Zülfikar Yapar Kaleli

[GooD aNd EvıL]

*Yüz Üstüne Yüz Koydu.
Örümcek misali bir dünya ördü
Bir alem ki! Giz üstüne giz koydu.
Yüce sandıkları cüceymiş gördü
Sevr’e giden iz üstüne iz koydu.

Akıl ki firari, yürek ki sürgün
Dudakta kirlenen sevdalar gergin
Uçmağa gidenler döner mi bir gün
Muammalı cüz üstüne cüz koydu.

Kurbanlar kesilir tüm suçlarına
Eklenir, asılır dal uçlarına
Yılgınlık yerleşir avuçlarına
İniş, çıkış, düz üstüne düz koydu.

Yürekte küllenir barışın hıncı
Artık yolcuları eğlemez hancı
Özlemi tazeler yürekte sancı
Sana uzak öz üstüne öz koydu.

Hayal gemisinde yordu özlemi
Gelenden geçenden sordu özlemi
Sıla kundağına sardı özlemi
Nazar etti göz üstüne göz koydu.

Her gece alemi ederken seyran
İdraki dondurdu tastaki ayran
Hasreti al ateş, hayali hayran
Gönlü yakan söz üstüne söz koydu.

Bir kutlu kapıyı açmak istedi
Birden uçup bine göçmek istedi
Çılgın arzulardan kaçmak istedi
Şu kızarık yüz üstüne yüz koydu.

Yitik sevdaların yolunu tuttu
Sözü düğümledi, aşağı yuttu
Güneşi koynuna soktu, uyuttu
Bir muhannet köz üstüne köz koydu.

[GooD aNd EvıL]

*Zamanı Durdurmak...
Saat tik tak çalışır, zaman su gibi akar.
Şeker katsan aklasan, katran bu zehir kokar!
Bin gece sona erse, bin kere ağarsa tan.
Baykuşlar karanlığa gözsüz kararlı bakar.

Babaları hokkabaz, çocukları serseri!
İnsanlarda kalmamış insanlığın eseri!
Güneşsiz güne mecnun, aysız geceye sultan
Olsa şafak güneşi, geceden gelmez geri

Bütün bencilliğinin müebbet cezasını
Çekerken serpiştirir karanfilin hasını
Düşlerini sızlatan sevdayı bulduğu an
Unutur yıldızların şafaktaki yasını.

Çiçeklerin yerinde anılar büyüyecek
Anılar büyüdükçe, bu birlik yürüyecek
Sensizliği yaşarken tek başına bu insan
Ecel cana yetse de anılar ölmeyecek

Durdurun şu zamanı, beni biraz eğensin
Takatsizim, yoruldum benim ile dinlensin
Bir nafaka yüzünden gurbette geçti zaman
Bir anımı dinlesin, biraz da o gamlansın

[GooD aNd EvıL]

*Zemheri…
Karakışta Zemheri’yi
Aramaya çıktım bugün.
İrdeleme sen geriyi
Harşit boyu aktım bugün.

Sana gelmekti muradım
Gönlün yolu iki adım
Belki bir işe yaradım
Diye yere baktım bugün.

Derdim vardı dizi dizi
Yıprattım yüzlerde yüzü
Gözüm aramaz mı sizi
Yüreğimi yaktım bugün.

Sitemlerin başım üste
Yaş indirdin yaşım üste
Yola düştüm işim üste
Aklı yola soktum bugün.

Arka çıktım, arkam bildim
Seninle ağladım, güldüm
Artık sitem etme öldüm
Ki, kafayı taktım bugün.

Karlı dağlar aşıyorum!
İnan, bana şaşıyorum…
Yaşamaya yaşıyorum
Ama, benden bıktım bugün.

[GooD aNd EvıL]

*Zemheriye Gül Mü Kalır


Bu sevdayı gönle koyma sitemle
Dökülmedik dil mi kalır a gönül.
Muhabbetin ateşiyle sar, demle
Çevrilmedik kül mü kalır a gönül.

Hükümran batakta zilletle onur
Haysiyet hak ile daim korunur
Her damlası rahmet, her zerresi nur
Açılmadık el mi kalır a gönül.

“Hubbül vatan minel iman”emir net!
Gönüllerde umut, Yesrib’e niyet
Vatanından sürgün kaderse şayet
Geçilmedik yol mu kalır a gönül.

Sensiz cihan mercan olsa teperim
Sensin arkam, sensin kale’m, siperim.
Gözlerini gözlerimle öperim.
Gönüllerde zül mü kalır a gönül.

İki âşık mağaradan çıkınca
Sevgilisi muhabbetle bakınca
Gökte hilâl huzmeleri yakınca
Aşılmadık çöl mü kalır a gönül.

Baş kurtulur adın zikretse diller
Sevdalıysa gözden boşanır seller
“Gül Yüzlü”de toplanınca tüm güller
Zemheriye gül mü kalır a gönül.

[GooD aNd EvıL]

. Altmışlık Göç...

Aşık Yaşar Reyhani'ye-
Gurbet uzadıkça, hasretlik artar
Altmışlık avare köyden göç eder.
Cümle aşıkları söz ile tartar
Dünyaya gücenir, aydan göç eder.

Gelsin denilen yaz evveli güzün
Yaprağın düşüşü kıştaki hüzün
Belli ki şöhrette kalmadı gözün
Balık suya küser, çaydan göç eder

Sevgi merkezine doğma zamanı
Karlı bulutları sağma zamanı
Rahmet olup yere yağma zamanı
Ok kirişten bıkar, yaydan göç eder.

Ne yatarsın usta, yatak mı rahat?
Vade mi ulaştı, doldu mu saat?
No’lur bu kasveti üzerinden at!
Şiir öksüz kalır, meydan göç eder.

Şimdi aldığını verme vaktidir
Sonsuzluk sırrına erme vaktidir
Artık hesapları görme vaktidir
Aşıklar düğünden, toydan göç eder.

Gövde köke küskün, yapraklara dal
İhtişam zorundan terlerken al al.
“Arzu”suna dargın emektar sandal
Bilinmeze doğru koydan göç eder.

“Erzurumlu Gelin”, yatan hastası
Göç mevsimi “Turnalar”ın ustası
“Yasindir mektubu, ihlas postası”
Korkarım aşıklık soydan göç eder.

Bekleyeni olan yolcu gelecek
Ömür kısa, dünya yalan, son gerçek.
Sermayesi ”nazlı yare bir çiçek”
Cümle ihtişamı huydan göç eder.

[GooD aNd EvıL]

Abdulkadir Öğdüm İle Hasbıhal-2-
Haydi oğul derinlere dal ama
Derinliğin gözlerinde uyuma…
İnsanlara karşı munis ol ama
Siyasinin sözlerinde uyuma…

Mayın tarlasına ne ekersen ek
Aslan yavrusunu doğurmaz eşek
Namerdin serdiği olsa tül döşek
İki türlü yüzlerinde uyuma…

Gönül köprüsünün başları duvar
Dünyamızın her yanında izi var
Uygarlık ki iki başlı canavar
Canavarın dizlerinde uyuma…

Bir ana ki yavrusunu doyurmaz
Bir baba ki evladını kayırmaz
İki rengi birbirinden ayırmaz
Ki, baharın yazlarında uyuma

Uyuma diyorum, kulak ver bana!
Sözlerimi sakın atma yabana…
Dikkat et haramı katma çabana
Huluskârın izlerinde uyuma…

[GooD aNd EvıL]

.Abdulkadir Öğdüm İle Hasbıhal -3-
Yüzümü aldım da yanına geldim
Bir arzum var görür müsün Derunî?
İlk seni aradım, seni dost bildim
Akıl, fikir verir misin Derunî?

Bu yer bu iş için uygun değilse
Belle, ki bu senin duygun değilse
Belleğin kör-kütük, saygın değilse
Sağ cenahtan yürür müsün Derunî?

Seninle uğrarız maslahatgile
Toplarız, denkleriz, yükleriz file
Bu sözüm burada kalsa nafile
Beni görsen erir misin Derunî?

Bir daha uğramam kaygın olmasın
Hatırım yanında yaygın olmasın
İyi bak gözüme baygın olmasın
Nazı yerde sürür müsün Derunî?

Kalsın istediğim, kalsın dediğim
Üstüme sinmedi en son yediğim
Kırılmışım işte, surda gediğim!
Hatıramı kürür müsün Derunî?

[GooD aNd EvıL]

.Abdulkadir Öğdüm İle Hasbıhal -4-
Hasret göze, hüzün gönle, sis dağa
Ay gölgemin gölgesine sığınır...
Akşam tana, sır sendeki şafağa
Ya bu aymaz gün nesine sığınır...

Gönül perim, şahım, perişan halım
Artık ne sürgünüm, ne de var dalım
Gayri hem sevgilim, hem de sevdalım
Şiir senin nefesine sığınır...

Bulutları dilim dilim dilerim
Gökyüzünden yıldızları elerim
Aklım, fikrim, zikrim, ifadelerim
Alemin en bilgesine sığınır...

Sırdaşın dileği, erinin sırrı
Sözün gizlendiği yerinin sırrı
Birinin kederi, birinin sırrı
Gönlün mahrem bölgesine sığınır...

Sözcükte tamamlar hece ömrünü
Şarlatanca yaşar cüce ömrünü
Yarıladığında gece ömrünü
Hasret hüznün tok sesine sığınır...

[GooD aNd EvıL]

.Abdulkadir Öğdüm İle Hasbıhal -5-
Elimde ak mendili, sultanımdan yadiğar
Şimdi sorsam Deruni bilecek mi dersiniz…
Rehberimiz, yönümüz, kılavuz Perverdigar
Gurbet yüklü kervanlar gelecek mi dersiniz…

Asilzade düşse de asaletin yitirmez
Asaletsiz insanın bağı barı bitirmez
Nasip olursa devlet onu kervan götürmez
Ya nasip diyen kullar gülecek mi dersiniz…

İftira tezgahları yalan bezi dokurken
Oğlumuz ve kızımız teksas tomiks okurken
Şu nesli mahvedecek duygular başta urken
Analar gözyaşını silecek mi dersiniz…

Öbür dünyaya gittim karanlık mı karanlık!
Gidiş gelişim şöyle bir saniye, bir anlık
Orada ne iltimas, ne rüşvet ne yaranlık
Sizce ******* gündüz olacak mı dersiniz…

Menfaat çarmıhına gerilince yeryüzü
Ne sözü zırha değdi, ne de kızardı yüzü
Kor ateşten gömlektir ariflerin her sözü
Erenler bağında gül solacak mı dersiniz…

Alim geçinen bir çok cübbeli gafil adam
Katlime ferman yazar, kalemi kırar. İdam!
Ve tamtamcı davulu çalıyorken dam dam dam
Ağlayan gözlerde fer kalacak mı dersiniz…

İkbalin zirvesinden düşenlerden ibret al
Pişmişler dergahında pişenlerden ibret al
Yalın ayak yıldıza koşanlardan ibret al
Bayraklar bayraktarı bulacak mı dersiniz…

Öfkenin dört duvarı, içinde hırslı şair
Demlenmiş, şiir yazar, fukaralığa dair
Sinsi münasebetler, çatlak şiir, vesair
Kaleli bu efkarla ölecek mi dersiniz…

[GooD aNd EvıL]

.Abdulkadir Öğdüm İle Hasbıhal -6-
Kupkuru bir söz ile her işim olur demek
Çakalla nağmeleşen kuzu işine döner.
Karnı doyurmak için harcanır bunca emek
Kafası aç olanlar haydut peşine döner.

Bir işi yarayayım, harcında olup çakıl
Allah’ım, dünyam gibi, ukba mı da abâd kıl
Mamur olur mu dünya, noksan olunca akıl
Şükrünü bilmez insan, dünya boşuna döner.

Aldırma gafillerin zengin görüntüsüne
Bir bak akıbetine, kazancı ne, varı ne,
Neyi varsa sarf eder giyimine, süsüne
Sekseni bulduğunda kuşun şaşına döner.

Huy haline gelmeli insanda güzel ahlak
Bu hususta ne diyor Kılavuz’un iyi bak
Onun doktrinine ki, uymayan olur helak
Temizlesin su diye, dere taşına döner.

Kan pıhtısı zamanla, bürünür kemik ete
Rahmetin esası bu, bak işte keramete
Teslimiyet, teveccüh ulaştırır Hazret’e
Bundan uzak her gayret hamal düşüne döner.

Sana mahzunluk veren hareketlerden sakın
İnsanlığa yakışan hal ve hareket takın
Gönüllerde yuva kur, gönül gözüyle bakın
Vatanında vatansız erkin başına döner.