Senİ Sevİyorum

[ÇaKıR-]

En acı yalnızlık, senin verdiğin yalnızlık oluyor. Sen yokken bir şey düğüMleniyor boğazıMa, yutkunaMıyoruM. Nefes alaMıyoruM, sıkışıyor kalbiM. BulunduğuM yerde yığılıp kalacakMışıM gibi geliyor bana. Oysa senden önce de yalnız kaldı bu yürek. Gidenlerin bıraktığı tortuyu taşıMayı bildi. Bir tek sen böyle çaresiz bırakıyorsun beni.

Bir tek sen yokluğunla beni ölüMe taşıyorsun. aMa elini uzattığında değişiyor her şey. Yokluğunun diliMde bıraktığı o acı tad, kalbiMdeki o ağrı, yüzüMdeki o üzgün tavır kayboluyor. YüreğiM deli bir ırMak gibi çağlaMaya başlıyor. Hiç bitMeyen bir çoşkunun içinde buluyoruM kendiMi.

Renklerin güzelliğini yeniden keşfediyoruM. Her renge senin adını veriyoruM.En çok ta MaViyi seviyorum, baş harfleriMiz bir tek onda buluşuyor. Başka hiçbir duygu sana yakın olManın, seninle olManın Verdiği hazı verMiyor bana. Sana ulaşacaksaM eğer, hiç şikayet etMeden kat edebiliriM kiloMetreleri. Yolları, içiMdeki tarif edilMez o deli heyecanla aşMak istiyoruM. GördüğüMde seni, titriyoruM, bir yaprak gibi sallanMaya başlıyoruM. SaklayaMıyoruM gülüşleriMi. Sevinç duygusu, yüzüMden bütün hücreleriMe yayılıyor. "Ne güzel" diyoruM, "YaşaMak ne güzel..."

Gerçekten de öyle... Seninleyken hiçbirşeyden korkMuyoruM. Her zorluğa katlanabilecek gücü sen veriyorsun bana. Bir de anlatabilseM seVdanı... Yetersiz kalıyoruM, bu aşkı tarif edecek keliMe bulaMıyoruM. YaptığıM her
şey de, gittiğiM her yerde sen de oluyorsun. Yine de seni sana şikayet etMekten başka çareM yok. Böylesine severken seni, yokluğunun acısına
dayanMak kolay olMuyor. Hani seninle konuşurken tıkır tıkır işleyen zaman, yokluğunda duruyor. Ne gece geçiyor, ne gündüz. Ne içtiğiM suyun tadı Var ne yediğiM yeMeğin. Günlerce aç kalsaM hissetMeM biliyoruM...SiteMiMdir, doğru. Yokluğunun bu kadar dayanılMaz olduğunu söyleMeliydin bana...Seni yaşaMak istiyoruM, seni... Ve senden başka hiç kiMse kandırMayacak beni...

alıntı

[ÇaKıR-]

BİR BİLSEN SANA MECBURUM HİÇ OLMADIĞIM KADAR****

bir bilsen sana mecburum hiç olmadığım kadar...
güneş niye yanar delice, için için?
dalgalar sahilini döver niye?
niye ağlarım ben, her gece için için bir bilsen!

kilit vurmalıyım dilime yasaklamalıyım adını,
harf harf, hece hece gömmeliyim yada .
ama nasıl? nasıl sökerim yüreğimi bir bilsem!
bir bilsen sana mecburum hiç olmadığım kadar...

sesiz nasıl kaybolduğumu sokak sokak, cadde cade, il il
damla damla eridiğimi bir bilsen...

en büyük isyandır, aşkım yeryüzüne
en büyük yangındır, gelip geçmiş!
sönsün diye bu yangını, aylardır
poyrazları içtiğimi bir bilsen...

denizlerin niye köpürdüğünü,
hangi öfkenin evleri dürdüğünü,
özümü, ellerimle öldürdüğümü bir bilsen!
bir bilsen sana mecburum hiç olmadığım kadar...

bir tek kel***** yol olduğumu,
sensiz, uykuda yorulduğumu!
günahsa eğer seni sevmek
en büyük günahkar olduğumu bir bilsen!
bir bilsen sana mecburum hiç olmadığım kadar...

uyanınca her sabah, aklımda tek sen olduğunu,
ekmek gibi, su gibi muhtaç olduğumu,
sensiz her gün içimden bir gül solduğunu,
sensiz her dakikanın bir yıl olduğunu,
vel hasıl, sana katıksız meftun olduğumu bir bilsen!
bir bilsen sana mecburum hiç olmadığım kadar...

[ÇaKıR-]

**Derindesin Rüya Kadar Derinde***

seni bir kilimin nakışlarında
devlerin şimşekli bakışlarında
kanı sevgi olan hatıraların
göklere uzayan yokuşlarında
bulamaz ayağı prangalılar

yayını terkederken kırılan bir ok gibi
doğarken ölen bir çocuk gibi
çekingen çeşmelerin suyunda eriyen güz
yorgun patikalrda sevda arayan öksüz
bulamaz izlerinitilkiler kurt ininde
yağmur hala murada ermedi teninde

mağrur bir kıvılcım görünce seni
başın alıp gitmiş karanlıklara
mehtabı beklemiş seneler boyu
yüreğinde duymuş hep o korkuyu
ardına bakınca gamlı bir akşam
duymuş tenhalarında çalan şarkıyı

ceviz sandık bom boş ; kapılar kırık
senden artakalan mor bir hıçkırık

okunmamış esrarlı bir öykünün
memnu satırları gibidir yüzün
vuslatın eflatun *******inde
uykusunu kaçırmışsın gündüzün
oysa ne yerdesin , ne gökyüzünde
derindesin rüya kadar derinde

[ÇaKıR-]

***Her Yağmur Sen Olursun***

Her yağmur sen olursun yüreğimde
Her ıslandığımda içimdeki sokaklarını hüzün kaplar, sel basar
Ve ben …
Ağlamalarım gözükmesin diye yağmurda buğulanır gözlerim
Zihnim boş bakışlarım öteleri soluklar
Ayrılığın boğazımda bin düğüm.
Gönlümde hazan iklimleri
Bir eylül sabahı gibi yalnızlığım.
Şimdi neden yaşıyorum bilemiyorum.
Sensizlik boğazıma geçmiş ip gibi
İçimde sızı..
Gözlerimde ayrılığın acıları
Yüzümde çizgileri
Titreyen ellerime sözüm geçmiyor artık
Titreyen kalbime teskin olamıyor hiçbir ümit şarkısı
Oysa hiçbir acıda kalbim bu kadar ağırlaşmamıştı
Hiç bu kadar koymamıştı
Sessizliğim çığlık olur okyanus ötesi sevdama
Yaslandığım yüreğin yok yüreğimde
Senden bana bir ızdırap kaldı ki tarifsiz
Zemheri bir fırtınaya gebe gelecek günlerim
Yaktığım resimlerin değil,kalbim
Yüreğim üşüyor,canım yanıyor
Ne yalan söyleyeyim sensizlik bana çok koyuyor.
Senden sonra…
İçimdeki ağaçlar yıkıldı
Yapraklar düştü
Anlıma acı diye ayrılık yazıldı.
Kapattı tüm baharlar kapılarını
Gönlüme kalın kalın kilitler düştü
Zaman sustu
Yaşananlar bir düştü
Kalemim ayırılıklara küstü
Senden sonra…

[ÇaKıR-]

.......Mutluluk Çok Eski Bir Sözdür Şimdi........

Hani o sevinçle çarpan yüreğim
Bir çocuk misali öksüzdür şimdi
Açmadan soluyor gönül çiçeğim
Her bahar ömrümde bir güzdür şimdi

Anılar o yeşil dallarda kaldı
Dönüşü olmayan yollarda kaldı
Mutluluk çok eski yıllarda kaldı
Hasreti içimde bir közdür şimdi

Umutlar esmiyor seher yelinden
Deryalar coşmuyor bahar selinden
Gönül diyarından duygu telinden
Sevda unuttuğum bir sözdür şimdi

Bağrımda çöl olan topraklar kaldı
Dalımda kuruyan yapraklar kaldı
Bendleri yıkılmış ırmaklar kaldı
Her dere çağlayan bir gözdür şimdi

Doldur kadehleri içelim saki
Bu dünya kimseye kalmıyor baki
Korkusuz baktığım o aynalar ki
Acıdan kırılmış bir yüzdür şimdi

[ÇaKıR-]

****Aldırmıyor Çığlıklarıma******

Kalabalık kentler ürkütür yüreğimi
uğultular doldurur beynimi yürüdükçe
tüm gözlerden incinmiş bir bakış sızar istasyonlara
kirli vagonlarda taşınan ince bir hüzün gibi
ki hep aynı yerimi burkan

bu yüzü kirli şehirde
kimse kimseyi sevmiyor
bilmiyor avuçları kar çiçeği kokan
bir çocuğun saçlarına dokunmayı
şiirler okumayı bir alacaşafağa

kaç kez uçuruma ittiysem yüreğimi
gözlerini gördüm deltalarda
yalvaran sesini
kırıldı kanadım kolum

şiir cıvıltıları oysa gönül ormanımda
yıldız ışıltıları
uzanıpda tutamıyorum
unutulmuş bir sokak ortasında
düş denizlerine bırakıyorum soluğumu
uzak bir kıyıda kalıyor ellerim
bütün iskeleler yıkılıyor
hiç bir gemi almıyor beni
bir damla gözyaşı olup akıyor yüreğim avuçlarıma
yüreğim deliboran kimselere anlatamıyorum

hasret ki, kızıl alev bir güldür
koparıp göğsümde ateşlere atıyorum
hiç kimse çekip almıyor kalbimi ateşler içinde
kanıyor en katı yerinde gece, yanıyor yüreğim
yüreğim kanrevan, acımı unutamıyorum

tutunduğum dal kırık
sokulduğum kucak çiçek açmıyor
aldırmıyor çığlıklarıma sevdasına yandığım hayat
acının ve ateşin burgacında
ince bir sızı gibi geçip gidiyor ömrüm
nasıl katlanacaksa kalbim bunca ağrıya

[ÇaKıR-]

***Sevmiyorsun Demektir***

O durmadan kaçıyor, sen ardından gitmiyorsan;
o günün her saatinde saklanıyor,
sen yollara düşüp deli divane aramıyorsan;
o sana acıların en büyüğünü tattırıyor,
sen bundan en yüce hazzı duymuyorsan;
Boşuna aldatma kendini,
Onu sevmiyorsun demektir.

Elindeki içki kadehinde,
dudağındaki sigarada,
okuduğun kitapta,
mırıldandığın şarkıda,
söylediğin şiirde,
gördüğün rüyada
ve yaşaman için ciğerlerine doldurduğun havada o yoksa;
Onun vazgeçilmezliğini anlamamışsan;
Onu sevmiyorsun demektir.

Renkler onunla değerlenmiyorsa,
örneğin; onsuz
kırmızı kırmızılığının,
mavi maviliğinin farkında değilse,
beyaz yalnız o giydiği zaman güzelliğini haykırmıyorsa,
sabahları onu görünceye kadar güneş doğmuyorsa
ve onsuz gökyüzü *******i aya, yıldızlara hasret değilse;
Onu sevmiyorsun demektir.

O olmadığı zamanlar kalabalık içinde bile
onsuz olmaktan gelen derin yalnızlığı duymuyorsan,
onun karşısında bütün duyguların felce uğramıyorsa,
elini tuttuğun zaman için titremiyorsa,
yüzüne baktığın zaman başın dönmüyorsa;
Onu sevmiyorsun demektir.

Sokakta gördüğün her yüzde ondan bir şeyler aramıyorsan,
güzel bir manzara, hüzünlü bir musiki onu hatırlatmıyorsa,
uykudan uyandığın zaman
yaşamakta olduğundan önce onu hatırlamıyorsan,
omuzlarına dökülmüş saçları,
bir sis perdesinin arkasında her zaman gülen,
ışık saçan gözleri aklına gelmiyorsa,
durup durup avuçlarının sıcaklığını özlemiyorsan;
Onu sevmiyorsun demektir.

O kendinden önce kim olmuşsa
hepsini hiç tanımamışçasına
ve bütün hatıralarını,
hiç yaşamamışçasına sana unutturamamışsa;
bütün kişileri ve eşyaları bir kenara itip
yeryüzünde tek insan olarak sana gelmemişse,
onu en azından yaşamak kadar arzu etmiyorsan
ve yanındayken bile her yerini ayrı ayrı özlemiyorsan;
Onu sevmiyorsun demektir.

Dünyada yaşayan öteki insanların
senin için hala bir değeri varsa,
ona karşı tutumunu
toplumun köhne ve manasız kurallarına göre ayarlıyorsan ve
açık açık sanki var olduğunu haykırırcasına sevgini söylemiyorsan;
Onu sevmiyorsun demektir.

Yok, o senin için herşeyden değerliyse,
gözünü yumduğun anda onu görebiliyorsan,
o bütün şarkılarda, bütün şiirlerde, bütün resimlerde ise,
ona muhtaç olduğunu söylemekten utanmıyorsan,
senin iten ve büyük sevgine karşılık vermeyeceğinden korkmuyorsan,
bütün bencil duygularından sıyrılabilmişsen,
onun için her şeyi yapacak gücü kendinde buluyorsan,
her hali sana ayrı ayrı güzel geliyorsa,
karşısında kendini bir çocuk gibi hissediyorsan,
istediği anda onun için ölebileceksen,
onun için yaşıyorsan
ve yine bir gün onun için bildiğin bilmediğin
bütün düşmanlıklara karşı koyabileceksen,
o, her geçen dakika sende biraz daha büyüyorsa
ve kendi kendine onu kendinden bile çok sevdiğini
bütün samimiyetinle, inanmışlığınla itiraf edebiliyorsan,
bir dua gibi adını söylüyorsan,
bir gün o seni hiç ama hiç sevmediğini söylese bile senin sevginde
azalma olmayacaksa,
ve ölünceye kadar onu aşkların en ölümsüzü ile sevebileceksen;
işte o zaman;

ONU SEVİYORSUN

demektir.

O sana sevmeyi, gerçek aşkı öğretti.
Sen onu hep sevecek ve sevilmenin mutluluğunu tattıracaksın.
O, hiç sen olmasan bile, seni bir parça sevmese bile...

[ÇaKıR-]

.....Vazgeçmeyeceğim Senden........

Kararmış gökyüzü, bu hüzün neden?
Yağmurlar da yağıyor bak, dinmek nedir bilmeden
Ne bir ses, ne haber var senden
Vazgeçemeyeceğim galiba
Vazgeçmeyeceğim senden

Bilemiyorum, bu tutku niye, neden?
Sevgilim, yoruldum artık beklemekten
Gel artık ne olur yıllar geçmeden
Vazgeçemeyeceğim galiba
Vazgeçmeyeceğim senden

Çıldırdı bu yürek seni özlemekten
Bıkmadı hayret! seni beklemekten
Ne medet umuyor bilmem hala, bu sevgiden
Vazgeçemeyeceğim galiba
Vazgeçmeyeceğim senden.

[ÇaKıR-]

-------Yaşamayı Deniyorum Sensiz---------

Yaşamayı deniyorum sensiz... Beklemiyorum artık seni.. Biliyorum artık, gelmeyeceksin; yine umut çiçeklerim solacak, yine ağlayacağım, yine hıçkırıklar arasında boğulacağım.. Ama sen gelmeyeceksin. Ben hep burada kalacağım...

Yaşamayı deniyorum sensiz... Pişmanlıklar içinde. Boğazımdaki düğümlenmiş hatıraların anısıyla, seni içimde bitirircesine resimlerimizi kestim tek tek, mektuplarımızı yaktım kül olana dek...

Yaşamayı deniyorum sensiz... Unutmanın zor olduğunu bile bile... Beni sevmediğinin farkında, bir ömür geçirdiğinin gerekçesiyle... Yüreğimdeki acıyı, içimdeki isyanı susturmaya çalışarak...

Yaşamayı deniyorum sensiz... Karanlık yollarda tek başıma gezerek. Sabaha dek zamanla yarışıp, güneşi şahit tutuyorum tövbelerime. Biten her şey için yeniden başlatıyorum içimdeki mücadeleyi...

Yaşamayı deniyorum sensiz... Bir masal misali siliyorum seni düşüncelerimden... Hayalin gölgem gibi peşimdeyken, ben *******i yasakladım kendime. Zaman gün ışıklarıyla başlayıp bitiyor benim için...

Yaşamayı deniyorum sensiz... Rüzgara saldım maziyi, alevlere verdim yüreğimi.. Tıpkı ömrümü yoluna verdiğim gibi... Ama bu sefer başka bir amaç için: sensizlik için yapıyorum bunu...

Yaşamayı deniyorum sensiz... Sahile çarpan dalgaların, bizim müziğimizi kulağıma fısıldamasına izin vermiyorum. Artık mehtaplı *******de yakamozları gözlemiyorum. Hiçbir vapura binmiyorum; kendime engel olamayıp sana gelirim diye...

Yaşamayı deniyorum sensiz... O çok sevdiğim aynaya bakmıyorum artık. Kendimi, gözlerimde gözlerini, yanağımda buseni, saçlarımda ellerini görmekten korktuğum için. Dayanamayacağım yeni bir fırtınaya kapılmamak için...

Yaşamayı deniyorum sensiz... Aklımdan her geçişinde yüreğimin burkulmasına katlanarak, ismin her anıldığında duymamazlıktan gelerek... Sanki seninle hiç olmamışım gibi devam ediyorum...

Yaşamayı deniyorum sensiz... Şiirlerime düşman oldum, yazmıyorum artık. Bütün hislerimi, hayallerimi, düşlerimi bir çöl yalnızlığına mahkum ettim. Susuz bırak onları. Belki biraz akıllanırım...

Yaşamayı deniyorum sensiz... Yüreğimdeki acılarla, aldığım yaralarla, dayanmaya zamansız gidişinle; alışmaya çalışıyorum bu hayatta. Belki çaresiz, belki acizim ama başım bir KARDELEN gibi dik ve ayakta olarak...

[ÇaKıR-]

SENİ YASAKLAYACAĞIM KENDİME

Hiç bu kadar yağmur yağmamıştı yüreğime
Unuturum diye bekliyorum
Bekledikçe sevda doluyorum ben benden geçtim
Bir senden vazgeçemem yüreğime hükmedemem

Ne varsa sana ait,ne biliyorsam
Gezdiğimiz sokaklar caddeler
Oturduğumuz yerler hepsini yazmak istiyorum.
Sana kızmayı düşündüm
Haksızlık ettin demenin peşinden
Gittim gittim defalarca yapamadım
Öyle temizsin ki içimde
Kusursuz,sakin,telaşsız
Hiç birşey diyemiyorum sana
Boğazımda biriktirdiğim kelimeler,
Ama sana iyi ki seni seviyorum demiştim
Bundan sonra diyemiyecektim
Her seferinde boğazıma tıktın git...

Yüreğim yanıyor yüreğim kanıyor
Ömür boyu beklerim diye söz vermiştin
Olmasaydı sonumuz böyle,
Ben seni yasaklayacağım kendime.
Gideceksin git tabi,yorgunum bittim
Şimdi dinlenmeliyim yada uyumalıyım
Garip bir duyguya tutsak olmuş gibiyim
Bu benim adam halim, bu benim sensiz halim
Bu benim en sevda halim
Yüreğim kanıyor bitmeseydi öykümüz böyle
Son sözüm ben seni yasaklayacağım kendimie
Yasaklandın Gönlüme