Kağan İşçen

[GooD aNd EvıL]

Duruşun İntiharımjın Süsüdür Şimdi
maskeli bir intihar kuşanmış yaşamak
kuşanmak kayıp bir dünya gözlerimin avlusunda
sen benim olmayan en olanımsın
ikindileyin avuçlarımda bir güvercin ölümü gidişin
uzun serüvenli bir intihardır yaşamak
gülmeye eğreti açılır tüm kapılar
gözyaşları lav fışkırması ellerine yabancı
ben değil kendimi seni yitirdiğimi anlayamadım
ve susuşlarım darağacı güzelliksizliğime
tanıyamadığım acılarımın anlamı gibidir duruşun
duruşun intiharımın süsüdür şimdi korkusuz
işte sadece seni sevmek oldum baskın hayata
kaybeden kumarbazdır artık intiharımın çılgın sadeliği
öldüğümü bilmeyeceksin hissedeceksin ancak
şehrin karanlığı sanacaksın
içindeki çocuğun korkması ya da karanlıktan
gözlerimizde siyaha bürünecek yeryüzü
sen denizini şaşırmış ihtiyar balıkçı olacaksın anla beni
sonram yok gidebilirim her an
yazmam lazım şiirlerimi vasiyetname yerine
belki ömrüm yetmeyecek seni tanımlaymayacağım
yorgun çaresiz olacağım acılarım
dünyanın tüm çocuklarını saran bir sayrılık
yalnızlığıma bağışladığın şiirlerimle yokolacak dört mevsim
ben şairim bilirim bile bile kaybetmeyi
rüzgarımın bittiği yerde sen de yanacaksın

[GooD aNd EvıL]

Düşsüz Hercai
bu akşamdı her akşam
alaturka ölmüştük
yapraklar bizim içindi
ağaçlar bizim için koruyorlardı
sokakların yoksulluğunu

hırsız gürsüz sevmeyi bilmedik hiç
öğrenmek de istemedik yenmeyi belki
aşk kavuşmakla yenilgiye mahkumdu tartışmasız
oyuncak gemiler gibi ufuksuzdur aşk
kavuşmakla sınırlı
sınırsız ve zamansız birşey yok
aslalarımızda bir tek siz vardınız
sizle olan ayrılığımız
hani o düşüncesizce tek paylaştığımız
taş aptallarıyıydık aşkın
ne görsek çaldığımız çağ kaçkını düşsüz hercai
bak yenilenmedik değil mi
diyalektik tarih proleterya
biz ancak aşkla varolabiliriz
herşeyden geçtik bıraktık ırmakların akışını kendine
bir küsmedik çilemize robespier gülüşlü giyotin kaçkını
hiçbirşeyimiz yoktu üzülmedik
ekmeksiz kalmaktan bile şikayetçi olmadık bir zaman
ama bulutlarımız olmazsa ne yaparız dedik
neyi paylaşırız nazsız yalansız
varsın akmasın gayrı dedik damarımızda
sekizinci iklim için bu tutku bu deccal görmek zulmü
biz kral deviren soytarı olmadık hiç
ama olduk kırık kasnağı bir çocuğun
hem de düşüncesizce kaba

düşünmeden sevmekti yanağından ısırmak yari
iradesizdik zaaflarımızı yenemedik hiç
aslalı bir hiç ama hep herde kıvranan
arada kalmayı sevmedik bu yüzden
ama hep öteki hep üçüncü oldu adımız
ilklerdeki sonlardaki ilk gibi
duyulmadığınca kime kimseye feryadımız

ilk ve son mahkumiyetimiz
özgürlüğe olacak
son olacak
ateşe ve güneşe kör bakmaklığımız

[GooD aNd EvıL]

Düşük
yaz değdiğiydi ellerime
bahar bulaştıydı dudaklarıma
kıyılarında yürüdüydüm gönül ummanının
ayağım kaydıydı düştüydüydüm
engin yamaçlarından arzulu seslenişlerinin

[GooD aNd EvıL]

Düşünceli Balıkçı
daha yeni çekti ağlarını sudan balıkçı
sazlıklarda çocuklar kurbağa peşinde
hayat hep böyle kendi halinde diye düşünür

[GooD aNd EvıL]

Edebi ve Müzikal
bir yazının ilk harfi kadar özelsiniz çaresiz
bir şiirin ilk mısrası kadar aydınlatıcı
şarkıda seslerin sustuğu nokta bir nefeslik sizi sevmek
yüreğim çello siz yay okşayan ruhumu

[GooD aNd EvıL]

Eksensiz
aştım aşılmazları sarsıntılı biraz bulanık
gölgeler yandı içimde dayanamam gayrı
sular seller götürür evlerimi belki yanık
ihtimal ki şehirlerimiz aşık ülkelerimiz ayrı

senden alamam verdiğim bakışlarımı ürkek
orta yerde rezillik uyumsuz yaban otu sanki sesim
gitmekle buğulu ayrılık ölüm ne de korkak
sanki baharı seninle aynı yerde sevmişim

tuttuğum yıldızları unuttum seninle kaybettim eksenimi

[GooD aNd EvıL]

Eksildiğim Sensizliğimde Üşüdüğüm Sokak
eksildiğim sensizliğimle tamamladım aşkımı
aşk ki kar havası yolların kapalı olduğu
bıraktığın dert mi kahır mı bilsem kuşku mu içimde cevapsız soruların bitmez bolluğu

eksildim sensizliğime çoğaldım tükenmez aşkına gözyaşlarını kaybettiğimiz maziye sarasın
geriye dönüp de bakmadan düştüğüm peşine
birgün içimde büyüyecek derin bir yarasın

eksildiğim sensizliğimde büyüdüm yalnız aşkla
belki birgün aklanacak iflah olmaz karasın
sürgün olduğum yaramaz huysuz mutsuzlukla
isterim beni seni üşüdüğüm sokağa sorasın

[GooD aNd EvıL]

Elimde Bir Temmuzum Kaldı Yaktım İklimlerimi
tekin değilim in cin top oynuyor pusulasızlığımda
fırtınaya yakalanmış basiretsiz yanlarımın şeytansı
itirafçı itaatkar çok meğerli pişmanlığı sen sen sen
han hamam kalmadı gezmedik kervanlı masallarımda

elimde bir temmuzum kaldı yaktım iklimlerimi
gözlerimin yerleşik halkı oldu göçmen kuşların
çevirdiğim dolaplarda ezberlettim söylediklerimi
bu aleme önümü kesen harami güzelliklerin

[GooD aNd EvıL]

Ellerim Sana Yasak
baktığım an kan
baktığım yer sen
gördüğüm bu deprem bu kargaşa
okul yollarının tozlu dumanlı nazlısı
sevilmek için yaratılmış tek gelincik
ellerim sana yasak
ben zamana aykırı gözlerimi açan serincecik
bu ne heyecan bu ne kaygı bu temaşa
sanki kalbimde büyüyen tek başak
aynı durağın ayrı yolcuları iki serçecik
adımımı atsam benliğimde yitik
taç yapraklarının kadersiz karası
gülücüklerime boğulmuş tek gelincik
yağmurlarla yıkanmış düş bozkırlarımın tek tasası
avuçlarımda açmış küçücük
bu gelincik değil sanki kanımın parçası

son sözümün sensin eşsiz bestesi
toprağa ne acemi tutunmuşsun be gelincik
yoluma çıkma desem ne çare mahzun kaçak
ilkakşam rüzgarlarından haberin alıyorum
ağlamak mı gülmek mi bu
başlamak mı bitmek mi
seni gidi yaramaz
tatlı huysuz yarım kaçamak
doğan gün sen biten akşam sen sanıyorum
arayan sanki'lerimin hırpalanmış keşke'si
yollarıma açmış küçücük
şu haylaz şu narin şu bir hayat parçası
nazlı mı nazlı kırılgan hemencecik
ömür nasıl vefasız zaman nasıl alçak
yol kenarlarının eşsiz neşesi
sayfalarıma düşen bir tek gelincik
bu gelincik değil bu sanki kanımın kan deryası

[GooD aNd EvıL]

Ellerin
ellerine güneş de değse
kararır günlerin bölünmüşlüğünde yas tutmuşluğunun
ellerin tuzu ve suyu unuttuğu an
benimsin unutkanlığında ölümün