Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Hayata bağlanmak tutunmak gibi
Bende sana tutulmuştum sımsıkı
Yağmura duaya çıkar gibi
Dedim ki bırakma tut beni sımsıkı

Ah nasıl da bağlandım sana ben
Kör gibi, ahmak gibi,neyim ben
Tatlı sözlerin miydi ki beni avutan
Ruhumu okşayan zalimsin sen

Oysa o kadar çok mutluydum ki
Üzüntüm, sesinle huzur bulurdu
Nede çok sarılmıştım hayata
Aklımda sen,yorg1nlugum son bulurdu.

Bir gelecek düşlemiştim ikimiz için
Bir yavrumuz olacaktı ikimizden bir can
Bir heves uğruna harcadın ya beni
Demek ki sana buymuş yakışan

Biliyorum sevmedin sen beni hiç
Gönül maceran oldum yalnızlığında
Unutma ki aşk acısı derin yaradır
Senide bulur bir gün,çok ağlatır

En güzeli beni benimle bırak
Sen yalancı yaşamına bak
Belki ağlar belki kahrolurum
Ben böyle aşkı gömer unuturum

[GooD aNd EvıL]

Al elmanın yarısı sen,
Ben de diğer yarısıyım.
Ak koynunun çırası ben,
Al yak beni çırasıyım.

Ey karanlıklar perisi
Herşey sevda, boş gerisi
Belini saran birisi,
Yoksa,ben o birisiyim.

Bülbül gibi şakıyayım
Mekik olup dokuyayım
Kız gel seni okuyayım
Ben bu köyün hocasıyım.

[GooD aNd EvıL]

Bir oturup bir kalkıyorum.
Hop oturup pir kalkıyorum.
ben bunu hep yapıyorum.

Yüreğime adam olmayı,
Kalbime gizli aşkları öğretiyorum.
Bende herkesle birlikte aşkı öğreniyorum.
Nasıl söyleneceğini bilmesem de,
Biliyor gibi yapıp,gönlüme akıtıyorum.

Gönül mecralarımdan kopan taşları,
yürek değirmeninde ufaltıyorum,
ufalttığım bu taşları un yapıp,
her gün öğünlerce yiyorum.

Hasretine doyamadığım bu garip sevdayı
Gün be gün defalarca yaşıyorum.
sebebini bilmesem de
ben bunu hep yapıyorum.

[GooD aNd EvıL]

Sen vardın...
- Zaman dün ve öncesi...
Her yerdeydin:
Sende, bende...
Yerde, gökte...
Gerçekte ve düşte
Bir ağlayışta bir gülüşte
Sen bende olmasaydın yoktun
Ben seni buldum
Aldım çıkardım oraya
İçimdeki en erişilmez noktaya
Ve ben seni SEN yaptım
Seni ben yarattım!

Sen yoksun...
- Zaman: Bu gün, yarın ve sonrası...
Sende varsın, bende yoksun...
Herşeyde çoksun, bende yoksun
Ne düş ne gerçeksin
Bir değil, bir çoksun
Sen bende yoksun
Öyleyse yoksun
Seni içimden kazıdım, sildim
Bendeki seni yok ettim
Seni BEN öldürdüm...

[GooD aNd EvıL]

Ben çocukken,
yağmurlarda,küçük derelere barajlar yapar,
çamurdan bebekleri,güneşlere salardık.
komşu bahçeleri,sanki bizim malımız,
elma taşlar,eriği çiçeğinden çalardık.
ben çocukken,
kış *******i komşusuz bırakılmazdı evler.
akşam oturmalarında mısır patlatılırdı,
soba üstlerinde kavrulurdu kestaneler.
televizyon henüz hikayeden anlatılırdı.
ben çocukken,
evcilikle öğrenirdik doktor,hemşire olmayı..
mahsustan anne baba olup, darılıp barışmayı..
bahçelerdeki düğünlere, neşeler imrenirdi.
kol kola muhabbette, halaylar çekilirdi.
ben çocukken,
sahibinin sesi plaklarıyla,iğneli pikaplarda,
Yüksel Özkasaplar,Nuri Sesigüzeller çalardı.
radyoda Nezahat Bayram''cevizin yaprağı dal arasında''yı söylerken,
annem hüzünlere dalar, efkarla türküye katılırdı.
ben çocukken,
''aileye mahsustur''yazan sinamaya mahallece gider,
fakir kıza acır, zengin oğlana şımarık diye kızardık..
Cüneyt Arkın bir efsaneydi sanki, onunla kütülükler biter,,
iyilikler kazanırdı,bizde gerçektenmiş gibi alkışlardık.
ben çocukken,
mahallede bir tek Zihni abinin eski bir cipi vardı..
meşhur yokuşumuzdan, iki aşağı bir yukarı anca çıkardı.
bayram harçlığı beş,on kuruş,giysisi basmaydı..
ben çocukken,çocukluğun tadı bir başkaydı...

[GooD aNd EvıL]

Mertlik denildi mi ben gelirim akla
Mekânım Erzurum, Erzurum yayla...
Yiğitten yiğidim erden de âlâ
Ben Erzurumluyum, dadaşım dadaş!
Palandöken kadar yücedir bu baş.

Palandöken gibi başım dumanlı
Yayla çocuğuyum, mert delikanlı
Ben ölümden korkmayan, ben dokuz canlı
Ben Erzurumluyum, dadaşım dadaş!
Kalleşe düşmanım, mazluma yoldaş.

Davul-zurna sesi nabız atışım
Harbi hatırlatır o bar tutuşum
Hırçın rûhum gibi sertçedir kışım
Ben Erzurumluyum, dadaşım dadaş!
Benim ile oyun olmaz arkadaş.

Dünyaya hükmeden dirâyet bende
Şecaat, basîret, ferâset bende
Ben mert oğlu merdim, hâmiyyet bende
Ben Erzurumluyum, dadaşım dadaş!
Hem gönül ehliyim, hem ehl-i sırdaş.

Ben, bilge kağan, alparslan neslindenim
Savaşlar mezarım, bayrak kefenim
Vatana kurbandır fani bedenim
Ben Erzurumluyum, dadaşım dadaş!
Canım yine ister bir kutlu savaş.

Ben, çatma kaş, şahin bakışlı dadaş
Ben kefeni kanla nakışlı dadaş
Ben, tarihten daha da yaşlı dadaş
Ben, Erzurumluyum, dadaşım dadaş!
Dadaş demek, büyük demektir gardaş.

Doru at üstünde bir babayiğit
Gözler çakmak çakmak, elinde cirit
Fır döner meydanda aslan mücahit!...
O, Erzurumludur, dadaştır dadaş!...
Bu can da dadaştır, bilesin adaş.

[GooD aNd EvıL]

Ben de ağlarım ,
Bazen ,
Dolu ,dolu bulut gibi
Bardaktan boşanırcasına seller gibi ,
Bazense ,
Yavrusunu kaybetmiş anne feryadında
Kaybettiğini yeniden bulma tadında ,
Bende ağlarım
Ama yalnızken
Birileri olmasın isterim yanımda
Ağlarken görmesinler,
Benim de güçsüz olduğum
Anların var olduğunu bilmesinler diye.

Ben de ağlarım ,
Bazen ,
Sevdiklerini kaybeden insan gibi
Ölüsüne ağlayan her canlı gibi ,
Bazense ,
Elinden oyuncağı alınmış çocuk gibi
Karnı acıkan kedinin mırnaması gibi ,
Ben de ağlarım
Ama yalnızken
Birileri olmasın isterim yanımda
Ağlarken görmesinler ,
Benim de güçsüz olduğum
Anların var olduğunu bilmesinler diye.

Ben de ağlarım,
Bazen ,
Sevdiğim kişinin omzunda
Ağla içine akmasın diyen anne koynunda,
Bazense ,
Bir ağacın gölgesinde
Göz yaşlarım çabuk kurusun diye güneşin böğründe,
Ben de ağlarım,
Ama yalnızken
Birileri olmasın isterim yanımda
Ağlarken görmesiler,
Benim de güçsüz olduğum
Anların var olduğunu bilmesinler diye.

Ben de ağlarım,
İnsanım,et ve kemiktenim ben de
Hislerim de olur üzüntülerim de,
Hasretimde olur sevincimde ,
Bazen üzüntüden bazense sevinçten
Ben de ağlarım ama yalnızken

[GooD aNd EvıL]

Sizinle beraber geldim dünyaya
Yaşamak bu ise ben de bileyim
Uykuya dalmadan düştüm rüyaya
Dalması kolaysa ben de bileyim...

Yaşamak mı sanat, sanat mı yaşam
Benimde olaydı, bir ağam paşam
Hiç yanmazdı elim, olurdu maşam
Bulması kolaysa ben de bileyim.

Ne inanır ne de arar buluruz
Gerçeği görmeden doğru oluruz
Sakin olamayız, sinir soluruz
Olması kolaysa, bende bileyim

Bir sanat olmuş, kavuk taşımak
Rolünü yapmazsan, ölür yaşamak
Basitçe yollardan karı boşamak
Salması kolaysa, ben de bileyim

Gerçeğe doğruya gitmeyen yolda
Ne aradık bulduk sağ ile solda
Şu güzel Ülkede dürüstçe olda
Kalması kolaysa, ben de bileyim

[GooD aNd EvıL]

senden söz eder atasözleri
insanlı yanlarımda süren konuşmalarda
su sanma
çağıltıyla kopan şu gürültüyü
incinik kayalarımdan fışkıran
k a n dır

zümrütlerle bezeli yurtluğunda dolanmam
gözsüz kapısız camsız göklüce şatonuzun
öykünmek değildir şövalyeliğe
c a n ı m ı n y o n g a s ı
belki
gençliğimdendir erimsiz sevdalara
belki
tomurcuk ilkyaza g e ç k a l m ı ş l ı ğ ı m d a n dır

orman benimdir bendedir katmanbulutlar
küseğen şimşeklerle savaşacağım andır
yazın gülümsemeyişi eteklerine senin
i n c e t e p e
h ı r ç ı n k ı z
güneşin sana olan hıncından değil
durduğun yerin matematik k o n u m u n d a n dır

gökler bile genişliğiyle güzel
yine böyle güzeldir dostluklar, yaşam
ve bil ki p r e n s e s
yüreğin daralırken
yoğun, sıkkın bir bunaltının kıskacında
o sana güven verip seni yatıştıran ses
akarsudan, arıdan ve o r m a n d a n dır

bir renkte ektiğin, yiyip içtiğin toprak
inatçı kalın şişlerle ördüğün şaton
okuduğun kitaplarla
ve duyduğun sözlerle kulak tıkadığın
senin ç o k l u k sandığın
renklerin t o n u n d a n dır
ve gerçek olması, açık
apaçık yığınla sanrının
sen onlara gerçek diye i n a n d ı ğ ı n d a n dır

yıldızlar yol biçer bana
baykuştan öğüt alırım sonra
sırtlanların tartışırım sempozyumunda
çamsakızı tomruklar yastığım
siper çimenler
ve uyuyorsam mışıl mışıl örtüsüz gümansız
türlü akıntıların üzerinde altında
öz saygıma öz aklıma i n a n c ı m d a n dır

çantam uçar sırtımdan
sekerim çayırlarda
küçümser beni serviler, alaylı salınır
bir ç i ç e k nazlı nazlı şatonuzun çayında
aksar yürüyüş
can yanar
ıslanırım
ve hala yitmiyorsa yüzümden gülücükler
beni fark edeceğini u m d u ğ u m d a n dır

tatlı limon davranışım
sevgilim
daha yeni çağlayan çocukluğumdan değil
beni fark edeceğini umduğumdandır

[GooD aNd EvıL]

Ne kadar koşsam da yetişemiyorum
Kendimi ne kadar toplasam da cesaret edemiyorum
Her gün seni izliyorum sadece
Kumsala indiğin ilk gün kumlara gömüldüm sanki
Mavi elbisen denizin rengini almış
Gözlerin ise benim çok sevdiğim yeşilliği
Solmasını istemediğim çiçek gibisin
Yanına geldiğim ilk gün gözümden gitmiyor
Heyecandan konuşamadım bile
İsmini kumlara yazmıştım
Azgın dalgalara inat
Başlamıştı aşkımız
Kumsalın bittiği o kulübede ki gece aklımdan gitmiyor
Sıcak havaya inat sana sarılışım doyasıya öpüşüm
Kumların üzerinde dans ettiğimiz gün
Yani aşkımızın baharı
Yazıma yaz kattın canıma da can
Kalbime ilaç oldun
Seninle mutlu oldum seninle sevdim
Ayrılık olmasa bide
Yaz bitiyor
Çiçekler yamacına dönüyor demek
Son fotoğraf istiyorum
Neden vermiyorsun
Seni daha çok sevmem için mi?
Ya da unutmak için mi?
Cevap ver lütfen
Günbatımını beklememe gerek yok artık
Benim günüm bitti zaten
Bize bu aşk biter dediler
İnanmadım
Onlar sadece aşkın bittiğini zannediyor ama
Bilmiyorlar ki
Ben de bittim