Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Bal Arısı

Arı, ben,
Çiçek, sen,
Yaprağına konan ben.
Sinene alan,sen.
Tutsağın ben,
Can suyum,sen.
Kovanda ben,
Petekte sen
Arı, ben.
Bal, sen,
Sen, ben
Ben, sen.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Bana Deli Diyorlar

Bana deli diyorlar,
Ağlamamak için,
Güldüğümü bilmiyorlar.
Selam veriyorum ağaca,
Daldaki kuşa.
Yapraktaki kelebeğe.
Hatır soruyorum, sokaktaki çocuğa,
Ne zaman selam versem tanıdıklarıma,
Borçlu çıkan ben olurum.
Şuraya bir imza at, kefil ol derler,
Anlarım ki, selamın faiziymiş dilekleri.
Ağaç, meyvesini sunar,
Kelebek, güzelliğini.
İnsanlar ise,
Kusarlar, öfkelerini.
Kırarlar sırçadan kalpleri.
Bana deli diyorlar,
Ağlamamak için,
Güldüğümü bilmiyorlar.


Vecdi Murat SOYDAN
24/05/2006 Mihalıççık

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Beddua

Geçen hafta sana iki satır mektup yazmıştım, almışsın
Satırlarıma “ iki gözüm” le başlamıştım.
Cevabın tez geldi...
“gözün kör olsun “ yazmışsın.
“güneşim, ayım,”demiştim....gerisini okumamışsın.
Çok kızmışsın bana.
Duyanlar anlattı.
oysa ben,sendeki “ay”ı kastetmiştim....
Yüzündeki parıltıyı betimlemek için.
Sen beyin özürlü, ben gönül özürlü
Bir aptal aşık....
Sana ne dememi beklerdin?
Söyle onu diyeyim....
Bana da “deli” diyorlar
Hiç sesim çıkıyor mu?
Deli olduysam eden sensin.
Hem bedduan da tuttu.
Aşkından iki gözüm kör oldu..

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Belki'leri ve Keşke'leri Atamadım Hayatımdan

Farzet ki,
Belki’leri ve keşke’leri,
Çıkarıp, attım hayatımdan.
Ne değişti?
Sahipsiz bir it gibi,
Öleceğim kesindir.
Kim bilir…
Belki bu,
Belki de şu köşe başında.

At sinekleri konar üstüme,
Börtü böcek yer beni.
Lime lime olur etlerim.
Kurtlanır, kokar her bir yerim.

Oysa,
Daha dün, elimde gül demedi vardı.
Bir de cüzdanımda taşıdığım vesikalık resmin.
Resmin bende kalsaydı da,
Keşke gülü sana verebilseydim.
Keşke ölmeseydim diye,
Yalvarsaydım Allah’a.
Belki, duyardı sesimi.

Hasretin sarar ansızın,
Sen gelirsin aklıma.
Elinde tuttuğun,
Kim bilir…
Belki de, bir deste güldür.
Koklayamam.
Faniler konuşamaz da.
Derdimi anlatamam.
Sorarım kendi kendime,
Bana hiç gül vermiş miydin?

Belki…
Bir gün gelirsin yine.
Ansızın açarsın gönül kapısını.
Verirsin elini.
Aç bir kurda bürünürüm o an.
Elim bırakmaz elini,
Belki, verirsin bile kendini.

Keşke, ölüm çukuruna atmasaydın beni.
Belki, senin olurdu kalbim.

Ben yine de,
Belki’leri ve keşke’leri atamadım hayatımdan.
Bir mıh gibi yapıştı sevgin.
Kopamadım.
Kötü koksam da,
Ben kötü adam değilim,

Vecdi Murat SOYDAN
02/01/2006 Mihalıççık/ESKİŞEHİR

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Ben de Unuturum

Rüzgar iteledi bulutu..
Bulut hüzünlendi.
Ardından … Yağmur çiseledi.
Sevdan da iteledi ruhumu…
Ruhum hüzünlendi.
Ardından… Gönlüm çiseledi.
Hasretin yağmur oldu sanki.
Yağdıkça çoğaldı, çoğaldıkça taştı.
Sel gibi… Tufan gibi…
Beni de aştı...
Şimdi de kar yağıyor yüreğime…
Afet bende başladı.
Rüzgar çıktı..
Yağmur çiseledi…
Kar yağdı yüreğimde.
Ben yine de vazgeçemedim …
Ne senden, ne sevginden.
Bazen rüzgar oldum, fırtınalar koptu içimde…
Bazen yağmur oldum, yağdıkça sığmadım bendime.
Bazen de kar oldum, eridim, kendi kendime.
Ne özlemini dindirebildim içimde.
Ne de şu yıkılası gönlümü avutabildim.
Güneş ne zaman yeryüzüne doğmazsa,
Çiçek ne zaman dalında açmazsa,
İşte o zaman…
Bil ki o zaman…
BEN DE UNUTURUM!
Seni …
Ve bir kurşun misali beni yakan,
KAHVERENGİ GÖZLERİNİ.
Ne başkasını sevebildim senin yerine,
Ne de kendimi kandırabildim.
Dünya ne zaman tersinden dönerse,
Ecel ne zaman kapımdan geçerse,
İşte o zaman…
Bil ki o zaman…
BEN DE UNUTURUM!
Seni …
Ve yüreğimde yaşattığım,
BİTMEZ, TÜKENMEZ SEVGİNİ.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Ben Gözlerinin Hastasıydım

Ben gözlerinin hastasıydım
Ve sen bunu bilmiyordun.
Sana her bakışımda
Yüreğim kıpır kıpır olur,
Bir şeyler kopardı içimde.
Kalbim, sanki saniyede milyon kere atardı.
Kalbimin sesini duyacaksın diye, ödüm kopardı.
Sana her bakışımda,
Gözlerine yakalanmamak için,
Yanından koşar adımlarla uzaklaşırdım.
Şımarık çocukları andırırdı sevincim.
İçim içime sığmaz,
Yerinden çıkacak gibi olurdu kalbim.
Deniz mavisi gözlerin,
Altın sarısı saçların vardı.
Ben çoğu kez,
Deniz mavisi gözlerine yelken açar,
Güneş rengi saçlarında yanardım.
Varlığında bile, hep seni arar,
Yokluğunda ise, hayalini ruhuma sarardım.
Sonra… Bir kuş misali…
Uçup gittin aniden.
Ben seni yerde de gökte de bulamadım.
Yıllardır seni hiç unutamadım.
Günler ayları, aylar yılları kovaladı.
Sıcak bir Temmuz akşamında,
Tesadüfen,yolda karşılaştım seninle.
Ben seni gözlerinden tanıdım.
Hiç değişmemiştin.Yine aynıydın.
Kucağında bir bebek,
Yanında, tanımadığım bir adam vardı.
Ben sana baktım gizlice…Sen yanındaki adama.
Ben bir daha sana bakamadım.
Boğazıma bir şeyler düğümlendi sanki.
Konuşamadım.
O an kalbim yine milyon kere attı.
Ve… Sen duyacaksın diye, yine ödüm koptu.
VE ben…
Koşar adımlarla,
Yine yanından uzaklaştım.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Ben Seni İşte Böyle Sevdim

Gülü, dikenden ayırabilir misin?
Ya bülbülü gülden...
Yıldızı gökyüzünden ayırabilirmisin?
Ya tuzu ayrandan...
Bedeni ruhtan ayırabilirmisin?
Ya eti tırnaktan....
Dünyayı güneşten ayırabilirmisin?
Ya arıyı baldan...
Yaprağı dalından ayırabilirmisin?
Ya ateşi közünden...
Çayı şekerden ayırabilirmisin?
Ya kağıdı kalemden...

Ben seni işte böyle sevdim.
Sana delice sevdalandım.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Ben Şair Ruhlu Bir Adamım

Gönül yorgunu bir adamım işte,
Şiirlerimi yüreğimde yaşatıyorum.
Saatlerce oturup şiirler yazıyorum.
Şiirlerimde sevgi var,
Aşk var, hasret var.
Gidenlere ağıt,
Kalanlara şükür var.
Dizelerde,
Söylenmeyenleri dile getirmek var.
Saatlerce göz yaşı döküp,
Ardından, göz yaşı silmek var.
Yer yer hüzün,
Kırıntı da olsa,
Mutluluk var.
Şiirlerim…
Kaç dakikada okunuyor acaba?
Sordum çevreme.
Bir solukta dediler.
Kaç yılda yazılıyor.
Bunu ben biliyorum sadece.
Bir ömür boyunca yazılıyormuş.
Bu yük, bu bedene ağır gelir oldu.
Taşımam artık dedikçe,.
Söz dinlemez oluyor,
Haykırıyor bu yürek.
Coştukça coşuyor işte.
Elimde değil,
Yazıyorum.
Ben garip bir hamalım,
Ama, şair ruhlu bir adamım.
Şu dizeler de olmasaydı,
Ne anlamı kalırdı hayatın.
Dimdik ayaktayım işte.
Eğilmem namerde,
Eğilmeyecektir başım.
Kırılmadı, kırılmayacak kalemim.
Suskun şair dedirtmem kendime,
Şimdi susmak zamanı değil,
Ölesiye dek yazmak zamanıdır.


VECDİ MURAT SOYDAN
04/01/2006-MİHALIÇÇIK-ESKİŞEHİR

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Bilemedim

Dışarıda kar var, yüreğimde yangın...
Bu ne çelişkidir, bilemedim.
Gül yüzünü bir göreyim dedim...
Bu ne nazdır, göremedim.

Sevda kurşunuyla vurdun beni,
Bu nasıl yaradır, bilemedim
Beni sen anlarsın dedim,
Bu ne düğümdür, çözemedim.

Deli divane oldum uğruna,
Bu ne sevgidir, bilemedim.
Nokta koyma sonuna dedim.
Bu ne şanstır, gülemedim.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Bilen Kalmamış

Hayat bozuk plak misali,
Dünya tersine dönmekte.
Yelkovan mı akrebi kovalıyor
Akrep mi yelkovanı
Bu çelişkiyi bilen kalmamış.

Hormonsuz gıda bulana şaşarım
Lezzetin adı kaldı geriye.
Süte su katanı duymuştuk da,
Arıyı kandırana şimdilerde rastladık.
Balın tadını bilen kalmamış.

İnsan, insanın kurdu olmuş
Ha babam de babam birbirini yiyor.
Ben insanım diyebilen
Bilmem hangi hakla övünüyor
Kardeşliğin adını bilen kalmamış.

Hayvanlara kimseler dokunmasın
Birbirleriyle hırlaşsalar da,
Yarın mutlak barışırlar
Bizim sahte dünyamızda
İnsan kıymetini bilen kalmamış.

Ey insanlar, ses verin sesime,
Şimdi öze dönmek zamanıdır
Yalanı değil, gerçeği bilmek zamanıdır
Bir kez olsun hileden dönmek zamanıdır
Bu öğüdümü duyan bilen kalmamış.

Vecdi Murat Soydan