Mehmet Bicik

[GooD aNd EvıL]

Bana Mutluluktan Bahset

Anlat bana,
Mutluluktan bahset..
Sevgi,
Aşk sözcüklerini
Kullan sık sık.
'Seni Seviyorum' de hep..
Yüreğim sevmeye,
Sevilmeye hasret..
Yıllar oldu,
Gönül köşkümü kapatalı..
Gel,
Kanat ol,
Mutluluk ülkesine uçur beni..
Unuttur
Yaşanan mutsuz dünleri.
Doyasıya,
Dünyaya hiç gelmeyecekmiş gibi,
Yarın ölecekmiş gibi,
Yaşayalım günleri..
Umudum ol,
Karadutum ol,
Bağla beni hayata,
Bağla bugünümü yarınlarıma…
Silelim geçmişin kötü izlerini,
Sadece
Sen ol hayatımda,
Dünyayı geniş,
Mutluluğu, sevinci iş eyleyelim…
Gülsün yüzlerimiz,
Bahar gelsin ülkeme,
Çiçekler açsın renk renk..
Bir beni sev,
Bir tek benim ol..

2 Temmuz 2005, Burhaniye 14:38

Mehmet Bicik

[GooD aNd EvıL]

Barak Baba

Yesevî’nin erenleri,
Giymişler postnişinleri,
Sayıları bulur binleri,
Başlarlar yol almaya…

Yıllarca yol alırlar,
Kimileri şehîd olurlar,
Sağ kalanlar varırlar,
Yerleşirler Anadolu’ya…

Barak Baba isminde biri,
Alır Hacı Bektaş’tan emiri,
Bulur yerleşecek yeri,
İslâm’ı anlatır ahâliye…

Asırlarca buralara,
Saçarlar İslâm nuru’n…
Hey gardaşlar nereye?
Bir dakika durun! ...

Binlerce mü’min toplanmış,
Dâhil olmuşlar halkaya…
Cümle Melekler: Âmin! der,
Barak Baba’daki duâya…

Ve… Bir ışık yükselir,
Doğruca ulaşır semâya…
Barak Baba asırlardır,
Veriyor Bigadiç’e ziyâ…

3 Nisan 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[GooD aNd EvıL]

Beklenir mi?

Sevmesini bilmeyen,
Yâr gönlünü almayan,
Yüzü bir gün gülmeyen,
Yârdan bir şey beklenir mi?

Bedrik gibi yağmayınca,
Dağ başlarını sarmayınca,
Üzerinde hiç kaymayınca,
Kardan bir şey beklenir mi?

Sevdiğine saramayan,
Muradına eremeyen,
Mutluluğu göremeyen,
Erden bir şey beklenir mi?

Doğru yanlış bilmeyen,
Kötülükleri silmeyen,
Yâr için fedâ edilmeyen,
Serden bir şey beklenir mi?

Gözlerin yaşla dolduğu,
Ayrılıkların bol olduğu,
Sevenlerin hep ayrıldığı,
Gardan bir şey beklenir mi?

İyi insanların ezildiği,
Kurşunlara dizildiği,
Kul önünde büzüldüğü,
Dârdan bir şey beklenir mi?

Gariplerin sırtlarından,
Haksız yolla kazanılan,
Büyük ümitler bağlanan,
Kârdan bir şey beklenir mi?

Bütün gedikleri açılan,
Üstünde yiğit biçilen,
Düşman tarafından geçilen,
Surdan bir şey beklenir mi?

22 Şubat 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[GooD aNd EvıL]

Beklerim

Gittim gurbet ellere,
Düştüm türlü dertlere,
Karıştım akan sellere,
Durulacağım günü beklerim.

Gözlerimden akan yaş oldu.
Bağrım katılaştı taş oldu.
İçki, sigara yoldaş oldu.
Kurtulacağım günü beklerim.

Yıllardır ayrılık çekerim.
Birgün kavuşmayı ümit ederim.
Bana kayırmayın valide ve pederim.
Kavuşacağım günü beklerim.

20 Eylül 1994, Bursa

Mehmet Bicik

[GooD aNd EvıL]

Bekliyorum Seni

Hadi gel güzelim neredesen,
Tasada, kaygıda, kederdesen,
Seni ölene dek seveceğim dersen,
Bekliyorum bir bayram günü seni…

Seni sevdiğim kadar beni seviyorsan,
Hep benimle olmayı arzuluyorsan,
Sensiz hayat yaşayamam diyorsan,
Bekliyorum bir bayram günü seni…

Benimle aynı heyecanı yaşayacaksan,
Benim dertlerime çâre olacaksan,
Dertli gönlümü mutlu kılacaksan,
Bekliyorum bir bayram günü seni…

25 Mayıs 1994, Kırca

Mehmet Bicik

[GooD aNd EvıL]

Ben Beni Dinliyorum

Bu gece,
yalnızım yine..
Ben,
Ben’le,
duygularımla
baş başayım..
Sadece,
kendimi dinliyorum…

Ve,
âniden
Bir sancı başlıyor
Kâlbimde,
İnliyorum…

Önceleri,
Bir’di derdim.
Şimdi binliyorum…

Günler geçtikçe,
Sancılarım arttıkça,
Yaşamın benim için
Haram olduğunu anlıyorum…

Ağırdan alıyorsam,
Biraz vurdumduymazsam,
Sesimi yükseltmiyorsam,
Sanmayın kimseyi tınlıyorum…

Ben,
sadece,
kendimi dinliyorum…

27 Mart 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[GooD aNd EvıL]

Ben Plâtonik Aşklar Yaşadım Hep

Sevdim,
Ama sevilmedim.
Acı çektim,
Uykusuz kaldım,
Sevdiğimin ruhu bile duymadı..
Ben plâtonik aşklar yaşadım hep…

İlk sevdiğim, liseli aşkım: Sündüz..
O’nu düşünürdüm gece-gündüz..
Aşk acısı nedir bilir misiniz siz?
Plâtonik aşklar yaşadım ben hep…

Râbia: İlk gençlik yıllarımın aşkı..
Yaktı gönlümü edâsı, işvesi, bakışı..
Altüst oldu hayatım, değişti akışı..
Plâtonik aşklar yaşadım ben hep…

İlknur: Canım, cânânım, İlknûr’um..
Öyle sevdim ki O’na dünyaları veririm..
O’na da açılmaya müsâde etmedi gurûrum..
Plâtonik aşklar yaşadım ben hep…

Gamze: Kültürlü, güzel, tâze..
Gülüşü, konuşması mutluluk verirdi bize..
Sonunda yaşadıklarımı anlatayım size:
Plâtonik aşklar yaşadım ben hep…

Elif, Yonca, Mefhâret, Yıldız..
Kimisi al yazmalı gelin, kimi de kız..
Gönül yoruldu ama kesilmedi hız..
Plâtonik aşklar yaşadım ben hep…

Tam sevdiğimi buldum derken..
Mutlu, huzurlu bir yuva özlerken..
Doğru zamanda, doğru insanı beklerken..
Plâtonik aşklar yaşadım ben hep…

1 Haziran 2004, Burhaniye

Mehmet Bicik

[GooD aNd EvıL]

Ben Yârimden Ayrılınca

Lâle, menekşe ağladı,
Yüreğimi dağladı,
İçerimi dert bağladı,
Ben yârimden ayrılınca…

Bülbüller hiç ötmez oldu,
Dertlerim de bitmez oldu,
Gözümden yaş gitmez oldu,
Ben yârimden ayrılınca…

Menekşe, gül karıştı,
Dargın olanlar barıştı,
Düşmanlarım gülüştü,
Ben yârimden ayrılınca…

Güller açtı al al oldu,
Dostlara da bir hâl oldu,
Dertli gönlüm çok del’oldu,
Ben yârimden ayrılınca…

8 Mayıs 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[GooD aNd EvıL]

Ben Yokum Artık

Ben,
Yokum artık! ..

Güneş doğmasın,
Bulut eksik olmasın
Zirvelerden..
Kar kalkmasın
Yerlerden..
Çamur,
Sel olup aksın
Caddelerden..
Bir ses
Alıp götürsün beni
*******den…
Adım silinsin
Kitaplardan,
Defterlerden…

Ben,
yokum artık! ..

13 Kasım 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[GooD aNd EvıL]

Bence de Sence

Bir sözle başlamıştı her şey,
Bir söz: Bence de Sence! ..

Aylarca sürdü beraberliğimiz.
Seviyorduk birbirimizi, delice! ..

Korkuyla beklediğimiz an geldi.
Ayrıldım ben senden, sessizce! ..

Ve aradan mevsimler geçti bir bir.
Unutuluverdim ben zamanla, sence! ..

Hani ya! Unutmak yazmazdı bizde.
Dost kalacaktık bir ömür boyunca! ..

Unutulmamak güzel şey diyordun.
Ben sana sık sık telefon edince! ..

Eften püften bahaneler ileri sürerdin.
Ne olur sen de beni ara, deyince! ..

Seni hiç aramayacağım bundan sonra.
Niye mi dedin? Bence de Sence! ..

12 Kasım 1995, Zeytinburnu

Mehmet Bicik