Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Şiir İçin- 1

Bir sevdadır şiir kalplerde,
Bilinmez hangi zamanda,nerde,
Kimi bir şehirde,kimi bir köyde,
Yaşıyor,şimdi dizelerde...
Kimi ayrılıklarda,kimi kavuşmada,
Kimi özlemde,kimi feryatta...
....
Yaşıyor,şimdi şiirlerde...

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Şiir İçin- 2

Anlamı yoksa bir yazının,
Anlamı yoktur,
Okumanın yazmanın…

Nasıl da benzerdir,
Şiir ve insan...
İki unsur:
Şekil ve öz…
İki varlık:
Şiir ve insan…

Eğer öz ise,
İnsanı insan yapan,
Özdür o zaman,
Yazıyı yazı,
Şiiri şiir yapan!

Öyle değilse,
Nerde kaldı,
Şiirin ruhu,
O zaman?

Mehmet Kıya

[GooD aNd EvıL]

Şiir İçin- 3

BİR GÜN BİR ŞİİR YAZACAĞIM...

Bir gün bir şiir yazacağım...
Hiçbir kurala uymayacağım.
Nasıl geliyorsa içimden,
Öylece yazacağım.

Nedir bu korku?
Birilerine benzemek…
Nedir bu kaygı?
Birilerine benzememek…

Ne Soyutçular’a benzeyeceğim,
Ne Maviciler’e…
Ne Gelenekçilerden olacağım,
Ne Garipçilerden…
Ne de…

Bir gün bir şiir yazacağım,
Kural tanımazlardan olacağım!


Mehmet KIYAK*

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Şiir İçin- 4

ŞİİR İÇİN- 4

Ezelden sevmem,
Şiir yazmayı,
Sanat yapmayı,
Hele kafiyeyi…

Yazmaz olsaydım!
Nerden de yazdım,
Şu bir iki karalamayı…
Yazsam olmuyor,
Yazmasam olmuyor…
Oysa ben,
Ne güzel yazardım düzyazıyı….
Ne güzel yapardım konuşmayı…

Şimdi,
Yazmayı da unuttum,
Konuşmayı da…
En kötüsü,
Yolda yürümeyi unuttum!

Mehmet KIYAK*

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Şiir İçin- 5

ŞİİR İÇİN- 5

Nerden de bulaştık şu şiire…
Kafiye yapacağız diye,
Konuşmayı unutacağız neredeyse…

Mehmet KIYAK*

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Şiir ve Şair

Şiirler, bir gülistanın gülleri gibidir.
Şairler, gülistanda şakıyan bülbüllerdir.

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Tanıdığım O

TANIDIĞIM O

Tanrılaştırmak istemiyorum,
Nasıl tanımlayayım bilmiyorum;
Fakat Tanrı’nın yarattığı en mükemmel,
İnsanlardan biri olduğunu sanıyorum!

Mehmet KIYAK

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Tanrının Kulunu Sevdiği Gibi

TANRININ KULUNU SEVDİĞİ GİBİ

(Bana ilham veren sevgili dostum Muhsin Yener’ e saygılarımla…)

Öyle sevmişim ki seni,
Damarımda akan kan gibi…
Öylesine bağlanmışım ki sana,
Tanrı’nın kuluna bağlandığı gibi…

Yaşamımın her anı,
İçimdeki sıcaklık gibi…
Kalbimin her atışı,
Senden bir esinti gibi…

Her an esen rüzgâr,
İsmini fısıldar gibi…
Sen öylesine girdin ki içime,
Kanıma, ruhuma işlemiş gibi…

Öylesine bütünleşmişim ki seninle,
Tırnağın etle kaynaşması gibi…
Âşık ne kadar arzu ederse sevgiliyi,
Maşuk’un âşık’ı arzu ettiği gibi…

Yanında olmak isterim,
Kulun Tanrıyı istediği gibi…
Çözüldükçe kördüğüm olurum,
Kulun Tanrı’yı sevdiği gibi…

Yanımda olmanı isterim,
Tanrının kulunu istediği gibi…
Çözüldükçe kördüğüm olurum,
Tanrı’nın kulunu sevdiği gibi…

20.04.2007

Muhsin YENER- Mehmet KIYAK

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Telaş

Nedir bu telaş böyle..?
Gelenler,gidenler...
Aşağı inenler,
Yukarı çıkanlar...
Nereye gidiyor bu insanlar..?

Hiç mi ilgilendirmiyor bizi,
Şu kuş,şu çiçek...
Şu ağlayan çocuk...
Şu yaşlı nine...
Şu düşünen adam..?
...
Bir yanda cennet,
Bir yanda cehennem...

Artık ne gördüğümüze bakar olmuşuz,
Ne baktığımızı görür...
Ne sağımızı görür olmuşuz,
Ne solumuzu...
Önümüzü bile görmüyoruz..!
Hep telaş,hep telaş...

Tatlı bir tebessüme,
Bir merhabaya,
Bir selama bile zamanımız kalmamış!
Nereye gidiyoruz böyle...
Nedir bu hız..!
Nedir bu telaş söyle..!

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Terkedilmiş Yuva

TERKEDİLMİŞ YUVA

Nasıl da telaştadır,
Kuşlar baharda…
Erkek- dişi, yuva yapmak için
Yarışta…

Nasıl da şendir yuva,
Nasıl da cennettir,
Cıvıl cıvıl yavrularla…

Uzun sürmez bahar,
Nasıl da terk eder yavrular,
Kanatlanınca…
Nasıl boş kalır yuva…

Zaman başa döner,
Nasıl da kalır baş başa,
Anneyle baba…

Uçurduk şimdi yavruları,
Bomboş kaldı yuva…

Şimdi terkedilmiş,
Bir cehennem yuvada,
Âdem ile Havva…!

Mehmet KIYAK*

Mehmet Kıyak