Kağan İşçen

[GooD aNd EvıL]

Di'li Geçmiş Zaman
parasızlığım
çocukluğumda oynadığım çamura
çivi saplama oyunundaki çizgilerdin
en sevmediğim pazar günleri
ayaklarımı vurduğum yollar boyu düşüncelerimdin
yanıtlayamadığım adres tarifleri gibi tuhaf buruk

[GooD aNd EvıL]

Dilekçe
yeşermiş sürgün yerisin tabutumun

(son bir gayretle siliniyorum hafızalardan)

gecenin kendi kendini kandırması değil
tabutumun yeşermesi güneş salkımlarına karşı
işte tanrım işte mükemmelliği (ayrılığa rağmen ayrılığa karşı) aşkın ve sevmekten yana ne varsa
sessizliğin cıvıl cıvıl senfonisi
delik deşik eder is tutmuş karanlığı

göndereni olmayan mektup gibi kapımda ölüm
sağım solum ışık kangreni
gözyaşlarımın durgun sularında
tek gerçek ölüm bir de cüzzamlı kederi gözlerinden arta kalanın
hayattır kalbimin artığı
kalbimin dışında bir ölüm

uzaklığın ranzamdı benim/yokluğun koğuşum

bir bardak suda fırtınalar koparıyor
koşar adımlarının göğsümün çeperini ezişi
ardına bakmadan harcadığın bakışlarım gibi
sevmek farkında olmak bakışların
sadece bu
duraksamadan burukluğunu sormak karman çorman yağmurlarına sana esirliğimin
sadece bu
sana esirliğimin ihtilali ölüm
yenmek tiranlığını ayrılığın

kan bürüyor işte sabrımın ıssızlığını
aylardan kasım
çimleniyor bekleyişimin kuraklığı
buzları eriyor donuk kaygılarımın
alev alıyor sonbaharıma dokunuşumun ahşapevini
aşka ölmek can çekişmesi âmâ cücesinin güvensizliğin
viraneliklerinde hatıraların

yüreklere yazılan dilekçeler de yanabilir birgün
gına gelir sonsuz boşluğundan yalnızlığının
hazırlıksız ve zahmetsiz edilmiş yeminlerin peşisıra

yeşermiş sürgün yerisin tabutumun
son bir hayretle arınıyorum çağrısızlığımdan

[GooD aNd EvıL]

Divansız Derviş
ezik şimdi dergahsız pir gibi
yüzünsuyu hürmetine destide su
gece düşüncenle maviler gibi
kalbimde telaş tavşan uykusu

divansız derviş yoksulluğu bu ezgisiz
kır konuğu hüznünle ol benim bengisu
birkere sevdim seni dönüşsüz çaresiz
olmadığın her anımda sancı ölüm kuşkusu

[GooD aNd EvıL]

Doğru
yağmur yıkar yeryüzünü
savaşlardan artakalan buruk kurtulma sevincidir
sevmenin özlenen kabusu
yağmur yeryüzünü
beni aşk
seni ben anlarım ancak
ayrılık anlaşılamamaktır sevişmesizliğimizin göğünde
bedenler ayrı da olsa
anlamak sevişmektir
ikirciksiz ve iki etmeden
seni anladığımca seviyorum anlattığınca benimsin
saçların geceyle yıkanmıştır kimbilir
gülüşünde aynı çağrı
sanki bakımsız bir kötülüğüm
yalnızlığa mahkum
sen korkularının esiri isteklerin viyolonsel
senaryosuz oyunumuzda gölgeler bile o kadar içten
ölüme herkes yabancı
biz sıcaklığımızı özleyerek kahkahalarla somurtkan
acele sevgisizliklerde yerine oturmuş yalnızlığız biz
yönetmen ayrılığımızdır bekleyişimizin
hayata eğri bakmadan seviyorum seni

[GooD aNd EvıL]

Doğum Gününde
doğum gününde yokum yanında
ölümüm farklı yavrucuğum
sen kendimde başkası
ben tanımadığım bilmediğim bir başkasında
ben hep kendimi aradım
ararım yavrucuğum
doğum gününde yokum yanında
ayrılığımızdan beter
ağlayalım hadi çekirdek gözlüm
ağlayalım kuşların sabah telaşına
bakarsın maviden bir parça sen
ümitten bir parça ben
alır koyarız aklımızın bir köşesine
ne de olsa bir yer bir de gök kaldı paylaştığımız
ne de olsa
doğum gününde yokum yanında
biz zamana
zaman aşka yenik yavrucuğum
günün bitkin kaderini savacak başından uslu bir ölüm
doğum gününde yokum yanında
gerçek yerçekimidir artık şimdi
geçmiş ve gelecek bitti yavrucuğum
bir tek yalnızlık uyumlu hayatla
herkes benden başka kendim
ben kendimden başka herkesim yavrucuğum
yokum işte doğum gününde
ölümle benzeştik ennihayet küçüğüm
hayatla çektim arama o en ince çizgiyi
kendime sussam benleşir gökyüzü
tüm evren bir çocuk gibi unutkanlaşır
farrklıyız hayatla ben hayata başkası
hayat bana kendim kendimde olmayan
doğum gününde yokum yanında
benim tek ve tüm kişiliğim bu
kaçma istekli nar ekşisi bir uçuculuk gibi mutluluk
durup durup öğrendiğim kanmayı gözlerine
mavi yitişli bir şaşkınlıktır ölüm ayrılığımıza
doğum gününde yokum küçüğüm
yokum yanında
inancım arttı birdenbireliğe
hayat karşılıksız aşka düştü
hayat kara sevdalı ayrılığa
hayat kıskandı bizi nar çiçeği
doğum gününde yokum yanında
ben yokum
ama bensizlik var kendime
sen yoksun
ama sensizliği ayırdım kendime
ben varım
ama yokum yanında
kendindeki bencil sen girdi aramıza
doğum gününde yokum yanında
kaçma isteğimi hep aklımda tutmam gibi
iki şekerli çay gibi her anıyla kendini bilerek dinleyen ben
her anımla yokum yanında

[GooD aNd EvıL]

Doğumgünü
bir anını da
bana ayır küçüğüm
çocuklaşayım yıllar sonra
saklama dişlerininin gediğini
başını öyle yere eğip
gamzelerinde hep geleceğim günün rüyası
çocuk burukluğu
senin kadar kim bu kadar samimi
darılır ki dünyaya
bugün doğum günün
ay gökyüzü yıldızlar hepsi senin
güneşi pasta yapsak az gelir sana
ateşinde bu sonsuz ışık
sınırsız hayallerinin

bir kapı açılsa anlarsın değil mi
babacığının geldiğini
sana yağmurlu gökkuşakları getirdiğini
güvercin kanatlı öpücükler
bugün doğum günün
al tüm dünya senin
özgürlük
tüm kuşlar
kocaman kocaman dağlar
masmavi denizler
al tüm dünya senin
paylaş sevgiyi
özlemini paylaş
babacığın gelir yakında bir uçurtmanın peşine takılıp
bulutlara çıkarır seni
pamuktan ellerine benzeyen
bugün doğum günün
tüm kapılar açık
caddeler yalnız senin koşabilmen için
tüm izinler sana
hayat kapısını araladın bir daha
anahtar sende
kapını paylaşmaya aç yavrum
haklıya
emeğe aç kapını
emeğin hakkına
ve emekten yana olana

[GooD aNd EvıL]

Donuk
payıma sırdaş özgürlüğüm ağlayışı annemin
ilkbahar kül rengi sıkıcı ölüm
şehir gülen rüya bulanık/yok solgun fotoğraflar
canım çeker seni
yokluğun susuz rakı soğuk mezar taşı albümlerde
sen zamanın donduğu an
ben ölümün aktığı doyasıya

[GooD aNd EvıL]

Dönemsiz Okuduk Okullarımızı
sokakları aklım süpürürdü
halim selim saatlerde çöpçülerle haşır neşir
haksızlık içeriğiyle anlamsız adlandırılmıştı
göğün kaybedilmiş yakınlığı kriz mevsimsizliğiydi
çeşni yaptık ardından ağladığımız yavru kuşları yuvasız gözyaşlarımıza
oysa aşk yere uzak göğe yakın durmaktı akla inat
çamurlu nehirlere akıtmadık girift anlamsızlığımızı
hayatta ölümdür tutarlı derdin üstad aşk dışımızda
içinde olduğun örselenmişliği şehrin kırdığı kalemime bil ey yar
mahalli bir cenazemiz olacak bizim de unutulmaya mahkum anlarımız
dönemsiz okuduk okullarımızı kara tahta yüreklerimizi tebeşirledik aşkımızla çalakalem
mevsimlerdi öğretmenimiz
kuşlardık şehirde dal budak bırakmadık değmedik
ufka uçmak istedik belki de buydu tek suçumuz
bilinmeyen yığıntılarda çer çöp aramakmış oysa sen
ters istikametlerde hırsızlama dalmak kapalı havada
istasyonlarını yitirmiş çekicisiz vagonlardır aşk
layık olduğumuz şiirsellikte akmak gibi uygun hatıralarımıza

[GooD aNd EvıL]

Dört İşlemli Aşk
bırak bırakacaksan elimi
elim bende değil o sen
taşra sabahlarına benzer sevişmek
kıt kanaat geçinir bağırmak aşksız
sahile benzer yalnızlık o masum boşlukta
rolünü şaşırmış mecnunum sen şirin istanbul
noktaları nakarattı ömre oysa gidişinin çokluk umarsız hali
kendimi sıfırla çarptım eşittir sen
sana böldüm kendimi sonuç aşk
ama çıkaramadım kendimden seni
topladım kendimle seni sonsuza varmak gibi

[GooD aNd EvıL]

Durulmaz Burukluğumuzun
bahar sızıları dizlerimde gülen güneş çocuksuluğu
gittiğin nehirlere ışık olurum akşam üstleri
bildik bilmedik sakındığın korkularına al beni yetsin sayıklama
boşverdiğin acılarında birikeyim gözyaşlarımla gizli saklı
saadetler içre arasokak sessizliği çocuk çığlığı beliririm dudaklarında
saatler akar sensizliğe ve ben ısrarcı senli şarkılarda
yüreğimde açtığın kanal boyu oynaşır çocuklar
gözlerimde yalnızlık krateri
çeşnili ağlaşırdık akşamları denizsizliğe vakitli vakitsiz
köprüler kurardık ellerimizle uçurumlarımıza
uzaklığımız dağ olur kement atardık dudaklarımıza
yakalayamazdık gene de alacasını durulmaz burukluğumuzun