İsmet Zeren

[GooD aNd EvıL]

Bu Akşam

Islak ve billur bir akşam vakti
Kamelyalardan ıtır kokuları yükselirken
Yürüdüm sevinçle ben kendi kaderime
Emindim onurlandırılmıştım sevginle

Gökyüzünde yıldızlar daha parlak
Ve ayaklarım daha güçlü basıyordu yere
Gözlerim ışıl ışıldı heyecandan
Mürdüm eriği kadar lacivertti denizler

Acaba şu an dünyanın her yerinde
Mutlumu herkes umutlumu kendiyle
Acılarını tüketebiliyormu insanlar aşkı yüklenip
Seviyorum diyebiliyormu biraz yüreklenip

Bu akşam bulvarlar ışık seli sisler yok
Bu akşam dünya çığlık çığlık akisler yok
Akşamlar birbirine benzer lakin bu akşam farklı
Halay çekiyor ruhum horon tepiyor bu akşam şarklı

[GooD aNd EvıL]

Bu Eller

Açmaz artık
Çiçekler dağlarda
Bulutlar küsmüş
Çobanlarına
Kavallar çalmıyor
Suyun türküsünü
Koyunlar susmuş
Sürüler ölmüş dere yataklarında

Bu vadilerde
Güneş doğmaz artık
Ağaçlara kara çalmış
Dalkavuklar gün be gün
Yeşiller uçmuş gökyüzüne
Konmak için güneşe
Kuşlar sa...
Onlar konmaz artık telgraf direklerine
Kuşlar kanatsız
Kuşlar yorgun havanın ağırlığında
Sen gülmezsin bir daha
Suumuşsun
Susturulmuşsun hasretinle
Sen konuşmazsın bir daha
Bağlamış dilini dilsizler
Ağlamazsın
Korkutmuş gözlerini
Görmeyenler sevginin direncini
Sen durmazsın bu ellerde artık
Çiçekler açmaz
Kavallar çalmaz
Güneş doğmaz
Kuşlar konmaz
Türkülerdeki telgraf direklerine
Sen gülmezsin
Konuşmazsın
Ağlamazsın bir daha
Sen durmazsın
Bu ellerde artık
Ben gittim diye

[GooD aNd EvıL]

Bu Gece

Bir çığlık mavi gökyüzünde
Hıçkırıklarım bulut
Yüreklerde bir yerlerde hayalin
Ilık ılık iniyor düşlerime
Bir martının kanatlarına yüklemişim
Her şeyimi bu gece
Siyah iniyor fırtınalarla
Korkuyorum
Üşüyorum
Al beni yanına
Bu dünyayı istemiyorum

[GooD aNd EvıL]

Bu Hangi Fasıl

Deprem mi
Fırtına mı
Bir eski çarık
Bir yırtık resim
Özgürlük
Yakışıyor haspama
Söyle kız
Bu hangi fasıl

[GooD aNd EvıL]

Bu Rüya Gülümseyecek

İçinden ışıklar geçiyordu
Mavi bir külah takıpta yetişemedim
İçimde karanlıklar esiyordu
Işığınla ruhuma katışamadım
Güneş uykudaydı
Ay yanıbaşımda
Mahrem bir bilmeceydi ölüm
Sana söyleyemem

Söyleyemem...
Korkarsın minareden
Yüksektedir yalanlar
Gerçeği indiremem
Bu benim yıkıntım
Gerçeğim artık aynalarda dans ediyor
Isıtacağım biliyorsun
Bir rüya kadar masum
Hatıranı yenmiş gibi
Hayat yolunda

Sesler sesleri getirecek
Sessizlik sessizliği
Uyanacaksın büyüyeceksin
Sahil ulaştıracak sana şuh dalgaları
Yüreğinin tam orta yerine
Bir o yana bir bu yana salınacaksın
Leylak kokuları uçuşacak salıncaklarda
Aşık olacaksın
Seveceksin
saygı duyacaksın
alışacaksın...

Yıllar geçecek
büyüyeceksin
olgunlaşacaksın
yaşlanacaksın
Herkes senin gibi düşünmeyecek
Soracaksın
düşüneceksin yeniden
sen üşümeyeceksin
Bu rüya gülümseyecek.............

[GooD aNd EvıL]

Bu Sabah

Simit isteyecğim
Küncülü bir simit
Sokak satıcılarından
Hiç utanmadan
Bu sabah
Ahşap penceresinden
Sardunyalı gecekondumun
Ve ağlamayacağım
Aynaya bakıpta
Nefret etmeyeceğim
Hayalimden bu sabah
Seni düşünceğim çümkü
Sevginin sıcaklığını kuşanacağım
Kuşkularımın üstüne

[GooD aNd EvıL]

Bu Sonuç Berat Değil

İle de görmek istiyorsan..
Gör!
Suratım bildiğin surat değil
İvme nedir ki
Sen uyanmadıkça
Işığın hızı bile yolumda sürat değil...
Sen uyanınca uyanacağım
Yemin ederim
Bu benim kaderim
Elmas...
Sarrafı ben olmadıkça
Ölçüsü kırat değil...
Cezayı kendim kestim
Hükmünü kendim verim
Bu sonuç berat değil
Artık yürümüyor kervan
Çöller vahasız kaldı
Yıkıldım soyuldum çöl haramilerine
Sarnıçlarda ki ses
Bir avuç bakirenin
Kadınlığa geçişi..
Şaman dedemin..
Samurayın intikamını anlattığı geceydi
Karınca kadar çalışkandı ellerim
Toprağını kazarken mazinin
Ölmüş eşeğe ağıt yakıyordu topal eşek
Badem gözlerini süzerken...
İnliyordu Mihriban
Yıkılıyordu duvar
Masal uyukluyordu rahlede
Kadın kadınlığını
Erkek adamlığını
Çocuk yanlızlığını arıyordu sofrada
Direkler çatlıyordu sehpalarda
Bir sefil idamı bekliyordu
Ve şehir...
Yüz yılları biriktirip
Acıları saklayıp büyütüyordu
Sen ben..
Ben, ben değilim
Bu beden arınmaz derken
Cetvelim kerat değil
Külhanım kırat değil....

[GooD aNd EvıL]

Bu Şehr-i İstanbul'da

Bir gün çekip gidersem
Alıpta başımı başka diyarlara
Bensiz de yaşa
Bu şehr-i İstanbul'da
Benim için
Beni yaşat
Hatıralarımızda
Oğlumun ellerinden tutup
Bana selamlar yolla
Sen kokan
Umut kokan
O diyarlara
Bu şehirden

[GooD aNd EvıL]

Bu Yanlız Benim Savaşım

Kuleler yıkılır
Burçlarda gururum dalgalanırken
Bir ah sesi duyulur
Kahverengi gözlerim
Gözyaşımı saklarken
Kuleler niye yıkılır ki
Gururum zaten bembeyaz
Dudaklar neden ah derki
Gözlerim zaten simsiyah
Bir beyaz bayrağa sarın hürriyetimi/yıkılmam
Bedenimi gözyaşımın seline bırakın/ağlamam
Bu yanlız benim savaşım
Bu yanlız benim gözyaşım
Benim kalelerimde isyan büyür
Ve benim gözlerimde korkular küçülür
Siz başka burçlara koşun dostlar
Başka nehirlere set çekin
Ben kaparım kendi gediklerim
Burçlara yeniden çıkarım
Ve güneş
Yedi renge bölünür
Gözbebeklerimde ki tebessümle

[GooD aNd EvıL]

Bugün Başladı

Bir başlangıçtı bugün
Dün
Evvel ki gün
Hiç olmadı sanki
Her şey bugün başladı
Nefes alışım bugün
Doğuşum
Yürüyüşüm
Gülüşüm
Bugün başladı
İlk defa dans ettim
Yanımda
İlk defa Tanrıyı hissettim
Şansı ilk bugün yakaladım
Güneş ilk defa ısıttı yüreğimi
Şarkıları ilk kez işittim
İlk defa sevdim kendimi
İnsan olduğuma
İlk defa şükrettim
Bir ilkti bugün
Parmağımda bir yüzük vardı
Kollarımda bir kadın
Tanrının en mutlu kuluydum bugün