Zafer Şık

[GooD aNd EvıL]

Çıkmaz Sokak
Suda vefa yalnızca balıklara,
Geceleyin güneş utanır aydan,
Ellerim uzanırken semalara
Parlak bir “yıldız” kayar gökten o an,
Suda vefa yalnızca balıklara..

Anlatabilsem seni *******e
******* ki her gece aydınlanır,
Göz yaşım düştüğü zaman yere
Bütün komşular kapıma dayanır,
Anlatabilsem seni *******e..

Ah, baharda şu “gül”ler bir solmasa!
Mezarımızın üstüne dikilir,
Çürümüş kemiklerimiz de olsa
Ruhumuza elbet “Fâtiha” gelir,
Ah, baharda şu “gül”ler bir solmasa..

Derin hayallerinde kaybolurum,
Süvarisiz şahlanmıyor hiçbir at,
Gidilmiyor az ötesi uçurum,
Ya bir rüya, ya da yalan bu hayat,
Derin hayallerinde kaybolurum..

Esmer deli kanlı içten yaralı
Sevdalanır yeşil gözlü dilbere,
Bu sokakta bütün yollar kapalı
Sadece açık kalmış bir pencere,
Esmer deli kanlı içten yaralı..

Titrer ellerim hep seni görünce,
Eririm bakışların arasında
Hayallerimde gezersin her gece
Sensiz günlerim ayrılık yasında
Titrer ellerim hep seni görünce..

Gelinlik içinde nereye böyle?!!!
Yağmur bulutu rahmetten yoksun mu?!
Bir çiçek baharda solar mı öyle?
Gidiyorsun ağlamamak olur mu?
Gelinlik içinde nereye böyle?!!!

Üstü örtülü bütün anıların,
Yüreğim yüreğim acı içinde
Kim bilir öleceğim belki yarın,
Bir yüreğim var, o da kan içinde
Üstü örtülü bütün anıların..

Nergisler soluk, kuşlarsa ötmüyor,
Yeni bir ölü mü var bu mezarda?
Yüzümüze “gül”ler neden gülmüyor?
Bir yas var ama, sadece burada
Nergisler soluk, kuşlarsa ötmüyor..

Denizde dalga, hiç geçit vermiyor,
Her günün bende bir hatırası var,
Kalan gün, geçen gün say hiç bitmiyor,
Bu yollar çok uzun, bu yollar çok dar,
Denizde dalga, hiç geçit vermiyor..

Üşüyorum bu karanlık sokakta..
Güneş buraya hiç doğmayacakmış,
Yalnızca ben değil, herkes ayakta
Parlak bir “yıldız” gökten kayacakmış,
Üşüyorum bu karanlık sokakta..

Zeminde “yılan” var, havada “baykuş”!
Bu dünyada hayat kocaman yalan,
İnmekle çıkmakla bitmiyor yokuş,
Kapılıp gidiyor dünyaya dalan,
Zeminde “yılan” var, havada “baykuş”!

[GooD aNd EvıL]

Çıkmaz Sokak

Suda vefa yalnızca balıklara,
Geceleyin güneş utanır aydan,
Ellerim uzanırken semalara
Parlak bir “yıldız” kayar gökten o an,
Suda vefa yalnızca balıklara..

Anlatabilsem seni *******e
******* ki her gece aydınlanır,
Göz yaşım düştüğü zaman yere
Bütün komşular kapıma dayanır,
Anlatabilsem seni *******e..

Ah, baharda şu “gül”ler bir solmasa!
Mezarımızın üstüne dikilir,
Çürümüş kemiklerimiz de olsa
Ruhumuza elbet “Fâtiha” gelir,
Ah, baharda şu “gül”ler bir solmasa..

Derin hayallerinde kaybolurum,
Süvarisiz şahlanmıyor hiçbir at,
Gidilmiyor az ötesi uçurum,
Ya bir rüya, ya da yalan bu hayat,
Derin hayallerinde kaybolurum..

Esmer deli kanlı içten yaralı
Sevdalanır yeşil gözlü dilbere,
Bu sokakta bütün yollar kapalı
Sadece açık kalmış bir pencere,
Esmer deli kanlı içten yaralı..

Titrer ellerim hep seni görünce,
Eririm bakışların arasında
Hayallerimde gezersin her gece
Sensiz günlerim ayrılık yasında
Titrer ellerim hep seni görünce..

Gelinlik içinde nereye böyle?!!!
Yağmur bulutu rahmetten yoksun mu?!
Bir çiçek baharda solar mı öyle?
Gidiyorsun ağlamamak olur mu?
Gelinlik içinde nereye böyle?!!!
Üstü örtülü bütün anıların,
Yüreğim yüreğim acı içinde
Kim bilir öleceğim belki yarın,
Bir yüreğim var, o da kan içinde
Üstü örtülü bütün anıların..

Nergisler soluk, kuşlarsa ötmüyor,
Yeni bir ölü mü var bu mezarda?
Yüzümüze “gül”ler neden gülmüyor?
Bir yas var ama, sadece burada
Nergisler soluk, kuşlarsa ötmüyor..

Denizde dalga, hiç geçit vermiyor,
Her günün bende bir hatırası var,
Kalan gün, geçen gün say hiç bitmiyor,
Bu yollar çok uzun, bu yollar çok dar,
Denizde dalga, hiç geçit vermiyor..

Üşüyorum bu karanlık sokakta..
Güneş buraya hiç doğmayacakmış,
Yalnızca ben değil, herkes ayakta
Parlak bir “yıldız” gökten kayacakmış,
Üşüyorum bu karanlık sokakta..

Zeminde “yılan” var, havada “baykuş”!
Bu dünyada hayat kocaman yalan,
İnmekle çıkmakla bitmiyor yokuş,
Kapılıp gidiyor dünyaya dalan,
Zeminde “yılan” var, havada “baykuş”

[GooD aNd EvıL]

Çoban Yıldızı

Kızıl bir intizarla yıkıldı alem,
Herod’un çaresizliği hatırlarda..
Bırak kimse mesih’i bilmesin,
Emevi cami bilmecesi hala çözülmesin
Hepsi bir sırr-ı kadime gömülsün…

Denizlerde hep aynı dalgalanmalar,
Bütün dudaklarda bir mehdi türküsü..
Ay başında hilali görmedin mi?
Öyleyse git maraş’tan sor o kutlu geceyi,

Uzun bir ömrün hazin nihayetini,
Kızıl deniz anlatıversin sana..
Med cezir olsun gidip gelsin umutlar..
Ama bikerecik bile olsa
İpi ellerinden kaçırmasın taylasanlı adamlar..

İfşası mümkün değil zaten,
Hilali ben görmedim, mehtabı görmedim,
Gri bulutlar arasındaki hilali ben görmedim,
Ve bana bikerecik olsun göstermediler
Karanlıkta yönümü bulmak için çoban yıldızını…

[GooD aNd EvıL]

Demir Atmak Zamanı

Bastığım topraktan utanarak yürüdüm yollarında
Şehrimin bütün gizemli kapılarını sana açtım,
Hasretler çektim içime, sonra
Firakın gelip çöreklendi en senli yanıma bir gece,
Dağ olup üstüme üstüme yürüdü gidişin
Acılar görmüş yüreğimin takati bir tek hayalin
O da heyula, can kavgası, en acılı ölüm armağanı..

Yokluğunun en tenha yerinde
Kırmızı plakalı matemler birikir gözyaşlarımla,
Seyrine tutulduğum yeşil dalgalı özlem
Ve yürüdükçe en onmaz yerime özlemlerin gelip oturur,
Süt mavisi düşler yanaşırken içime
Karanlığa göz kırptım nedensizce!

Seni sözlerden, cananı cansızlardan öğrendim!
Ham umutları kovdum kapımdan pervasızca
Asra yeminler olsun ki
Lal arzularım olmadı sana dair,
Köhne ciltli ama yaldızlı yüreğimin sahibi
En cimri yanımdı seni şiire yazmam!

Senden mülhem şiirim, şuurum
İlmi kalemle tahsil ettim
Bengisu tadında bir dirhem mürekkepte buldum cinanın yolunu!
“Siyahnur”un rahmetin huzmesi oldu,
Gülistanlığımın şehremini!
Gittiğin “kün” emriyle gel,
Kalelerimizin içindeki devşirme subaylar
Keçe külahlıların esiri şimdi!

Vakit yaklaştı
Kutlu bir doğumun sancısını çeker insanlık
Artık güneşten bile daha aydınlık umutlarımız,
Yüzümüzde yusufî bir tebessüm
Gönlümüzde davudî sesli çağlayanlar fışkırır,
Demir almak değil
Artık demir atmak zamanı!

[GooD aNd EvıL]

Elmas

Çıkıp seni aradım caddelerde
En kuytu sokaklara bile girdim
Sahile indim sonra
Dalgalar yüzüme vurdu sensizliği
Utandım, utandım, utandım işte sensizlikten..
Biliyorum şimdi sen benden çok uzaklardasın
Özlemin körükleniyor içimde
Ben güneyin sahillerinde
Her akşam can veriyorum şu Mersin’de
Şu sahil şehrinde, bu zindan kentte
Bir tek sana tutunarak yaşıyorum sadece,
Sen şimdi yaban ellerde ne edersin ki
Çağırsam yanıma gelir misin?
Ölüm günü habersiz alırlarken ruhumu
Sen de bunu duyunca
Bana kavuşmak için Yaradan’a dua eder misin?

Şimdi vakit gece
Saatim 02:00 göstermekte
Elimde bir bardak demli çayı
Yudumluyorum hafiften,
Uykusuzluğum ondan değil bilesin, senden..
Dalıp gitmişim
Sensizliğin hükmünü bozmaya ahdetmişim,
Şu uykusuzluğa alıştım
Bir tek yokluğuna alışamadım senin,
Derler ya hani
Zaman alışmayı öğretir ama, unutmayı asla..
Ben alışamamışım ki zaten kaç zamandır
Hep derim tarihler bir ben de yanılır hep
Ben bütün kaidelerin genel istisnasıyım..

Ben güneşin oğluyum
Cam şişelerini değil
Elması seviyorum,
Karanlığa değil
Gündüze vurgunum..
Kendimi sana arzediyorum
Elmas seni seviyorum
Alışkanlığımsın,
Gelirsen eğer
Beni, seni beklerken göreceksin…

[GooD aNd EvıL]

Eylülde Düştük Yollara

Eylülde Düştük Yollara
Yol olduk…
Şuh vaatlerin esaretinde
Gurbetin ışıkları aydınlatmadı *******imizi,
Üşümüştük oysa bir yorganın altında,
Hazanın yaprakları bizim üstümüze düştü
İçimizdeki aşkın habersiziydik
Tın tın kulaklarımızda patlayan çanlar
Alıp götürür bizi..

Ram olduk gurbete
Efsuna tutulduk,
Zilletin pençe izini suratımızda taşıyoruz,
Al bayrağın, ak hilalin hasreti düşer içimize
Yanar, döner, dururuz..

Eylülde düşmüştük yollara
Yakınlar uzak oldu,
Gurbetin gündüzleri gecesinden daha da kara
Devasız yaralar aldık,
Sılanın gurbetliğine gitmiştik
Ezanın gurbetliği yaktı bizi..

Eylülde düştük yollara
Yol olduk…
Surları yıkıldı şehrimizin
Şimdi perişanız
Şimdi bin bir pişmanız,
Biz üşüyoruz
Eylül de üşüyor.

[GooD aNd EvıL]

Fatih’in Fermanı

Sensizliğin telaşındayım şimdi
Yokluğunun onuncu gününde
On asrı omuzlarıma yüklendim sanki..

Eyyüb’ün (a.s) sabrındayım
Acıyı lügatlerden değil
Sensizliğe hükümlüğümde öğrendim,
Ha bugün, ha yarın gelirim dedin
Hep bekledim, sabrı yüklendim,
Hala alışamadım sensizliğe
Hala dokuz buçuk görüşmesinde seni beklerim..

Yusuf’un (a.s) medresesindeyim
Bu zindanda senliğe müebbedim
Rüyayı yorumlamayı ondan öğrendim
Kimsecikler yok bir başımayım
Ara sıra olan ziyaret saatlerinde öğrendim;
El alemin diline düştüğümü
Bir şeycikler diyemedim, yanımda yoklar ki
Artık sussunlar diye,
Seni de yüreğimin müebbed zindanına hapsettim,

Garip değil mi
Mahkumum da sen sultanım da,
Sen de beni sultan etmiştin ya gönlüne
Süleyman peygamber tahtında
Bir cihan saltanatı sürdürüyorum seninle..

Yusuf’un (a.s) medresesinde
Eyyüb’ün (a.s) sabrındayım,
Sultan Süleyman (a.)’nın sarayından
Fatih’in Murad’a fermanını
Hüdhüd’le haber ediyorum:
“Eğer sultan sen isen gel otur tahtına
Yok sultan ben isem bana itaat etmeni emredip”:
Beni sensizliğe mahkum etmeni
Ebede kadar yasaklıyorum.

[GooD aNd EvıL]

Felluce

Benim adım Felluce..
Tarihin en içli ağıdı benim üstüme yazılı
Beyaz sayfalara yazılmadı, yazılamadı nedense,
Ağlamak istedim olmadı, yapamadım..

Benim adım Felluce..
Yıkılmış bir şehir değilim aslında
Tar-u mar olan insanlığınızdır,
Hani medeniyet dediğiniz
21. Asrınızın kara yüzüyüm..

Benim adım Felluce
Belki unutmuşsunuzdur diye söylüyorum,
İnsaniyetin yetim çocuğuyum..
Toprağım kokmaz yağmurdan sonra
Aslında yağmur da yağmaz üstüme
Bedenim barut kokar
Yıldız diye kurşunları seyreder çocuklar
Ama hiç de korkmazlar
Neden korksunlar ki
Ellerinden çalınmış geleceklerini
İstilacılardan yoksa nasıl alacaklar..

Benim adım Felluce,
Gözü kara zalimlerin zehir lokması
Mazlumların arşa çıkan ahıyım..

[GooD aNd EvıL]

Filistinli Kız

Ben Filistin gülistanında
Binlerce çiçekten biriyim,
Ben Filistin'li bir kızım
Doğduğumdan beri yalnızım..

Hayatta kalmayı
Savaşmak olarak öğrendim Filistin sokaklarında,
Hükümsüz hürriyetleri kefen yaptılar
Belki de bu yüzden
Gülümsemeyi hiç beceremiyorum,

Burası Filistin
Nüfusu meçhul diyar,
Şehirlerin gözbebeği Kudüs
Mimsiz medeni kargaların yemi şimdi..

Burası Filistin
Ben Filistin gülistanında
Binlerce yaprağı üşüyen
Yetim çiçeklerden biriyim..

[GooD aNd EvıL]

Filmin Misafir Konuğu

Kadere değil
İsyankarlığım kendime,
İsyankarlığım sensiz hayatı kabullenemeyişime sadece..
Serseri dönüşlerim olmayacak
Bundan sonra diyar yar kente,
Mazinin acılarını büyütmeyeceğim içimde
İçimde susuz kalacak geçmişteki acı hikayem artık,
Bensiz kalan o şehrin
Sessiz sokakları şimdi sana kalsın hep,
Senden bahsetmeyecek şiirlerim bir daha
Gece mehtabında sen olmayacaksın
Sensiz sabahları özlemeyeceğim,
Sensiz gülüşler, sensiz gece yürüyüşler daha da tatlı olacak
Sensiz hayatı inadına daha da güzel yaşıyacağım..
Güney kentin azizliği işte
Sahil kentlerin divane gönlüne
Sığmadı benim bu köylü kalbim,
Olsun be, bu dünya
Herkesi aldı da koynuna
Bir biz mi kaldık dışarıda?

Kadere verdim gidişini
Başımı örse vurmaktan kurtuldum bunun için,
Belki de bu yüzden rahatım o kadar
Yüzümdeki tebessüm kaderime razı olmamdan belki,
Kısmet derlerdi ya hep
İşte böyle bitti bu filmin son sahnesi de,
Bize de seyretmek kaldı geriye olup bitenleri
Sanki bu filmin başında hiç olmamış
Ortasında ne bir şiir yazılmış ve okunmuş
Ne de bir Maraş dondurması yenilmemiş gibi olsun,
Ben bu filmin
Misafir konuğuyum sadece
Kaderime razı olmaklığım bundan
Sessiz sedasız diyar yarı terkim bundan
Bundan hep o kente
Ve on üç yıllık mazime bir mim koymam..