Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Adın Neydi Senin?

Senin sevmelerin gittikçe birikiyor tuhaf

Elini her sallayışında gülüşünden dökülen

Ve gözyaşlarında damladır saklanan hüzün

*******imin derinlerinde şarkıındır yayılan

İçimde işte bu an senin sevmelerin birikir.



Daldığın her gecenin sessizliğine bırakırken

Aldığın her sevdanın ataşiyle mi demlenirsin?

Masmavi rengindir birikir bende sevmelerin

Lakin neden meydan okur gibi aşk salıncağına

Aldığın her acının anılarını katıyorsun?

Leylanın alamadığını mı istersin benden?

Aşkın kör kuyusundan su çekmek midir?

Resmedilen bir aşkın son demi midir?

Işığınla yansıyan ince bir alevsin sanki.

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Ağlar Durur

Tomurcuk tazeliğinde

Gelişinle,

Yüreğimde bahar var.



Kışı karların içine gömdüm.

Eriyen her şeyimle.

Beyaz sevda çeşmelerinde;

Yaşanan zamanlara

Sürgün,

Şelale köpükleriyle aktı gitti...



Şimdi içimde

Biteviye tutuşur;

Gülüşünden bırakılan yangın,

Kapanmayan bir yara.



Her göz açıp kapamamla

Devamlı,

Ağlar durur! ..

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Ağlarım

Göz yaşların ummanıma düşünce gözlerini ararım
Bir katre alevdir dudağından alır dudağıma sararım.
Sunduğundan beri sen bana o mahmur çiçeklerini
*******im uykusuz gündüzleri hayalinle ağlarım.

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Ah Ne Numara

Bandaj çözüldü
Ve ellerim zincirli,ayaklarım/Zincirli
Ah ne numara.
Üstümde ince kirli ve kan bulaşığı
Bir kat incecik pijama/Çizgili.
Elime tutuşturulan bir dikdörtgen/Teneke
Sicilimmiş güya
Alt tarafı işte bir numara
Nasılda hatırladım/ 4578 Numara
Tutuşturdular göğsüme
Kendi ellerimle/ Yorulmasınlar
Çektiler kelaynaklar gibi /Fotojenik
Sakal uzamış
Saç sıfır numara/Saçlarım
Görmeyeceğim bir resimle
İbret etmek için güya el aleme.
Yıl 972
Mevsimin bitişi Sonbahar/ Kasım
Ayazın soğuğu ve kar taneleri
Bahçedeydi sanırım
Baraka hücreler/ Ahşap çerçeveli
Demir kafes bir pencere
Ziverbey köşkü
Kadıköyde bilmem kaç numara
Kaç kez eklendi
Kim bilir
Bilmem kimlere kimlere
Teneke teneke/Numara
Ah ne Numara.”

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Akdeniz Kıyısında Yoksul Duran Nice Taş Mezar

Bir geçmişi tutup yakasından eğer silkeleyebilseydi zaman
Ölümü asude mi kılardı onlara kırık dökük ve sessizce ağlaşan
Akdeniz kıyısında yoksulca duran nice mahzun taş mezar
Yok başında ağlayanları bir kaya koruğudur dibinde bekler
Beyaz köpüklerinden çaldığı rengiyle lacivert sularında denizin
Atlıların geçtiği şen şakrak nice kadın çığlıklarının tanığıdır
Tarihtir yaşanandır acı sevdalarıyla unutulur hep gidenler
Şimdi ne atlılar ne yazgıları vardır başka başka şarkılar çalınır
Başka aşkları dinlemekteler içindedir her bir mezarın ölüdürler
Gelenler gidenlerden bihaber küflenen zamana bakar gibidirler

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Akıl

Birbiri ardına sıralasalar akılları
Üst üste,
Alt alta farketmez;
Seri de bağlansalar
Paralel de
Direnç ve akımın şiddetiyle ne farkeder ki.


Yaratıcı akılda mıdır
Yada olan biten midir doğada
Asıl olan?
Maddeden yansıyanı görüyorsa
Akıl,
Ayakları üzerine yekinir.
Yoksa
Bağlanmadılar mı birbirine sanki seri akıllar
Ne gördüler! ..
Ne yazdılar tarihin bilincine kalıcı?
çer çöp
Ve muska kağıtlarında solgun birer mürekkep yazısı.
Oysa,
Yaşayan ve değişen koca bir tabiat
Devamlı kalıcı
Ve devinerek.

Sevmesini,
Sevişmesini de bilerek
Becerebilen
Deli kadar bile olamadılar
Nice akıllılar;
Ha paralel,
Ha seri,
Ne farkeder

Şimdi üstte bir deli
Ve bir yığın akıllı da aşağıdan yukarıya bakarak
Damlatıyorlar
Güya akıllarını.

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Akılla Yoğrulan Duygularımız

Şiir tahrik edicidir.
Kışkırtıcıdır.
Duyguları kışkırtır! ...
Kışkırtma oranıncadır etkisi.
Düşüncenin billurlaştığı bir kârdır insan olana.
Emeğidir yüreğin.

Şiir hayata ve her şeye dair bir bakıştır
Erozyona uğramış muhtelif bakışlara isyanı,
Anlamlı ve cesurane bir tepkisidir.
Karmaşık değilse yüreğin ve düşüncelerin o kadar berraksa,
Dökülüyorsa,
Hüzün… Sevinç..Nostaljinin kabarması...
Şiirdir.

Unutma! ..
Külün altı hala sıcaksa! ..
Döktürecek çok şeylerdedir
Yüreğin kadardır yüreğindedir
Şiirle,
Onlar durur,
Hala sımsıcak! ..

Her şey insan içindir anlayana,
Şiirdir.
Aşkda ve düşüncede,
Akılla yoğrulan duygularımız.

[GooD aNd EvıL]

Akide Şekeri

Erimek için,
Her kanatlanışında,
Döndürürken kendini dudaklarımda,
Ne şeker şeydin sen.
Akidem! ..

[GooD aNd EvıL]

Aklım Sen

yakınına uzak
uzağına yakın
çelişkilerine kapanır insan
buza tutunan bir hayatın içinde kaymak
bir ucunda ölüm
aklım
sen

soğuğa kuşanan toprak
toz duman
havalanan kar
düşer gecesine bu iklimin
gözlerin neminde bir ışıltı var
renk cümbüşü üşümeler
saklanan guruba akar
aklım
sen

bir insan
bir insana böyle mi yansır?
bir insan
bir insanla bu kadar mı kaynaşır?
eğilen dal uçlarında
son yaprağına tutunmak
son yeşillik bir tatlı hayal midir?
kalan
aklım
sen

gözlerini çevirir gecenin derinliklerine
tükenen bir yüz
yüzde üç beş çizgide ince bir kan
sızan
kar beyazlığında sevda
ıslık seslerinde melodisi eski bir şarkı
yalan
aklım
sen

bir adam
bir kadın
kenarına tutunur uçurumuna biri
diğeri tuhaf bir telaşla düşer elleriyle
solgun yeşiline aynı iklimin hazan
takılan
aklım
sen

iskeleden uzaklaşan bir vapur
denize dalar çıkar bir martı kanatlanır
sabahın tazeliğinde
buğulu soluğun kısrak gülüşlerinde
yok olan
aklım
sen

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Aldanış

Bizi korkutan gözlerde aradık
Kurtuluşumuz,
Güçlü ellerde olacakmış,
Ne de çok kendimizi aldatmıştık.
Bir serçenin kanat çırpışı kadar kısa çeken
Bir hayat,
Bir gülün dalından koparıldığı
An,
Bitiyor.
Dağlara sığınan eşkıyalar kadar bile olamadık
Bir solukluk can için
Hesaplıydık,
Kıyametler kopardık.
Bir dudağı emziren memelere düşen,
Gülümseyişi bile içimizde saklayamadık.
Mecbur bırakılan yaşamlarla biz ne de çok
Beyhude alkışlarla aldatıldık! ..

Ali Arslan