Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.CANIMIN EN DERİNiNDE

Mutlu bir hayatın özü
Canımın en derininde! ..
Güneşin kavuran gözü
Canımın en derininde! ..

Özlem duyduğum sıcaklık
Renge zıt çıldırtan aklık
Göz kamaştıran parlaklık
Canımın en derininde! ..

En güzel ses, seste coşku
Tertemiz aşk, sonsuz tutku
Bitmez isteklerin ufku
Canımın en derininde! ..

Ulaşılamayan yerde
Bir sarhoşluk ruhta, serde...
Şifa, gönlümdeki derde
Canımın en derininde! ..

Dokunmadan hissettiğim
Hiç görmeden fark ettiğim
Ne varsa arzu ettiğim
Canımın en derininde! ..

Söyleyin, bende bileyim!
Göz yaşlarımı sileyim
İki cihanda güleyim
Canımın en derininde! ..

Tükenmeyen şiir, sözüm
Kâinatı görmez gözüm
Aklım, ruhum, gönlüm, özüm
Canımın en derininde! ..

Ömrümde bir kez güleyim
Ona gönüllü köleyim
Onur’la mutlu öleyim
Canımın en derininde! ..

Belki bir yerde, bir zaman
Kavuşmaya çıkar ferman
Onur’a can, derde derman
Canımın en derininde! ..

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.CANIMSIN CANıM CANIM RESULÜM

......................................Âlemlere Rahmet olarak geldin! ..
......................................Danimarka'ya felâket mi oldun? ! ..
......................................Ne istediler
......................................Ne istiyorlar
......................................Ya Resulullah?

Sen benim canımsın, canım, Resul'üm!
Sen gelince bitti, dünyada zulüm!
Bize vız geliyor, sonunda ölüm
Olsa da yolundan dönmeyiz, asla! ..

Sen, tek yol gösteren, en büyük önder!
Bize oralardan da ışık gönder!
Yüreğimden bir ses ''Geriye dön! ..'' der
Çağırsam, gelmezsin yerinden, asla! ..

Bizi buralarda öksüz bıraktın! ..
Irmak oldun, Nurlu Tek Yol’a aktın!
Düşte gözlerime bir kere baktın...
Ben, öyle bir bakış görmedim, asla!

Kalkan olsam, sana gelen oklara!
Yolunu göstersem; aza, çoklara!
Nur sofralar kursam; aça, toklara!
Şeref misâfirim olmazsın, asla!

Önüne gerilsem, Nesibe gibi!
Ben canımı versem, bir hibe gibi!
Yaşasam bir adak, rahibe gibi
Akıtsam kanımı, yetinmem, asla! ..

Kılıçlar doğrasa da parça parça
Tüm oklara hedef olsam, naçarca
Dönüp dönüp ölsem de defalarca
Şehitlik beklemem, istemem, asla! ..

Sana dokunmasın, rüzgârlar bile!
Yüzüne değmesin, yağmurlar bile!
Sana ilişmesin, rüyalar bile! ..
Ben ölürüm, sana kıyamam, asla! ..

Can veririm, akan tek göz yaşına! ..
Bin kez ölsem çok az, güzel başına!
Aşık oldum; yüze, göze, kaşına…
Aşkımı ifade edemem, asla!

Sen benim canımsın, canım Resul'üm!
Canımdan ötesin, az gelir ölüm! ..
Sonsuz kere sonsuz* kere ölürüm! ..
Sevgimi anlatmam imkânsız, asla!

Ölürdüm, seni ilk gördüğüm yerde! ..
Oysa, deva idi gözlerin derde!
Nerdesin Resul'üm, nerdesin, nerde! ?
Seni bir kez görmek mümkün mü? Asla!

''Öldü…'' desem, ölüm sana değemez! ..
Bir gül atsam, gülüm sana değemez!
Bundan sonra zulüm bize değemez! ..
Zâlimlere geçit vermeyiz, asla! ..

Bize bıraktığın kutsal emanet
O Nur’la korunur, bil, itimat et! ..
Ona ilişmeye niyetli, lânet
İnsanlara taviz vermeyiz, asla! ..

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.CANIMSıN SEN

…………………….Yıldız tutuşturdu elime gece
……………………………..Sustum, güneş uyanmasın diye.

Kirpiğimin gölgesinde
Uyuyorsun, canımsın sen.
Yanık bir yürek sesinde
Çok eski bir anımsın sen.

Gözümü yumamıyorum
Aşkınla yunamıyorum
Hiçbir şey umamıyorum
Damar damar kanımsın sen.

Yanağıma dayanırsın
Rüyalara boyanırsın
Nefes alsam, uyanırsın
Hareketsiz çanımsın sen.

Gözlerimden bakacaksın
Gözyaşımla akacaksın
Retinamı yakacaksın
En kritik anımsın sen.

Bir yanım dağlarda, onur
Bir yanım serapa gurur
Onur: “Sen, sen! ..” diye kurur
Bilmediğim yanımsın sen.

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.CEHENNEM DÜNYADIR SIRAT DA NEFiS

.................................................. .................................Onur Bilge

Nefsimizi tam anlamıyla tuşa getirebilseydik! Ateş, lav, zehirli gaz, duman dolu, patlamaya hazır bomba olan nefsimizi, benliğimizle birlikte yok edebilseydik! Yani dünyayı, yani özünün gerçeği olanı, cehennemi… Dünyanın özü değil mi, cehennem? Dünyanın boyalı, aldatıcı yüzü değil mi, cehenneme bilet kesen? Yaşarken, yeryüzü cehennem, birinci bedene. İkinci bedene de aslı…

Cehennem, derinliklerle, kat kat derinliklerle anlatılmış. Cennet, yüksekliklerle… Yaşayanlar için dünyanın taş, toprak, canlılık, hayat dolu kısmı olan soğuk tabakası, bir elmanın kabuğu kadar ince, ateş dolu, cehennemine oranla. Dünyanın kabuğu olan, yaşanılabilir kısmı, kat kat, gitgide ısısı artan, yakan, kavuran, eriten ateş tabakalarıyla cehenneme benziyor, madem ki bizden, yıldızları, ayı, güneşi tefekkür etmemiz isteniyor, gökler, yukarılar, cehennem benzeri güneşle, belki de cennet misali diğer gezegenlerle önümüze serilmiş, cennet de, cehennem de tanıtılmış, o halde, bizim, dünyevi isteklerden vaz geçmemiz, onun makyajlı yüzüne aldanmamamız gerekiyor. Aksi halde, içine dalar, bir türlü çıkamayız. Cehennem azabı henüz dünyadayken başlar. Ruh, hafif beden, yükselmeye çalışırken, nefis etkisiyle ağırlaşmış madde beden, yeryüzüne yapışır kalır, hatta yeraltı bataklığına gömülmeye başlar. Kurtulmak için çırpındıkça daha da batar.

Nefis, şeytanidir. Ateş gibidir. Çünkü şeytan da ateşten yaratılmıştır. Nefsi arzularımız bizi yakar, kavurur. Onları gerçekleştirmek için, yanar, tutuşuruz. Hem hedefe ulaşmak için maddi ve manevi varlığımızı helak ederiz, hem de çabuklaştıramadığımız hissine kapılarak, kendi kendimizi yer bitiririz.

Nefis, Sırat’tır. Nefsin istekleri, bu köprünün üzerindeki engeller ve çengellerdir. Sırat’ı geçmek isterken arzularımıza, tutkularımıza takılır, ilerleyemeyiz. Oysa amacımız; bizi cennete ulaştıracak olan o köprüyü yıldırım hızıyla geçmektir. Nefsi isteklerimizden vazgeçersek, o çengellere takılıp kalmaz, cehenneme düşmekten kurtulur, karşıya, cennete kolayca, hızla geçiveririz. Önemsizleştirerek vazgeçtiğimiz isteklerimiz, engel teşkil edemez, yolumuz açılır.

Nefis, insanı aşağıların aşağısına çeker. Kula kul eder. Başına iş açar. Aza kanaat ettirmez. Sürekli ister... Çok, daha çok, en çok... Oysa ihtiyaçlar sonsuzdur, tatmin edilemez. Para, mal, eşya, ev, kat, yat, villa...

Gelir seviyesi, yaşam standardı bizden yüksek olanlarla görüşmek, isteklerimizi körükler. Aksine, fakirlerle arkadaşlık edip, halimize şükretmeli, azla yetinmeyi bilmeli, daha fazlasını isteyerek kahrolmamalıyız. Zengin, çok malı mülkü, parasal varlığı olan değildir. İsteklerini sıfırlayabilendir.

Erenlerden birinin yolu, bir camiye düşer ki; o gün, o vakitte devrin padişahı da oraya, namaza gelecektir. Adamın biri erene beklemesini, padişahın yanında namaz kılmasını, ondan yardım talep etmesini, verecekleriyle ihya olacağını söyler. O da padişahın yanında namazını kılıp, dua eder. Bakar ki; padişah, istiyor da istiyor! Hazinesinin bir o kadar daha olmasını, topraklarına bir o kadarın daha eklenmesini, haremine birilerinin daha katılmasını, daha neler neler istiyor, duası hiç bitmiyor. Eren yavaşça kalkar, gider. Padişah bakar ki kendisinden ihsan istemek üzere gelen bu fakir adam oralarda değil, etrafındakilere onun derhal bulunup, huzuruna getirilmesini söyler. Ondan birşey istenmeden gidilmesini hakaret telakki eder.

Adam bulunup, getirilir. Padişah, onun neden kendisinden bir şey istemeden gittiğini sorar. O da:“ Padişahım, benim birkaç altına ihtiyacım vardı. Bunu siz de verebilirdiniz. Fakat, yanımda o kadar çok şeye ihtiyacınız olduğunu belirttiniz ki bende sizin benden de fakir olduğunuz kanaati hasıl oldu. Benden daha çok ihtiyaç sahibi olduğunuz için sizden bir şey istemekten vaz geçtim. Anladım ki siz benden de acınacak durumdasınız. Onun için oradan uzaklaştım.“ der. Padişahın isteklerinin bitimsizliği, fakirliğinin; ihtiyaçlarından vaz geçenin zenginliğinin anlatıldığı bu kıssadan herkes hissesini alacaktır.

Hırs ve tamah, insanın daima fukara olarak yaşamasının nedenidir. Ne kadar çok nimet inerse insin, kanaatkar olmazsak, şükredemeyiz. Oysa, hamd, şükrü kapsar. Teşekkür kula, hamd Allah’adır. Allah’ın bize ilk emri: 'OKU! ', Kuran’ı okumaya başladığımızda, ilk söylettirdiği: 'EL HAMD! ' dır. Çünkü aralıksız, içiçe nimetler inmektedir. Kuldan istenen, nimetlerin gerektiği gibi farkında olmak, taksimata rıza göstermek, ihsan eden Allah’a HAMD etmektir.

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.CEHENNEM NARı

Sana gönül bağlayana
Cehennem narı değer mi?
Aşkın ile ağlayana
Cehennem narı değer mi?

Can fedâ eden Vatana
Kalbi 'HAK! ..' diye atan
Hayıra hayır katana
Cehennem nârı değer mi?

Gün boyu kendi işinde
Helâl kazancın peşinde
Eli yüzü nur içinde! ..
Cehennem nârı değer mi?

Yazılıp, Hak okuluna
Sabırla giden, yoluna
O mütevekkil kuluna
Cehennem narı değer mi?

Allah’ın erenlerine
Nasihat verenlerine
Peygamber yârenlerine
Cehennem narı değer mi?

Allah’ın kayırdığına
Yüceltip, ayırdığına
Cennete çağırdığına
Cehennem narı değer mi?

Sabrı tavsiye edene
Dosdoğru yoldan gidene
Haram girmeyen bedene
Cekennem nârı değer mi?

İbadet eden kuluna
Can fedâ eden, yoluna
Şehit, yetim ve duluna
Cehennem nârı değer mi?

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.CEzA

Tam on dört yılımı ne yaptın, Kemer?
Gün gün, saat saat, her saniyemi?
Kayıp, yıllarımı bana geri ver! ..
Maktuluna aşık oldum, diye mi?

Bende Allah aşkı vardı, mutluydum
Emredilmiş; farza, sünnete uydum
Müslüman olmanın hazzını duydum
Tek Olan’a aşık oldum, diye mi?

Bir “Allah! ” sedası del etti beni
Attı Antalya’ya, el etti, beni
Ağlattı, kahretti, sel etti, beni! ..
O kuluna aşık oldum, diye mi?

Bu nasıl aşk? ! Çıkmaz içimden, asla!
Yasla, sarhoş gönlü, kıbleye yasla! ..
Nasıl yaşanacak bu yıllar, yasla! ?
Yok olana aşık oldum, diye mi?

Üç ayların gelir, ramazan gelir
Tövbe bozan gelir, sui zan gelir…
Haykır, deli gönül, bir duyan gelir! ..
Okuluna aşık oldum, diye mi?

İnsanların içi, dışından belli
Sayısal düşünür; kırk dokuz, elli...
Nefisler çıldırmış, hep taralelli!
Hak Yol’una aşık oldum, diye mi?

Kim kurtarır beni? Sevdan uçurum! ..
Yıldan yıla artar aşk, kahrolurum! ..
Ya güldür, ya öldür, kulun Onur’um! ..
Sağ koluna aşık oldum, diye mi?

Ya öldür, ya güldür, kölen Onur’um! ..
Ya Rab! Sana aşık oldum, diye mi?

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.CiN DÜĞÜMLERİ

Senin için şiir yazmadım mı ben?
Gözbebeklerinin içini oku!
Aşkı bakış bakış yazmadım mı ben?
Çevir sayfa sayfa, içimi oku!

Can alan mısralar, çığlık bakışlar! ..
Yalnızca bakışan balıklar gibi.
Kavurucu yazlar, donduran kışlar
Hâlâ acır, tende yanıklar gibi.

Talihsiz yaşamın düğünleriydi
Çözemediğimiz ayak bağları.
Boğuştuğumuz, cin düğümleriydi
Kıskıvrak, şeytani kader ağları.

Dualarım kına, avuçlarımda
Papatya dizisi mutluluklara.
Ahtapot kolları can uçlarımda
Onur sürüklendi, yolculuklara.

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.ÇAĞLA SEVDİĞiM

İsyana yetmeyen kâğıtlardasın
Yazdım, bitmiyorsun, çağla sevdiğim!
Göklere sığmayan ağıtlardasın
Dinle feryadımı; ağla, sevdiğim!

Sen de biliyorsun ya ereğini
Durma, gerçekleştir, yap gereğini!
Aşkımla yanan ak kor yüreğini
Bastır şu kalbime; dağla, sevdiğim!

Zincire vuralım, birbirimizi
Ayıramasınlar, bir daha bizi!
Anahtarı kayıp kelepçemizi
Aynı prangaya bağla, sevdiğim!

Gurbetin elinden kurtularak gel!
Aşk lâbirentinde yol bularak gel!
Allah yollarında yok olarak gel! ..
Beklenen vuslatı sağla, sevdiğim!

Ya hep yanımda ol; dindir sancımı
Ya da temelli git; katla acımı! ..
Gitmeden önce kur, darağacını
İpi ellerinle yağla sevdiğim! ..

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.ÇAKAN GöZLER

Çakıyordu, gözleri; aklımı alıyordu! ..
Derinden daha derin; bakarken dalıyordu.
Hayal hayal her yerde; gözüme akar, gözler…
Bir sarhoşluk var, serde; özümü yakar, özler! ..
Kaçtım, kurtulamadım, ben varmadan varıyor!
Peşimde adım adım, benliğimi sarıyor! ..

Işıl ışıl, kapkara; derin, huzur veriyor
Ruhumda bir çift yara; yüreğimse eriyor! ..
Hangi yıldırım koymuş, siyaha bu ışığı?
Katlime sebep oymuş; öldüren, bu âşığı! ..
İçin için kanadım; derdim, derde karıyor! ..
Kırık kolum kanadım, hangi vefa sarıyor? ! ..

Aşk, peşimdeki ışık; o, önümdeki gölgem…
Gitmez, bana alışık; fetholmuş, her bir bölgem! ..
Bir de yol gösteriyor, benden önce gelmiş de
Sabır dersi veriyor, yüreğimi delmiş de! ..
Hasreti sulamadım, can evimi sarıyor! ..
Yalnız da kalamadım, gizli radar, tarıyor! ..

Gözlerinin büyüsü, içimden canı sökmüş! ..
Gönlümün her yerine ayrılık sisi çökmüş! ..
Silmiş, bütün ekleri; onsuz, içim üşüyor! ..
Duygu çekirdekleri, şiire dönüşüyor.
Hülyaya dalamadım, düşüncemi karıyor
Beynimden alamadım, ihtirasla sarıyor! ..

İçimde ondan başka kim varsa, karalandı
Hayat boyu tek aşkla, tam bin can paralandı! ..
O nur; ışık vermiyor, ne güneş, ne ay, bana
Elim ona ermiyor, yazık bana, vay, bana! ..
Uzakta olamadım; can, bedeni yarıyor! ..
Taşa yazılsın, adım; aşk, toprağa karıyor! ..

Onur Bilge

[GooD aNd EvıL]

.ÇEVRE KİRLİLİĞi

Denizlerde siyah, üçgen jiletler…
Yırtılmış deriler, dişlenmiş etler…
Kesiyor ipeği, parlak maviyi
Köpek balıkları, oyuncak jetler.

Gözle görülmeyen gizli düşmanlar...
Hem tek hücreli, hem de ne yamanlar! ..
Yüzeni, yatağa götüren devler
Mikrop, kolibasil... Alanlar anlar! ..

Kumsalda kutular, cam kırıkları...
Saymakla bitmeyen ev atıkları…
Çöp bidonunda yok, bu kadar çeşit! ..
Duyarsız insanlar, yok mantıkları! ..

Her ağacın kurdu, mutlaka vardır
İşleri güçleri cana zarardır...
Yer, kabuk altını, kökü, dalları
Bu ülkenin kurdu, bu insanlardır! ..

Sahilde bir koku, basmak imkânsız!
Tuvaletler taşmış, bunlar iz’ansız!
Kumlar üzerinde kalıntıları…
Kedi bile yapsa, gömer, vicdansız!

Ağzı açık, koku saçan bidonlar…
Öyle dolmuşlar ki kapanmaz onlar! ..
Yukarda kediler, altta köpekler…
Neden, hiç vaktinde gelmez, kamyonlar?

Herkes bir şey dinler, ses kirliliği…
Hava kirliliği, su kirliliği…
Kirlilik beyinde, zor temizlenir! ..
Argolar, sataşma, söz kirliliği…

Onur Bilge