Selahattin Su

[GooD aNd EvıL]

Canım Boğazımda
es deli rüzgar es, kir bu dalları
kırsan da kar derim kırmasan da kar
dolu olup da bagim da, taze gülleri
vursan da kar derim, vurmasan da kar

bugün, canım bogazıma takıldı
kan damarlarımdan, kanim çekildi
yüreğimden yaş oluk, oldu döküldü
ölsem de kar derim, ölmesem de kar

üç kurusu başıma, kalkar oldular
karıdan, kızdan korkar oldular
kelebekten, arıdan ürker oldular
kaçsan da kar derim, kaçmasan da kar

hani hiç ayrımız, gayrımız yoktu
seni kimler böyle, bu kadar korkuttu
ele avuca sığmazdın, seni kimler yuttu
uyusan da kar derim, uyumasan da kar

sendin tek akıllı, akıllı geçindin
herkes gözünde şerefsiz, sen şerefliydin
nifak soktun araya, çar çabuk sıyrıldın
ayrılsan da kar derim ayrılmasan da kar

hayat sırtımıza, vurup da semer
perem perem edip, ayırmadı mı
kimi aç kalıp da, kimiyse kemer
sıksak da kar derim sıkmasak da kar

bir, mücadele veriyorum yıllarca
bırakmam bu ipi, canıma taksan da kanca
ya yanımda ol ya da, dur yerinde insanca
yanımda olsan da kar derim, olmasan da kar.

bak zaman akıyor, dönüyor dünya
biraz geleceği gör. dönüp bakma arkaya
kırıp döküyorsun dediğin arabaya
binsem de kar derim binmesem de kar

sırtımızda ki yükleri indirdik
yükümüz azaldı diye sevindik
ulan her şeyleri didik,didik
sorsan da kar derim sormasan da kar.

[GooD aNd EvıL]

Çok Oldu
Her adı diline desdursuz alma
Her kadın ummandır derine dalma
Her kapıyı çal gönül kapısını çalma
Senden önce girip çıkan çok oldu

Ne var ki aşktan geriye kalan
Hırsız değimliydi gönüller çalan
Hepsi bir beyhude hepsi de yalan
Uzaktan uzağa bakan çok oldu

Kördüğüm şimdi gönüllerin hali
Kimin kimde kaldı bilinmez vebali
Pervasız bir yol bulup pınar misali
Gönülden gönüle akan çok oldu

Bir zaman adını doladığım dile
Bana bıraktığı sadece çile
İki tatlı sözle bir gülüş ile
Yok yere gönlümü yakan çok oldu

Umutlarla gezdik hep adım adım
Hiçbir zaman insanoğlu bulamadım
Ne onlar anlattı ne ben anladım
Karanlıklar da göz çakan çok oldu

Yürür iken kayıp edilen yollar
Kaderin önünde boyun eğenler
Hicranın adına sevda diyenler
Aslı astarsız dil döken çok oldu

Fikirden fikire taşınıp göçme
Aşk dedikleri bade olsa da içme
Her insana vefasız deyip te geçme
Bu kör düğümleri söken çok oldu

Kimi bir anlık macera bulup
Kimiyse sonraya hayaller kurup
İki gün gönlümün sultanı olup
Üçüncü gün çekip giden çok oldu

[GooD aNd EvıL]

Deli Gönül
bu yanlış yolda hep canımı yedin
kurban olduğum yeter az akıl edin
her bir dostumu gayri düşman eyledin
kalmadı tutacak dal deli gönül

unuttum seneyi günü ve ayı
boyunda sunayı kaslarda yayı
sen miras bıraktın bana ağlamayı
çıktı erkeklikten ser deli gönül

nasibimi almışım ben nazlı yardan
nerelere gitsem ben bu diyardan
nasıl kurtulurum bu sevdalardan
biliyorsan bir akil ver deli gönül

can canan diyerek kıymet bilirdi
aptal olsa dahi bir ders alırdı
ne sevgi ne vefa ne aşk kalırdı
senin gibi yapsa her deli gönül

sahip değilsin sen kendi sözüne
ne çare ki tüküremem yüzüne
kumar,esmer,sari kaç bir düzine
bari bu kadarla kal deli gönül

kimi güzellere kalbi taş dedin
kimisine on dört, on beş yaş dedin
suna boylu dedin, keman kas dedin
bak gör nereye vardı, hal deli gönül

ne dünden zevk aldım, ne de bugünden
yağmamı var sandın kaçtıysam önden
yeter gayri benim çektiğim senden
aklini başına al deli gönül

fazla ümit etme gelirim diye
her an yakınında kalırım diye
ille de seni alırım diye
nice aşklarda ayrılık var deli gönül

goncanın çilesi solunca biter
ömürler tecelli, dolunca biter
insanin çektiği insana yeter
sana senin gibi, bir deli gönül

söndürdün ruhumu elemle, hazla
bunlar hep senin isin, işveyle nazla
durmazsın bilirim üçgünden fazla
bakarım uçmuşsun, pIrrr deli gönül

tut su ellerimi gelelim dize
vefasız dediler bak ikimize
bir adımda sen gel ne olur bize
şeytanın belini kir deli gönül

[GooD aNd EvıL]

Dilenmeye Hazırım Cenneti
kim verdi yeterince, yaşamın hakkını
kim görebildi,
yetimin gözyaşlarını yorganın altına sakladığını,
"ben de insanca yasamak istiyorum"
diye yırtınırken birileri
tek başına bırakılmadı mı,
dipsiz kuyularda.

uyuma! ey insanoğlu gafleti uyandırmışken uykusundan
hala gölgesinde yaşıyorken atanın,
bir şerefsizin sofrasında satıldın,
kan kusuyorsun arkasından.

daha dogmadan,
çatalını batırmışsın lokmama
hayatta yarim eksik olabilirim ama,
ben,
bir kaç melunun sofrasında,
satın alınmayacak kadar da tamamım
atamın kanını taşıyorum
Türkiyedir vatanim.

bir daha,
zafer kazanmış komutan edasıyla
dikilme karşıma
bu topraklarda,
kimse benimle, böyle konuşmaya cüret edemezken,
ve ben bugün sana yasama hakkini verdiysem,
sakin bu seni yanıltmasın
biz değil miydik inen,
ölümün kıyısına ana, oğul, kız, kızan,
biz değil miydik, özgürlüğün simgesini kanla toprağa kazan

vatan hasretiyle gelmedik mi uçurumların ucuna
şerefsizce konuşan binlerce dili kesmek adına,
can vermedik mi
Sakarya' da
Gelibolu' da.

göremediysem ben o sarisini
göremediysem denizler gibi bakisini
kısmet olmadıysa ölmek yanında,
ve eğer görebilme şansım varsa
cennetin en yüce divanında
ben dilenmeye hazırım,
cenneti...

[GooD aNd EvıL]

Doğruları Söyledim
Leyla’nın aşkı, mecnunu düşürdü derde
nerde o keremler şirinler nerde
acımadı aşk, ne merde, ne de namerde
gönül ummanına dalan çıkmadı

çekilecek gibi değil ki acım
el-alemin yüzünden ağardı saçım
nice sevdalara eridi içim
uğrumda bir Leyla olan çıkmadı

el-alemi dürüst kendimi has sandım
yıllarca beyhude adini andım
kaç selvi boyluya yar deyip yandım
su gönlümü benden çalan çıkmadı

her söze aldanma demiştim canan
önce ahu feryat ardından aman
teşvik buyurup da hayli bir zaman
gönül sarayında kalan ç1kmadI

onca çeşmeyledin ömrüne doyup
her biri burun büktü sevgini duyup
gönül seni adam yerine koyup
iki tatlı kelam salan çıkmadı

gönül hep içinde tuttun su kızı
dinmedi dinmezde bu garip sızı
sen oldun alemin gönül hIrsIz1
senin kalbini çalan çıkmadı

bu sevda naçar olup bitecek
demedim mi sana bitti bitecek
bu kara kız seni heder edecek
gör bak hiçbir sözüm yalan çıkmadı

[GooD aNd EvıL]

Dost
yeni doğmuş bir bebeğin, gelişi gibi dostluk.
yeni günün başlangıcı bazen.
anlaşılmalı, yaşanabilmeli,
paylaşılabilmeli.
öyle bir yerdeki dosluk,
kimi zaman bir dağın zirvesi.
karanlıktaki bir ışık bazen de.
ne ulaşmak kolay,
ne de
görebilmek ışığı

bazen bir deniz,
bazen okyanus,
bazen bir damla
insan olmayı beceremezsen,
bulamazssın dostu gramla
arasan da bulamazssın
ne çırayla,
ne de mumla...

[GooD aNd EvıL]

Eğlenceli Eziyet
ey!
sesime kulağını tıkayan
sana çok kolay gelmedi ki bu yürek
sen istersen uçuruma it beni
umrumda mı...

yıkılıyorum her aklıma gelişinde
gittiğinde harabeyim.
ben
sen yokken de çekiyorum derdi
sen varken de
umurumda mı...

umut diye ektim seni sineye
sen ise
başak basak dert oldun bende

çivisi çıkmış dünyanın
rüzgar tersinden esiyor
seven kul boynunu bükmüş
şerefsizse kol geziyor

[GooD aNd EvıL]

Elinden Zehir Olsa İçerem
a canım garışmışsan, damarımdaki gana
anam bir yana, canım bir yana, özün bir yana
Hele birde o deli saçlarının hayeli, hasreti varya
attı meni cehennemin taa otağına

a canım versene bir marşafa su.
yandı bu yürek inan gavruldu.
Nece gasırgalar gördü umru olmadı da.
bir senin rüzgarında döndü savruldu

Sabrederem sabrederem, beklerem sabrederem.
sana yetişmek için ganatlanıp uçaram
İster ağu olsun, isterse zehir,
içerem acem kız elinden senin

[GooD aNd EvıL]

Gelirken Aklımı da Getir Bana
karanlıklar aydınlanır biliyorum
karabulutlar terkeder yüreğimi.
uçar, toz duman olur hüzünlerim,
işte o zaman açar güllerim,
işte o zaman bahara gülümserim
gelirken baharı da
getir bana...

gelirken sabahlarımı da al yanına
gelirken uykularımı da
günbatımını da.
unutma!
gelirken aklımı da
getir bana...

eğer sebebi sensen ağlayan yanlarımın
ve yürüdüğüm her cadde sana çıkıyorsa
yaşadıklarımın ortasında duruyorsan öylece
yaşanacak ne varsa
ve seninle yaşamışsam
ölüme bulaşmaktan farkı yoksa yokluğunun
eger bu aşk böyle son bulacaksa
gelirken,
en acı ölümü
getir bana...

[GooD aNd EvıL]

Gönlümden Geçenleri Gözlerimle Anlattım
gönlümden geçenleri gözlerimle anlattım
emek verdim öğrendim,vefasız kalbe sattım.
bir ataşe düşmüşüm çabaladıkça battım
haberi bile yoktu ben ateşlerde yattım

bir nehir yatağından, farksız gözümün yaşı
zalimin saçı burma, inan kemandır kaşı

kar'a lekemi düştü sevmeye kalkışınca
seni bekleyen mi var, şu dağları aşınca

elimde mavzerim bekliyorum pusuda
alamaz seni elimden yürekler ordusuda

ne zaman sapacağım bilmem bu yanlış yoldan
sevgisi sarmış beni, gel gör inan dört koldan

şu yorganımın yüzü gel gör kömürden kara
yastığım taş yığını düşüyor ara sıra

inan beyaz saçlarım ak sakala karıştı
bit burya da düştü pire ile yarıştı

biliyorum ki sevdandır, beni bu hale koyan
her gecenin sonu var, dayan yüreğim dayan

beni bu halde gören bir daha sevme diyor
gönül bunu duyunca kendi kendini yiyor.

emek verdim ektim, baktım, büyüttüm gülü
seni seven yüreğim ne diridir ne ölü

fırtınaya benzedim savrulup duruyorum
bir yanık buğday gibi kavrulup duruyorum
sonu belirsiz yolda yorulup duruyorum
fazla söze gerek yok kıyıyı görüyorum...