Nurcan Göksel

[GooD aNd EvıL]

Çeyiz

Çeyizler topladı
Beyazlı, allı,
Çeyizler topladı
Yemyeşil dallı,
Çeyizler topladı
Umuda bağlı…
Şimdi dağıtıyor onları
Bir bir,
Ne beklenen yarın,
Ne de yarında gelecek
Bir ümit kaldı…

[GooD aNd EvıL]

Çığ

Rüzgara yenilip düşen yapraklar
şimdi kıpkızıl alevleşiyor…
Yürekler buz tuttu ayrılıklarda
ellerim soğuk
Şimdi uzaklarda kimler üşüyor…


Şah-mat yenildik oyun bitti..
Yenildik işte!
Malubuz her türlü hamlelerle biz!
Çaresiz titreyen bedenimizle
çoğalarak düşen beyazlıklarla
kaybolup giden birer çığzedeyiz…

[GooD aNd EvıL]

Çığlık çığlığa

Neden,
Çığırtkanlığını yapıyor kader
her şeyin?
Neden çığlık çığlığa
Duygular?
Bir uçurumun en ucunda
çırpınıyor yüreklerimiz...
Ne zaman kesilir
içimizde ki korkak ses?
Neden yuvarlanıyor her şey,
neden?
Neden çığlık çığlığa kader,
kurtarmak için korkularımızdan
Ardımızdan acele ile seslenen kim?
Koskocaman evrenin sesi bile,
korkak seslerimizin yanın da
hiç gelir.
Bilinir mi,
Sımsıkı tutunup bir şeylere
cesurca söylenen şarkılar
hangi duyguyla beslenir?

[GooD aNd EvıL]

Çık aydınlığa

Upuzun bir ip sarkıttım
Karanlık kuyuna
Sımsıkı tutunup
Çık aydınlığa…
Kurtul karanlığından
Kamaşır gözlerin
O ilk ışıkta…
Sakladığın ne varsa
Gökyüzüne havalansın
Günyüzü görmemiş
Duyguların…
Aydınlık, ışık her şey
Demekken
Kurtul! .
Karanlığı ağır gerçeklerinden…

[GooD aNd EvıL]

Çırasını erken yaktım

Sevmiyorum ayrılıkları,
çırasını erken yaktım
sevdaların…
Yaksa da içimi
ince ince…
Seninle her şeye
varım!

[GooD aNd EvıL]

Çocuk

Hey! Çocuk
Gülermisin benimle?
Tutunabilirmisin birşeylere?
oyuncak sandığın ellerinle...
Hey! Çocuk
gülermisin benimle?
Parlarmı gözbebeklerin
vereceğim
birazcık sevgiyle..

[GooD aNd EvıL]

Çocuklar

Gözlerim daldı uzaklara,
Küçük bir çocuk ağlıyordu…
Aç!
Onu sırtına bağlayan anası
İnekten süt sağıyordu…
Billur gibi yağan karlar,
O buz gibi soğuk hava
Bedenini sarıyordu….

Başka bir çocuk uzakta
Halıda giden treninin
Yolunu şaşırıp birden
Düşmesine ağlıyordu…
Boyalı elli annesi
Yerinden bile kalkmadan
Başkasını çağırıyordu…

Gözlerim daldı uzaklara
Çocuklar ağlıyordu….

[GooD aNd EvıL]

Çocuklar direniyor

Ve kıyılar kaldı yalnız günlerden,
Uçuşan aç kuşlar…
Birkaç çocuk topluyordu
Sahilde kalanları…
Kanat sesleri…
Dalga sesleri saklıyordu
Derin nefeslerini

Çocuklar sessiz telaşlı,
Kırmızıya kesmiş elleri
Onların yüreği gibi çırpınıyor,
Ürperiyor sanki dalgalardan
Kum taneleri…

Çocuklar direniyor rüzgara,
Çocuklar direniyor dalgalara,
Çocuklar çabalıyor
Her şeye karşı…

[GooD aNd EvıL]

Çocukluğumuzdaki açlık

Gözümüz en çok
Çocukken mi açtı ne?
Vara yoğa özenirdik,
Sihirbaz mıydı annemiz?
Var etti yokları
Elindeki ile

Akşam üstü ziyafetleri,
Yağ sürülmüş ekmekler.
Birbirimizden aktarılan,
Düzeltilmiş etekler.
Küçük paralar bölüştüğümüz
Öperdi yaralanan dizimizi
Annemizin gönderdiği
Melekler

Gözümüz en çok
Çocukken mi açtı ne?
Bir kitaptaki
Ayşegül’ün çiftliğine özendik.
Heidi’nin bulutları vardı,
Dağları
Rapunzel’in saçları.

Şimdi;
Yıllarla doyurduk açlığımızı
Yokların farkındayız.
Bitmeyecekmiş gibi
Bir yol tutturduk işte
Gidiyoruz upuzun
Devamı gibi
Açgözlü çocukluğumuzun.

[GooD aNd EvıL]

Çocukluk

Çocukluk yokluk demek mi,
Çocukluk hep üzülen anne,
Çözümlenemiyen bir baba demek mi?
Çocukluk teneke trampet,
Bezden bebek,
Makaradan arabalar demek mi?
Çocukluk emanet giydiğin
Mantoyla üşümek,
Okula harçlıksız gitmek,
Eskimiş papuçlarınla
Okul yolunda düşmek demek mi?
Bir kurşun kalem, bir silgi
Tek defter demek mi?
Çocukluk annenin paylaşmak
İçin sakladığı turfanda meyvayı
Bulunca
Sevinmek demek mi?
Çocukluk güzel şeyler yaşamak varken
Anlamadan geçiveren
Karmaşık anılar demek mi?