Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Ömrümüz

Bir şöyle bir böyle geçer ömrümüz,
Mevsimden mevsime göçer ömrümüz.


Ot bile bitmeyen bir çöldür bazen,
Bazen çiçek çiçek açar ömrümüz.


Bizim has bahçemiz değil yeryüzü,
Ekilmeyeni de biçer ömrümüz.


'Neye niyet neye kısmet' demeyin,
Biz seçmeyiz,bizi seçer ömrümüz.


Dünyaya gelmeyi biz mi istedik?
Daha ilk adımda nâçar ömrümüz.


Kalıp kalmamak da sorulmaz bize,
Gün gelince elden uçar ömrümüz..

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Öte Dünyadan Mesaj

Dünyada kaç yazlar kaç kışlar geçti
Baharlar açıldı soldu kaç defa
Göçmen kuşlar kaç kez gurbete uçtu
Ve ne çok döndüler yine sılaya


Sevinçler de öyle yaptı ne garip
Kıyılara vuran dalgalar gibi
Gamlar da bir gidip bir geri gelip
Düşlettiler hep bir başka iklimi


Karışık rüzgârlar artık esmiyor
Sanırız bir açık denizden geçtik
Sonunda vardık bir limana zar zor
Öyle bir varış ki biz bizden geçtik


Dilimiz varmıyor öldük demeye
İki arada bir derede kaldık
Hasretiz hazlara hüzünlere de
Dünya nerede biz nerede kaldık


Başka iklim diye düşlediğimiz
Meğerse burası imiş iyi mi
Şimdi pişmanlıkla dolu içimiz
Boşa harcamışız düşlerimizi

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Öykümüz

Rüzgarda yapraklarca sallantılı ömrümüz,
Yaz dallarında bile rahat değil gönlümüz.


Ha düştü ha düşecek hayallerimiz suya,
Yine de yücelerden yana dönük yüzümüz.


Her şeyimiz sağlam bir dal özlemi içinde,
Kavgamız,barışımız,susuşumuz,sözümüz.


Taşa demire has o sertlik,o kalıcılık
Bizim yel gibi hafif ve uçucu özümüz.


Varlığıyla yokluğu bir dün ile yarının,
Elimizde bir avuç kaypak su bugünümüz.


Dilersek neleri altetmeye elverir de,
Bir zamanı yenmeye yetmez yazık gücümüz.


Kökünde masal gizli tüm gerçeklerimizin,
Oldum olası böyle sürer gider öykümüz.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Paragöze Uyarı

Mutluluk için tek isteğin para
Şayet şansın varsa bulursun,ara,
Ama önce mutsuz zenginlere bak
Sonra düşmeyesin pişmanlıklara.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Pazar

Yağma varmış gibi gelen gelene
Geldiğine pişman olan olana


Bulan var mı acep aradığını
Aramadığını bulan bulana


Arz-talep dengesi diye bir şey yok
Allah ne verdiyse alan alana


Bu ne biçim çarşı ne biçim pazar
Çıkmaz sokaklara dalan dalana


Öylesine kıt ki şenlik-esenlik
Deliliğe vurup gülen gülene


Bini bir paraya karışıklığın
Hep ayrı tellerden çalan çalana


Nedir,ne oluyor,hiç belli değil
Ama sorarsanız,bilen bilene


Maksat dostlar alışverişte görsün
Eli boş gözü yaş ölen ölene

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Perişan Manzara

Sevda bir züccaciye dükkânını andırır,
Kimileri fil gibi dalarlar o dükkâna,
Göz-gönül okşayıcı ne varsa hep kırılır
Dökülür ortalığa perişan bir manzara.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Pervane Gönül

Havalanma yar peşinden,
Vazgeç gönül,yorulursun,
Kendi sevda ateşinden
Kendin yanar kavrulursun.


Pervaneyi tutuşturan
Taşıdığı alevli can,
Bahanesi olur cânan,
Anla artık ne olursun!


Herkes sever mi sen gibi?
Bin yıl gezdirsen kendini,
Arayıp dursan dengini,
Bir boşlukta kaybolursun.


Yaşamadan kana kana,
Kül olursun yana yana,
Bir o yana bir bu yana
Duman gibi savrulursun.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Peşimdeki

Ne eylesem,nasıl etsem,peşimde,
Götürüp denize atsam,peşimde.



Karşılıksız seven âşık mı nedir?
Toz ol desem,kovsam,itsem,peşimde.


Öyle yapışkan ki,o kadar olur,
Tükensem derdiyle bitsem,peşimde.


Saymadım kaç yıldır sürer izimi,
Tutup eskiciye satsam,peşimde.


Kurtulsam çölde tek ağaç olmaktan,
Kendimi ormana katsam,peşimde.


En sadık yoldaşım,en koyu gölgem,
Yalnızlık,nereye gitsem,peşimde.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Pislik Şöleni

Ne demiş bilge kişi
Aç insanı doyurabilir
Ama açgözlüyü doyuramazsın demiş


Kim bu açgözlü
Ben sen o
Biz siz onlar
Hepimiz doyumsuz olduk
Hep ekonomik büyümenin
Daha büyümenin
Daha daha büyümenin davulunu çalan
Ve çaldıran bezirgânlar yüzünden


Ne demiş bilge kişi
Kılavuzu karga olanın
Burnu pislikten çıkmaz demiş
Bizimki de çıkmıyor
Çıkmak ne kelime
Burnumuzu yitirdik çoktan
Sıra kendimize geldi
Lâğıma gömülüyoruz giderek


Yalnız açgözlüler mi var dünyada
Açlar da var
Ama biz onları değil
Kendimizi doyurma derdindeyiz hep
Doyar mıyız hiç
Kim bilir
Belki doyarız bir gün
Balık kavağa çıkınca


Ne demiş bilge kişi
Ne derse desin
Karnımız tok temiz söze

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Randevu

Yol var derler kalpten kalbe
Gel o yolda buluşalım
Bencileyin sevmelere
Hazır ol da buluşalım


Yıllar yılı süren ağrı
Bitsin diye geldi çağrı
Engin ufuklara doğru
Esen yelde buluşalım


Durmayalım hiç boş yere
Çıkalım uzun sefere
Dönüp coşkun derelere
Akan selde buluşalım


Dilersen biz en iyisi
Yaz edelim her mevsimi
Çiçek ile yaprak gibi
Aynı dalda buluşalım


Solmayalım ömrümüzce
Yaşayalım gönlümüzce
Ve her zaman güler yüzde
Tatlı dilde buluşalım


Göç mevsimi erişmeden
Acılara karışmadan
Şu dünyada sevda denen
Halis balda buluşalım

Yılmaz Aybar