Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Sen, kaçak bir ürkek ceylansın dağda,
Ben, peşine düşmüş bir canavarım!
İstersen dünyayı çağır imdada;
Sen varsın dünyada, bir de ben varım!

Seni korkutacak geçtiğin yollar,
Arkandan gelecek hep ayak sesim.
Sarıp vücudunu belirsiz kollar,
Enseni yakacak ateş nefesim.

Kimsesiz odanda kış *******i,
İçin ürperdiği demler beni an!
De ki: Odur sarsan pencereleri,
De ki: Rüzgar değil, odur haykıran!

Göğsümden havaya kattığım zehir,
Solduracak bir gül gibi ömrünü.
Kaçıp dolaşsan da sen, şehir şehir.
Bana kalacaksın yine son günü.

Ölürsün... Kapanır yollar geriye;
Ben mezarla sırdaş olur, beklerim.
Varılmaz hayale işaret diye
Toprağında bir taş olur, beklerim...

[GooD aNd EvıL]

Bekleyen hep ben miyim?
Sen hayatinin baharını ben ise kışını yaşıyormuşum
Ama baharı bekleyen hep ben olmuşum
Bir hoş sedaymış bütün olanlar
Simdi bir kırık plak gibi dinliyorum
Sana yakılan bahar türkülerini

Güzel kokan çiçekler,kırmızı güller varmış bu mevsimde
En son koklayan ben olmuşum ne fayda
Baharım sensin diyor bu yağmurlar
Bulutlar senden gelen nemli bir göze muhtaç
Ağla ki senle ağlasın bu bulutlar

Bilemezsin!
Ben her baharda senin yağmurlarına hasretim
Öyle bir hasret ki
Özleyeni var özleneni yok

Yetmiyor bu yağmalar bana
Bazen karsın bazen dolu
Bazen de bir güneş sıcaklığında
Bir çatlak toprak misali sana muhtacım
Muhtaç olduğum zamanlardan daha muhtaç

Ve simdi ben bahardan çok uzaklarda
Yaz yağmurlarını beklemekteyim
Bak gör işte!
Islanan en son ben oldum yine
Sana ilk muhtaç ama son kavuşan
Bir nisan bulutu gibi
Yalnız ve sürgün

Payıma hep kocaman bir beklemek duştu
Payıma düsen her şeyi erteledim
Yağmurları,bulutları,çorak toprakları....
Sen desenli heybemde
Sana hasretler biriktiriyordum
Sen aynıydın hep aynı
Aynı göğün mavisi,aynı bahçenin gülü..
Tıpkı yatağı değişmeyen ırmak gibi
Suların kimine hayat verirdi
Kimini de boğardı.

İşte sen böyleydin ve böylesin
Sen hep ayniydin
Her baharda yağıyorsun soluk yüzüme
Bizi kavuşturan bu yağmurlardı
Sen gökteydin ben ise toprakta

[GooD aNd EvıL]

Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir sarı saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Her şey bana seni hatırlatıyor
Gökyüzüne baksam
Gözlerinin binlercesini görürüm
Bir rüzgar değse yüzüme
Ellerini düşünmeden edemem
Yaktığım bütün sigaraların dumanları sana benzer
Tadı senden gelir
Yediğim yemişlerin
İçtiğim içkilerin
Ve içimdeki bu dayanılmaz sıkıntı
Bu emsalsiz hüzün
Seni beklediğim içindir

Resmine bakamaz oldum
Uykulardan korkuyorum artık
Utanıyorum odamdaki bütün eşyalardan
Şu sedir hala gelip oturmanı bekliyor
Şu ayna karşısında güzelliğini seyretmeni
Şu kadeh dudaklarına değebilmek için duruyor masada

Ve şu saat geldiğin anda
Durabilir sevincinden
Zaman çıldırabilir
Çünkü benim dünyamda
Ölümsüzlük, seni sevmek demektir.

Bir çocuk doğmayı bekler
Bir ağır hasta ölmeyi
Bitkiler yağmur ve güneşi bekler
Yalnız bir kadın sevilmeyi
Ve düşün ki bir adam
İçinde bütün bekleyenlerin korkusu ve ümidi
Seni bekler
Asılmayı bekleyen bir idam mahkumu gibi

Sen gelinceye kadar
Pencerem kapalı duracak
Rüzgar gelmesin diye
Artık perdeleri açmayacağım
Gün ışığı girmesin diye
Sonra kahrolacağım
Bu karanlıkta, bu derin yalnızlıkta
Ve günlerce *******ce haykıracağım
Nerdesin diye, nerdesin diye

Bir gün bu kapıdan sen gireceksin
Biliyorum
Er geç bu bekleyişin bir sonu gelecek
Yıllarca sonra
Öldüğüm gün bile gelsen
Bütün bu bekleyişlerimi ve öldüğümü unutup
Çocuklar gibi sevineceğim
Kalkıp sarılacağım ellerine
Uzun uzun ağlayacağım

[GooD aNd EvıL]

Çıkıp da bana ir baksan,
Bakıp da halimi görsen,
Senin için burda ölsem,
İnan bana güzeldir.

Ben seni severken delice
Sen beni sevmiyorsun,
Senin için bir gün ölünce,
Beni unutur musun?

[GooD aNd EvıL]

bir insan tanıdım
gülüşleri ağlamak gibi
kalbi buruk,kırılmış
bakışları keder yüklü kervanlar gibi...

iyiki tanıdım o insanı
yüreği sevgi yumağı gibi
gözlerinde derin manalar gizli
içi çok temiz,bir melek gibi...

o insanı tanıdım tanıyalı
sesinde hüznü ve kederi
kalbini saran tedirginliği
bir o kadar da sabırlı bekleyişi
hayat dolu neşeli sesi
sustukça şımaran sevgili
bence artık konuşma vakti
çoktan geldi,susma konuş hadi...
dök içinden alevden korları
birazda sevgili akıtsın gözyaşları
anlasın neymiş acıları
yaşasın bir bir senin yaşadıklarını
belki o zaman anlar senin aşkını
gidecekse bir an önce gider
gelecekse bu bekleyiş herşeye değer.

[GooD aNd EvıL]

Hâre hâre dürülür doruklarda bulutlar
Hasret ile kucaklar bakışlar gökyüzünü.
Buruk bir beklentiye sâbitlenmiş umutlar
Yaşayarak ân be ân ayrılığın hüznünü…

Aydınlığa darılmış gözler ışık aramaz
Ağlar âh’ la yürekler, özlemler yokuşunda.
Adanmamış hiçbir can hedefine varamaz
Buluşurlar sevenler rüzgarın kokuşunda.

Kesif bir hüzün kaplar umutlar limanını
Heyecandan duyulmaz bir çıt bile kimseden.
Düşleyenler visâlin sevinç dolu ânını
Boğulur feryatlara, gelmez ise beklenen!

Bekleyenler hicranlı çelişkiden bayılır
Sanki mahşer ânına döner birden manzara.
Etrafa yanık kâlp kokuları yayılır
Ümidini yitiren girmek ister mezara.

Bekleyen ve gelmeyen; eskimiş resim gibi
Acıların çisesi dönüşür sağanağa.
Aşınan gönüllerin, görünür yanmış dibi
Derdinden bunalanlar muhtaçtır sığınağa.

İnler buruk yürekler sabrın hüzzam telinden
Hazin serâp vehmiyle tekrarlanır sahneler…
Bestelenen hep hasret türküsü aşk elinden
Ayrılık ve hasretle ezilirken sineler.

1984 Elazığ

[GooD aNd EvıL]

Heyecanla dokuduğum, büyük umut aşk sayfası,
Zamana silinip gitti, kalan; bir alın yazısı.

Geçmiş nerde konaklamış, geçmişe gidiş olsaydı,
Seninle o eski günler, tekrar yaşanır olsaydı.

Rüya görsem o rüyada, koşarak gelişin olsa,
Elin elimde uyansam, sonra rüyam gerçek olsa...

Acı dolu gözlerimi, sevinçle sana açsaydım,
Ayrılıkta çektiğimi, bir bir sana anlatsaydım...

Çıkmıyor bu acılarım, karanlıklardan sabaha
Oysa imkansız sandığım, her dilek, kolay Allah’a

[GooD aNd EvıL]

Akşam ufukta güneş batarken perde perde
Gönlüm seni aradı o güzel günler nerde
Yaşamak zor geliyor sensiz bana her yerde
Yanmaz mı gönül seni çılgın gibi severde

[GooD aNd EvıL]

Yaşatmadın içimdeki aşkı
Bilemezsin gidişinle bu gözler nasıl ağladı.
Gülün kaç geceyi sabaha bağladı,
Sensizliğin sonsuz acısıyla yandı..
Hep seni bekledi,
Hiç ama hiç ihanet etmedi,
Sevdi ve terketmedi,
Yarını bekledi de,
Yari gelmedi..
Sen çekerken acıları,
Bitmedi kalbimin yangınları,
Çok özledim, bekledim
Hep düşündüm geleceğin anları,
Derdin derdimdi,
Sevgin tesellimdi
Bekleyecektim hep seni,
Şimdi azat edildin,
Anlayamadın nasıl sevildin,
Sonunda terkettin
Bu muydu senin adaletin...
Sen yüreğimin kendisisin,
Sen benim biriciğimsin,
Seviyorum seni dedin
Sonra ansızın terkettin..

[GooD aNd EvıL]

Kucak açmışım gecene, gel.
Sırtımı dönemem, yıkılası sessizliğine geçmişken hasret.
Şavkında ayın ağlamışım.
Sıyrılıp düşene dek yüzümde kurumuşsun unutulan kelebek,
sevdası pir ve özlem ateşleriyle yanan.
Gel.

Uyduruk sözlerinden betona yapışan ayrılık, boşluklarına
Zamanın dolunca gir doğandan yarı-güzel rüyama.
Gel de gitme uykularıma dokun.

Gözlerinin bütün açılımlarını çözecek gözbebeklerim.
Her yabancının kaybolduğu gibi büyük kentte, gezeceğim öylece teninde.

Açelya bırakıp yatağının ucuna,
herkese beslenmekten kurtulunca,
ne kalırsa bu yapıdan bana, onun haritasına katlanacak dünyam, unutma.

Gelişin bekleyişimin görünmez gecesinde, ölüm sapmaz yollarına.