek midesine indi kent gecenin
mum aramadım, oysa vardı
pencereye gittim kalkıp çalışma masamdan
iki sevgiliden söz ediyordu ağaçlar fısıldaşarak bahçede
ağaçların yalnızlıklarından korktum
sonra yollardan söz açtılar, düşledikleri yollardan
işte o zaman ateşböceklerini,
birbirini kovalayan iki yanarsöner ışığı gördüm
gezinen son yıldızlarıydılar yeryüzünün
çaldıkları ağustosböceklerini tahta kafeslere dolduran
bir hırsız çetesi geçti sokaktan
ay siliyordu, siliyordu camlarını terleyen evlerin
bir ırmak kente geri dönmeyeceğini bildiren
bir mektup yazıp akıp gitmişti sudan gerekçelerle


yerçekimini aşk yoksunlarına bırakıp
bir bir çıkardım giysilerimi
ve kapısını araladım uyuduğun odanın
sonra açılmak için dokunmamı bekleyen
pembe gülleri gezdirmeye gittik
ağaçların gözlerini yumduğu küçük koruda
gökyüzümü sarsıyordu ıslak kelebek kanatların
ve geceyi
şu ısırıp durduğun geceyi
gitgide derinleşen karanlıkta gitgide sertleşen geceyi
yıldızların gökfişekleri gibi içimizde patladığı geceyi
çiğlenmiş sabahla birleşen ve küçülen geceyi


her güne böyle başlayalım sevgilim
böyle, ateşböceklerine teşekkür ederek

[WrAtBoY]

YOK
Söndüklerini sanmıştım kırmızı mumlarımın
Sönmemişler
Düştüklerini sanmıştım sonbahar yapraklarının
Doğru düşmüşler
Varolduğunu sandığım dostlarım
Meğer birer birer ölmüşler
Ve ben
Tekmişim artık....!

[WrAtBoY]

KIZIM

Dünyada aşk denilen varlıkta yalan
İnanma aldanma kızım
Hıçkırır ağlarlar inanma,aldanma
Erkekler yılandır sokarlar kızım
''ölürüm ben seni unutamam'' derler
Sen ona aldanma kapılma kızım
Gelirler önünde secde ederler
Arkandan lanetle anarlar kızım
Şimdi bir çiçeksin göğse takılır
Solunca kaldırır atarlar kızım
Aşktan sonra hayalin yıkılır
Baharda saçların ağırır kızım

[WrAtBoY]

SEN HİÇ EYLÜL DE SEVDİN Mİ
**************************
Bir sabah,
Zamanı durdurdun sen...
Ayrılığı ekledin sonbahara
Mevsimin bütün bulutları,
Gözlerimde birikti de
Ben yağamadım bakışlarına...

Söyle!
Hangi güneş
Baharı getirecek şimdi bana?
Kadehimiz ayrılağa kalkmadı ki hiç
Ben nasıl içebilirim yokluğuna...

Belki,
Zamansızdı sevgim
En az gidişin kadar!
Elde değil bu.
Sen hiç eylülde sevip de
Vakitsiz hüzünlere beyaz bayrak salladın mı?
Bilemezsin sevdiğim...
Nasıl da koyuyor adama güzün geri kalanı...

Doğduğum gündeyim şimdi.
Yoksun...
Bir başıma içip,
Kağıda gidişini karaladım...
Hazanda sevmek akıl kârı değilmiş sevgili
Anladım...

[WrAtBoY]

Bir TeK HiC
Hiç Bir insani unutmak,
bir insandan vazgeçmek,
bir insani hayatından sonsuza kadar çıkartmak zorunda
kaldın mi hiç...¿
Hani ölmüş gibi,
hani uzatsan da elini tutamayacağını bilmek gibi,
her an kapından içeri gülümseyerek gireceğini bekleyip
ama aslında hiç gelemeyeceğini de bilmen gibi...
Ne zor şey değil mi ölmediğini bilmek ,
ama ölmüş gibi ulaşılmaz olması artık o insanin sana,
ne kadar katlanılmaz bir gerçek değil mi
sen hala bu kadar sevgili iken...¿
Özlemek,
bu kadar özlemek,
etini kemiğini yakarcasına özlemek...
çok kötü değil mi...¿
Bu kadar özleyip onu görememek,
ona dokunamamak,
onu işitememek ,
artık sonunun "Pi" hali değil mi...¿
Biliyorsun değil mi...¿
Ne kadar umutsuz bir arayıştır o,
kalabalık caddede geçen binlerce yüze bakmak...
belki bir kez daha görebilmek için o yüzü,
belki biraz önce geçti bu kaldırımdan diye düşünmek,
belki su an arkamda yürüyen insanların içinde bir yerde demek,
belki su an üzerimdedir gözleri diye paranoyalar yaşamak
ne zordur değil mi...¿
Ne kadar eritir insani fark etmeden...
Sende biliyorsun değil mi bunları...¿
Bir sinema koltuğunda sende iki kişi gibi oturdun mu hiç...¿
Hiç iki kişi gibi zevk aldın mi bir konserden yalnız basına...
Güzel bir kafe keşfettiğinde,
güzel bir film seyrettiğinde,
güzel bir şarki dinlediğinde
güzellikleri oranında, eksik kaldıklarını hissettin mi,
paylaşamadığın için onunla...
Bir barın kalabalığında hiç yarım vücudunla sallandın mı ortada...¿
Hiç iki kişilik beyninle yarım insan olabildin mi...¿
Baktığında aynana sadece yüzünün bir yarısını gördüğün oldu mu hiç...¿
Sana hayatındaki en büyük yoksunluğu yaşatandan
nefret edemediğin zamanlar oldu mu hiç...¿
Gözünün içine baka baka kolunu bacağını kesen bir insanin yüzüne
sevgi dolu bir gülümseme ile bakabildiğin zamanlar oldu mu hiç...¿
Hayatta inandığın bütün değerlerini altüst eden birisine
aşk şiirleri yazabildin mi...¿
Onu içinde korumanın seni yok etmek olduğu zamanlara
feda oldun mu hiç...¿
İçinde ağlayan çocuğa umut şarkıları söyleyemediğin,
özlemini, susuzluğunu, açlığını gideremediğin zamanlar oldu mu hiç...¿
Kanayan yarasını gördüğün ama merhem olamadığın zamanlar...
Gücünün,hani o tanrısal gücünün bir çocuğun ağlamasını
susturamayacak kadar olduğunu gördüğün zamanlar oldu mu hiç...¿
Hiiiiiiiç...
Hiiç...
Hiç...
bir hiç...

[WrAtBoY]

KaranLiğin İçinden...
BunaLım Akiyor ELLerimden , Ardindan Yere DamLiyor Bak...
Aynaya Bakiyorum , Aynadaki Adam ŞöyLe Diyor Bana...
'Seni Tanımıyorum' Bende Onu Tanımıyorum...
Odama Dönüyorum , Ayni Tanımadıgım Adam , Kirmizi GözLeri...
GözLerinde Şarapmı , Kanmi Diyorum?...
Sen Cevabı BiLiyorsun , Hangisi Daha TatLi ? Diyor...
Sonra Yüzüğünün KenariyLa İLe BiLeginin Bir Kısmını Kesiyor..
Agzima Dayiyor Kana , Kana İçiyorum...
Ardindan Derin Bir Uyku , Kimsenin Görmediği Görmeyecegi Kadar Derin...
KabusLar SaLdırınca Uyanıyorum , ELLerime Bakıyorum...
O Adamın ELLeri Gibi YasLi , BiLegime Bakıyorum Kanıyor...
KLozete Kosup Kusuyorum , Kim BiLir Kacıncı Kez...
BunaLım DamLiyor GözLerimden Bak...!
AnLasilmaz Bir Yanım OLdugunu Hissediyorum , ÖLdürmeye HevesLi...
Ruhum Bedenime Sıgmıyor...
Acı Cekmek İstiyorum , AcıLara Tutunmak İstiyorum....
Şehveti, Arzuyu , DamarLarımda Hissedyorum....
Hic OLmadıgı Kadar ALisiyorum , KaranLiga YaLnızLıga...
Kendi Yatagımda Huzur İçinde ÖLmek İstemiyorum , ÖLümüm Bir Sebep Bir Deger Ugruna OLmaLı...
Kafam BinLerce Soru İşaretiyLe DoLu...
Sanki OnLar Birer Kurtcukta Beynimi KemiriyorLar...
İnsanLarı Düsünüyorum , Herkes Ne Düsünüyor , Ne Yapmak istiyor BunLar..
Kacı Yaşamanın , AnLamını Maksatını BiLiyor....
Kaci Hayatın Sevmenin , SeviLmenin , Ölümsüz OLan Aşkın Degerini BiLiyor..?
Kaci ÖLümü Düsünerek Yasıyor , Her Anını SevmekLe DegerLendirmek İstiyor...
Bence Bu Aci FazLa Gercek...
İnsanLarı , Hayatı AnLayamıyorum , AnLamaya KaLktıgımdada Yine Beynim KemiriLmeye BasLiyor...
Bazen Hic Birşeyin AnLami OLmadıgını Düsünüyorum...
Bazende Bir Okadar Derin Ve AnLamLi Oldugunu Sanıyorum...
Bazen İnsanLara Hic Guvenemiyorum...
Bazende İnsanLara AptaLLık Derecesinde İnanıp Guveniyorum...
Bir Muzik CaLıyor...Sanki RuhumLa DinLiyorum..
Evanescence - My ImmortaL...
You Used To Captivate Me By Your WampireS ResonatinG Light....
Now I´m Bound By The , Life You Left Behind...
Mideme Bir Sancı SapLanıyor..UsuL Bir Titreme GeLiyor Bedenime..İrkiLiyorum..
Masamda Yanan Mum Isıgı Titriyor...
Yeniden Uykuya DaLmak İstemiyorum...
Gözüm Saate İLişiyor...Saat 2;32...
MezarLiktan ULuma SesLeri GeLiyor , Korkutucu DeğiL Sanki BirseyLer AnLatıLmak İsteniyor..
TeLefonumu ALiyorum ELime, Bu Saatte Ben Gibi Bi DeLi Daha Varmıdır Diye Düsünüyorum...
Sanki Zaman Gecmek BiLmiyor , Sanki Zaman Durdu...
Bu Kacıncı KaranLik Ve YaLnız Gece...
Bu Kacıncı İçimden GeLenLeri KaraLamam...
Kacıncı Atese Atısım...
Kimse , BiLmez YaLnızLıgımı , Kimse BiLmez YasadıkLarımı , Kimse BiLmez Beni...
Sigaramın Dumanında , Her Nefes Cekisimde Bir Hüzün BuLutu Doguyor Odama...
Seni Düsünüyorum...
Seni Düsünüyorum...
KaranLıktan Sonra Yine Seni BuLup , Sana SariLacagım...
Orada Yine Seni Görmek İstiyorum...
Keske Gece Seni GörebiLdiğim Yerde TutabiLseydim...
Bu Gercek DeğiL Ama Sadece Bize Ait...
Ruhumun Diger Tarafta Olduguna İnanmaya BasLadım....
Kirik OLan ParcaLarım Var...
Tekrar BirLeştirmek İçin FazLa Keskin...
Önemsemek İçin FazLa Kücük....
Eger Ona Dokunmak ÇaLısıram...
Ozaman İçim Kanıyor...
Kanıyorum...
Nefes ALip Ruhumun Kiyisindan Cıkmak İstiyorum...
Kendim Ve Ruhum Arasındaki Farki BiLiyorum...
Merak Etmekten Kendimi ALamiyorum....
Hangimizi Seviyorsun...?
ÖLüLer Ve Yasam Arasındaki Tek Şey Sevgidir...
BinLerce YıL Uyumus Gibiyim...
Bir Düsünce , Bir Ses , Bir Ruh , Ve Seb OLmadan...
Burada ÖLmeme İzin Verme...
Daha FazLası OLmaLı...
Beni Hayata Döndürecek Biri OLmaLı..............
İsmimi Haykırıp KaranLiktan Kurtar Beni....
Bir YaLanı Yasıyorum İçimde Hicbirsey OLmadan...
3´cü Biramin Bittiğini Fark Ediyorum...
Neyden Mahrum KaLdıgımı Şimdi AnLiyorum....
Bir VarLik OLsun İstiyorum , Dogustan Kusursuz...
Hic Bir Zaman Var OLmadı OLmayacakta...
VarLikLari KusuruyLa SevmeLiyiz...
Yeterince Uzun Yazdıgımı Düsünmüyorum...
İçimde Nedensiz Bir Yazma Tutkusu Var...
Düsünmeye Devam Ediyorum...
HaLa Beni Burda Tutan Bisey BuLamıyorum...
DinLediğim Sarkiyi BeLki 20 ci Defa Basa ALısım...
SaatLerdir Kendi İçimde Yatıyorum...
Kabustan Kacmak İçin Kendi Dünyamı Kurmus Gibiyim...
Bu Yeterince Gercekmi Benim İçin...
Aciyi Yok Etmek İsteyenLer , Sanki Daha FazLa Acı GetiriyorLar..
Ruhum KurtuLus İçin AgLamak İstiyor...
Gördüğüm Herseyde YanLıs BiseyLer Var...
Yoksa YanLıs OLan Senmisin , WampireS...
Kimsenin AnLamadıgı SözLer SöyLemekten Bıktım Artık...
Bunca Yazdıgım Sey , KaLemin Ruhundanmı GeLdi Benimmi..? BiLmiyorum...
Bir Cok Gece , YaLnız Basıma İken AgLadım...
Gun İşidi...
KötüLükLeri GizLeyen KaranLik Yerini Gün Isıgına Bıraktı...
Son Biram , Son Sigaram...
BeLki Son DizeLerim...
BeLki Bir Baska Zaman Son Noktası KonuLabiLecek Bir Siir...
ELveda KaranLiga....
ELveda Sana...