Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Şehvet
şehvet ah şehvet, dişi ile eril'in lüksü
nefs denen o köpeğin boyun ölçüsü...


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Tamara
Başım ağrıyor uzak diyarların çölünde
Sevdiğimi unuttum ben van gölünde
Kokusu içime siniyor o hoş toprağın
Belki de bu kokudur Tamara'nın
Göğe bakıp diyorum: bu güzel kız nerde
Belki şuan karşımda belki de bilmediğim bir yerde
Sonra doğruluyorum göz atıp gitmek için
Bir bakıyorum içime sinmiş içi
Basıyorum toprağa yürüyorum çok kaba
Karşıma çıkan keşiş, meğer oymuş baba
Ey keşiş oğlu keşiş ben seni arıyorum
Kızına sevdalandım ne olur ver yalvarıyorum
Keşiş yok yok dedi,git sen bu İl'den
Vermem sana kızımı ölsende bu dertten
Akşam olunca çıkar kayalığa Tamara
Gözyaşları yansıyor ay'a ve yıldızlara
Şıvan kalk gidelim biz sevdanın yoluna
Ucunda olan ölüm gelir bizle kolkola
Gece yarısında atladık biz van gölüne
Fırtına koptu birden bize diyordu gitme
Kayalığa çıkan keşişten başkası değilmiş
Bağlamış,bırakmamış Tamara'da gelmemiş
Dört bir yana koşmuş durmamış keşiş
Şıvan sağa sola yüzmekten meğer ölüme gitmiş
Şıvan durduğu zaman zamanda durdu bir an
Su yükseldiği zaman şıvan'da kayboldu o an
Bunu öğrendiği zaman Tamara
Bir feryat kopardı göğe ve yıldızlara
Tamara hiç durmadı kayalıktan atladı
Şıvan'ın arkasından ölüme kulaç attı
Arkasından geçti binyıl,durmadan geçti
Sevdiğine kavuşmak için kıyameti bekledi
Gel ne olursun kıyamet, bitsin bu hasretlik
Tamara kavuşsun Şıvan'a olsunlarda cennetlik.


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Truva
Ben bir destanım
Ben odiseyus'um,ben homeros'um
ben truva'yım.
Kaç destan gördün ömründe
Kaç tane ilk yaşadın
Ben bir sevdayım,hector gibi
Ben bir tanrıyım,aşil gibi
Ben zamanı olmayan bir yolcuyum
Beni duyuyormusun zeus,hera
Beni işitiyormusun ares
Ölüm var benim toprağımda
ama ben ölümsüzüm..
Ben hector'um,ben aşil'im
ben truva'yım.
İşitiyormusun sesimi
Aldım artık son nefesimi
Ben dicle gibi tarihten akarım
Fırat gibi çölleri yararım
İşitiyormusun beni aşil,hector
Duyuyormusun agamenon
ben Truva'yım.


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Umutsuz
Korkunun ecele yoktur faydası
Cümle alemin budur yası
Kimse koyacak bir yer bulamaz tası
Korkarım gecenin gölgesi ağlasın.

Güvercinler pır pır eder dururlar
Bilirim kimse vurmaz,hep uçururlar
Ağızlarından yemine nişan alıp vururlar
Korkarım bir gece güvercinler ağlasın.

Yollar uzun zaman kısadır krallıkta
Herkes bilir bunu,hayat bir bağlılıkta
İsyancının sonu hep bir anlıkta
Korkarım bir gece umutsuzlar ağlasın.

Devran hep döner,her zaman döndürülür
Birileri hep bir yerlerde öldürülür
Herkesin bir yerde ruhu gömülüdür
Korkarım bir gece sesler kesilsin
Gecenin gözlerine bakan hayal eğilsin
Korkarım bir gece tüm umutlar bitsin.


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Tükenince Anılar
Tükenince anılar
sevdalar uçardı kalbimiz ve
vururdu alnımın şarkına
koyardı beni mezara..
Yalnızlara uçardık beraber
Yollarda dört teker üzerinde
süzülüşümüzü hatırlardım,
ve önüme düşmeye başlardı
yaşadıkalırımız...
Beni uçururdu tek başıma
kimsesizler yurduna..

Daha sonra anılarımızın tükendiği
aklıma gelirdi,
ve ben seslenmeye başlardım
bizans'tan galya'ya...

Sonra silinmeye yüz tutmuş anıları
hatırlamaya koyardım bir mola'da,
ve yaşamaya hazırlanırdım
yemin ederdim sonuna kadar
anıları tüketmeye...


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Uzak Dur
uzak dur uzak
bilmeyenden kendini
çökerse üstüne gecesi
varmazsın farkına
boşlukta kalır günün
boşluğa düşer, uçuruma…

uzak dur sakın
uzak kızgın damdaki adamdan
kusarsa üstüne zamanın
kirlenir geleceğin
geçmişin sisler altında kalır
buğulanır gözlerin…

eylül de aşk olsa da başka
sen uzak dur işte
anlamadan, farkına varmadan
şah mat oyununda
enayi bir nefer hani
salak bir piyon
ağaların sofrasında…

harcadık bunca zamanı
harcadık ölmek için
ne sevgili ne yar
ne de itibar
bilir misin aynıdır
aynıdır bütün ölülerin
bütün ölülerin derileri
şövalye de olsan anarşist
sayfalarında bulutların
uzak dur uzak sakın
düşünme eylül’ü
sevgili ölmüştür artık
aşk bir mezedir
bir meze içki mezelerinde..

uzak dur uzak
bilmeyenden, çok bilenden
bildiğini bilmeyenden
bilmeyip de bilenden
uzak dur sakın
sakın ses etme…
Ünal Çağabey


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Uzat Ellerini
'uzat ellerini
ellerini uzat
süzgeçten bir ilmik
bir gece vakti
sanma ayrılığı
kavuşmak bahane
kimbilir
unutma ellerini uzat
uzat ellerini..

seni sevmesemde hani
belki de durmak kapında
eşiğinde kadim bir zamanın
geleneğinde öyküsü
seni sevmesemde hani
aynı toprağın türküsü
farklı tellerde çalsak da
en zıt kutupların gölgesinde
bilmem ki sen
sen sadece uzat ellerini
gövdem yerinde kalsın
gövden yerinde kalsın..

minnet etmem ben kimseye
hor görme sakın
avuçların daha büyük olsa da
belki uzunca bir endamın
aşağıya büyükçe bakmak
soyszuların işidir..

sazın ayrı telleri bile yapmaz
sesleri farklı olsa da
aynı nağmede ağlarlar
aynısında güler..

uzat ellerini süzgeçten
paramparça bir diyardan
aynı kokudan,aynı havadan
kavuşmak olmasa da
bırak gitsin gemi
tütsün bacası nice ezgilerle
soysuzluk olmasın bize göre
sen bırak yeter ki
uzat ellerini...

Ünal Çağabey'


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Uzunca Bir Yol
Şah merdiveninden çıkıyorum bir akşam vakti
Esmer bir kız niyetine
Arap çölünde bir kürt
ve türkçe dersine giriyorum sabahın seherinde
bir gülücük uzatıyorum,bir el
içimin paslanmış demirlerini dövüyorum
sonra bir köye rast geliyorum
fikrimden uzak,
fikrimce soğuk,dünyalı olamamış
dünyayı köyden ibaret sayan
bir topluluğa rastlıyorum.
fikrimin soğuk deposundan çıkarıyorum
yeni bir hayata hazırlıyorum
yeni yaşamlar sunuyorum
fikrimce zor bir yoldayım
çölün ortasında bir kürt,
yani adına münhasır dağ türkü
ve bir arapa türkçe öğretiyorum
yavaş yavaş merdivenden çıkıyorum...


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Vazgeçtim
vazgeçtim gönlüm
vazgeçişlerden
kapılar yeniden açılsa da
vazgeçtim
titremekten,
sevmekten
vazgeçtim
ellerimin kirinden...

sorma bana birşey
siyahsa incilerin en güzeli
benim memleketim kefen altında
gidiş gelişler netameli
düşler hep hayra yorunmuş
dilde bir kederin başlangıcı
bilmem ki
bilmem ki...

vazgeçtim gönlüm
yollarımın ışığı artık sönük
iki kişiliktir hayat
sinema localarında
değildir yaşam
bir rolun arifesinde değildir sevgi
uzadıysa günün hayra yorma
yorulur sonra ellerin.

vazgeçtim gönlüm
vazgeçtim vazgeçişlerden
gece boyunca yürümekten
düşmekten düşümden
vazgeçtim..


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Yağmur Dinse Artık
Dinerse yağmur birgün
Dinerse gözlerimin boşluğuna
İçerden bir ses gelir belki
İçerden, kapının gıcırtısıyla…

Aşk uzun bir yaz olsa da
Mevsimlerdir değişen,değiştiren
Kıyafetlerin rengi önemli değil
Moda uymak zaten lüzumsuz çaba
Sınırda devam ediyorsa da hayat
Yağmur, kar, boran, tipi
Mevsim dört bucak
Dinerse de bir gün
Dinsin gözlerimin içinde…

Tek olsam da ben alemde
Dinse de artık bulutun gözyaşları
Gece suskun davransa da
Susmaklı, asude
Gündüz parlaklığını yitirse de
Geçip gitse de gözlerimin önünden
Ve ben düşsemde
Düşsemde hayatın çatısından
Ölmem biliniz çıksada gözlerim yerlerinde
Ancak yağmur dinse de
Gözlerimin boşluğuna
Aksa huzurun gölgesi
Barış tutsa ellerimden
Kapının sesi önemli değil
Nuh’un gemisi gelmekte
Musa yol göstermekte
Ve yağmur artık denecek
Dinmek için izin istemekte…

Ünal Çağabey
13/01/2008


Ünal Çağabey