Cansın Erol

[GooD aNd EvıL]

Oğlumdan annesine

Güzel anam benim.
Ceylan gözlüm,alçak gönüllüm.
Biraz önce telefondaydın.
Aramızdaki dağlara,ovalara of çektim.
Yapay sınırları yaratan insanlara.
Biraz kırgın geliyordu sesin,
Belli ki incinmiş yüreğin.
Boş ver anam,
Güneş daha geç batıyor bu günlerde.
Hani bahar geldi,kuşlar pencerende.
Kırgın yürekli martılar bile,
Daha bir şen sevişmekte.
Genç mehmetçikler,teskere verip,
Sevgililerine koşmakta belki de.
Boş ver anam aldırma,seni incitenlere.
İzin verme güzel gülüşünü donduranlara,
Ellerim sevgi dolu ellerine hasret
Ama sen varsın yüreğim de.
Ne mutluluk varsa senden var bende.
Boş ver anam hiç sıkma canını,
Unutma seni kalbinde,göz yaşın da yaşatanları.
Güneş daha geç batıyor şu sıralar,
Gök yüzü daha bir al,daha duygulu,
Sevenler daha aşık,çocuklar neşeli,
Tat ruhunla mevsimin güzelliğini.
Sen ki hayat verdin üç cana,
Sen ki savaştın yıllarca bir başına.
Sen ki kalbimizde yaşayanımızsın bizim,
Yoldaşı en zor günlerimizin.
Bir sigara yak deniz kıyısında.
Benim için bir şarkı tuttur ağırdan,ağırdan,
Eskiden aşımızı pişirirken söylediklerinden,
Sana çoğalır sevgiler sevdiklerinden.
Onun için boş ver anam.....

Cansın Erol

[GooD aNd EvıL]

Oğlumdan annesine 2

Anam benim
Sevgileri bırakıp uzaklarda olmak,
Kalbe hiç koymamıştı bu kadar.
Sevgi her yerdedir derdin anam,
Ak ak yüreğmizde
Benim yürek ikiye bölünmüş,
Yarısı burada,yarısı İstanbul; a dönmüş.
yüreğimin ikilemini,
Hiç hissetmemiştim bu kadar,
Ağlamayı arzulamamıştım böylesine,
Şiir yazmayı da,anıları da.
Seviyorum anam,bir seni bir sevgilimi,
Bir de insanlığı,doğayı.
Hepinizi bu kadar sevdiğimi,
Anlamamıştım anam.
Bu gün ki kadar,
Hiç bu kadar


Murat erol
Torino mektupları

Cansın Erol

[GooD aNd EvıL]

Oğullarıma

Sevgiyle diktiğim gönlümün gülü benim.
Üç çiçeğimin büyüğü,bayramlarla gelensin.
Hayatım,birtanem,ilk sardığım bebeğim,
Kocaman oğlumsun,canımsın sen,METE'msin.
.
Tomurcuğum,narinim,yavrum benim dal oğlum,
Seninle mutluyum ben,hep gülmendir emelim,
Akıllım,güzelim,dümdüz olsun sarp yolun,
Fidan boylum,nazlı gülüm,çok sevdiğim LEVENT'im...

Ya sen en son açan,birtanecik küçüğüm,
Ballım,yavrum hayatımsın tadımsın,
Büyüsen de gözümde güzel bebek bülbülüm
Sevginle hayat veren,biricik MURAT'ımsın...

Yavrularım,hayatlarım benim güzel üç çiçeğim,
Uğrunuza canım feda,sizde geçmiş,geleceğim
Oğullarım,dürüst olun,adil olun,çalışın.
Başınızer zaman dik,alnınız hep ak olsun.
Sevgi dolu, iyilik dolu,affedici alışın,
Hayatınız mutluluk, yolunuz hep hak olsun...

Cansın Erol

[GooD aNd EvıL]

Okyanus

Bir damla yaş gözlerim de,
Okyanus olur seni düşününce
Yorgun kollarımla kulaç atarım,
Beni beklediğin sahillere...

Dudaklarımda tuzu denizin,
Kumu kayar ellerim de.
Sonra biter ufuk gerçeği bulurum,
Bir damla yaş gözlerim de, boğulurum....

Cansın Erol

[GooD aNd EvıL]

Olmadı

Sana gözlerimi verirdim
Sen olurdun ışığım
Seninle yaşar,senden bakardım hayata
Tek sen olurdun,bütün insanlar bir yana
Olmadı...

Sana ellerimi verirdim
Sıcak sevgi dolu
Hiç bırakmazdım yaşadıkça
Ellerim ellerin olurdu
Olmadı....

Sana kalbimi verirdim
Aşkım olurdun tek seni severdim
Yepyeni bir dünyada
Bunca yalnızlığa dur derdim
Olmadı....

Cansın Erol

[GooD aNd EvıL]

Ölüm-ayrılık

'Ölüm Allahın emri'demiş şair,'ayrılık olmasaydı.
Ölümden farklı mı ayrılık,giden yaşamasaydı.

Ölümde kavuşmak yok,ümit yolu kesilir,
Ayrılıkta ki fark,yar yaşıyor ya denir...

Ölümde hasret yakar,çaresiz,mütevekkil,
Ayrılığın tek farkı,yar yaşıyor ya denir...

Ölüm Allahın emri,ayrılık olmasaydı.
Ölümden farklı mı ayrılık,giden yaşamasaydı...

Cansın Erol

[GooD aNd EvıL]

Özlediğim

Özlediğim o çocuk yüreği
İçime işleyen masum gülüşler
Özlediğim bir sevginin bakışı
O bakışta duygudan seslenişler

Özlediğim o çocuk ruhu
Yaşamın renkleri en derinde
Özlediğim bir canın bir cana dayanışı
Bir el ki uzanmalı güzellikler içinde

Özlediğim o çocuk yok nerede
Dudaklar sahte ğülüşlerde artık
Özlediğim bir serap,bir hayal
Büyümüş bütün çocuklar adam olmuşlar yazık

Cansın Erol

[GooD aNd EvıL]

Özlemezmisin

Özledin mi diyorsun özlemez misin
Baharlar bitsede kışlar gelmese
Hep gece olsa gün görünmese
Mevsim yaz olsa yaksa sıcacık
Kar tanelerini hasretle düşünmezmisin

Durgun denizde dalgaları
Akşamın ardından sabahları
Kalbinden kopmuş kahkahaları
Sen olsan özlemezmisin

Zaman zaman en güzel hayalleri
Beraer yürünen yeşil tepeleri
O kır kahvesini mutlu günleri,
Sen olsan özlemezmisin

En güzel sofralr da taze ekmek kokusunu
Çok susayınca bir pınarın suyunu
Sevdiğini yanında bulmanın duygusunu
Sen olsan özlemezmisin

Bazen gülüp,bazen ağladığın
Yalnızlıkta okşayan ellerini aradığın
Bir dolu hatırayı beraber yaşadığın
Sevgiliyi bilmem ki özlemezmisin

Cansın Erol

[GooD aNd EvıL]

Pembe Kız

1965 de eşim teftiş için Güney Anadolu'ya gidecekti.O zamanlar eşlerini pek götürmezdi müfettişler.Ama her şeye meraklı ben dururmuyum.Onun da işine geldi.Altı aylık hasrete de dayanamazdık zaten.O günler hala dün gibi.Anadolu'mun hüzünlü,bakımsız,yalnız kaderi bu gün ne kadar değişti bilemiyorum.....Anlatacağım hikaye gerçek..Ve ne yazık ki hala aynı yerdeyiz...


Pembe Kız.

On altı yaşındaydı Pembe kız.Güney Anadolu'nun ot bitmeyen,kıraç küçücük bir köyünde doğmuştu.Anası çalıştığı tarlada doğurmuş,göbeğini oracıkta taşla kesmiş,bir beze sarıvermişti bebesini.Eve dönerken erkeklerin akşama kadar pinekledikleri kahvenin önünden geçerken anlamasınlar diye.
Yeni doğmuş kanlar içinde ki bebeğini heybesine koymuş, vurmuş sırtına ağrıyla sancıyla uyuşmuş karnını tutarak ama dimdik evine getirmişti.
Pembe kız çocuk olmanın bütün ağırlığını duyarak büyüdü o penceresiz toprak evde.Otuz beş yaşında ihtiyar olmuş anasına ve yaşadığı zor şartlara rağmen ümit doluydu içi.Ah babası bir de okula yollasaydı.Ama okul iki kilometre uzakta.Hem kız kısmı okuyup da ne olacak.
Bir gün köye genç bir memur tayin oldu.Yakışıklı, bekar bir adam.Şehir hayatından sonra burada yaşamak çok zordu.Hele bekarsan.Pembeyi tesadüfen gördü. Kara üzüm gözlü,bembeyaz tenli bir ahu.
Köyün ağası aracı oldu,istetti babasından.Baba beş milyon başlık istedi.O zamanın parasıyla çoktu ama,borç harç buldu parayı Pembe'yi imam nikahıyla aldı.
Köy yerinde hayır deme imkanı yoktu ama, Pembe kız çok sevdi okumuş yakışıklı kocasını.Köydeki erkeklere hiç benzemiyordu.Dayak yok,yumuşak sevecen..Ona tapıyor kusursuz hizmetini görüyor ve hep bir şeyler öğreniyordu.Bir de kızları oldu..
İki sene mutlulukla geçti.Pembe sanki bir rüyada yaşıyordu.Kızı minicik yavrusu köyün kadınları gibi olmayacaktı.Tam o ara tayini çıktı kocasının.Havalara uçtu sevincinden.Yeni yerler görecek,bebeği okuyacak,sevdiği erkeğiyle mutlulukları sonsuza kadar sürecekti
Bir sabah uyandı ki kocası yanında yok.Eşyalarını gizlice toplamış,küçük kızını bile düşünmeden çıkıp gitmişti sessizce..
Penbe günlerce bekledi sevdiğini.'Olmaz 'diyordu,yapmaz..Ama dönmedi..
Kucağında bebeği,gözleri kupkuru ama içi acı yağmurlarla döndü baba ocağına.Yüreğindeki hasret,kırgınlık,mutsuzlukla daha çok çalıştı,horlandı.Ama onu seven güvendiği erkeğinin neden bıraktığı sorusundan başka bir şey hissetmiyordu ki.
Bir gün eve erken döndü babası.'Çocuğu hazırla,eşyalarını topla gidiyoruz' dedi.Yüreği hop etti heyecandan.'Allah dualarımı kabul etti,yiğidimize babamıza kavuşuyoruz herhalde.Tanrım sana şükürler olsun.Ben biliyordum bizi bırakmayacağını' Kaçakçı topal Hüsnü'nün evinin önüne gelince anladı.Eve baygın taşıdılar Pembe'yi.Bu sefer daha az para almıştı babası.Çünki kızı hem dul hem çocukluydu.
Yediği dayaklara,****inle sana dünyanın parasını verdim diye her an horlayan erkeğin hakaretlerine dayandı sessizce.İçindeki yangının yanında neydi ki çektikleri.
Sonra bir gece gelmedi Hüsnü. Haberi ertesi gün verdiler.Kaçak koyun geçirirken mayına basmış ve ölmüştü.Ne üzüldü ne de ağladı.Elinde kızı babasının evine döndü yeniden.
Artık nefes almak bile haramdı ona.İki kocadan arta kalmış çocuklu bir kadının ne değeri vardıki oralarda.İçi isyan dolu,günbegün eriyerek zaman dolduruyordu artık.Biricik yavrusunun sevgisiydi ayakta tutan.Bir de çileli etkisiz annesinin varlığı.
Bir akşam kahvede tavla oynarken,köyün çobanıyla el sıkıştı babası.Bu sefer beş yüz liraya anlaşmıştı kızı için.Gece uykudan uyandırıp haber verdi.'Sabaha hazırlan gidiyoruz.'
Sabah ezanında kızını götürmeye geldiğinde tavana asılı buldu Pembe'yi. Morarmış küçücük ayaklarının dibine, ağlayan torununun yanına çöktü.Üzülmüştü ama daha çok kızgınlık vardı içinde.''Kendi gitti ama şu küçük kızı düşünseydi bari.Nasıl bakacağız şimdi. Ama bu da anası gibi güzel olacak.İlerde iyi başlık getirir''Çocuğu kucağına aldı.''Yavrum gitti' diye bağırarak dışarı attı kendini.

Cansın Erol

[GooD aNd EvıL]

Pişmanlık

Beni unutmamışsın,hala seviyormuşsun,
İsmim geçince,gözlerin dalıyor,
İç çekiyormuşsun karagözlüm...
Siyah saçlarında,pişmanlığın akları,
Dudağında hasret şarkıları,
Bana ah ediyormuşsun,karagözlüm.
Gördüğün her şeyde hayalim varmış,
Mutluluk bensiz sana yasakmış,
Dönmemi bekliyormuşsun kara gözlüm...

Nerdeydi aklı delice sevilirken,
Bilmedi kıymetini gittin elinden,
Sakın dönmeyesin tam unutmuşken,
Şimdi de bana böyle diyorlar kara gözlüm.....

Cansın Erol