Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Y a z m a k

Kolay değil ama yazıyoruz:
Duygularımız emreylemiş
Küheylana binip alemi dolaşmışız
Koşup yorulmuşuz zaman zaman,
Zaman zaman yollar aman vermemiş.
Kalem küsmüş kimi zaman
Kimi zaman kağıt
Bir mısra bile yazamamışız.

Düşe kalka devam etmişiz yolumuza
Bazen coşkulu-sevecen
Bazen karamsar
Bazen dargın, bazen barışık
Bazen sade, bazen karmakarışık
Bazen eleştiren, kızdıran
Bazen de ayakta alkışlanan...
Yazıp durmuşuz...
Ağır bir yük almışız omuzlarımıza
Bazen anlamamış, bazen yorulmuşuz
Ama asla 'Yeter artık! ' dememişiz.

Şiirler yazmışız dolu şiirler;
Sevgi dolu
Öğüt dolu
Mantık dolu
İnsanlık dolu...

Şiirler yazmışız, yaslı şiirler;
Vatan - millet yaslı
Bahar - hazan yaslı
Gül - bülbül yaslı
Analar-babalar, gelinlik kızlar
Yağız delikanlılar yaslı.
Gözyaşlarımız yağmurlarla yarışmış
Mısralarda
Atlılar yaya, deryalar bomboş kalmış
Yanında.

Kimi kendinden birşeyler bulmuş
Dizelerde,
Mutlu, memnun.
Kimi üzülmüş,
Üzüntüsü birleşmiş kadehlerle
İçtikçe içmiş.
Kimi daha mesafeli durmuş
Kelimelere.

Kimi hayran kalmış
Vatan-Millet sevgisine
Gözleri dolu dolu olmuş.
Kimi okuduğunu anlamamış
Ona buna sorup durmuş.

Kimi gülüp geçmiş
'Şiir boş şey' demiş,
Oysa o da, hepimiz gibi
Milli Marşımızı çok küçükken ezberlemiş.
Üstelik sesi güzel olmasa da
Şarkıları çok severmiş.

Kimileri ders almış
Yön vermiş kendine,
Aklı selimiyle hareket etmiş;
Kimileri vatan haini ilan etmiş
Ondan vatandaşlığını geri istemiş.
Kimileri zindanlarda ağırlamış
Affetmek için hiç acele etmemiş.

Biz yazanlar ise,
S a d e c e y a z d ı k:
Güzellik,
Sevgi-hoşgörü,
Doğruluk- dürüstlük,
Vatan- Millet severlik,
Öğüt verirlik,
Dalkavukluğu yererlik,
Gerçekleri gözönüne sererlik,
İnsanı insan gibi bilirlik...
Adına yazdık.
Sadece, ama s a d e c e y a z d ı k.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlığa Çare
Bir yalnızlık halinde doğmuşsa hisleniş
Son verir bu yalnızlığa Allah’a yöneliş


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlığım
Göle atılmış bir taş gibi
Dalga dalga yayılıyor yalnızlığım
Vadilerde yaralı kartal misali
Hiç kimseye güvenim kalmadı.

Geçemiyorum üstüne basa basa
Kaldırım taşlarının
Her an tutsak sular fışkırıp
Beni boğacak sanıyorum.

Bakamıyorum ağaçların dallarına,
Sarp kayalıklara,
Ansızın kalkıp bir şahin yada kartal
Konuverir diye omuzlarıma.

Ne zaman kış gelse içim ürperir
Sanki dağ başında yalnız ve çaresizim
Kurda kuşa yem olmaktan,
Üzerime çığ düşmesinden korkuyorum.

Alkol gibiyim, bir zerreyim bu dünyada
Uçacak bir gün ne varsa bende
Dibe vuracak yalnızlığım, tükenmişliğim
Sadece ölmekten korkmuyorum. Nedense?

Bıktım! rüzgarların amansız esişinden;
Kasırgasından, melteminden...

Bıktım! gecenin ürküten çehresinden;
Yıldızından, ayından.

Bıktım gökyüzünün ağlayıp durmasından;
Deresinden, ırmağından.

Bıktım artık, bıktım!
Korkunun korkutan çehresinden.

Cesaretim doruğa vursun birden bire,
Kanat açıp süzülsün bir kartal gibi
Korkunun cılız bedeni üzerinde
Yuvalansın istiyorum.



Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlık
Bir kadeh rakıyım bu akşam
Sarhoşlar masasında.
Beklemekten ateş bastı
Bir ayık çıkıp da
Yavaş- yavaş yudumlasa diyorum.

Aklım fikrim hep o şişede
O da benden dolu nedense
İçenim yok, içenimiz yok
Bu yüzden;
Ne olur bu şişe bitse de
Gitsem arınacağım yere diyorum.

Çöksün masa
Kırılsın şişe
Parçalasın kadehler
Sönsün ışıklar
Uyuşsun rakı
Bitsin artık bu işkence
Hep birden kaybolup gitsinler
Alkolün yok olduğu bir boşlukta.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Yalvarırım Geri Dön
Bu ani terk edişin hiç olmadı
Kimseye bakacak yüzüm kalmadı
Tüm dostlar terk ettiğini anladı
Yalvarırım geri dön üzme beni.

Bir hata ettim, bin özür diledim
Utancımdan öldüm, yerlere geçtim
Hep affedeceksin diye bekledim
Yalvarırım geri dön üzme beni.

Yazı da geçirdik geldi sonbahar
Sevdim diye üzme beni bu kadar
Döneceksen söyle ne vakte kadar
Yalvarırım geri dön üzme beni.

Sonbahar kış geçti geldi ilkbahar
Bu kadar kırılacak söyle ne var
Mutlu geçen günler için affet yar
Yalvarırım geri dön üzme beni.




Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Yalvarış
Allahım!
Ya acıyı tanıştırma benimle asla
Ya da onu bal eyleyecek gücü ver bana.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Yaşam Yükü
Adımları gitgide ağırlaştı,
Omuzlarındaki yükü
Taşıyamaz bir haldeydi.
Bir iki adım daha attı ve durdu
Etrafına bakınıp oraya çöktü;
İki kitap çıkardı gönül kütüphanesinden
Koydu avuçlarının ortasına,
Dikkatli- dikkatli okudu sağ avucundaki
'Yaşam Yükü' isimli olanını.

Sonra terledi yüzü, avuçları da
Çünkü içindeki köprüden geçiyordu
Onca ağır yükü ile birlikte
Dayanamayıp kapattı bu kitabı
Asla bulamamıştı anlamlı tek bir kelime.

Diğerini açtı, 'Sadakat' idi
Yaprak -yaprak gözleri önüne serilen.
'Oh be! ' dedi ve rahatladı;
Saçları savruldu sayfaları çevirdikçe
Gözleri daha bir umutla gezindi
Sadakat satırları arasında ve
Sordu kendi kendine:
'Neydi, yaşamın onca yüküne rağmen,
Kime ve ne için idi bu sadakat? '
Bir türlü cevap bulamadı,
Bunu da kapattı, biraz da kızgınca.

Sonra;
Elleri ile yüzünü,
Nefret ile sevgisini,
Cesareti ile korkusunu...
ve
Sonra da;
Hatasıyla, sevabıyla
Ömrünün kitabını kapattı.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Yarasalar
Yalvara yakara el pençe iş başına geldiler
Önceleri canla başla sahip çıktılar Devlet Malına
Bu uğurda pek çok suçsuz kuzu da yediler
Sonra da dediler “bir Devlete bir bana”

Ne var ne yok başladılar zevkle yemeye
Bakmadılar aç milyonların bükmesine boyun
…… derim de dilim varmıyor söylemeye
Bir türlü kurutamadık köklerini it soyunun.

Silip süpürüyorlar ellerine her geçeni
Biraz artarsa uyuyamıyorlar *******i
Yok mu bu memleketin başka iş bileni
Nereden bulup getirirler bilmem bu..leri.

Saf- saf inanır büyük bir kısmımız onlara
Pohpohlar şişiririz ki daha fazla yesinler
Bir kısmımız bilerek düşeriz arkalarına
İstediğimiz belli “ biraz da bize versinler”.

İç çekerek bakar çoğumuz bu olup bitene
Dedikleri, “adalet verecek mutlaka cezalarını”
Bir fırsat verseler önce benim gibi birine
Yediklerine pişman eder yırtarım ağızlarını.

Bilmeyiz çoğumuz ne güçlüdür onlar
Ne kanun, ne ahlaki değerler vız gelir
Bilirler ki çoğu kez lehlerinedir kanıtlar
Ama yine de bir şeyler onları ele verir.

Bitmez bu talan mevsimi güneş kavurmadıkça
Üstelik suç sadece onlarda değil, biraz da bizdedir;
Çünkü şımarıyorlar biz onları adamdan saydıkça
Oysa onlar adam değil..konan kara sineklerdir.



Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Yaşamak ve Resim
Bir resim sanatı gibidir yaşamak
Bu nedenle zor mu zor dostum;
Tuvalle, boyayla, fırçayla uğraşmak...

Bunları değil yerli yerince kullanmak,
Tutmasını bile beceremezken,
Nasıl baş ederim her ikisiyle birden?

Hiç aram yoktur resimle, bu yüzden
Sadece yaşamaya çalışıyorum
Hiç değilse biraz daha kolay, resimden.

Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Yaşam Gerçeği
Artık başımda kavak yelleri esmiyor
Geçmişte kaldı o gençlik günleri
Gün geçtikçe sırtımdaki yük artıyor
Her geçen gün arıyorum dünleri.


Kemal Çakır