Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

İnan Hakkım Bile Yok

Belki boş yere sevdim belki 'suçlu' değilsin
Ne desen fark etmiyor yine yüreğimdesin
Seni unutmak çok zor buna itirazım yok
Ama sen affetmek! ... 'İnan hakkım bile yok! ..'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

İnsancık'lar

Şu Dünyanın işine aklım ermiyor benim
Varsa akıl erdiren saatlerce dinlerim

Samimiyet kalmamış dostluklar karaborsa
Gündüzlerin de bile mefeatler pusuda

Birisi selam verse hem sesi titremeden
Hem de güler yüzüyle karşılık gözetmeden

Dünya dönüyor ama nedense aynı yöne
Bir an duracak olsa herkes inecek yere

Ali'nın başında ki takke geçti Mehmed'e
Kaymaklar senin oldu posasını el yiye

Herkes çıkar üstüne hesap yapıyor şimdi
Oysa yolun sonun da nedamet var değil mi

Bu bir kısır döngüdür keser yontar kendine
Oysa destere olsan bir ona bir kendine

Bana değmeyen yılan bin yaşasın diyorlar
Hata kendilerinin şeytan dedi diyorlar

Şeytanlık içlerin de kalp gözüyle görürsen
Nur yerine irindir akan her bir yerinden

Tüm bunlardan arınmış kim kaldı çevremizde
Altınlardan taht kurmuş kim var ki gönlümüz de

İyisi mi sen dostum fazla kafa şişirme
Perdelerini indir ortalık da gözükme

Bir an gelir de seni anlayanlar olursa
Ellerini kaldırıp dua ederler sana

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

İstanbul'da Bir Şair

Bana “şair” diyorlar, sen başka bir isim bul
Kays-ı çöl mecnun yaptı, bana yeter İstanbul

İstanbul da bir şair! .. Olmasaydım şaşardım
Olmasaydım, ben nasıl, İstanbul da yaşardım

İstanbul da kalemsiz nefeslenir mi? Düşün! ..
Güneşi bile unut sabahı yok bu düş-ün

Sevda İstanbul mudur, İstanbul mu sevdadır
Koca Dünya’ya bir bak! .. Böyle sevda var mıdır

Kalem bu şehre mahsus, bu şehir kaleme can
İstanbul ki şairin yüreğin de an be an

Hacizlidir gönüller ismine İstanbul’un
Böyle bir kara sevda varsa arayın bulun

Bir tesbih ki bu şehir tam otuz beş boncuklu
Şefkat dolu bir ana, yirmi milyon çocuklu

Mazhar olmuş Nebi’nin söz-ü mukaddesine
O söz ki; Fatih ile, ulaştı adresine

İsterim ki uzanıp öpeyim gerdanından
Ah İstanbul! ..Sevgilim, gönül geçer mi yar’dan

Seni yazacak kalem tükenmez mi? Tükenir
Şaire ilham gerek o da senden beklenir

Allah nasip eyledi seni sen de yaşadım
İstanbul da yaşarken İstanbul’u anladım

Seni benden önce de dinledi Orhan Veli
Seni her kim dinlese deli oluyor deli

Bana şair diyorlar sen başka bir isim bul
Kays-ı çöl mecnun yaptı bana yeter İstanbul

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

İsteme Benden

Olmayacak şeyler isteme benden
Ne gökte ki güneşi
Ne de parlayan yıldızları
Hediye edemem sana! ..

Dağları yok etmemi
Rüzgarları durdurmamı
Denizleri kurutmamı
İsteme benden
Yeryüzünde ki tüm çiçeklerden
Taç yapamam sana! ..
Ve tüm ağaç yapraklarını
Konfeti gibi dökemem başına! ..

Olmayacak şeyler isteme benden
Böyle kabul et beni benliğin de
Ayağım da kırk yamalı pantolon
Ve hırpani gömleğimle

Düşünme kızım düşünme
İşine gelirse! .......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

kadın......

kadın ki; İnce zarif
Elbet var hoş bir haz-zı
Atmıyorsa neyleyim
Onda sevdanın nabzı

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

kadınım

Hayat denen bu yolu
Ben çoktan yarıladım
Hazan yerleşmişti gönül bahçeme
Ve 'SENİ TANIDIM KADINIM'

Şafak oldun sabah oldun
Hayal oldun serap oldun
Eğilmiştim solmuş çiçek misali
Baharım oldun kadınım! ..

Köklerim kucakladı toprağı
Saçılıverdim yediveren misali
İşte dedim denizim, işte benim dağlarım
Yürek diye içimde
Sen atarsın kadınım

Elimde kalemsin duygu yüklü
Kağıdım da şiir
Nefessin solukladığım
Ve... Düşlerimde sen varsın kadınım

Göğün yedi rengi gibi
Saçını okşadığım
Gönül zindanlarımda
Sır diye sakladığım
Gecenin bir vaktinde
'Can' diye aradığım
Çok sevmişim seni,
Çok sevmişim kadınım

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kadir Baba

Her sabah umutla yola bakarsın
Gelenin gidenin yok Kadir baba
Her gece gözlerin ıslak yatarsın
Dertlerin ummandan çok Kadir baba

Bu gece sabaha kadar sendayim
Sen anlat ben seni dinleyeceğim
Kovsan da buradan gitmeyeceğim
Bende çok dertliyim çok Kadir baba
Benimle göz yaşı dök Kadir baba

Şuraya iskemle koy benim için
Doldur kadehimi ver Kadir baba
Sanma ki dünya da tek dertli sensin
Derdine ortağım ben Kadir baba

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kadir Gecesi

Bir an ki; zamana yıllara değer
Ellerini göğe açmış nicesi
Dualar “gönülden” olursa eğer
Kabule köPage Rankingüdür Kadir Gecesi

Azmışta haliyle nefs-i dişlenen
Rabbimin emriyle kalbi fişlenen
Koca yıl içinde neyse işlenen
Günaha törpüdür Kadir Gecesi

Kadrini bilelim bu gece vaktin
Gal-u belada ey! ..Bu idi aktin
Dünü unutsan da, amma velakin
Şefaat gölüdür Kadir Gecesi

Fırtına biçecek rüzgarı eken
Ömür de tükendi hep” yarın” derken
Belki de son defa çalman gereken
Kapının önüdür Kadir Gecesi

Gönül telimizde bu gece vuslat
Nedamet olsun ki verilsin berat
Üstünden geçilen o ince sırat
Yolunun sözüdür Kadir Gecesi

Dillerden düşecek tövbe cümlesi
Fark etmez Arapça, ya da türkçesi
Vallahi Billahi her bir hecesi
Şeytanın közüdür Kadir Gecesi

Haydi sen de bacım, sen delikanlım
Teyze, hala, emmi, can arkadaşım
Hep beraber Hak’ka yoldaş olalım
Hak yolunun özüdür Kadir Gecesi

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kalem Kırıldı

Kalem kırıldı gülüm,
Silginin gözü aydın
Bana sensizdi ölüm,
Sana bensiz 'Günaydın! '

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kalem Satılık Değil! ......

Sevdik! ..Eyvallah ama, secde bekleme benden
Satırlara işlerim, ben nakkaşım, “kös” değil
Gayrı gözüm korkmuştur “ben maşuk-um” diyenden
Yüreğimi verdim ya! .. Kalem satılık değil

Tükenir yaza yaza her mürekkep nihayet
“Şair olan arar mı, merkepler de inayet”
Bunun adı aşk değil, cinayet bu cinayet
Canımdan vazgeçtim ya! ..Kalem satılık değil

Saplanınca bağrına bembeyaz sayfaların
Cümlesine kurşundur sevdasız haytaların
Benim erişemediğim en ücra kuytuların
Uğruna “söz” dedim ya! ..Kalem satılık değil

Elbet tükettin beni, kurtçuklar gibi rahvan
Ne açıkta bıraktın ne örttü beni umman
Ben yalnız hayal değil ne varsa gerçek olan
Sana feda ettim ya! ..Kalem satılık değil

Bana “yazar” diyorlar, yazmadığım zaman var
Kalemi kullanırım, yaşadığım zamanlar
Beni sen şair ettin, gönül kadr-i bilmez yar
Ne istesen verdim ya! ..Kalem satılık değil

Sanma ki sana mahsus, ondan dökülen inci
Bazen aşktan söz eder bazen kinci mi kinci
Kalemim rahlem benim, sen de sondan ikinci
Seviyorum derdim ya! ...Kalem satılık değil

Yazmaz, yazmaz bu kalem, gölge düşmüş adını
Kalem tatmış acının, vazgeçilmez tadını
Hani seni yazarken; “Hayatımın kadını”
Dilim sürçüp dedim ya! ...Kalem satılık değil
Her şeyimi aldın ya! ..Kalem satılık değil! ..

Kadir Albayrak