Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Kendini Kemiriyor Kemiklerim

Kapkara rüzgarlara gebeyim
Öfke ve şiddet
Kudurtuyor tüm arzularımı
Elimde gagası henüz kemikleşmemiş
Bir civciv cesedi
Metropol fahişelerinin leşlerinden
Bir kale yaptım
İçinde gözlerimi
Kılıktan kılığa sokan
Cüceler var
Kendini kemiriyor kemiklerim
Falçatam kana bulandı
O zırzop yalnızlıklarım sırasında
Hiç istemezdim aslında
Filizlenmiş çiçekleri öldürmeyi
Ama o **** yokmu
Kanıma zehirden şerbetler damlatan
O ****
Beni; kendi küstürülmüş hayatımdan alıp
Leylak ve gelinciklerin ırzına geçmeye
O püskürtüyor

Savaşlar sırasında
Ölüp giden çocuklara
Ve sıtmadan
Koleradan
Belki yalnızca ateşten ölen
Hüznün, sevincin umudun
Çocuklarına
Onlara acımayı unuttum
Yalnız kabaca kusmak geliyor içimden
Zehirli leşlerinin üstüne
Kırlangıç kanatlarına
Bakasım yok
Gelincik göbeğindeki asil siyaha
Anlamlar yüklemiyorum çoktandır
Sade ve sadece
Kapkara tufanları bekliyorum

O zırzop yalnızlıklarım sırasında
Kendini kemiriyor kemiklerim...


Temmuz 2002

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Kendini Şehir Zanneden Kent Züppesi

Erbab-ı istihkakın dilediği beladır
Sorular sorulan iğreti kabir
Cevazsız cevaplar uçurulabilir
Şehrin koleratif varoşlarına
Kendirlerle kavileştirilmiş
Asbes borulardan
Bir şehir eğer
Kokusuna yağmur yağdırmıyorsa
Sokaklarının cinnetini
Kedilerin bağırışına indirgemiyorsa
Eğer
Meydanları lezzetsiz rüyalardan uyandığında
Güvercinlerini yemleyecek
Hiç kimse bulunmuyorsa
Bırak depremlerle uçsun
Büyüsüz karaltısı
Denizden yükselen o ağır buğu
Caddelere basmakalıp intizamları dışında
Bir ezgi düşürmüyorsa
Ufkun kızarıklığı parmaklamıyorsa
O şehrin nemsiz rahatlığını
Bırak yangınlarda yansın
Kendini şehir sanan
O mavi kent züppesi......

[PirincBurgeR]

Kış Bahçesi

Yarıda bırakıp ürpermeleri
Gitme rüyanın imitasyonuna
Kal ve kaldır cesaretimi ayağa
Bileylensin akkağıt üstünde keskinliğim
Dehşetini aynadan kokladığım bu âraz
Yenilenir gidersen
Dur bırakma kendini
Kapama gözlerini
Yasta yabanda çiçeklenen eşyama
Doğmaz mı güneşler sen uyumasan
Geriye dönülmez mi yorgunluklardan
Sabahın ilk ışığıyla

Dön küçükten büyüğe
Yavrudan anaya gel
Uykudan esrar kapan gözlerin
Açılsın gözümün sahnelerinde
Yurtsuz kelebekler meskûn bulunsun artık
İçinin geniş bahçelerinde
Sedâyı sesine alıştır gitme
Devâyı derdime karıştır gitme
Belâyı sükûnla barıştır gitme
Cefâyı kokunla yarıştır gitme
Ölmezsin ya bu gece uyumasan




17 Mart 2007

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Korku ve Kaşıntı

Denizin dehşetinden korkmak zamanı
Yüzünü yazlık salgılardan aşırıp
Rengini sele veren şu kudurgan
Denizin
Dehşetinden
Korkmak
Zamanı

Elleri esmer bir kaşıntıya teslim
Zor zahmet yatılmış uykuları
Şarapnelle parçalayıp
Sesi tene can kılmanın zamanı
Elleri
Esmer
Bir
Kaşıntıya
Teslim

Verilmiş her sözün kırmızıya döndüğü
Alınmış her bir kelepçenin
Ruha zifos bulaştırdığı
Açık seçikliğin zamanı
Verilmiş
Her
Sözün
Kırmızıya
Döndüğü

Ahı derin bir kahrı sulamanın zamanı
Yeşilin en öz suyuyla
Kemendi içinde mahpus köleyi
Büyütmenin zamanı azadlık düşüyle
Ahı derin
Bir kahrı
Sulamanın
Zamanı



5 Mayıs 2007

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Kötü Şiirler l

Büyük loşluklar uyanıyor
Gecenin hazin kuşlarında
Yetmezliğin yamalı bohçası
Açılıyor rüyalara
Birdaha
Hep bir daha
Girgin geniş tenhalıklarda
Melal doluyor durmaksızın
Gözlerine
Yetim kırlangıçların
Geceyi çalan hırsız
Kılıfını unutmuş
Sabahın seyrek sahanlığında

Ey kuşlar
Ve geceye eklemlenen şarkılar
Anlatın varla yok arası loşlukları
Köpeksiz kedisiz cansız sokaklara
Dinletin beyazla siyahın
Kargılanışını meydanlarda

Gece kuşlara vermezse bekaretini
Kötü şiirlerimle
Ben geçerim ırzına....



11 Aralık 2006

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Kötü Şiirler ll

Yalnız kuşlar şikayet ediyor
Gecenin itici sarplığından

Ardına yağmurlar yedekleyen
Yusufcuklar istisna
Şarkıların kulağına fısıldadığı
İntizamsız bir güneşi
Arzuluyor olsada
Loşluktan karanlığı ayırabilir
Yusufcuk

Gece kuşlara yüz vermiyorsa
Şeytanlıkla sarkıtılmış
İpleri yüzündendir
Kesinkes

Kesin kesecek yıldızlar
Ayla işbirliğine girip
Bu fahişe gecenin
Pis kokan soluğunu...



28 Aralık 2006

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Kötü Şiirler lll

Rengine uçurtmalar bağladığım gökyüzü
Şimşek şiddetlerinden koru göğsümü

İklimlere hastalık bağışlayan bulutlar
Sınayın hasrete düçar olan kalbimin ısısını

Kanatları aya değen deniz kuşları
Bağırın kederimi yaralı balıklara

Nefesim ciğerime söyle azıtsın kanımı
Dünyanın eşkıya duruşlarına karşı

Melekler yazın deftere unutulmasın
Gideceğim yere bir cennet borcum olacak

Terletsin yediğim herbir lokma beni
İçtiğim meyler, sular yaksın dilimi



31 Ocak 2007

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Kulağımda Küpeler.. Fısıltılardan

Fasılasız bir devran
Dönüyor ruhun anılarında
Delilsiz deliliklerle kapatılır
Kalbin tenha delikleri
Çünkü yaşamak
Ağrısı sırtımıza
Törenle giydirilmiş bir kasılmadır
İskelet kokuşmuşluğunu yiyen
Mezar böceklerinden öte
Bir hayvan
Tayin edilmiş içimize
Mührünü basmış
Resmi mevkuteye
İmzalanmış bile çoktan
'Acı çekmek ruhu hafifletir' dilekçesi
Nadirattandır tellallığımız
Öteye saçılmış
Beriye kaçılmış
Suskunluğumuz
Sükunetle girilir çünkü
Bir ehramın gri acılığına

Sergilenmezse biter aklımız
Fotoğraflarda...

Şiiri ters çeviririz
Zeka çıkar
Hayatın lacivert bilmecelerinden
Kaynatıp katreleri kapatırız
Kalbin tenha deliklerini...




26 Aralık 2006

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Kuş Öldü

Öldüyse de kuş
Bu onun
Kalmayacağı anlamına gelmez
Kalır çünkü her ölüden ardında
Bir şeyler muhakkak
Leştir anıdır korkudur
Kalır kara perçemlerin izbesinde
Bir gençlik

Seni
Ellerime ikizsiz bir mavilik olarak sundular
Çakılları büyük makinelerde kıran adamlar
Ki
Akıllarında somun ekmekten gayrısı yok
Kalpleri bal düşünde
Zordur onlar için
ve hatta imkan dahilinde değildir
Seslerini şarkılara içirmek
Ortalama bir değer
Bir istatistik verisi olmak bile
Onlara yeter
Saçlarının ıtır koktuğu yok
Ucuz şarapların rüyasıyla yıkanır uykuları

Seni
Bahar şarkıları olarak kayda geçirdi
İçimin göçmen kuşları
Saçların rüyama fon
Kokun korkusuzca burnumda

Öldüyse de kuş
Bu
Ondan geriye
Bir cıvıltı kalmaz
Demek değildir...

[PirincBurgeR]

Lahit

Lisanın mecali yok
Aklın gizlerini sulamaya
Lahitlerin serin bağrında
Saklanamaz ölülüğüm/çünkü
Uzak yeraltılarla kırılır gönlüm...



21.Ocak 2007

Şükrü Özmen