Taha Yaycı

[GooD aNd EvıL]

Askerden Mektup
Pek Muhterem Pederim, Kıymetli Valideciğim;
Merak buyurmayınız; Afyon Emirdağ Taburunda ve sıhhatteyim. Şu anda kuşluk vaktidir ve hava ziyadesiyle soğuktur. Lakin vatan borcu olan görevimi bir lahza dahi aklımdan çıkarmayarak, burada da görev şuuruyla sabahları akşam, akşamları sabah etmekteyim. Size karşı samimiyetimi anlatmakta kelimelerin kifayetsiz kalması, size yazmamı her daim muhal hale getirmektedir. Bilhassa gönlümün derinliklerinden gelenlerin sözcüklerle ifade edilmesi mahlukat-ı beşerin hiçbir ferdi tarafından sağlanamayacak ebatlardadır. Namütenahi sorunlarla geçirdiğimiz bu sınavın ziyadesiyle küçük bir bölümünü yaşadığımızı biaynelyakin bilmekteyim. Bedbaht olunacak ve yeise düşülecek hiçbir vaziyet vaki değildir. Binaenaleyh, durumumuz sefil bir tablo arz etse de gönüllerimiz her daim neşe ve huzur içindedir. Münavebeten ifa ettiğimiz nöbetler bile bizim için birer dinlenme fırsatıdır. 45 günlük kısa bir sürede yeniden hep beraber olacağımız düşüncesiyle avunuyor, bu vesileyle, bu süreyi kendimde müşahede ettiğim tüm hataları düzeltmek için fırsat biliyorum. Kendi lehime; tüm içtimai sorunlarımı birer birer çözüme kavuşturuyorum.
İçinde bulunduğumuz çetin şartlar ve zaruretler sebebiyle daha evvelden bildiğimiz pek çok mefhum altüst olmuş durumdadır. Bunlar arasında en mühimi “zaman” ve “sürat” mefhumlarıdır. Ömrümün askerde geçen son altı ayında aynı Türkiye Cumhuriyetinin farklı mıntıkalarında birbirine asla ve kat’a benzemeyen “sürat” ve “zaman” mefhumlarının yaşanmakta olduğunu ibretle idrak etmiş bulunmaktayım. Payitahtta, saat ve takvim ile takip edilen “zaman” ve “sürat”; elan bulunduğum mekanda bambaşka kıstaslara göre ayarlanmaktadır, sabır ve tevekkül, saat ve takvim yerine kullanılmaktadır. Zannımca, aynı memalik içinde birbirinden bu kadar farklı zaman mefhumlarının kullanılması şimdi içinde bulunduğumuz vahim ve hazin tablonun baş müsebbibidir.
Böylece; izafi addettiğim bu mefhumların içtimai meselelerime de etki etmesi sebebiyle, eski ben ve yeni ben arasında mutlak surette bir farklılık temaşa edilecektir. Ümitvar olmak gerekir ki; bu, tamamen karakterimin inkişafı olarak görülmelidir. Zat-ı alilerinizden öğrenmiş olduğum edep ve adap kuralları ve tüm hayatım boyunca kazandığım bilgi birikimi sayesinde, şu elim şerait altında, kumandanından neferine tüm efradın beni hiç kimseyle müsavi tutmayarak, aksine yücelttiğinden sizleri haberdar etmekten bahtiyar olacağım. Zafer-i Nihayi, şahsım için Yüce Rabbim’e kavuştuğum andır. Mamafih, bu mekandan ayrılacağım gün zatım için belki, hatta katiyetle, yeni bir başlangıç olacaktır. Bu vesileyle, bir lahza dahi bulunduğum vaziyet bana elem ve yeis getirmemiştir.
Mektubumu nihayete erdirirken, sizlerin gönlünüzde daima bulunan bu yüce sevgiye layık olmak için tüm hayatım süresinde sa’y ettiğimi ve mutlaka bunu, her ne şart altında olursa olsun, koruyacağımı bilmenizi isterim. O mukaddes ellerinizden hasretle öpüyorum.
Oğlunuz
Taha YAYCI

(30.01.2003, Emirdağ)
Taha Yaycı

[GooD aNd EvıL]

Askerlik
Sabahın ilk ışıklarıyla kalkıyorum
Zor gelmiyor artık karanlıklar
Kendime bir defa bakıyorum
Çıkınca gözümü alıyor aydınlıklar

Zaman, tek derdim, beni saran
Yüreğim oluyor tek kalkan
Bedenim bir kılıç misali
Vücudumdan akan gözyaşıdır, kan

Ağır gelmiyor yürüdüğüm yollar
Hasret beni saran kollar
Gözümden düşüyor bir damla gözyaşı
Sizi düşündüğüm anlar

İki ailem var benim ne mutlu
Vatana hizmet heder değil kutlu
Yağmur yağacak ömrümde derken
Bakıyorum hava sadece bulutlu

Yaşarken ölenlerdenim
Ölümü öldürenlerdenim
Dünyayı yakıyor ateş nefesim
Kalbindeki yangını söndürenlerdenim

Kendi kendimi aşıyorum
Dağlara sığmıyor taşıyorum
*******i ise ağlıyorum
Şaşılacak şeydir, şaşıyorum

Annem diyecek oluyorum, diyemiyorum
Babama sesleniyorum, duyuramıyorum
İşte o an ölmek istiyorum
Bir türlü ölemiyorum...

(28.09.2002, Emirdağ)
Taha Yaycı

[GooD aNd EvıL]

Aşk Alınca Beni Seni
Arşa hakim olmaktansa, sana sahip olmayı yeğlerim...

Bir tutam zeytin dalı
Bir kızgın tutum
Bir buse emri-vaki
Vurduysa can onikiyi

Vardan çoktur yok, ekseri
Şahsım alemin ekseni
Olmaz yetmişi sekseni
Aşk alınca beni seni...

(27.06.2005, İstanbul)
Taha Yaycı

[GooD aNd EvıL]

Aşk Almışsa Şairi
Yazmam dese de dil daha aşk şiiri
Yazmak zorundadır, aşk almışsa şairi

(02.07.2004, İstanbul)
Taha Yaycı

[GooD aNd EvıL]

Aşk Gemisi
İlk yolculuğum seninle aşk gemisinde
Ne fırtınalar atlattık biz bu gezide
Ne dalgalar aştık hep seninle
Büyük dalgaları bıraktık geride

Beraberce fırtınalar aşalım
Seninle gel dalgaları kıralım
Girdaplara bile girsek de
Tut dümeni hep beraber olalım

(12.09.2002, Emirdağ)
Taha Yaycı

[GooD aNd EvıL]

Aşk Nedir
Aşk bir busedir kimi zaman
Kimi zaman bir gülüş
Bir sözdür söylenen
Bazen beraber ölüş

Bir histir anlatılamayan, yaşanan
Bir hatıradır akıllarda kalan
Hep zamanla yarışan
Zamanın arkasında hiç kalmayan

Bir trendir durağı olmayan
Bir güldür hiç solmayan
İçi saf sevgi dolu
Bir fıçıdır hiç dolmayan

Bir hasrettir yaşanan
Bir özlemdir duyulan
Rüya değil, tek gerçek
Bir hayaldir sanılan

Bir türküdür söylenen
Hep beraber eğlenen
Bir eğlence sayılır
Dünyada her şeye yeğlenen

Bir binadır yıkılmaz
Bir camdır kırılmaz
İstemesen de görürsün
Güneş balçıkla sıvanmaz

Bir kitaptır, okunan
Yumuşak bir el, dokunan
Cansız bir beden ama sıcak
Dirilmeye hazır olan

Bir ülkedir uzakta
Bir prenstir tuzakta
Kaybedilecek bir tahttır
Kazanılacak da savaşta

Bir kuştur havada uçan
Hep mutluluk saçan
Bir serçedir aşk
Dokununca kaçan

Bir yalandır kanılan
Diyendir aslında yanılan
Yaşamanın anlamıdır
Aslında bir yılan sanılan

Uğruna canlar verilen
Önüne halılar serilen
Helal olacaktır
Her şey, feda edilen

Kutsal bir emanettir korunan
Bir sorudur her daim sorulan
Cevabı bulması zor olan
Aradığını bulamadan yorulan

(26.10.2002, Emirdağ)
Taha Yaycı

[GooD aNd EvıL]

Aşksız
Cansız yüzler gülüyor sokakta
Kayıp ruhlar geziyor sokakta
Ateşsiz aşklar yaşanıyor
Gözyaşı akmıyor yanaktan

Gözler boş boş bakıyor etrafa
Mutluluk kalkıyor rafa
Amaçsız hayatlar yaşanıyor
Namussuz sürüyor sefa

Saygı hiç kalmamış
Sevgi hiç olmamış
İnsanlar yaşıyor
Aşka hiç dalmamış

(11.03.2003, Emirdağ)
Taha Yaycı

[GooD aNd EvıL]

Ateş Olsam Sönerdim
Düş sokağı sakinleri seslendirirken
Sevdası bir ateş oldu limon saçlımın
Gözleri ok ok kalbimi deldi
Ayrılık fırtınasında battı gemim
Yıldırımların paratoneri ben
Kime dokunsa ellerim O dedim
Ona dokunsaydı ellerim
Herhalde erirdim
Kaldırır mıydı bu beden bilmem
Ateş olsam da herhalde
Sönerdim...

(29.07.2004, İstanbul)
Taha Yaycı

[GooD aNd EvıL]

Ay Işığım
Sen benim ay yüzlüm, ay ışığım
Ben senin kutsal ışığına aşığım

(21.02.2003, Emirdağ)
Taha Yaycı

[GooD aNd EvıL]

Babama Mektup
Her insan, ağladığında akıttığı gözyaşlarından oluşan denizde, bir gemidir.
Bazıları hızla yol alırken sevda rüzgarlarıyla, bazıları sığ denizlerde oturur karaya.
Maksat karaya ulaşmaksa; denizin derin, rüzgarın bol olmalı.
Bu yolculukta, derin denizlerle birlikte, senin rüzgarların esti hep karaya doğru.
Hasretler sadece birer dalgadan ibaretti; kırdım, geçtim onları.
Fırtınalar da atlattım ama yunuslar oldu arkadaş yoluma.
Her avucunu açtığında semâya, bir yunus daha eklendi kafileme.
Kafilem büyüdükçe; yollar kısa geldi zaman çabuk.
Gözlerimin mavisi derinliklerde, gözlerinin yeşili bulutlar umutlarım oldu;
ve tek senin gözlerinde gördüğüm o bilgelik, özgürlüğüm oldu.
Hiç sıkılmadım inan, bir an bile, gaflete düşüp isyan etmedim.
Zamanla denizlere de alıştım; deryalara karıştım kimi zaman.
Başka gemiler yüzdürdüm denizlerimde zaman zaman.
Hiçbiri denizimden bir damla su dahi almamış iken, tonlarca su kattılar.
Ne var ki; bunlar denizimi daha da derinleştirdi, gemim hızla karaya ilerledi.
Bil ki; hep pusulam sen oldun, dümende ben.
Sana her bakışımda bozulmuş rotamı düzelttim.
Tereddüt etmedim hiçbir zaman, sen de hiç şaşırtmadın beni bunca zaman.
Yüce dostum, tek hayat idolüm; konuşmasak da sen beni, ben seni anladım.
Aramızdaki neydi bilmem ama, hayatta kimseyle böyle anlaşamadım.
Her dalga seni daha anlayamadığımı anlattı bana,
daha nice dalgalar, fırtınalar görmem gerektiğini hatırlattı.
Belki seni en çok anladığım gün, son kez ağladığım gün olacak;
belki de en çok ağladığım gün seni son kez anladığım gün olacak.
Daha fazla yazamayacağım, tayfalar haykırıyor “Kara göründü”.
Bilirim durup geçeceğim bu ada, cennet kıyılarına büründü gözümde.
Şimdilik bu kadar benden; dilden öte yürek var bilirsin,
bu diyarlarda sen “BABA” diye bilinirsin.

(24.02.2003, Emirdağ)
Taha Yaycı