Kağan İşçen

[GooD aNd EvıL]

Darmadağın ve Paramparça
elmacıklarında savruk mu savruk tomurcuklar
birazcık gülsen diyorum
su serpsen yüreğime istemeden de olsa
saplansa ateşinin külleri sırtıma
yalnızlığın avuçlarındayken debdebeli ortaçağ devrimleri gibi

hataydı aynı yörüngelerde at koşturduğumuzu sanmak
ben isyankar köle geriye bakmayan bakımsızlık
sen oysa sen
içime işlemiş bir ah! tın
çığlarımı eriten gece yarıları
sanki şahdamarımı kemiren aç yarasaların yol arkadaşı
sesinin anlamı
darmadağın ve paramparça

[GooD aNd EvıL]

Davetini Aldım Desenli Bir Ölümle
aştım aşkını ölümden sekerek
giz küskünü uç boylarında aklın
özendim yalnızlığına hep tanrının
ayrıldım dünden bugünden ürkerek

yılmam sevmekten gelmeni hep düşerek
almam rüzgarını aşkının zahmetsizse elemi
doygun günahlarını mazlum kınında unutarak
kalbimin sana yem ederim merhametini

davetini aldım desenli bir ölümle çün
kılını kıpırdatmaz vuslat makamsızlığıma
bir kapı bir divan gözlerin doğan gün
bahanedir sabırsızlığıma pervasızlığıma

[GooD aNd EvıL]

Delikanlı
suçüstü yakalandık hayata
baharı bahar yapan delikanlı haytalar
kumrulara baktık düşledik uçmayı
dövündük kuşların göçüne
kıskanarak her zaman yorumsuz sevmeyi
doğru dürüst yer yurt edinmeden
hiçbir şefkati
koşturduk ufka

[GooD aNd EvıL]

Demek
esir olduğum sırnaşık evlerde kaçış suretleri
bakakaldığım sonlanmaların tanınmışlığı üşümüşlüğünde
sesler nasıl da derinden kent yanarken içimde usul usul
demek açılmamış sayfalarında ömrümün hala sen
demek şiirlerim senin azizliğin
demek tutamadığım sözler mağdur başucunda ayrılığımızın

[GooD aNd EvıL]

Deniz Sürtüğü
bölüştüm göksel martımla
bölüştüm kısık bakışlı yazgımı
gülüşün ki deniz sürtüğü
çocukça ölümdür
bakışlarına yakışan gün ışığı
olgun ayrılıkların tadı kapı kapı
beklemelerimde kapanan yüzüme
kulaktan kulağa çoğalan kahramanın sonu(kahramandır) aşk
sinsice öpüşmek gibi zamanlarında martısız denizin çok kötü
akşam yağmurlarında hırçın hırpani
nefesimin sararmışlığında tütün yanığıdır gülüşün
kabardığında başlangıçlarımın öfkesi
harman zamanı umududur ağlamak alelacele
benliğimdeki fay kırıklarının geç kalmışlığı tıpkı (ağırlığınca altındır ayrılık)
miyop bakışlı çocuk şimdi sevişmek oyuncağı çalınmış
ağlamaklı
ve hayta

[GooD aNd EvıL]

Deniz Şarkısı
tarumar dallarım budaklarım
okyanus suyunda penguen gülüşü dudağının bakışı
baktığın uzaklarda yakınım sana ne çok çoğul
yalnızlık çekip gidecek bir gün
ve biz yaşayacağız en son ayrılığımızı
tereddütsüz olmalı tebessüm aykırılığında derinliğinin
derinliğinde bir ferah dünya yoksulsuz
bakışının tutarlığı kadar zenginleşiyor yeryüzü
sesler zenginleşiyor yüreğimde huzurlu sanki aşk belki hüzün
çiğdemler takatsiz dağda açmaktan yokluğuna
ben uyumsuz bir orkestra acemi ulaşmaya güncesine yağmurlarının
siluetin ardına gün vurmuş mutluluk perdesi
ben hayalinle yalnızlaşan kentin yabancısı
benliğim keman bakışın yay yüreğimi konuşturan kendini bilmez
limanlar boyu suretin durur güncemde
gemiler susar
ben deniz şarkıları yorgunu kederli
ararım keşfedilmemiş dünya susuşunu

[GooD aNd EvıL]

Denklemi Aşkın
yaralandım son kez
oldum tek yaralı
yaralandım sana

karalıyım milyon tez
soldum pek karalı
karalandım sana

paralandım uzun tiz
kaldım yek paralanmalı
paralandım sana

[GooD aNd EvıL]

Derin Kırılma
çünkü ehlileşmiş bir yabancıyım tanıdık bildik kentlerine soluğunun
çünkü nedensiz üstünü örttüğün küçük bir zaafım var kızgın hoyrat
niçinlerimi attım gözlerimin elverdiğince ufuksuz kuyusunda bakışlarının
rüzgarlarımda rüzgarlarınla üşümek bu mu söylesen diye ses ediyorum
yaşanmışlık bu mu üzüntülü edalarıyla jilet kesikleri yürekte derin kırılma
sevdiğin yıldız tozlarınca yolların kesişmişliğinde günbatışı gururudur sırat
sırat düğün bayram titrekliğinde süslü püslü fay kırığı varoluşunda bencil
boşa savrulmuş bir tokat kadar acele ve boşluğa lekeli bir sarılma

[GooD aNd EvıL]

Devrimci
arkadaş bakışının göz kenarıdır
incecik bir kış gibi saran kederimizi
yılmaz
aman vermez yolculuklarda çarpar yüreğimiz
dert ki aşk ola gündemi
nerde sabah orda akşam
çıtkırıldım ölümedir inadımız

[GooD aNd EvıL]

Devrimcilere
ağustos sabahlarına zifiri uyandık
gazete kupürlerinde ölüm haberlerimiz
rüyalarımızı sığdırmak istedik gerçeğe
mevsimsiz göçtük beklemedik didindik
gün yanıklarına gebe rüzgar değirmenleriyiz

usta ormanlarda acemi tuttuk mavzeri
yılmadık arkadaşlığa bilendik anadan üryan
kuşlarımızı almadık kafese göğe serseri
tek tabanca da gezdik olmadık tek tük
kafası üç traşlı kirpikleri yaşlı mı yaşlı
okul zamanlarının sosyal eseriyiz

söylemediğimiz var ilerilere terli
yaktığımız görüş günleriydik mektuplu
bayramlarda eli torbalı şeker toplayan çocuklar
yeni bir evren için yeterli mi yeterli
aşkımızı biledik eşitlik taşında dağ taş yorgan döşek
yorgun ayazların mazgal çiçekleriyiz