Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Ölüm! Seni Bağışlayacağım...

Kim varsa ellerimde tutamadığım...
Gözlerine bakarken ölümlere bıraktığım...
Başka ellere kaptırdığım...
Susuz diyarlara saldığım...
Ateş kokan sulara zorla yelken açtırdığım...
Tahtaları kırık,küreksiz bir sandalda yolculuğa çıkardığım...
Kaçbin yıl beklediğimi bilmediğim,keşke sonsuz yıl daha bekleseydim dediğim...
Keşkelerimin bitmemesine sebep bildiğim...
Her gece benliğime yenik düşecekken,kendimi bir yürekle karıştırdığım...
Benim yarınlarım yok,
Beni yarınlarda bulduklarınızda aramayın.
Benim yarınlarım yok,
Benim...
Kimsem...
Yok...
Siz beni buralarda bugünlerde bırakın.
Bırakın da gözlerim yaşlı seyredeyim son defa batan güneşin renklerini,
Bırakın da sigara dumanıyla dolu içim,gecenin haylaz kokusunu hapsetsin son defa.
Ellerim titremesin yanımda olmayın da,
Darağacının altındaki,
Üç bacağı kalmış tabure çoktandır miras bana.
Yağmur denilen bereket,ilk defa kurutsun bir şeyi;
Kanımı damarlarımdaki.
Yavaş yavaş soğusun bedenim,
Aklım ihtiyarlasın;
Ben nerdeyim?
Ben kimim?
Sorularıma kimse gibi bende cevap bile veremeyeyim.
Ben ne bileyim ben kimim.
Ben hiçbir şey değilim.
Yanında yoldaşı olmayan karanlığa doğru yol alan,
Yalnız adamın biriyim.
Ben kimsesizim.
Kim biliyor ki,
Ben nicedir ayak izlerimi silerim.
İzlenmektir tek korkum.
Tek korkum takılması ardıma birinin.
Gidin be,
Gidin...
Gelmeyin.
Ben taşıyamıyorum kimseyi,yorgun ellerim...
Dene demeyin,
Çok denedim ama ellerimden kanlar aka aka hep yitirdim.
Biraz gayret demeyin,
Yok ellerimde,ayaklarımda dermanım,takatim.
Ben Felaketlerin Efendisiyim...
Bilir misiniz ben daha önce kimleri kaybettim.
Kimleri toprağa terkettim.
Neleri ellerimin tersiyle ititim.
Gel dediler,
Bir kerecik durul dediler,denedim.
Kendime söz dinletemedim.
Ben daha önce kimleri kimleri kaybettim.
Söyleyeyim mi?
Kimi sevdiysem her birini.
Kimisini aniden.
Kimisini,
Hissedemeden,
Derinden,
Yıllarca süren.
Ve yıllar sonra bir gün yine aniden.
Sen onca yıl sev,
Onca yıl kendini unut,
Bir kuşun kanadında bi dünya sevgi tut,
Ve sonra gel kaybettikten sonra herşeyi,
Deki yarınlar umut.
Yok,yok,
Umutu unut.
Bir kuşun kanadında tuttuğun sevgiyi özgür bırak,
Vakit varken yol alsın,gideceği yerler ırak.
Ve bırakma kendini kimsenin yüreğine,
Birinin yüreğini alayım,mühürleyeyim içime hiç deme.
Eğer benim gibiysen,
Attığın her adımda kaybediyorsan birini,
Felaket getiriyorsa gölgen,
Ardında bırakıyorsan sevdiğini,
Boşver sen yarınlara umut ekmeyi.
Yeşermez,
Büyümez,
Ve kimse senden sonra ölmez.
Ah ölüm,
Tenin tenime hiç mi susamaz?
Yolun yüreğime neden hiç uğramaz?
Neden kokun yerimi yurdumu bulamaz?
Kıyamet kopsa alamayacaksın değil mi beni?
Diri diri toprağa koysalar,
Biliyorum,
Nefesin bir yolunu bulur beni yine oyalar.
Hiç mi gelmeyeceksin,
Hiç mi bilmeyeceksin bedenimin,ruhumun lezzetini,
Bedenimi tonlarca ağırlaştırmak seni sevindirmez mi?
Yetmez mi sana
Son nefesimin soğukluğunu hissetmek,
Çırpınışımı izlemek.
Yoksa sende mi korkuyorsun beni takip etmekten,
Ölmekten.
Söz ölüm,seni bağışlayacağım.
Herkesi öldürdüm seni yaşatacağım.
Ben seni yarınlara taşımayacağım,
Çünkü benim yarınlarım yok,
Bundan sonrasına karışmayacağım.
Ayaklarımın altı çiçekle bezense ben kaçacağım.
Olurda bir gün elsiz kolsuz biri,
Sevdiğine çiçek verecekse,
Ve bana da; 'ne olur yardım et,ellerim yok, sen kopart; derse,
Çaresizim derse acımayacağım.
Acımayacağım sevdalara.
Bir çiçek solmasın,
Koparılmasın,
Tüm sevdalar yerin dibine batsın.
Yeter ki,
Bana uğramasın,
Uğramasın ki sonunu bulmasın.
Yoksa öldürürüm.
Ya ömrümde,
Ya gönlümde.
Ya bir mezar taşında,
Ya da bir başkasının omzunda.
Yine yalnız bırakırım ben beni kendimle,
Yine ölümsüz,
Yine ölümlü bildiğimle...

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Ölümü yaşamak

Sorgusuz,
Sualsiz ser kaldı ellerinde.
Telaşsız,
Bir yerde,
Yerde...

Yavaş yavaş son işlemekte,
Bedenime,
Nakış nakış,
İnce ince.
Sızı bu,
En ağır olduğum zaman,
Gece.

Bu sızının adı sevda değil,
Bundan böyle,
Son kere,
Çile...

Ve;

İki bedenin tekilliği değil,
Bu,ölümü yaşamak gizlice...
Yalnız,
Ama yine de seninle...

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Ölümün Gidesi Yok

Gözyaşlarımız yağmurlardan çok.
Sanki toprağın hiç mi hevesi yok?
Boşver gülüm sen,
Ölümün bu defa gidesi yok.

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Ömürlük Gözyaşı

dündü sanırım,
biri bir el tuttu.
ve gözyaşları,
o anda koskoca bir yüreği yuttu.
boğulmaktan kendini alamadı iki çift göz.
ilkti de belki ondan desem,
bilirim,
sondu da bu ölmeden.
bir el değişi öldürdü işte bir çift gözü.
geriye ise bir karış toprağa,
kalan gözlerden bir ömür gözyaşı düştü.

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Önce kırkını yen

Bağışlasaydın ya yine herşeyi.
Ufacık bir su birikintisinde gördüğüm yüzüm,
Seni ben bile tanıyamam ki.

Böylesine ağlamaya alışmış,
Sırılsıklam gözler,
Yazık kimin ki?

İhtiyarlamış,
Toprağa bir adımı kalmış ten...
Sana gitme desem?

Olmaz mı diyeceksin?
Ben yerimi bilirim...
Ya sen nerdesin?

Belki bir ufuk çizgisinde pembesin.
Belki bir güvercinin kanadı,
Belki de elsiz kolsuz bir sancı.

*******in kimsesiz bekcisi ben,
Sıcak bir yuvanın el üstündeki bebeği sen.
Gitme,ilk önce kırkını yen...

11/12/05
Pazar

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Özenti

Bırak onu gitsin cansız bir beden soğukluğuyla,
Giderken o dönsün arkasını ilk defa.
Üzülme sen,
Bil ki sen göreceksin onu son defa.

Bırak,sevdayla değilse de bile yine hasretle yeşersin yüreğin,
Kurak topraklaraysa onun teni özensin.
Bir damla gözyaşı da doğmasın onun gözlerinden,
Yeter bu sevdaya nasılsa akan gözlerinden.

Bırak,
Sevdayla değilse de bile yine hasretle yeşersin yüreğin,
Kurak topraklaraysa,onun teni özensin.

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Sana Ağlarım

Sen daha toprağımın yerini bilmezken,
Ben kara yerlerde sana ağlarım,
Başka hiçbir şey düşünmeden.

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

sana ma-H-kum olmak

Kaybolmak uluorta,
________bir yalnızlığın koynunda,
Garkolmak,
________küçük su birikintileri arasında.
Düşmek belki,
________yukarıya,
Belki de çıkmak,
________yerin yedi kat altına.

Çelişkidir bu,
________hiç bir zaman anlayamadığım,
Ben kendimi bildim bileli,
________zaten imkansız olmayana hiç ulaşamadım.
Bir gün takılıp gidiyorken
________bir başkasının ardına,
Yine herzaman olduğu gibi,
________yanımdan geçen sana aldandım.

________Ve
________Sonra,
________Yine,


Kaybolmak yanında,
________mahşer günü yalnızlığında,
Ayyuka çıkmak,
________okyanusun dibinden,ayağıma bağlı taşlarla.
Düşecekken uçmak belki,
________kanatlarım kırık olsa da.
Çaresizce sana mahkum olmak,
________özgürlük avuçlarımda açsa da.










18.12.06
pazartesi

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Sanki Herkes...

Ekinler bitmekte her mevsim şükür demesekte,toprak ve suyla,
Biraz güneş lazım ona,yakıcı,yaratıcı,kırmızı,geceden çalıntı.
Ekinler bitmekte bir sebeple,acımadan koparıldıkça yine de,
Bitmekte güneş yandıkça,yok olmakta biz değmekten vazgeçince sevdalı bir ele...


Sular durulmakta; kıpırtısız,çalıntı bir sahranın koynunda,
Kalmakta gemiler yolun yarısında,rüzgarlar ağlamaklı,kendi başına.
Sular duruldukça durulmaması lazım gelen bir molada,yakalanmış orada imkansız bir fırtına aşkına,
Aşkın deliliği tutmuş sebep bu,tutmuş da,ezelden-ebede yok bu yüzden aklı başında.


Mezarlar yapılmakta böyle olunca aşk uğruna,canlar uluorta ama değil çalıntı,
Açılıp açılıp yorgan gibi,bedene kapanmakta hiç açılmamacasına kapıları.
Mezarlar yapılmakta topraklar üstüne,ayaklar altına,süslü,okunaklı ve kilitli,
Okumak yasak değil de mezar taşlarını,herkes sanki ilkokul bir tasdikli.





190207
pazartesi

Ali Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Sen Bensiz Ölümü Bilemezsin

Bensiz geçecekse ömrün,
Sen kimsesizsin,ağla...
Ellerin bulamayacaksa ellerimi karanlıkta,
Senin ellerin yok,anla.

Bensiz ezeceksen kara toprağı yapraklarıyla,
Mevsim yapraksız karakış boşuna uğraşma,
Ve hatta,
Toprağın örtüsü de bembeyaz sırtında.

Toprakta bir kucak bulup saklanmak için,
İstersen toprağın üstünden örtüsünü çek sevgilim.
Çaban boş yere,
Sen bensiz ölümü bilemezsin.











18.12.06
pazartesi

Ali Yeşil