İbrahim Atılmış

[GooD aNd EvıL]

Bence
Gül'e gül diyebilmek,
gül'ü güldürebilmek gülümseyerek.
ama!
dalından koparmadan,
bükmeden boynunu soldurmadan,
sarartmadan yapraklarını,
dikenlerini kesmeden!
işte öylecesine olduğu gibi.
bence budur gerçek sevgi...


İbrahim Atılmış

[GooD aNd EvıL]

Bilirmisin
Kömür gözlüm
senden ayrı günler nasıl geçer
bilirmisin?
sevda gülleri solar uzaklarda
gönül çesmenden bir tast su verirmisin?

kaç zaman oldu sevdiceğim;
seninle sensiz geçen günlerim,
bilirmisin?

bilirmisin?
bitmez umutlarım tükenmez sevdalarım,
bin yıl geçsede gene seni beklerim.
açar gönül bahçemde sevda çiçeklerim.

bilirmisin?
sabahı olmayan ******* nasılda geçer?
geçer geçmesinede yıldızlar kanımı içer
tan yeri her sabah benimle dalga geçer.

bilirim!
biter bir gün. BİLİRMİSİN? ...


İbrahim Atılmış

[GooD aNd EvıL]

Bir tek sen
iyi kötü günlerimiz oldu beraber
çoğu zaman imparatorduk bazanda derbeder
hep günümüzü gün ediyorduk gelecekten bi haber
rüyalarımda bile yalnız seni sevdim..

inkar etme
ilk zamanlar sende beni sevdin
bakıp gözlerimin içine babam gibisin derdin
bana dünyanın en güzel meyvesini verdin
ben seni hep adam gibi sevdim..

elma erik ve evlat
dünyanın en güzel üç meyvesi;
farkına bile varmadın
kendini hep tanrıça sandın
anlayamadın seni en zor günlerinde sevdim..

zaman geçti dönülmez artık geri
kaybedilince anlaşılıyormuş güzelliklerin değeri
sen kaybettin beni bilmem bulabilirmisin geri
korkarim ki seni kaybedecek kadar çok sevdim..

bakma böyle sitem edişime!
geçen zamana bir kez olsun üzülmedim
sayende nasıl geçtiğini bile bilemedim
seni düşünemeyeceğin kadar çok sevdim..

şimdi yolun açık olsun uğurlar ola
isterimki her günün sevgiyle dola
sakın ola boyun eğmeyesin bir tek kula
ben sende kendimi sevdim...


İbrahim Atılmış

[GooD aNd EvıL]

vBiter zaman
Yeşile bürünmüş sevdalarım
Türküler yakılmış hallarıma
Sinem daralır yollar uzar.
Bittikçe biter zaman
bedenim tükenir.
Umut
gün misali en tepede.
Durur
Dururda alnımın şavkına vurur
Sen
kim bilir şimdi nerelerde?
Ben yine boynu bükük
kaldim yollarda
Aradım seni yıllar boyu
En olmadık zamanlarda
En kuytuluk yerinde sinemin.

[GooD aNd EvıL]

Bitti
sigaramın üstüne yazdım ismini
her nefeste seni içer gibiyim
içim bir hoş oluyor
gülüyorum
ve seni düşünüyorum
savurduğum dumanların arasından
gözlerini görüyorum
gözlerinin bıçak sırtı çığlığını
gülüşün geliyor aklıma
ardından onurlu dağlarda açan
yediveren dağ çiçekleri
onlara benzetiyorum seni
onlar kadar doğurgan
onlar kadar direngen
hissediyorum acısını ayrılığın
sigaranın ağzımdaki acısından daha beter
ve tükeniyorsun usul usul her nefesimde
son bir harf kaldı isminden
son bir nefes
ve gerçekler dahada acı hepsinden
sigaram
BİTTi


İbrahim Atılmış

[GooD aNd EvıL]

Cem ve r
Canımdan bir parçasınız canım kadar kıymetli
En değerli hazinelerden daha da değerli
Mevcudiyetimin bu güne kadar ki en güzel meyveleri
Varmı ki dünyada sizden daha güzeli
Evlatlarımısınız...
Canım sizlere feda alın lazımsa ne zaman
En güzel gelecek sizler için her zaman
Mal mülk boş bu dünyada çoğu zaman
Razıyım ben sizinle yokluğa bir zaman
Evlatlarımısınız...


İbrahim Atılmış

[GooD aNd EvıL]

Biz beraberiz
gözlerinden süzülen ışığın büyüsüydü bedenimi saran
ve
çamsakkızı çoban armağanı bir buseydi
yüreğimi yakan.
titreyen ellerimle dokunmuştum tenine, hayellerime dokunur gibi,
gül kurusu sinenden almıştım en derin nefesimi.
ve dalmıştım yine en ulaşılmaz hayellerime.
sonra!
bir zulüm sardı dört yanımı sebebi bellisiz?
çekip aldılar sanki bedenimden bütün kanımı,
tutuşan kurumuş yaprak misali.
ve
yıkıldı hayellerim, kağıttan kaleler gibi umutlarım.
ne yaşanmışlılkarın anlamı kaldı beynimde
nede adı kaldı sevginin dilimde.
şaşkındım
ve
vurgun yemiş yüreğimle dargındım.
sense!
kavruk hayellerin peşinden
aymaz heyecanlar içinde ararken ilk benliğimi
karanlığın güneşe özleme gibi olabildiğince gebe
oğlumuza gebe
tüketirken umutlarını gündüz gece
kollarımızda
aç kalmış sevgiye günahsız bir bebe.
varlığı anlatılmaz, olmazsa olmaz!
kendi yanılgılarımızda boğuşurken kör cehaletle
unutuverdik bir an yarını.
düşünemedik bir an ciğerimizin varlığını
ilkin anlamaz gerçi hiç bir şeyi,
hiç bir şeyi sormaz
sonra durmaz
sorar bir gün bütün sorulmayanları
sorulamayanları...
sarp kayaları çürüten kayalar misali vurur ardınsıra
verecek cevabımız olmaz.
unutmak gerek, ayıkmak gerek
ve
inadına direnmek
ve
inadına yaşamak gerek güzellikleri
tut elimi sevgili
biz aileyiz....


İbrahim Atılmış

[GooD aNd EvıL]

Çocuklar
Çocuklar
Çocuklarımız
Kendi çocukluğumuz
Daha dün değil miydi?
Oyunlar oynadığımız sokaklarda.
Daha dün değil miydi şikayet edişlerimiz
Kendi kardeşimizi bile
Sırf elimizden oyuncağımızı alıyor diye
Hatırlıyorum da
Komşunun kızını kıskanırdım.
Babam hep ona verirdi oyuncaklarımı
- sana yenisini alırım oğlum. Ver onun olsun. Derdi
kızardım
ağlardım
sonraları anladım.
Varlıkla yokluğun anlamını.
Sonradan anladım anlamların ne kadar anlamsız olduğunu
Büyüdüm
Büyüdüğümü sandım
Aldandım
Zaman tüketmiş oysa bedenimi
İçimde bir hüzün
Hazan yapraklarıyla kaplı
Hafif bir rüzgar vurup dağıtır bedenimi
Toprak kucaklar dört yanımı
Ve çocuklarımız
Ellerinden oyuncaklarını aldığımız çocuklarımız.
Bizim yarınlarımız.
Yarın ne çabuk geldi?
Kendi çocukluğumuz
Çocuklarımız
çocuklar


İbrahim Atılmış

[GooD aNd EvıL]

Demir kertiği
göz gördü
gönül sevdi bir kere
dil söyledi yürektekini
çare yok
'demir kertiği'
dönülmez geri
açmışken yeni sevdalara
gönlümün yelkenlerini
sevda denizinde
aşk bir kerelikmis meğer ömürde
yada seviyorum seni hala gönlümün derinlerinde


İbrahim Atılmış

[GooD aNd EvıL]

Dert değil
Kanatları yok ama uçar
Kuş değil
Konar çiçekten çiçeğe bal toplar
Arı değil
Kor alev yakar yürekleri cayır cayır
Ateş değil
Boğar insanı derinliklerinde
Su değil
Coşturur insanı kimi zaman
Aşılmaz yolları aştırır
Kimi zaman vurur yerden yere
Çöllere düşürür
Semazen ler döndürür dergahlarda
Dervişlere hü çektirir
Anlatılmaz bir DUYGU dur
Madde değil
Hiç kimse demesin ki ben tanımam
Benim işim değil ben anlamam
Feriştahı gelse teslim olmam
Ne iyi anlar nede kötü
Ne erkek anlar nede dişi
Ne korkak bilir nede er kişi
Yataklara düşürür
İnim inim inletirde
Dert değil


İbrahim Atılmış