Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

___Aşk Yüreğe Dokununca_______
Dokunamaz, konuşamazsın
göremesen de seversin
ama tanırsın
hüzün ortağın, sırdaşındır
seversin
gelmeyecek gelmez
son yaprak düşse de
saklarsın titremelerini
alıp düşlerini gidersin
gelmese, bilmese
içine girmese de
seversin

Uyuyamaz, oturamaz, kaçamazsın da
kanarsın
Ararsın bulamazsın,
bulursun elinle tutamazsın
seversin
git dersin al yüreğimi de öyle git
almaz, gitmez de
yanarsın ateş içinde
kül olup savrulamazsın
Kalmasa, gitmese de
yüreğini almasa da
seversin
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

__Çaresizliğin Hapishanesidir Yalnızlık
Ne yana baksam tutunamadığım
Kalın karanlık duvar
Alnımda kabaran bir damar
Sabır mı çaresizlikten
Çaresizlik mi sabırdan
Elimde sahipsiz bir anahtar
Kim bilir hangi kapıyı açar

Haziran 2007
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

+++ Gerçek +++
En içten yaşananlar değil mi
İnsanı var eden,
Canını yakan,
En ince yerinden yaralayan

Sevgi ile bağlanmak değil mi
En derinden;
Canı yanmışlığı terk edilmişliğin

Bir şekilde

Feveranı değilmidir
Dilde nağme ile devinen

Yakar elbet!
Canını da yakar, hayallerini de!
Film değil bu
Acıklı bir şarkı ya da şiir;
Hiç değil!

Nefes almak kadar gerçek;
Yaşamın ta kendisi...

Yoldur çoğu zaman
Gitmek zorunda olduğumuz,
Kimi zaman kalabalığın tam ortasında;
Yalnız...

Kimi zaman
Fırtınalı *******de sessizliği yırtan,
Rüzgârın çıkardığı
Hain ıslık sesinde

Aradığımız

Bulutlara takılıp giderken;
Yok saydıklarımız,
Acabalara takılıp;
Yaşamdan ertelediklerimiz

Biliriz aslında
Biliriz de en son biz farkına varırız;

Nasılsa

Eskiyen taşlarla birlikte,
Yaşlanan hayatın,
En son kilometresine gelindiğinde yolun

Biliriz aslında

'En içten verdiği bir şey insanın,
Ufak ya da büyük olmaz!
Gerçek olur! '
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

+++ İçten Gelir Bilirsin +++
Özgür kaldığında yüreğin bir gün
Kanat çırpar helecanla mutluluğa
Sığamaz olursun koca gök yüzüne
Kanatların değer heybetli dağlara
Esintiye karşı süzülüp giderken
Bilirsin: Aslında aldığın bu güç
Kanatlarının büyüklüğünden değil!

İnce belli narin gelinciklerin
Rüzgarla salınışını izlerken
Pıt,pıt eder boyun damarların
Nefesin daralır,titrersin: Bilirsin
Bu titreme üşümekten değil!

Dalıp, dalıp gider gözlerin
Hisler ırmağının kıyısında
Tutunup bir söğüt yaprağına
Akıp gitmek istersin o yere
Kirpiklerin ıslanır içlenirsin
Bilirsin: Bu hüzünden değil!

Gözlerine girer ayın gülen yüzü
Hayallerin dolar renk cümbüşü
Ruhuna akarken yıldızların titrek
Huzur dolu pırıl pırıl kıpırdanışı
Bilirsin: Bilirsin de tarif edemezsin
İçini dolduran Yaşanası duyguyu

Suyun geçtiği yere can verişi gibi
Toprağın içinde saklayışı gibi
Ağacın köklerini derine salışı gibi
Yol bulur hayata rağmen gönüle
Engel tanımaz akar yinede derinden
Tutarsan yaşama sevincinin elinden
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

+++ Önemli üç sebebim var +++
Dün bir kez daha gecenin ayazında
Kahrettim yine geldiğim güne dünyaya
Son vermek istedim her şeye hayata
Ama bir önemli sebebim vardı yaşamaya

Kendimi aradım ay ışığında karanlıkta
sen vardın saman yolundaki akalabalıkta
Yanıp sönen ışık gibi dalga kıranlarda
Çok önemli iki sebebim vardı yaşamaya

Parçalanmıştım diğer yarım uzaklarda
Kader silahını dayadığında şakağıma
Korkmadım direnecek gücüm vardı daha
Güç aldığım üç sebebim vardı yaşamaya

İçtim sabaha kadar elimde ne varsa
Elimde beş bezemez rest çektim hayata
Yüreğim yeter kaybeden ben olsamda
Çünkü önemli üç sebebim var yaşamaya
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

+++ Yaşamak Zor BU Şehirde +++
Hasreti takıp da boynuna; kor
Özlemim sevdam koyun koyuna
Gizleyip de kendini ıssız kuytuya
Yaşamak zor bu şehirde; zor

Ufuksuz umutsuz darmadağın
Avare dolaşmak sokak aralarında
Çarpıp yalanını öfkeyle duvarlara
Anıları gömmek boş kaldırımlara

Mutluluğa teğet geçen yaşamın
Ardından bakmak her defasında
Acı verir umursamasada insana
Yansıması hayatın kırık aynasına

Söz geçmez hayatın hancısına
Hünkar olsan aleme ne yazar
Sarar etrafını alevden duvar
Düşersin akrep yanlgısına
Yaşamak zor bu şehirde; zor

Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

+++ Yeniden doğmak +++
Garip bir sevinç var içimde bugün

Nedensiz biraz da buruk bir mutluluk

Belki unuttuğum bir duygu yaşadığım

Uç verişi belki yüreğe atılan tohumların

İster sevgi, ister özlem, ister aşk olsun

Adı her ne olursa olsun; İkirciksiz dingin

Deniz kadar engin ve zengin bir dünya

Evren kadar sonsuz, gizemli kıpırtılar

Karanlıkta ki kılavuzum Şimal yıldızım

Asırlardır uyuyan yanardağ misali

Yeniden doğuş hayata patlarcasına

Derin uykulardan uyanışı duyguların

Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Acaba?
Hiç bir şeyi düşünmek,

Söylemek yada yazmak

Hatta olmayanı anlamak;

Var olanı yaşamaktan:

Daha mı kolay?
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Adım Hüzündür benim
Gül sevdadır ateş kırmızı
Dikeni çok yakar canını
Sarısında bulurum kendimi
Adım hüzündür benim

Sevda ekip hevesle yüreğime
Özlem biçer oturur beklerim
Dönerim cansız kuru kütüğe
Adım hüzündür benim

Gün kavuşur uzar gölgeler
Islık sesinde yanık nağmeler
Gurub yanar ben yanarım
Adım hüzündür benim

Gizlice yüreğime girenim
Masana meze diye gelirim
Bir kadehte iliğine işlerim
Adım hüzündür benim
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Adsız
Bilmiyorum; yalnızlıktan mı korkuyorum;
Belkide korktuğum için yalnızım.
Uykularım bölününce gecenin bir yerinde,
Karanlığa bürünmüş beklemekte yalnızlığım.

Karabasan! sanki çöküverecek üzerime!
Kaçıp kurtulayım diyorum bir an;
Bağırayım avazım çıktığı kadar,belki korkar;
Felç olmuş giyim sessim de çıkmıyor...

Kürek mahkumunun çaresizliği içinde,
Ne kadar çabalasam biliyorum nafile
Kurtulmam imkansız bu kısır döngüden;
Ruhumu özgür bırakmadıkça:Yaşamımdan.
Abdurrahman Güleç