Osman KAYA

[F.S.Mehmet1453]

Geldi Gitti

Ömrünün bir yazı güzü olmadı
Bahar yok her mevsim kış geldi gitti
Aylarca sap gibi döndü evine
Poşetsiz filesiz boş geldi gitti

Aşık oldu İzmir sokaklarına
Otobüs bileti yoktu yarına
Pay etti Tanrının sarhoşlarına
Üç kuruş kazandı beş geldi gitti

Hiç ayık gelmedi gece dışardan
Ne evlattan güldü ne nazlı yardan
İyi günde mektup gelen dostlardan
Kötü günlerinde taş geldi gitti

Erken kamburlaştı boyu kalmadı
Yüzünde hilali ayı kalmadı
Kel oldu başında tüyü kalmadı
Kirpikler döküldü kaş geldi gitti

Gözü aç sürüyü doyuramadı
Kendi ailesini kayıramadı
İyiyi kötüyü ayıramadı
Ömrü eşek gibi çüş geldi gitti

Adı geçti arasıra basına
Çok güvendi hısım akrabasına
Osman Kaya denen şambabasına
Birçok veresiye iş geldi gitti

[F.S.Mehmet1453]

Görseydi

En zeki insanı aptal ederdi
Gözlerini güldürende görseydi
Tanrı kulda gözü iptal ederdi
Kirpikleri kaldıranda görseydi

Durup gizli gizli bakarken kıza
Düştüm yüzündeki çifte havuza
Harbi kayıp ettirirdi Yavuz’a
Gözlerini Çaldıran’da görseydi

Belki de bu ateş sönebilirdi
Osman her güçlüğü yenebilirdi
Yeniden hayata dönebilirdi
Delirip de çıldıranda görseydi

[F.S.Mehmet1453]

Hayalini İşledim

Hayalini işledim ben Ege Denizine
O isterse küs olsun Artvin’de barışmasın
Çözüp öreklerini tel tel serdim denize
Sakin durun dalgalar saçları karışmasın

Bu sevda yollarında erişince bilince
Şu hasret duvarını Ferhat gibi delince
Bizim Ardanuç’taki kara kıza gelince
Şirin olurum diye benimle yarışmasın

Be Allahlık Osman’ım yine görürsün rüya
Elde tas kolda güğüm usulca gelir suya
Dünya gözüyle görmek gerçi bir serap bu ya
Uzaktan baksın yeter isterse görüşmesin

[F.S.Mehmet1453]

Kalmaz Arkada

Savalım şu dünyanın aynı gün belasını
Çatık kaşım suratım yüzüm kalmaz arkada
İkimizin beraber versinler salasını
Aynı anda ölürsek gözüm arkada kalmaz

Ben kendim yıkamışım kendi giyeceğimi
Kendim hazırlamışım kendi yiyeceğimi
Hep peşin söylemişim en son diyeceğimi
Mutluyum söylemişim sözüm kalmaz arkada

Ne gülüm ne kafesim ne de kalsın bülbülüm
Ne şöminede ateş ne ocakta külüm
Ne nakit param olsun ne de gayrimenkulum
Çocuklara problem çözüm kalmaz arkada

Ne saçın gözün rengi ne de kalacak vadin
Bu sarhoştan uzakta mutluluk mu aradın
Yüzlerce şiirimi yaktı bu deli kadın
Korkarım iki satır yazım kalmaz arkada

Kan gözyaşı olmadan yaşamak bana haram
Kurşun bıçak değmedi iyileşmek ki yaram
Garson şişir hesabı kalmasın kefen param
Lanet Marka Dolara lüzum kalmaz arkada

[F.S.Mehmet1453]

Kazandım

Yarışma



Ben çiçek kullandım düşmanım silah
Büyük farkla vuruşmayı kazandım
Yargıç oldum yargıladım kendimi
Tek celsede duruşmayı kazandım

Siz bakmayın doğadaki duruşa
Değişir insanı elli kuruşa
Yaşam denen devle girdim yarışa
Az bir farkla yarışmayı kazandım

Eğilmedim belden kırıldım amma
Birkaç kurşun yedim vuruldum amma
Tazı gibi koştum yoruldum amma
Bir hedefe erişmeyi kazandım

[F.S.Mehmet1453]

Kızım

Kızım Duygu’ya




Karşılıksız otlattı dünyanın sürüsünü
Dağlara kafa tutan çoban iyidir kızım
Ha bir de babam vardı nasıl oldu diyorsun
Siz dördünüz sağolun baban iyidir kızım

Hiçbir güç kaldırmaz beni düştüğüm yerden
Merhamet mi dilendim bir kurum bir sektörden
Tarlayı asfalt gibi çiğneyen traktörden
Toprağı incitmeyen saban iyidir kızım

Bir alkolik babayım utanıyorsun benden
Elimi öpme sakın saygı beklemem senden
Bir çeyrek asır beni tanımayan annenden
Irkı dini belirsiz yaban iyidir kızım

Fakülte bitirdin ya sanma ki çıktın yerden
Bilir misin ekmeğin nasıl gelirdi nerden
O üç beş dil bilen nice profesörden
Şu saf tertemiz köylü Şaban iyidir kızım

[F.S.Mehmet1453]

Mezarımda

Olur ya ölürsem şu gurbet elde
Bırakma ilk gece kal mezarımda
En seçkin sazları toparla gel de
Bütün şarkıları çal mezarımda

Sabah tarayınca düşen saçını
Akşam toprağıma koy birkaçını
Çiçeğim yok diye çekme içini
İstemem tomurcuk gül mezarımda

Ellerini koy da üstüne taşın
Ne idik ne olduk şöyle bir düşün
Yanağından düşen tek damla yaşın
Yeşil vaha olsun çöl mezarımda

Sakın bağışlama ben af istemem
Başka kelam başka bir laf istemem
Matem tutma siyah çarşaf istemem
Giy beyaz gelinlik tül mezarımda

Herkeste ayrı renk bir kıyafet ver
Çoban salatası bir sade et ver
Dostlara içkili bir ziyafet ver
Doldur kadehleri ful mezarımda

Sitem et Tanrıya azalsın acın
De ki kainattan aldın mı öcün
Osman’a mı yetti ilahi gücün
Hakka isyan etsin kul mezarımda

[F.S.Mehmet1453]

Osman

Meryem Ana yapar zilli köçekten
Lalenin adını gül yapar Osman
Değil öyle bin bir türlü çiçekten
Deve dikeninden bal yapar Osman

Ne zaman ne yapar hiç gelmez akla
Betona şiiri yazar tırnakla
Yalçın kayaları kazar tırnakla
Geçitsiz dağları yol yapar Osman

Değiştiremedi düz gidişini
İnada bıraktı nice işini
Söküp ağzındaki altın dişini
Dostun mektubuna pul yapar Osman

İnsanda bu vahşet bu kin kan niye
Güç veren kim Padgorni’ye Henri’ye
Bir yerde kul olur yüce Tanrıya
Bir yerde Tanrıyı kul yapar Osman

[F.S.Mehmet1453]

Otuz Miliyonun

Otuz miliyonun yarısı kızdır
Evlenmeye kalksan azlanıyorlar
Övdükçe onları aydır yıldızdır
Tepemize çıkıp nazlanıyorlar

Birini alıp da kaçamıyorum
Ayşe’yi Fatma’yı seçemiyorum
Yazın sokaklardan geçemiyorum
Bilmem kışın nerde gizleniyorlar

Başımıza gelecekti bu da mı
Karakışta efkar basar adamı
Tipi vurup soğutunca odamı
O zaman daha çok özleniyorlar

[F.S.Mehmet1453]

Oynamalı

Kız dediğin ayağını
Bastı mı yer oynamalı
Tam gülerken suratını
Astı mı yer oynamalı

El avuçlar entariyi
Ham turunçlar entariyi
Sivri uçlar entariyi
Kesti mi yer oynamalı

Yüzüne gelince bahar
Yanaklarında iki nar
Saçlarında deli rüzgar
Esti mi yer oynamalı

İş sayarım sarılmayı
Unuturum yorulmayı
Bırak benden darılmayı
Küstü mü yer oynamalı