Emrah Seyfeli - Sayfa 17

**GooD aNd EvıL** · 03-24-2009, 06:05 PM

Söyle Sevgilim
Yarim,sevdiğin jandarma
Asker olmuş bornova'ya
Bir mektupta'mı yazmazsın
Sevdiğin merak eder seni

Herkes sevdiğine mektup yazar
Bense seni yazıyorum
O lanet beyaz sayfalara
Yine şiir yazıyorum

Canım desen sevinsem cocuklar gibi
Seviyorum seni desen sevinsem
Aşkım desen,canımı versem
Ömrüm desen,ömrümü versem
Bana çok görme gülmeyi sevgilim

14.03.2007/çarşamba -22:00

Emrah Seyfeli

**GooD aNd EvıL** · 03-24-2009, 06:06 PM

Sevgin
Dertlere cilelere bin son verilsin
Yuregim yanmasin gozlerim durulsun
Yanan yuregime bir damla su serpilsin
Bitsin artik cileler bulanik sular durulsun

Hayatin zincirleriyle bagli olan ellerim
Şu son nefesimde bayri cozulsun
Bagrimda yanan ateşe yuregimde kanayan yaraya
Senin ellerinden bir merhem surulsun

Yeter artik cektigim dertler yeter
Ben seni sevdiysem
Seni sen oldugun icin sevdim
Yuregim de kanayan yarariyi dindirirsin diye
Beni sevgin magrum eylemessin diye sevdim

Emrah Seyfeli

**GooD aNd EvıL** · 03-24-2009, 06:08 PM

Sus
Bu gece yanımda olabilmeliydin
Gölgeni seyredebilmeliydim holde gezinen
Mutfaktan bir şeyler aramalıydın ve
Kırılmadıydı bir bardak mermerde, en kıymetlisinden
-Canın sağ olsun, seslenebilmeliydim, - boş ver aldırma
Yüreğinin atışını duyabilmeliydim bu gece, dalga dalga
Şekerini karıştıran bir kaşığın bardak sesine karışmalıydı sesin
–Sen de ister misin?
Bu gece yanımda olabilmeliydin
Demleyebilmeliydik zamanı seninle
Demlenebilmeliydik

Korumasızdır yavruları kumruların / biraz saf, uçmaya hevesli
Taşıyamaz kanatları oysa acemi uçuşları

En uslu dokunuşlarım gezinebilmeliydi saçlarında / düşmeden önce
Çenenden tutup yüzünü bana doğru kaldırabilmeliydim
Körkuyu gözlerinde dibe vurabilmeliydim özlediğim
Kozasında büyümeliydi mavi şafak renginde ipekten bir sevgi
Ayrılık nedir bilmemeliydi ve öğrenmemeliydi
Ölüme bir türlü sonsuzluk dendiğini

İbadetine diz çökmüş bir bekleyişin dualarında
Kokun dokunuyor önce bam teline sızımın / pan flüt eşliğinde
Arka fonda gözü kan çanağı yarasa ******* bekçim
Resimlerinde flu bir bulut / kir beyazı, pamuk duman
Çalmayın mavimi diyorum gözlerimin mayasından
Acıtıyor dudaklarımı filtresinden yanan ateş
Bu kaçıncı bilmem
Bu kaçıncı sigaram

Bu gece yanımda olabilmeliydin, çırılçıplak soyunup geçmişinden
Harman yeri savrulmuş duygularıma yenik düşmüşlüğümde
Küfürlerin binini bir paraya savurduğum bu yazgıya
Öpebilmeliydin dudaklarımdan
- Sus..!
Bu gece yanımda olabilmeliydin

İmansız bir acının terkisinde kırbaç ıslığı sesim
.....Sus / tura
.................bilmeliydin
.............................Sus / a
......................................bilmeliydim

Bu gece yanımda olabilmeliydin...

............. Bu gece yanımda olabilmeliydin...

Emrah Seyfeli

**GooD aNd EvıL** · 03-24-2009, 06:08 PM

Susmakla öldürüyosun
susma hiç değilse sen susma
bana akıl ver sevgili olarak
bana ne yapacağımı söyle
dost olarak değil segili olarak

ben seni seviyorum desene
herşeye rahmen unutamazsanda
sen susmakla beni öldürüyosun
ben kendimi unuttum gülüm

ben yaşarken ölmüşüm bitanem
seni sevmek kader olsada
imkansız aşk olsada
sen beni susmakla öldürüyosun

Emrah Seyfeli

**GooD aNd EvıL** · 03-24-2009, 06:08 PM

Şafak
Ay ışığın da nöbet tutarken
Gözlerim sabahı beklerken
Gönlüm seni sevdiğini söylerken
Beni sevmediğini nasıl söylersin

Askerlikte günler geçmiyor
Mehtap sayarken
Şafak gelmiyor
Seni unutmak mümkün olmuyor

Günler gecse de askerlik bitmiyor
Dertlerim bitse de,hasretlik bitmiyor
Mehtap olsa da elli yedi
Şafak oluyor üçyüz yedi
Seni unutmak mümkün olmuyor ki

09.03.2007/cuma -00:05

Emrah Seyfeli

**GooD aNd EvıL** · 03-24-2009, 06:09 PM

Tanımsızım...
Hüzün kokulu beyhude gençliğimin anısına,iki damla göz yaşına bir de idamlık bir aşkın son arzusuna yakışır bir gece yayılıyor odama,sabaha ramak kala…Gecenin sabaha en yakın olduğu an hüzün değiyor şakağıma…İçi burkulmuş bir sevdanın acıyan yanları suskunluğa soyunuyor fütursuzca…Bir aşkın kelimelerini susturmayalı çok olmuş…Unutmuşum aşka susmayı…İçimin bu denli acıması bu yüzden olsa gerek…Bak ben yine kelimelerden dönüyorum,suskun bir aşka…Ceplerimden taşıyor yalnızlığım…Lisanım en aşk yanlarından suskun,kalbim en acıyan yerlerinden vurgun…Sessizliğimi bozmama ramak kala sabaha çıkacak kadar susacaklarım var yanımda…Bir damla aşk muhtaçlığında hangi gece varmaz ki sabaha?

Tanımsızım…Suskun bir aşkın zanlısıyım…Faili malum bir cinayetin bilinmeyen mağduruyum…Ruhuna fatihalık bir gençliğin mekanı cennet olamayan kişiliğiyim…Hükümsüzüm…

Ölümlere terk edilmiş bir adamın; öldürmeye azimli göz bebeklerinden,melankolik bir aşk şizofren bir gülüşle sızıyor içime…Ölüm beni en aşk yanlarımdan vuruyor…Savunmasızım…Suskun bir dilin gelişi güzel kelimelerinde derinden bir aşk kanıyor sessizce…O ise kendi elleriyle intihar ediyor aşkı,kalbinin darağacında…Aşka aşık kimliğini onsuzluğa sürgün ediyor en şizofren haliyle ve susuyor fasih bir dille…İçim acıyor…Ben iç kanamalı bir hastayım…Cesetler biriktiriyorum kalbimin morguna…O ise işlediği cinayetlerin ardından gülüyor sadece…Şizofrence…Ölü bir kente gidiyor ve işlediği cinayetleri cesetlerinin suskunluğundan öğrendiği morg alfabesiyle mühürlüyor satırlarına…Hiç açmamaya yeminler ederek…Hiç kapanmayacağını bilerek…Hangisi daha acınası bilmiyorum…Yada hangisi daha öykünülesi…İçinde öldürdüğü her aşkla bir kez daha ölüp kendi mezar taşına kendi gözleriyle bakan ve bütün aşklarını sadece kelimelerinde yaşayan şair bir şizofren olmak mı? Yoksa her aşkında vurulup,vurgun yemiş yanlarına inat,aşkın ortasında,aşka suskun,aşka kırgın ama yine de buram buram aşk kokan suskun bir şizofren olmak mı?

Şimdi yaklaşmayın bana ne olur…Dokunmayın iç kanamalarıma…Bir aşktan dönüyorum,yaralıyım…Bu defa kelimelerimden vurgun yedim…Suskunum…Suskun cümlelerime ayrılık düştü değmeyin bana…Melankolik bir gece de şizofren gülüşe hüzünlendirip ruhumu bir şairin şiirlerine asıyorum kelimelerimi ve susuyorum işte…Sakın dokunmayın şairin işlediği cinayete…Maktul razı ölmekten,şairinin kelimeleriyle defalarca öldürülmekten…Böylesi bir ölüm olmalı imrenilen…Sakın dokunmayın maktul kimliğime…Zararım yok benim size…Zararım sadece kendime…

Satırlarıma düşen anlamlarımı şaire çaldırdım anlamsızca…Çaldırdım bütün kelimelerimi…Kelimesizim… Susturun beni en aşk yanlarımdan…Vurun şimdi kelimelerime aşk kelepçesini…Susturun cümlelerimi…Işıksız zindanlarda aşksız kelimelerle tüketin kalemimi…Öldürün kelimelerimi,susturun kalemimi ve gömün beni…Katilin katline muhtaç bir maktülüm…Şimdi sen öldür beni EYY ŞAİR! Aşksızlığa hüküm giydim…Müebbetim…Ve iyiyim…

Emrah Seyfeli

**GooD aNd EvıL** · 03-24-2009, 06:09 PM

Terkine terkimi gömmeyecek kadarım...
Vuslata dair imkânı olmayan sözcüklerin lehçesiyim. Mümkünatı yok eden şehirler geçiyor virgüllerimden. Noktaya varınca susmuyorum. Daha bir yazasım geliyor, nokta arasına sıkışan cümlelerimle hayattan kopmak için. Naçar kalıyorum içbükey bir harf karmaşasında. Benliğime kazıdığım üç harfin üç bininci gözyaşını döküyorum. Üç harfi bol sıfırdı rakamlarla çarpıyorum. Aşka verilecek eldelerim yok. Sınırları bana ait olmayan bir yüreğe hükümranlığım fayda etmez teselli bulmama.

Bir yaşamın musallaya bakan yüzündeyim. Tüm düşlerimi beraberimde getirdim. Hiç gitmeyecekmiş gibi bir geliş ve ardından hiç gelmeyecek gidiş yapıştı yakama. İki yakamı bir araya getiremeyecek kadar mecalsizim. Gelişlerle gidişleri kör düğümleyemeyecek kadar çaresiz… Tüm yazılmışlığımı silip yüreğimden, gitmelere teşebbüs ediyorum. Ama ölümden başka yol yok. Ölüm kapımı çalıncaya dek bekleyerek tüketmeliyim ömrümü.
Mecburum…
Kalıyorum…

Düşlerimin bataklığında hiç gelmemiş birine terki yakıştırıyorum. Korkma! Düşlerimde bile terkine terkimi gömmeyecek kadarım…

Saat geceyi vuruyor beynimi kemiren sesiyle. Yeni bir saate yine hoş geldin diyorum. Yar olduğunu bilmeyen yar’dan dem vuruyorum. Oysa bilinmezliğiyle ne çok kurulmuştu düşlerime. Ne çok terk etmişti kendinden bile habersiz. Ne çok elveda sözcüğü paralamıştı yersiz…

Düşlerim nerden düştüyse adı intihar olmuştu yaşamamın. Özneliğini yüklendiğim tüm yalnızlıklarımdan istifa dilekçemi sundum kendime. Ölüm fermanım sıkıştırıldı ellerime. Adına düşen katliam, adsızlığımı parçaladı en anlamlı yerinden. Bu kentten öğrendiğin bütün ihanetlerin, deneme yanılma yöntemlerinin ilk durağıydım ben. Denedin ve yanıldın sen de. Çünkü içim, satır arası ihanetinle bile gölgelemedi seni bende.

Haklıydın… Bitmeyecekti… Olmayacaktı bu düşe konulmuş bir noktam. Virgüllerle dolu bir düştün, beni çok büyüttün… Ama varlığınla hayat bulan ılgımlarımı anlamadın. Bilmedin, düşler yumağımın tek öznesi olduğunu. Ne çok bilmediğin vardı. Ne çok bilinmezdin… Dilimden dökülmeyen sözcükleri suskunluk modunda dinledin ve suskunluğumu infaz edip gitmeyi tercih ettin.

Sesin, gittiğinin resmi oluyordu. Gözlerime çarptığım kelimler kaldığını simgeliyordu. Gitmiş miydin? Ya da giderek kalmayı mı seçmiştin? Öyle ya gidenler daha bir kalıyordu. Gitmeyi beceremeyenler adam gibi kalıyordu, kaldığından habersiz. Sesin kelamına yabancıydı. Hangiydi yalan söyleyen?

Kendimi bile anlamazken seni anlamak ağır gelirdi cüsseme. Sen en anlamdan yoksun yanıydın hilkatimin. Şimdi, sana suskun sessizliğim. Gitmekle kalmak arasında attığın adımların sonu; terkin… Ama dedim ya terkine terkimi gömmeyecek kadarım… Kılıfına bürüdüğüm cümlelerin altında eziliyor yaralarım… Mutluluğu yansıtmak için ayırdığım tuvalime hüzünler sıçrıyor. İstinassız nefesler barındırıyorum yaşam sığınağında. Yaşadıklarım dünya sahnemde sergilediğim MeLoDrAm…

Sen düşlerimdeki büyük… Bense düşlerle büyüyen bir küçük…

Ağzı bozuk bir ibare değil kendimde bilediğim. Sığ bir umudun, umutsuzluğun elinden kurtulan kalıntıları…

Arkamda bıraktığım ömrümün duraklarını başa saramayacak kadar mecalsizim. Hadi bırak yakasız hayallerimin yakasında dolaşmayı. Daha iki yakamı bir araya getirebilecek kabiliyet yok bende. Suskunum. Konuşsam, ağıt dizilir yollarıma. Konuşsam, çığlığım yangına verir en acı yanımı. Asılsız bir ihbardan kanat çırparım güne. Günsüzlüğüm günümü silip süpürdü takvimlerden. Saatler hangi hazanı gösterir şimdi? Şimdi, hangi güz beni ele verir? Hangi şarkı melodileri ile susar beni?

Elleri ceplerinde olan hayatım, yaşama elverişlilikten çıktı artık. Akran değilim yaşadıklarımla. Hayatıma el koyuyorum. Ellerim kana boyuyor dünyamı. Gök kuşağının tüm renklerini çalıyorum. Yaslı bir denizin dalgın sularında kendi yüzümü asıyorum. Ölüm temizleyemeyecek harf kalabalığımı. Harflerim sana büyük gelecek. İlk kez göreceksin alfabemin hırçınlığını. Sana saklı bir ömürde yaşattığım her ölümün yüzüne karalar çalacaksın.

Derin sessizliğim ilk kez asi konuştu işte. Varsa gücün temizle alfabemi. Payına gitmek kalmak arası yolları yürümekten başka bir şey düşüyorsa gel de anla asiliğimin içine eklediğim nidayı. Terkine terkimi gömmeyecek kadarım ya hani. Sen de terkine bir tümce bağışla hadi.

HADİ VARSA GÜCÜN TEMİZLE ALFABEMİ…

Emrah Seyfeli

**GooD aNd EvıL** · 03-24-2009, 06:09 PM

Umut
senin için ölümlü diyorlar
oysa ben inanmıyorum
umut anne sütüne benzer
besleyicidir...

vazgeçilmesi imkânsız
ki
görüyorum
o kocaman bir dağdır
ben de bir tepesi

dağların seline akarsa birgün
tırnaklarım tırmanmaya
tutunur
ve hiç kırılmaz
umudum
doruklarında

Emrah Seyfeli

**GooD aNd EvıL** · 03-24-2009, 06:09 PM

Unutma beni! ! !
ben aşkın pan zehirini içtim
arkadaş sen bilmedin bunları
ben sevdamı düşünürüm
o beni unutsada bilene

aşkın şarapını içerim
sen beni düşünmesende
ben de bu dertler oldukca
dertler beni bırakmasada

.....

Emrah Seyfeli

**GooD aNd EvıL** · 03-24-2009, 06:09 PM

Unutmadım Seni
Seni unutmaya yıllarım el vermiyor
Şafağım uzun artık dayanamıyorum
Senin uğruna gözlerimi yakıyorum
Senin uğruna şafağımı bitiriyorum

Unutmadım seni unutamadım
Sana yalan söyleyemem utanıyorum
Tek bildiğim bir kelime varsa
Seni seviyorum seni seviyorum

Ne zaman tek başıma otursam
Seni düşünüyorum tek seni
Unutmak için değil
Yanında olmayı düşünüyorum

Sen ise beni unuttun diyorsun
Beni sevmiyorsun diyorsun
Söylesene seni sevmeyen biri
Bu duyguları nasıl taşır

Emrah Seyfeli

03-24-2009, 06:05 PM	#161
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57917 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Söyle Sevgilim Yarim,sevdiğin jandarma Asker olmuş bornova'ya Bir mektupta'mı yazmazsın Sevdiğin merak eder seni Herkes sevdiğine mektup yazar Bense seni yazıyorum O lanet beyaz sayfalara Yine şiir yazıyorum Canım desen sevinsem cocuklar gibi Seviyorum seni desen sevinsem Aşkım desen,canımı versem Ömrüm desen,ömrümü versem Bana çok görme gülmeyi sevgilim 14.03.2007/çarşamba -22:00 Emrah Seyfeli __________________ Buraya Kadarmış ..

03-24-2009, 06:06 PM	#162
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57917 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Sevgin Dertlere cilelere bin son verilsin Yuregim yanmasin gozlerim durulsun Yanan yuregime bir damla su serpilsin Bitsin artik cileler bulanik sular durulsun Hayatin zincirleriyle bagli olan ellerim Şu son nefesimde bayri cozulsun Bagrimda yanan ateşe yuregimde kanayan yaraya Senin ellerinden bir merhem surulsun Yeter artik cektigim dertler yeter Ben seni sevdiysem Seni sen oldugun icin sevdim Yuregim de kanayan yarariyi dindirirsin diye Beni sevgin magrum eylemessin diye sevdim Emrah Seyfeli __________________ Buraya Kadarmış ..

03-24-2009, 06:08 PM	#163
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57917 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Sus Bu gece yanımda olabilmeliydin Gölgeni seyredebilmeliydim holde gezinen Mutfaktan bir şeyler aramalıydın ve Kırılmadıydı bir bardak mermerde, en kıymetlisinden -Canın sağ olsun, seslenebilmeliydim, - boş ver aldırma Yüreğinin atışını duyabilmeliydim bu gece, dalga dalga Şekerini karıştıran bir kaşığın bardak sesine karışmalıydı sesin –Sen de ister misin? Bu gece yanımda olabilmeliydin Demleyebilmeliydik zamanı seninle Demlenebilmeliydik Korumasızdır yavruları kumruların / biraz saf, uçmaya hevesli Taşıyamaz kanatları oysa acemi uçuşları En uslu dokunuşlarım gezinebilmeliydi saçlarında / düşmeden önce Çenenden tutup yüzünü bana doğru kaldırabilmeliydim Körkuyu gözlerinde dibe vurabilmeliydim özlediğim Kozasında büyümeliydi mavi şafak renginde ipekten bir sevgi Ayrılık nedir bilmemeliydi ve öğrenmemeliydi Ölüme bir türlü sonsuzluk dendiğini İbadetine diz çökmüş bir bekleyişin dualarında Kokun dokunuyor önce bam teline sızımın / pan flüt eşliğinde Arka fonda gözü kan çanağı yarasa ******* bekçim Resimlerinde flu bir bulut / kir beyazı, pamuk duman Çalmayın mavimi diyorum gözlerimin mayasından Acıtıyor dudaklarımı filtresinden yanan ateş Bu kaçıncı bilmem Bu kaçıncı sigaram Bu gece yanımda olabilmeliydin, çırılçıplak soyunup geçmişinden Harman yeri savrulmuş duygularıma yenik düşmüşlüğümde Küfürlerin binini bir paraya savurduğum bu yazgıya Öpebilmeliydin dudaklarımdan - Sus..! Bu gece yanımda olabilmeliydin İmansız bir acının terkisinde kırbaç ıslığı sesim .....Sus / tura .................bilmeliydin .............................Sus / a ......................................bilmeliydim Bu gece yanımda olabilmeliydin... ............. Bu gece yanımda olabilmeliydin... Emrah Seyfeli __________________ Buraya Kadarmış ..

03-24-2009, 06:08 PM	#164
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57917 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Susmakla öldürüyosun susma hiç değilse sen susma bana akıl ver sevgili olarak bana ne yapacağımı söyle dost olarak değil segili olarak ben seni seviyorum desene herşeye rahmen unutamazsanda sen susmakla beni öldürüyosun ben kendimi unuttum gülüm ben yaşarken ölmüşüm bitanem seni sevmek kader olsada imkansız aşk olsada sen beni susmakla öldürüyosun Emrah Seyfeli __________________ Buraya Kadarmış ..

03-24-2009, 06:08 PM	#165
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57917 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Şafak Ay ışığın da nöbet tutarken Gözlerim sabahı beklerken Gönlüm seni sevdiğini söylerken Beni sevmediğini nasıl söylersin Askerlikte günler geçmiyor Mehtap sayarken Şafak gelmiyor Seni unutmak mümkün olmuyor Günler gecse de askerlik bitmiyor Dertlerim bitse de,hasretlik bitmiyor Mehtap olsa da elli yedi Şafak oluyor üçyüz yedi Seni unutmak mümkün olmuyor ki 09.03.2007/cuma -00:05 Emrah Seyfeli __________________ Buraya Kadarmış ..

03-24-2009, 06:09 PM	#166
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57917 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Tanımsızım... Hüzün kokulu beyhude gençliğimin anısına,iki damla göz yaşına bir de idamlık bir aşkın son arzusuna yakışır bir gece yayılıyor odama,sabaha ramak kala…Gecenin sabaha en yakın olduğu an hüzün değiyor şakağıma…İçi burkulmuş bir sevdanın acıyan yanları suskunluğa soyunuyor fütursuzca…Bir aşkın kelimelerini susturmayalı çok olmuş…Unutmuşum aşka susmayı…İçimin bu denli acıması bu yüzden olsa gerek…Bak ben yine kelimelerden dönüyorum,suskun bir aşka…Ceplerimden taşıyor yalnızlığım…Lisanım en aşk yanlarından suskun,kalbim en acıyan yerlerinden vurgun…Sessizliğimi bozmama ramak kala sabaha çıkacak kadar susacaklarım var yanımda…Bir damla aşk muhtaçlığında hangi gece varmaz ki sabaha? Tanımsızım…Suskun bir aşkın zanlısıyım…Faili malum bir cinayetin bilinmeyen mağduruyum…Ruhuna fatihalık bir gençliğin mekanı cennet olamayan kişiliğiyim…Hükümsüzüm… Ölümlere terk edilmiş bir adamın; öldürmeye azimli göz bebeklerinden,melankolik bir aşk şizofren bir gülüşle sızıyor içime…Ölüm beni en aşk yanlarımdan vuruyor…Savunmasızım…Suskun bir dilin gelişi güzel kelimelerinde derinden bir aşk kanıyor sessizce…O ise kendi elleriyle intihar ediyor aşkı,kalbinin darağacında…Aşka aşık kimliğini onsuzluğa sürgün ediyor en şizofren haliyle ve susuyor fasih bir dille…İçim acıyor…Ben iç kanamalı bir hastayım…Cesetler biriktiriyorum kalbimin morguna…O ise işlediği cinayetlerin ardından gülüyor sadece…Şizofrence…Ölü bir kente gidiyor ve işlediği cinayetleri cesetlerinin suskunluğundan öğrendiği morg alfabesiyle mühürlüyor satırlarına…Hiç açmamaya yeminler ederek…Hiç kapanmayacağını bilerek…Hangisi daha acınası bilmiyorum…Yada hangisi daha öykünülesi…İçinde öldürdüğü her aşkla bir kez daha ölüp kendi mezar taşına kendi gözleriyle bakan ve bütün aşklarını sadece kelimelerinde yaşayan şair bir şizofren olmak mı? Yoksa her aşkında vurulup,vurgun yemiş yanlarına inat,aşkın ortasında,aşka suskun,aşka kırgın ama yine de buram buram aşk kokan suskun bir şizofren olmak mı? Şimdi yaklaşmayın bana ne olur…Dokunmayın iç kanamalarıma…Bir aşktan dönüyorum,yaralıyım…Bu defa kelimelerimden vurgun yedim…Suskunum…Suskun cümlelerime ayrılık düştü değmeyin bana…Melankolik bir gece de şizofren gülüşe hüzünlendirip ruhumu bir şairin şiirlerine asıyorum kelimelerimi ve susuyorum işte…Sakın dokunmayın şairin işlediği cinayete…Maktul razı ölmekten,şairinin kelimeleriyle defalarca öldürülmekten…Böylesi bir ölüm olmalı imrenilen…Sakın dokunmayın maktul kimliğime…Zararım yok benim size…Zararım sadece kendime… Satırlarıma düşen anlamlarımı şaire çaldırdım anlamsızca…Çaldırdım bütün kelimelerimi…Kelimesizim… Susturun beni en aşk yanlarımdan…Vurun şimdi kelimelerime aşk kelepçesini…Susturun cümlelerimi…Işıksız zindanlarda aşksız kelimelerle tüketin kalemimi…Öldürün kelimelerimi,susturun kalemimi ve gömün beni…Katilin katline muhtaç bir maktülüm…Şimdi sen öldür beni EYY ŞAİR! Aşksızlığa hüküm giydim…Müebbetim…Ve iyiyim… Emrah Seyfeli __________________ Buraya Kadarmış ..

03-24-2009, 06:09 PM	#167
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57917 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Terkine terkimi gömmeyecek kadarım... Vuslata dair imkânı olmayan sözcüklerin lehçesiyim. Mümkünatı yok eden şehirler geçiyor virgüllerimden. Noktaya varınca susmuyorum. Daha bir yazasım geliyor, nokta arasına sıkışan cümlelerimle hayattan kopmak için. Naçar kalıyorum içbükey bir harf karmaşasında. Benliğime kazıdığım üç harfin üç bininci gözyaşını döküyorum. Üç harfi bol sıfırdı rakamlarla çarpıyorum. Aşka verilecek eldelerim yok. Sınırları bana ait olmayan bir yüreğe hükümranlığım fayda etmez teselli bulmama. Bir yaşamın musallaya bakan yüzündeyim. Tüm düşlerimi beraberimde getirdim. Hiç gitmeyecekmiş gibi bir geliş ve ardından hiç gelmeyecek gidiş yapıştı yakama. İki yakamı bir araya getiremeyecek kadar mecalsizim. Gelişlerle gidişleri kör düğümleyemeyecek kadar çaresiz… Tüm yazılmışlığımı silip yüreğimden, gitmelere teşebbüs ediyorum. Ama ölümden başka yol yok. Ölüm kapımı çalıncaya dek bekleyerek tüketmeliyim ömrümü. Mecburum… Kalıyorum… Düşlerimin bataklığında hiç gelmemiş birine terki yakıştırıyorum. Korkma! Düşlerimde bile terkine terkimi gömmeyecek kadarım… Saat geceyi vuruyor beynimi kemiren sesiyle. Yeni bir saate yine hoş geldin diyorum. Yar olduğunu bilmeyen yar’dan dem vuruyorum. Oysa bilinmezliğiyle ne çok kurulmuştu düşlerime. Ne çok terk etmişti kendinden bile habersiz. Ne çok elveda sözcüğü paralamıştı yersiz… Düşlerim nerden düştüyse adı intihar olmuştu yaşamamın. Özneliğini yüklendiğim tüm yalnızlıklarımdan istifa dilekçemi sundum kendime. Ölüm fermanım sıkıştırıldı ellerime. Adına düşen katliam, adsızlığımı parçaladı en anlamlı yerinden. Bu kentten öğrendiğin bütün ihanetlerin, deneme yanılma yöntemlerinin ilk durağıydım ben. Denedin ve yanıldın sen de. Çünkü içim, satır arası ihanetinle bile gölgelemedi seni bende. Haklıydın… Bitmeyecekti… Olmayacaktı bu düşe konulmuş bir noktam. Virgüllerle dolu bir düştün, beni çok büyüttün… Ama varlığınla hayat bulan ılgımlarımı anlamadın. Bilmedin, düşler yumağımın tek öznesi olduğunu. Ne çok bilmediğin vardı. Ne çok bilinmezdin… Dilimden dökülmeyen sözcükleri suskunluk modunda dinledin ve suskunluğumu infaz edip gitmeyi tercih ettin. Sesin, gittiğinin resmi oluyordu. Gözlerime çarptığım kelimler kaldığını simgeliyordu. Gitmiş miydin? Ya da giderek kalmayı mı seçmiştin? Öyle ya gidenler daha bir kalıyordu. Gitmeyi beceremeyenler adam gibi kalıyordu, kaldığından habersiz. Sesin kelamına yabancıydı. Hangiydi yalan söyleyen? Kendimi bile anlamazken seni anlamak ağır gelirdi cüsseme. Sen en anlamdan yoksun yanıydın hilkatimin. Şimdi, sana suskun sessizliğim. Gitmekle kalmak arasında attığın adımların sonu; terkin… Ama dedim ya terkine terkimi gömmeyecek kadarım… Kılıfına bürüdüğüm cümlelerin altında eziliyor yaralarım… Mutluluğu yansıtmak için ayırdığım tuvalime hüzünler sıçrıyor. İstinassız nefesler barındırıyorum yaşam sığınağında. Yaşadıklarım dünya sahnemde sergilediğim MeLoDrAm… Sen düşlerimdeki büyük… Bense düşlerle büyüyen bir küçük… Ağzı bozuk bir ibare değil kendimde bilediğim. Sığ bir umudun, umutsuzluğun elinden kurtulan kalıntıları… Arkamda bıraktığım ömrümün duraklarını başa saramayacak kadar mecalsizim. Hadi bırak yakasız hayallerimin yakasında dolaşmayı. Daha iki yakamı bir araya getirebilecek kabiliyet yok bende. Suskunum. Konuşsam, ağıt dizilir yollarıma. Konuşsam, çığlığım yangına verir en acı yanımı. Asılsız bir ihbardan kanat çırparım güne. Günsüzlüğüm günümü silip süpürdü takvimlerden. Saatler hangi hazanı gösterir şimdi? Şimdi, hangi güz beni ele verir? Hangi şarkı melodileri ile susar beni? Elleri ceplerinde olan hayatım, yaşama elverişlilikten çıktı artık. Akran değilim yaşadıklarımla. Hayatıma el koyuyorum. Ellerim kana boyuyor dünyamı. Gök kuşağının tüm renklerini çalıyorum. Yaslı bir denizin dalgın sularında kendi yüzümü asıyorum. Ölüm temizleyemeyecek harf kalabalığımı. Harflerim sana büyük gelecek. İlk kez göreceksin alfabemin hırçınlığını. Sana saklı bir ömürde yaşattığım her ölümün yüzüne karalar çalacaksın. Derin sessizliğim ilk kez asi konuştu işte. Varsa gücün temizle alfabemi. Payına gitmek kalmak arası yolları yürümekten başka bir şey düşüyorsa gel de anla asiliğimin içine eklediğim nidayı. Terkine terkimi gömmeyecek kadarım ya hani. Sen de terkine bir tümce bağışla hadi. HADİ VARSA GÜCÜN TEMİZLE ALFABEMİ… Emrah Seyfeli __________________ Buraya Kadarmış ..

03-24-2009, 06:09 PM	#168
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57917 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Umut senin için ölümlü diyorlar oysa ben inanmıyorum umut anne sütüne benzer besleyicidir... vazgeçilmesi imkânsız ki görüyorum o kocaman bir dağdır ben de bir tepesi dağların seline akarsa birgün tırnaklarım tırmanmaya tutunur ve hiç kırılmaz umudum doruklarında Emrah Seyfeli __________________ Buraya Kadarmış ..

03-24-2009, 06:09 PM	#169
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57917 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Unutma beni! ! ! ben aşkın pan zehirini içtim arkadaş sen bilmedin bunları ben sevdamı düşünürüm o beni unutsada bilene aşkın şarapını içerim sen beni düşünmesende ben de bu dertler oldukca dertler beni bırakmasada ..... Emrah Seyfeli __________________ Buraya Kadarmış ..

03-24-2009, 06:09 PM	#170
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57917 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Unutmadım Seni Seni unutmaya yıllarım el vermiyor Şafağım uzun artık dayanamıyorum Senin uğruna gözlerimi yakıyorum Senin uğruna şafağımı bitiriyorum Unutmadım seni unutamadım Sana yalan söyleyemem utanıyorum Tek bildiğim bir kelime varsa Seni seviyorum seni seviyorum Ne zaman tek başıma otursam Seni düşünüyorum tek seni Unutmak için değil Yanında olmayı düşünüyorum Sen ise beni unuttun diyorsun Beni sevmiyorsun diyorsun Söylesene seni sevmeyen biri Bu duyguları nasıl taşır Emrah Seyfeli __________________ Buraya Kadarmış ..

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)