Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Düğme
1/:
Kahverengi ceketimdeki ak düğme
Kavuşturursun birbirine iki yakamı
Haydi bir iyilik daha et
Kavuştur bana köyümüzdeki anamı
2/:
Pembe gömleğimdeki al düğme
Ulaştırırsın sağ yakamı sol yakama
Tut ellerimden bir iyilik daha et
Ulaştır beni de almanya'daki babama
3/:
Lacivert kabanımdaki çoban düğmesi
Önümü kapatırsın soğukta sapasağlam
Şimdi bir başka kentte askerde ağabeyim
Evlenip göçtü bir başka şehre ablam
Özlemiştir sanırsam
Kavuştur beni de sevdiklerime
Köyümüzde tek başına kalmada annem
Almanya'da bir fabrikada çalışan babam
Özlemiştir sanırsam
Ne olur ulaştır beni de evime...

[GooD aNd EvıL]

Dünyayı Bölüştük
1/:
Bereketli bir gündü
Biz üç arkadaştık
Çıktık kararlı ve ivecen
Dünyayı çevreleyen dağların yamacına
Oturduk bir taş başına
Salih, Cemalettin bir de ben
Önümüzde uzanan ovaları bölüştük
Güney bölgesinin tamamını ben aldım
Kuzey yarısını ise Cemalettin
Yoksulluk Salih'e düştü
Kahkahalarla gülüştük.
2/:
Hareketli bir gündü
Biz üç arkadaştık
Çıktık
Dünyayı çevreleyen karların ortasına
Oturduk kutuplara
Bir ellimizde metre
Kantar öbür elimizde
Salih, Cemalettin bir de ben
Bütün dünyayı bölüştük
Doğu yarım küre Salih'e düştü
Batı yarım küre ise Cemalettin'e
Bu kez de yoksulluk bana kaldı
Bu komik halimize gülüştük.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Genceli Atlı Çerçi
I/:
Eski bir haritada yer tutan noktaleyin
Kışın dağlarında azgın kurtları uluyan
O uzak köylerin birinde
Ele avuca sığmayan
Bir avuç çocuktuk biz.
Saplı samanlı harmanlarda toplanırdık
Gün boyu aşık oynamaktı işimiz.
Hepimiz ne meşin topu tanırdık,
Ne de toparlak cam bilyelerimiz vardı.
Yani oyuncak yoksulu bir avuç boncuktuk.
Ama yine de oyundan oyuna uçtuk.
Iı/:
Biz ne zaman ki,
Onu tanıdık,
Hayatımız bir şenlendi,
Bir şenlendi ki sormayın...
O bir atlı çerçiydi.
Adı ismail'di onun
Ama Genceli'ydi lakabı.
Iıı/:
Ağustosta güneşli bir günde,
Geliverdi yavan köyümüze Genceli.
Konup en orta meydanımıza,
Dikip mavi gözlerini gözlerimize,
İleri uzatıp kemikli elini
Dedi ki: 'Açıl çuvalım açıl!
Ve saçılın içindekiler dört bir tarafa! '
Iııı/:
Gerçekten açıldı o tılsımlı çuval
Biz bakarken aval aval.
Çuvalın içindenden çıktı
Envai çeşit nesne.
Uçtu ulaştı herkese.
Gün doğdu yoksul ellerimize.
Iıııı/:
Çerçi Genceli İsmaik sayesinde
Meşin top girdi hayatımıza
Renk renk camdan bilyeler girdi
Plastik bebek, naylon cıngırdak,
Kaynana zırıltısı, balon gürültüsü,
Dilli düdük, dilsiz kaval....
Yani biz olanlara bakarken aval aval
Oyuncak katarları geçti hayatımızdan
Haberdar olduk ilk kez
Sihirli masal kitaplarından.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Genceli Atlı Çerçi
I/:
Eski bir haritada yer tutan noktaleyin
Kışın dağlarında azgın kurtları uluyan
O uzak köylerin birinde
Ele avuca sığmayan
Bir avuç çocuktuk biz.
Saplı samanlı harmanlarda toplanırdık
Gün boyu aşık oynamaktı işimiz.
Hepimiz ne meşin topu tanırdık,
Ne de toparlak cam bilyelerimiz vardı.
Yani oyuncak yoksulu bir avuç boncuktuk.
Ama yine de oyundan oyuna uçtuk.
Iı/:
Biz ne zaman ki,
Onu tanıdık,
Hayatımız bir şenlendi,
Bir şenlendi ki sormayın...
O bir atlı çerçiydi.
Adı ismail'di onun
Ama Genceli'ydi lakabı.
Iıı/:
Ağustosta güneşli bir günde,
Geliverdi yavan köyümüze Genceli.
Konup en orta meydanımıza,
Dikip mavi gözlerini gözlerimize,
İleri uzatıp kemikli elini
Dedi ki: 'Açıl çuvalım açıl!
Ve saçılın içindekiler dört bir tarafa! '
Iııı/:
Gerçekten açıldı o tılsımlı çuval
Biz bakarken aval aval.
Çuvalın içindenden çıktı
Envai çeşit nesne.
Uçtu ulaştı herkese.
Gün doğdu yoksul ellerimize.
Iıııı/:
Çerçi Genceli İsmaik sayesinde
Meşin top girdi hayatımıza
Renk renk camdan bilyeler girdi
Plastik bebek, naylon cıngırdak,
Kaynana zırıltısı, balon gürültüsü,
Dilli düdük, dilsiz kaval....
Yani biz olanlara bakarken aval aval
Oyuncak katarları geçti hayatımızdan
Haberdar olduk ilk kez
Sihirli masal kitaplarından.

[GooD aNd EvıL]

Düş Görmeye Gittim Birazdan Geleceğim
1/:
Sonunda güneş doğdu.
Nihayete erdi sihirli gece.
Ama biraz uzadı işim.
Son düşlerimi görmeye gittim
Birazdan geleceğim.
2/:
Kızma ne olur baba:
'Nerede oğlum? ' diye.
Söyle anneme
Üzülmesin boş yere,
Çünkü bu sefer biraz uzadı işim.
Arta kalan düşlerimi görmeye gittim.
Birazdan geleceğim...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Gezgin Domates
Tarlaların nemli koynundan
Patladım çıktım dünya yüzüne
Böyle bir ilkbahar sabahı
Ayşe gördü ilk önce beni
Ahmet sevindi
Mahmut çırptı elini beni görünce
Yeşile boyadım
Dünyayı önce
Kızardım sonra
Bir haziran sabahı
Yüklendim kamyonlara
Çarşılara düştü yolum
Pazarları gördüm göz ucuyla
Tezgahlarda mıncıklandı bedenim
Kantarlar tarttı
Dolduruldum kocaman sepetlere
Derken ulaştım bir gün
Salata olmak için evlere


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Düşmanım Kibrit
Ne zaman oynasam kibritle
Hemen yangın çıkıyor evde
Düşünüyorum da kendi kendime:
'Bana düşmanlar galiba
Bu kibritleri yapanlar.'
Ne olur sanki şu çöplerin
Yangın çıkarmayanını yapsalar.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Eğri Minarelerin Öyküsü
1/:
Kalem gibi sipsivri minareler,
Durup dururken neden yatarlar bir yana?
Oysa onları bin bir itina ile
Dikmişti mimar başı Sinan ağa.
Elleri bulanmıştı harca.
Horasanın en sağlamını
Taşların bağlamında harcamıştı.
Geniş pabuçlu temeli
Toprağa bir çınar gibi bağlamıştı.
Kabaca kayaları ince ince dokumuş
Ve her anında dualar okumuştu.
Sinan ağa eğilen minareye değil,
Boynu bükük hayaline bakıp da,
Ağlamış ağlamıştı...
2/:
Mızrak gibi dosdoğru minareler,
Ortada deprem yokken neden eğrilirler?
Oysa onları sonsuz bir özen ile
Dikmişti mimar koca Sinan ağa.
Bileği çamurlanmıştı.
Buharlanmıştı gözleri
Her koyduğu tuğla ile.
Dişiyle tırnağıyla
Sert taşları hamur gibi kazıyarak
Bura bura merdivenleri
Elleri kan revan içinde
Ta tepelerine altın alemleri bağlamıştı
Yıldız yıldız terlemişti toprağa.
Sinan ağa eğilen minareye değil,
Kalem gibi rüyalarına bakıp da,
Ağlamış ağlamıştı...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Ekmek Teknemiz Orman
1/:
'Ey ahali!
Duyduk duymadık demeyin! '
Ben ormanların kralı aslan...
Hepiniz şimdi beni dinleyin! '
Bizim ekmek teknemiz orman
Kahvaltımız şu mantarlar,
Oradaki olgun ahlat öğlenimiz,
Ya da şu acı palamutlar...
Onlarsa oyunda hokeyimiz.
1a/:
Ey ahali! Duyun beni! '
Korumamız gerekir burayı
Orman bizim her şeyimiz,
Neme lazım demeyiniz.
2/:
'Ey ahali!
Duyduk duymadık demeyin! '
Ben ormanların saygıdeğer kralı...
Hepiniz beni dinleyin şimdi! '
Zamanında dedelerimiz buralı idi
Buralıydı babalarımız
Biz de buralıyız.
Yok başka yurdumuz buradan başka.
Bakın şu karaağaca.
Toprak yoksa o ağaç yok
O ağaç yoksa biz yokuz.
2a/:
Ey ahali! Dinleyin beni! '
Gerekli yurdumuzu korumak
Bu yurt bizim her şeyimiz,
Neme gerek demeyiniz.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Giysim İki Kişilik Olsun
1/:
Bak nihayet kış da geldi
Ne olur hırkamı büyük ör anne
İçine iki kişi sığsın
Okula giderken soğukta
Arkadaşım hırkasız Hasan'ı da ısıtsın
2/:
Bak sonunda kış da geldi
Paltomu iki beden büyük al baba
En az iki kişi alsın içine
Kızak kayarken soğukta
Arkadaşım paltosuz Salih de sığsın.


Ahmet Yozgat