Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

İnsanlar

Her şeyin bir doğrusu var
Bir yanlışı
Güneşin bir doğuşu var
Bir de batışı
Mevsimlerin bir yazı var
Bir de kışı
İnsanlar düşünmez olmuş yarını
Müptelası olmuşlar
Bilmem almışlar, hangi haramın tadını
Unutmuşlar
Zamanı gelince herkes verecek hesabını
İnsanlar, insanlar
Herkes kendi deryasında kürek çekiyor
Kimini hırçın bir dalga sahile vuruyor
Kimini taşlara çarpıyor
İnsanlar nereye gidiyor
Kimisi olmuş baş tacı
Kimisi feleğin kapısında kiracı
Kiminde mutluluk, kiminde acı
İnsanlar, insanlar
Hangi bencil rüzgâr savuruyor böyle
Kurumuş bir yaprak gibi insanları
Kimi yüklemiş yüreğine sevdaları
Kimi aşamamış sıra dağları
Hangi deli poyraz savuruyor böyle, insanları
İnsanlar, insanlar
İyisi, kötüsü, her türlüsüyle
Melekte içlerinde, şeytan da
Ne varsa karışmış
Hepsi insanların hamurunda
Onun için daima
Ayırmak gerek, saptan samanı
İnsana yakışan, bulmaktır, doğru olanı
Ancak böyle mutlu edersin Yaradanı
İnsanlar, insanlar
Sır bir perde, gerçek onun gerisinde
İster aklında, isterse yüreğinde
Bazen hiç ummadıkları yerde
İsterlerse insanlar
Tüm doğruları bulurlar…

Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

İstanbula Doğru

Çocuktum, yorgundum
Hastaydım
Gün doğmadan
Şafağa beş kala
Düşerdik yollara
Ürperirdim
O sabah ayazını
İliklerime dek hissederdim
Geride kalmış
Sıcacık yatağın
Yarım kalmış uykunun
Hasretiyle titrerdim
Otobüs kaçar, o kovalar
Yollarda doğardı güneş
Bir karmaşa, bir gürültü
Neydi buraya çeken
Bu kalabalığı
Her yer insan ziyanlığı
Ve İstanbul gözükürdü
Bir kâbus gibi...

Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

İstanbuldayım

İstanbul’dayım, haziran sonu
Temmuz kapıda
İstanbul’dayım, çok yalnızım
Yok hiç kimsem
Sılada, çok uzaklardasın sen
Kimi sahilde
Kimi banliyö treninde
Nereye gitsem taşıyorum, hasretini içimde
Oturmuşum bir kenara
Elimde bir kutu bira
Gözlerim dalıp gitmiş, çok uzaklara
İstanbul’dayım bir başıma
Sanki günler bir asır
Mevsim yaz, günler uzun, çok uzun
Ah! İstanbul, ne taşın altın ne toprağın
Ne de bir gram tozun
İstanbul’dayım, yuvasız bir kuş gibi
Özlem dolu bu yüreğin yok ki sahibi
İstanbul’dan çok uzaklardasın sen
İstanbul’da bir başımayım ben
Senden böyle uzaklarda olmak mı
Yoksa şu kara bulut gibi yalnızlığım mı
Hangisi daha çok kanatıyor şu yüreği
Hangisi daha çok acıtıyor, bilemiyorum
İstanbul’dayım, önümde arkamda
Sağımda solumda, kendi aleminde insanlar
İnsanlar bir deniz
Ben yüzmeyi bilmeyen bir balık
Beni boğuyor artık, bu yalnızlık
Ne zaman biter bu ayrılık, bilemiyorum
İstanbul’dayım, bir başıma
Ellerim cebimde yürüyorum…

Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

Kaçmaz Benden

Saklıyorsun, gizliyorsun, ama benden kaçmaz be dostum
Anladık, delikanlı adamsın, gönül derdi bu
Ne diye saklarsın
Ama sana ne diyeyim, belki de sende haklısın
Sır eder saklarsın ya, benden kaçar mı sanırsın
Kaçmaz benden oğlum, sen bal gibi seviyorsun
Hiç boşuna inkâr etme, benden de gizleme
Sen alev alev, sen cayır cayır yanıyorsun be arkadaşım
Haydi, boşuna inkâr etme, mademki sevmiyorsun
Neden gizli gizli ağlıyorsun
Neden dalıp dalıp gidiyorsun
Neden böyle içip içip duruyorsun
Bir 'of' çekiyorsun ki, neredeyse dağlar delinecek
Sen yanıyorsun be dostum, yanıyorsun
Gizleme hiç boşuna, kaçmaz benden
Sen, sevda ateşindesin, yürekten seviyorsun
Saklama, anlarım ben, boş yere uğraşıyorsun
Sen deliler gibi seviyorsun
Sen karasevdalardasın, yanıyorsun
Kaçmaz benden, hiç gizleme derdini
Korkma gülmem, anlarım halini
Saklama hiç, gizleme
Benden kaçmaz be oğlum
Benden kaçmaz be dostum, sen bal gibi seviyorsun
Sen yanıyorsun be arkadaşım, yanıyorsun
İç bakalım, kadehler söndürür mü yürekteki yangını
Sen öyle mi sanıyorsun
Boşuna inkâr etme be dostum, mademki sevmiyorsun
Neden gizli gizli ağlıyorsun
Neden gözlerini boşlukta unutup kalıyorsun
Neden bu şişeleri boşaltıp duruyorsun
Bir 'of' çekiyorsun ki yürekten, içimi parçalıyorsun
Sen yanıyorsun be dostum, yanıyorsun
Kaçmaz benden, gizleme hiç boşuna
Mecnunun düştüğü çöllerde
Sen Ferhat'ın deldiği dağlardasın
Sen karasevdaların yangınındasın
Kaçmaz benden
Sen yanıyorsun
Kaçmaz benden
Sen yürekten seviyorsun
Sen yanıyorsun, sen çok, hem de çok, çok seviyorsun…

Gürsel İleri