Şiir Arşivi ..

[Nǿ ŦΞДЯ™]

dost musun?
Öyleyse canın canımdır...
Aynan olmalıyım...
Yüzüne söyleyebilmeliyim her şeyi...
Hem sakınmadan, mertçe...
Hani bilirsin, esirgemem lâfımı,
Ne şekil gelirse, öylece...
Hazırım tüm içtenliğimle konuşmaya, ama,
Seni de dupduru isterim karşımda...
Dostsan,
Gözlerimin içine baka baka yaka silk benden!
Arkamdan şikayetlenme!
Yiğit ol! Gerekirse yiğitçe azarla, çekinme!
Lâf değil, icraat beklerim senden!
Öyle bak ki, hislerini görebileyim...
Öyle hisset ki, güvenle bakabileyim...
Sevmem, ölenin ardından ağıt yakmayı!
Dil dönerken söylenmeli her şey...
Kulak duyarken anlatılmalı...
Göz bakarken bakmalıyım sana...
Can sağ iken sarılmalı...
Keşkelere meydan vermemeli hayatım,
Pişmanlıklarla yoğrulmamalı....
Hayır!
Dirime selâm vermeyen,
Ölüme de fazla yaklaşmasın!
Dostsan, ölmemi bekleme!
Haklıysam, yaşarken savun beni!
Yaşarken yanımda ol!
İnanmışsan bana, kimse çevirmesin seni yolundan!
Ve inanmamışsan, sakın rol yapma!
Her söylediğimi onaylaman şart değil...
Her yaptığımı beğenmen de gerekmez...
Dostsan, rahatça eleştir, fikrini rahatça söyle, sıkılma!
Yadırgayabilirsin beni,
Ve ben de seni tuhaf bulursam şaşırma...
Kandırmanı aslâ kabul edemem!
Her dediğini, her yaptığını hoş görürüm, ama,
Beni, bana sormadan yargılama!
Her yediğimiz aynı olmaz belki,
Her dakikamız birlikte geçmez...
Her güldüğünde gülmeyi garanti edemesem de,
Ağladığında seninle birlikte oturup ağlarım...
Belki her çağırdığında gelemem fakat,
Derdine ortak ararsan, koşarım...
Ben de herkes gibi insanım elbet,
Ne göklere çıkar beni, ne de yerin dibine sok!
Senin işin bu değil!
Benim zaten bir yerim var herkes gibi yer ile gök arasında...
Dostsan,
Küçümsemeden, küfretmeden,
Sevgiyle, saygıyla ve huzurla gel sokağıma...
Dinlenmek istediğinde, hiç düşünme, sana özel bir limanım,
ama...
Yorulduğum zamanlarda,
Dilediğimce sığınabilmeliyim koylarına...
Seni bir çocuk kadar saf sevebilirim
Ve bir deli kadar art niyetsiz...
Uğruna seve seve hesabı şaşırırım...
Görmezden gelebilirim yanlışlarını...
Başkaları enayilik sayabilir,
Başkaları akılsızlığıma yorabilir,
Bunları dert bile etmem, ama,
Sen, aslında aptal olmadığımı,
Her an, tekrar tekrar hatırla!
Ve sakın beni aptal yerine koymaya kalkışma!
Seviyorsan, cimrilik etme, söyle!
Muhabbeti varken, yokmuş gibi yapanla,
Hiç sevmediği halde, yılışıp durana sinir olurum!
Neyse, o olmalı insan...
Kendisi olmaktan korkmamalı!
Kendisi olmaktan kaçmamalı!
Bil ki, sensin diye seni bırakmam, ama,
Ben olduğum için bırakırsan beni,
Yas da tutmam arkandan!
Bedel mi?
Ödemeyeceksen çıkma yola!
İçten pazarlık edersen, ancak kendine edersin...
Kendince küser barışır, kendi kendini yersin!
Dostsan, mevsimince yağ...
Kışsan kar ol, güzsen yağmur...
Soğuğuna, sıcağına, esip savurmana itiraz etmem,
Senden, ille de bahar olmanı beklemem, ama,
Dayanmalısın en şiddetli fırtınalarıma...
Belki de çok geldi bunca talep...
Bana karşı hiçbir mecburiyetin yok, korkma...
Sana fazla geldiğim ilk anda,
Arkana hiç bakmadan, dönüp gidebilirsin...
Geçip gidebilirsin,borçluluk hissetmeden...
Mutlaka bir açıklama da beklemem senden, ama,
Gitmeye davranırsam bir gün,
Sen de karşımda set olma!
Dost musun?
Öyleyse, canın canımdır,
Yoluna baş koymaya hazırım ya,
Başını da yollarımda isterim, unutma!

Ben bir dostum...

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Sesine geldim

Fetih zamanlarına yayılmış seni bulmaya
Ruhumu dayadım cana:
Can, işgal dokunmazı gök dağıtan fatihtir,
Ruh, fethedilmiş bir avuç topraktır.
Yüreğimi lanetlerden kurtarır esintin,
zaferi eker, zirveye çeker
Sen, varamadığım o zirvesin
-ki hep dokunmayı özlerim
Seni düşündükçe içimdeki ırmak çoğalır
kendi yatağını arar, sende aklanır sıradağlar sıralanır diyaloğuna
yıldızlar, ay ve tüm evren.
Karanlıkların zifire boğduğu gecede güneşi toplarım gülüşünde içimde çakan bir şimşektir gülüşün.
Baktığın yerde fırtınalar kopar, fırtınalarına umut ekerim.
Seni bir gün, seni bir an solumak...
Evrenin ibadet susuşunda nefesini duymak...
Susuz yüreğimde mızrap vuruşların
Senin ritminde açar tohum
her tohumda bir intifada büyür özlenen yarınlarla çiçeklenen ruhum senin ezginle semaha durur.
-ki yaşam, coşkulu bir semahtır seninle şimdi barış adasındasın, yüreğin dağlarda
kimsenin uğramadığı, herkesin orada olduğu adada...
söz söyledin, mana vereyim
yıldızlardan yol serdin, geleyim. geleyim

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Unutma Bir Dilek Tut


Rüzgârdan hızlı koşuyor sanırsın
Bir akşamüstü yorgun evine dönerken
Ellerinde uçurtmalarıyla
Çocukları gördüğünde
Bir yük kalkar omzundan,
Bir kuş havalanır yüreğinden
Saymaya başlarsın gökyüzünde ne varsa
Her şey gülümser sana
İri iri bakan gözleriyle,
Önce çocuklar
Kuşlar uçurtmalar,
Çiçekler böcekler
Güneşin kollarında dans eden bulutlar
Sırt üstü uzanmak gelir yere boylu boyunca
İçinden birden bire…
Ve ertelersin bir an bütün ağlamalarını
Bir kelebek kanadında yol alırsın
Şarkılar mırıldanırsın
Göz açıp kapayıncaya kadar
Bir uç uç böceği konar ellerine
Özgürlüğüne salarsın sonra onu
Artık dünya senindir
Bütün çocuklar senin
Bütün kuşlar kadar bütün özgürlükler de
Unutma bir dilek tut…

[Nǿ ŦΞДЯ™]

An,Saman,İnsan,Mekan,Zaman


An,Saman,İnsan,Mekan,Zaman
anlar vardır bir anda meydana gelen
ve gelişi geleceği şekillendirmiş olan.

ve samanlar vardır.
anlar için bir yerlerde,
sade sessiz bir şekilde saklanan,
o an işe yaramayan,
ama ilerki anlarda mutlaka ihtiyaç duyulan.

ve insanlar vardır.
an için yaşayan ve
saman için çalışıp çabalayan
renkli gözlü irili,ufaklı sayılı,sayısız
koloniler halinde bulunan.

ve mekanlar vardır.
yukardan aşağıya,
soldan sağa doğru sıralanmış
önce 7'ye sonra 200 küsüre ayrılmış
anların yaşanılacağı,
samanların kazanılacağı,
insanların konumlandırılacağı.

ve zaman vardır.
anı içinde saklayan.
samanı doğru kullanmayı gerektiren.
insanlar tarafından mekanlarda tüketilen

ve ölüm vardır.
anların en büyüğü,
samanın hiç bulunmadığı.
insanların yaş,cins, ırk ayrımı olmadan gördüğü.
kötüler için cehennem,
iyiler için cennet mekanının açıldığı.
zamanın kısa bir süre yaşanmadığı.

ve cennet vardır.
anların her an yaşandığı.
samanlara ihtiyaç duyulmayan
yanlış insanların hiç gitmediği.
mekanların en büyüğü.
zamanın hiç bitmediği.

ve ona ulaşmak için

Düzgün mekanlarda doğru insan olup samanları anlara göre zamanında kullanmak gerekir..

[Nǿ ŦΞДЯ™]

AMENNA


Yaşayanlar bir gün ölür elbette
Ağaçlarla, balıklarla
Kuşlarla ben amenna...

Ağlayanlar bir gün güler elbette
Uyanmakla, Anlamakla
Bilmekle ben amenna...

Kısa çöp uzun çöpten hakkını alır elbette
Direnmekle, kurtulmakla
Barışla ben amenna...

Öyle bir yerdeyim ki
Ne karanfil, ne kurbağa
Öyle bir yerdeyim ki
Bir yanım mavi yosun
Dalgalanır sularda
Bir yanım çocuk parkı çığlık çığlığa
Öyle bir yerdeyim ki
Anam gider allah allah
Dölüm düşmüş sokağa ...

Dostum dostum güzel dostum
Bu ne beter çizgidir bu
Bu ne çıldırtan denge
Yaprak döker bir yanımız
Bir yanımız bahar bahçe...

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Aşk yoksun,yoksulum...

Ve en çok seni özledimm ben.
Karşı komşunun sokağa çıkacağı zamanı beklemeni.
Her teyzeyi annen gibi sevmeni..
Sanki ayıpmıs gibi kimseye söyleyememeni..
Ve o bisikleti ilk gördüğündeki koşuşunu
Yağmurlu bir günde annenin elinden yediğin ekmeği
Islanan sokaklara bakıp duygulanmanı..
Yaz aksamlarında oturduğun kaldırımı..Seni birkez daha görmek isterdim..
Hiç konusmadan..
Kısa pantolonlu siyah beyaz halini
Bir lokma boynunu
diz çöküp yere sımsıkı..ama çok sıkı
Sarılmak sana..
Gözyaşlarımı omuzlarına bırakıp
Gitmek istiyorum şimdi
Sana kim oldumu
Söylemeden..Arkama bakmadan..
Ağladığımı sana göstermeden
Seni çok özledimm
Ama çok özlediğimm
Çocukluğum!!![IMG]http://www.forum.**********/images/smileyler/sad.gif[/IMG]

[Nǿ ŦΞДЯ™]

sensiz yaşamak...


Seni sensiz yaşamak; ne kadar zor olsada
Sabrediyorum tatlım; iznime çok az kaldı.
Seni seven şu gönlüm; burda zorla dursada,
Geliyorum hayatım; KASIMa kaç gün kaldı.

Sende benim gibi; şafak sayıyormuşşun,
Yıldızlara bak tatlım; sabaha çok az kaldı.
Mektupların şahidim; hep böyle yazıyorsun,
Bekle beni sevgilim; İZNİME çok az kaldı.

Beklemek çok zor gelir; gönülden sevenlere,
Sabret biraz tatlı kız; yolculuğa az kaldı.
Allah sabırlar verir; hasretlik çekenlere,
Biraz daha gayret et; bak şurada ne kaldı.

Ekim olmazsa eğer; kasım kesin demiştim.
Unutmadım sözümü; bak geride ne kaldı.
Ekim olmadı dıye ; kızma lütfen güzelim,
KASIMdaki iznime; inanki çok az kaldı.

[Nǿ ŦΞДЯ™]

GÜLCE
gülce..


Gül cansuyu almış ellerinden cennet kokuşlu
olmalarından belli
Ülker menzil almış saçlarından yedi tel bembeyaz
durmalarından belli
Leyla dersin almış dillerinden kay'a mecnun
demelerinden belli
Hızır ilham almış hallerinden kul bunalınca
yetişmelerinden belli
Ay dahi parça almış yüzlerinden gün kararınca
çıkmalarından belli
Nergis nazar almış gözlerinden görenleri aşık
etmelerinden belli

-değil mi?-

[Nǿ ŦΞДЯ™]

AN GELİR

an gelir
paldır küldür yıkılır bulutlar
gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
o eski heyecan ölür
an gelir biter muhabbet
çalgılar susar heves kalmaz
şatârâbân ölür

şarabın gazabından kork
çünkü fena kırmızıdır
kan tutar / tutan ölür
sokaklar kuşatılmış
karakollar taranır
yağmurda bir militan ölür

an gelir
ömrünün hırsızıdır
her ölen pişman ölür
hep yanlış anlaşılmıştır
hayalleri yasaklanmış
an gelir şimşek yalar
masmavi dehşetiyle siyaset meydanını
direkler çatırdar yalnızlıktan
sehpada pir sultan ölür

son umut kırılmıştır
kaf dağı'nın ardındaki
ne selam artık ne sabah
kimseler bilmez nerdeler
namlı masal sevdalıları
evvel zaman içinde
kalbur saman ölür
kubbelerde uğuldar bâkî
çeşmelerden akar sinan
an gelir
-lâ ilâhe illallah-
kanunî süleyman ölür

görünmez bir mezarlıktır zaman
şairler dolaşır saf saf
tenhalarında şiir söyleyerek
kim duysa / korkudan ölür
-tahrip gücü yüksek-
saatlı bir bombadır patlar
an gelir
attilâ ilhan ölür....


ATTİLA İLHAN

[Nǿ ŦΞДЯ™]

DEMEDİM Mİ?

Oraya gitme demedim mi sana,
seni yalnız ben tanırım demedim mi?
Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi ben'im?

Bir gün kızsan bana,
alsan başını,
yüz bin yıllık yere gitsen,
dönüp kavuşacağın yer ben'im demedim mi?

Demedim mi şu görünene razı olma,
demedim mi sana yaraşır otağı kuran ben'im asıl,
onu süsleyen, bezeyen ben'im demedim mi?

Ben bir denizim demedim mi sana?
Sen bir balıksın demedim mi?
Demedim mi o kuru yerlere gitme sakın,
senin duru denizin ben'im demedim mi?

Kuşlar gibi tuzağa gitme demedim mi?
Demedim mi senin uçmanı sağlayan ben'im,
senin kolun kanadın ben'im demedim mi?

Demedim mi yolunu vururlar senin,
demedim mi soğuturlar seni.
Oysa senin ateşin ben'im,
sıcaklığın ben'im demedim mi?

Türlü şeyler derler sana demedim mi?
Kötü huylar edinirsin demedim mi?
Ölmezlik kaynağını kaybedersin demedim mi?
Yani beni kaybedersin demedim mi?

Söyle, bunları sana hep demedim mi?..



MEVLANA CELALEDDİN RUMİ