Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Çekilin Güneşimi Kesiyorsunuz Gölge Etmeyin
saat neymiş
koluma bile takmıyorum
iyice uyanmadan kalkmıyorum
haberleri kaldırdım gündemimden
gazetelere filan bakmıyorum

borsa mı?
almayayım
buyursun kim yerse
paranız varsa tavsiye ederim
tersini yapın uzmanlar ne derse
hiç bi’şey bilmiyorsanız
ya ev alın ya arsa

iş?
o da gebermiş
yıllarca çalışıp üretmişim
gelip bi’ hortumcu yemiş

istemez almayayım
uyanık bayım
işiniz de paranız da sizin olsun
çekilin güneşimi kesiyorsunuz
selâmınız eksik kalsın

seçim mi?
hadi ordan
oy oy dediniz
verdik yıllarca
oyulan benim kıçım
semirdiniz besili danalar gibi ben açım
adınızı duyunca resminizi görünce kalkıyor içim
bi’ daha mı inanmak
bi’ daha mı oy vermek
ellerim kırılsın dünya desin o biçim

tatildeyim efendiler
işverenler siyasiler
dolaşmayın akbabalar gibi tepemde
gölgenizi bile istemiyorum çevremde

tatildeyim dedik ya
izinliyim sizlerden ömür boyu

hepinizin köküne kibrit suyu

(haziran 2001)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Çırılçıplak
soyun tüm kimliklerinden ölmeden önce
kurtarılmış günlerini gönlünce yaşa
sıyır at ki her yaftayı, gereksiz ve boş
kurtul tüm apoletlerden...nedir bir paşa?
unut yanlış dünlerini.. bağımlı.. sarhoş

soyun bütün inançlardan..zannetme... sanma!
rehberin düşünce olsun... ışığın bilim
yanında özgürü... dürüstü gezdir
softayla düşüp kalkanın durumu elim
boş ver eski masallara! sudaki izdir!

soyun kinden, husumetten... arıt ruhunu
bir de “onun” gözünden bak kızarsan eğer!
zira körelten ruhunu öfke... şiddettir
her şey başka görünecek, inanki değer!
kanserden daha kötüsü bil ki hiddettir!

soyun hırstan... azametten... sade ol... küçül!
hakir görme hiç kimseyi, değilsin yüce!
aldanma dev aynasına, çok yalancıdır
kimse büyük değil, evet! ve ne de cüce!
sana senden çok fazlası beter sancıdır!

soyun zayıflıklarından... komplekslerinden,
aşağı çekme kimseyi, kendin düşersin!
yürek dışında gereksiz kudreti kasın!
yiyip içip koşaraktan neden şişersin?
içi boşken işlevi ne altından tasın?

soyun ki yüzülsün derin! gelsin yenisi!
soyun yanlış değerleri... soyun, fırlat at!
soyun düzme gerçekleri... ödün vermeden!
soyun dününden, bugünden... yarınlara yat!
soyun ve gör kendini... soyun, ölmeden!

(26 mayıs ’07)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Çin işi.. Japon işi..
ne güzel tekerlemeydi

“çin işi.. japon işi
bunu bilen iki kişi
biri erkek biri dişi..”

oysa artık moda başka
böylesi hoş olsa keşke

“entrika.. komplo.. suikast.. terör..
savaş.. şiddet.. kan işi
herkesce bilinen gerçek
amerikan işi..
amerikan işi..”

15 mart ‘08
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Çoban
yalova sırtlarında
lâledere köyünde geziyordum
bir çobanla tanıştım
biraz konuştum

yirmiden fazlaydı güttüğü koyun
temiz yüzlüydü
konuşkan güleç

“nasıl bir iş koyun gütmek” diye sordum
“valla beyim” dedi adam “ne bileyim? ”
“kendimi bildim bileli böyleyim”

“sabah götürür yayarım çayıra
akşama dek otlar uyur dururlar
başlarında da bekçi köpekleri var
ötesini mevlâm kayıra”

içim ürpererek düşündüm ki
bizleri yönetmeli belki

ne eğitim
ne bilgi görgü
ne bir başka konuda deneyim
iyi bir adam belli
fakat aval mı aval

sırtına vermişler bir kepenek
elinde bir sopa bir de kaval
neler düşünüyorum ki böyle
sadece maval

fakat düşünelim bir daha
ne olur ki yönetse ülkeyi
belki de görürdü perişan halimizi
avrupa’da yerdeki gururumuzu
amerika’ya eğik belimizi

yâni bunca yıl
bunca böyyük güttü de
koyundan keçiye mi döndürdü bizi?

iki genç geçti yanımızdan
“bunlar da çoban mı? ” dedim
“yok beyim yok” diye sırıttı kurnaz kurnaz
“bunlar şehire gittiler okumaya
ara sıra gelirler buraya
ikiside çobanlık filan edemez..
bırak çobanlığı iki kaz versen güdemez”

kendi ümmi
hakir görür ilmi
beylik versen kazara
pederini keser değil mi?

kafamda belkilerle dönüyorum istanbul’a
montum pamuk gibi tüylere dönüşmüş sanki
tipik bir metamorphosis hadisesi
dört ayak üzerinde yürür gibiyim
dudaklarımda kırık bir meleme sesi

insanlar dönüp dönüp bakıyorlar
“deli mi ne bu adam? ” dercesine
zira tutamıyorum kendimi
aldı beni çılgın bir gülme krizi

arkamda var mı acaba
siyah noktacıklar halinde bir dönüşüm izi?

(17 aralık ’06)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Çocuk Kalabilmek
ailesiyle çay bahçesine geldiklerinde
maç seyrediyordum

yanıma sokulup oturdu
maçla ilgili sorular sordu
(takriben on yaşlarında akıllı birine benziyordu)

ilkokul üçte okuyor
satranç ve halk oyunları oynuyor
resim yapıyormuş

benim de satranç bildiğimi öğrenince
'bir gün gelirsek yine oynarız seninle' dedi
bir de büyüyünce pilot olacağını söyledi

sonra da beni mesteden soruyu sordu
'sen büyüyünce ne olacaksın? '

bu beni hem güldürdü
hem düşündürdü

demek ki yarım asrı aşmasına karşın yaşım
beni çocuklara bağlayan ip çözülmemiş
ancak ve yalnız onların görüp sezeceği
gözlerde yanan o sevinç sönmemiş

nasıl mutluyum dostlar nasıl bilemezsiniz
içimdeki çocuk henüz ölmemiş

(temmuz '06)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Çocuk Olmak
babam öldüğünde liseliydim
gidiverdi çocukluğumun yarısı
annemi yolcu ederken
geri kalan çocukluğum da yok oldu
unutulur mu o günün karası?

artık çocuk değilim
dört elle sarılmış kızıma
tutunmaya çalışıyorum hayata
bitmesin diye onun da çocuk havası

aslolan o ki
yaş kaçı gösterirse göstersin
bitmez çocukluğu kişinin
yitip gitmedikçe babası anası

tatmışım eşsiz lezzetini aidiyetin
ve yaşıyorum onulmaz acısını
artık çocuk olamamanın
sürüklenirken yalnızlığın koyu karanlığında
ki anasızlık babasızlık en hası

üstümde şefkatli eller titrek
arkamdan heyecanla bakacak
yorgun ama sıcak
ve her zaman her şartta
koşulsuz kucaklayacak koca bir yürek
sevginin en güçlü kası

kuşkuların
korkuların ötesinde
iki en sevgili varlık
güven duyulacakların en alâsı
işte budur çocuk olmanın manası

(mayıs '04)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Çocukluğum
bütün incirleri benimdi rumelihisarı’nın
yapış yapış dudaklarımda
bütün erikleri benim
toza toprağa bulanmış avuçlarım
ve yara bere içinde dizlerim
koşardım deli deli
zıplardım durup dururken
tıpkı neşeli bir yavru teke
pantolonumun arkasında leke leke
temizlenen ellerin bedeli

böğürtlenlerin tarif edilemez lezzeti
diken çizikleriyle ödenirdi bacaklarda kollarda
ısırgan dalamaları kaşımaktan taraz taraz
yine de elimden kurtulamaz
hangi duvarla çevrilirse çevrilsin
mor vişne tatlı kiraz ekşi erik
artık ne o bahçeler kaldı
ne de mor yeşil böğürtlen dikenleri yollarda
şimdi derunumda birşeyler geberik
damağım meyvalardan tat almaz
ağacından yediğimiz günler bitti biteli

dört bir yanımız kır çimen
asfalt bulaşmamış yemyeşil gülümserdi
otomobil sarmamış henüz kanser misali ortalığı
yol kenarlarında papatyalar katır tırnakları pırnakıl
kan ter içinde yanardı yanaklarımız
azmak için almışcasına ferman
ekşi kuzukulaklar susuzluğumuza derman
toplanan kabuklar rengârenk bin bir çakıl
yaz günleri denizin berrak sularından
ve saçlarımızda yosun kokulu kuzey yeli
ceplerimiz tıka basa cam bilyeli
ağaç dallarında çalı çırpı konaklarımız
kazan misali kaynardı kanlarımız
ince bacaklı kızlar güldü güleli

kesilse de ne gam
hemen hemen her akşam
elektrik
dışarısı karanlık içimiz parıl parıl
şimdikilerin sanal avuntularından farklı
doğal zenginliklerimiz vardı
pastoral lirik
pencere cumbalarında gülümseyen
karanfil begonya camgüzeli
ve yorgun kollarımı bacaklarımı ovan
annemin şefkatli mübarek eli

bazı pencereler hâlâ cumbalı
yine karanfiller begonyalar camgüzelleri
heyhât, nerede bulacağım ki artık
o şifa veren huzurlu sıcak yakınlığı
melek anneciğim gitti gideli

(aralık ‘03)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Çocukluğumu Geri İstiyorum
bilye birdir bir uzun eşek
kukalı saklambaç
sabahtan akşama
kovala kaç kovala kaç
aç bîilaç

kovboyculuk dekman
top bulursak futbol arnavut kaldırımında
üçe üç tek kale
üç korner bi’penaltı
bisiklet sağlamsa etiler levent macera heyecan
çantada ekmek beyaz peynir domates
alaminüt kahvaltı
hele o mum bacaklı kızlar
afacan mı afacan
hadi ben hasta olayım sen doktor
oluur! öksür bakayım eteğini kaldır göğsünü aç

ne gereksizmiş büyümek
savuruverdi bizi katıp hayatın önüne
ikiyüzlü çıkar kavgalı büyükler âlemine
zaman denen burgaç

olmaz olsun
ben çocukluğumu geri istiyorum
politikasız savaşsız terörsüz küçük dünyamı
dursun şu biteviye salınan uğursuz sarkaç

izlemek ve düşünmek istemiyorum
vâliyi bakanı
hoca’yı imamı

bush’u saddam’ı
kafalarına çöksün dünyanın damı
yine filikalıya takılmak istiyorum neşeyle
yüzmek boğaz’ın ortasında kulaç kulaç

çelik çomağımı istiyorum
çember çevirmek bir telin ucunda
ve çitlembik patlatmak kızların beyaz çıplak bacaklarında
ağaçlara çıkıp inememek
ve körebe ve elim üstünde üç taş
ve ıslıklar çalarak dönen topaç

dur
savurma hayatımı pamuk zerreleri misal
kır şu uğursuz yayını vınlamasın kulaklarımda
duyuyor musun
ey zalim hallaç

(23 aralık 2003)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Çok bilen
google geldi
“bir bilen” dönemi gitti
desenize
demirel bitti

(21 aralık ’06)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Çözüm
aşk
yirmidört saat gördüğüm bir düştü

flört
çiçekten çiçeğe süzülüştü

sevişme
önceleri titrek bir el tutuş
yürek çarpıntılı öpüştü

sonraları
aman aman ne yorucu işti

evlilikse
“armut piş ağzıma düş” tü

devran hızla değişti
yıllar üstüme üşüştü

artık aşk üzülüştü

eski sevgililer rüküş
yeni eğilimler çöküştü

istemiyorum istemesine de
anlar gibiyim
çare geriye dönüş
çözüm
ölüştü

susmak bilmez dilim
fikri gençlerle bölüştü

onlarsa bu sözlerime
fıkır fıkır
kıkır kıkır
gülüştü

(mart '06)
Fuat Eriçok