Korkmaz Bıçkın

[GooD aNd EvıL]

Saçlarından bir tek teli

Koparsaydı sevda yeli

izin alıp Allahım´dan

Ben koparırdım kıyameti



Şimdi ise gidiyorsun

Anladım ki sevmiyorsun

Bari bırak bundan sonra

Senin adın yalan olsun



Hayalimi kaç yağmur ıslattı benim

Gözlerimde bir bilsen kaç güneş battı

Ben severken vurgunu kalbimden yedim

Sen bilmem ki kim bilir hangi düştesin



Beddualar ruhumu sardı

Beni gören hep sen sandı

Söylesene ne olursun

Senin günahından sonra, cehennemde yer mi kaldı

[GooD aNd EvıL]

Çocukluğum benden yaşlı,
ben yağmurdan.
Yağmur sudan ıslak,
gözlerim senden.
Sen bende yasak,
ben yüreğinde...

[GooD aNd EvıL]

Sayfalarında hicran bestelediğim,
ıssız raflarımın tozlu defterleri arasında buldum sana bu şiiri.
Her satırında terk ettiğin yeri kanatan
yalnız bir gencin buruk yakarışı yatıyor.

Öylesine susuzmuşki o zamanlar sana,
her gördüğünde kör olmuşcasına
tozlu kiremit kokulu sokaklarda
Önüne neyin çıkacağını bilmeden
serseri savurgan bir sevinçle
mutluluğun acı narasını atarmış.

Hangi köşe başından dönse,
karşısına çıkan ayrılığa meydan okurmuş gibi,
ıslıklarına gizlediği gözyaşlarıyla Allah a ettiği duaları,
Tükenmişliğine siper edermiş...

Sen hiç bilmeyecek olsanda
O en sevdiğiniz şarkıyı,
Yüreğindeki soy ağacının kökü yapıp
Saydam gözlerindeki nehirle sularmış.

Tenine değilde terine dokunmaya çalışanlara inat,
O en saf haliyle,Birgün sevecek diyerek
Çöl ortasından topladığı gelincikleri yollarına serip
Mahkum bakışlarıyla,yitik eylül akşamlarında seni beklermiş...

Şimdi bakıyorumda
Öyle bir vicdan bırakmışsınki bana,
Kapımda küfür ettiğim dilenciler
Avlusundan geçip gittiğim camiler
Yüzlerini görmek istemediğim komşular
Ve yarın öderim deyipte,
Bir daha asla uğramadığım esnafların ızdıraplarını içtiğim içkileri,
Benim değil senin günahların...

[GooD aNd EvıL]

Sen, çocukluğunda kaç kapının ziline basıp kaçabildin!
Kaç ağaçtan elma çalabildin!
Kaçarken,kaç defa çaldıklarını yere atıp,korkularını saçabildin!

Sen,düğün arabasından sana uzatılan beyaz bir zarfın içinden çıkan bahşişle
kaç defa evine ekmek götürdün!

Sen, kaç kere hayal kurdun! kaç deniz kızı girdi düşlerine!
kaç kere aldattı seni bir yunus balığıyla, ve kaç defa okyanusun ortasında yalnız kaldın!
Kaç kere gökyüzündeki yıldızları annen sandın!...

Sen;sana kalan devren satılık bir umut
ve ikinci el bir yalanla,
piyasası olmayan aşkların pazarlığını kurduğunda
benim bedenim çoktan satılmıştı pazarlarda!...

Bir tek ruhum yaralı kurtuldu bu savaştan
ne azrail satabildi umutlarımı,nede bir cellat satın alabildi aşklarımı...

Bulutlara yük olduğum simsiyah bir akşam
ilk kez öğrenmiştim ağlamayı
Çünkü ben,sevmeyi babamdan öğrendim.

İçinde merhametin boğulduğu deniz,sevgilerin kül olduğu bir yangında,
belki yar,belkide yılana sarılacak kadar kördü gözlerim.
Terk ettin!
ama hala seni özlerim...

Senin hayallerin cebinde,gözlerin gökyüzünde,
yıldızlar kaysın diye
Benim çoktan umudum kaymış
beklerim,mevlam yanına alsın diye!

Hadi söyle; tavana asılı hükümsüz bir ip,beraat ettirir mi beni bu sevgiden!
yoksa sen mi kurtulmalıydın,
bir ipin boynundaki,yada olmayan sevgilerin koynundaki,terk edilmiş aşkların müebbetinden ...

Eğer seni nasıl sevdiğimi bir görseydin,inan kendine aşık olurdun.

Sana bu şiiri gözlerimle yazdım.cesaretin varsa,ellerinle oku!

[GooD aNd EvıL]

Hayret! Nasılda ışıldıyor yüreğin
Sen gerçekten kulmusun
Sevdanı gördüm gözlerinde
Yoksa ulaşamayacağım nurmusun

Çırpınır güzelliğinin yakamozunda şiirler
Nakarat nakarat yakar bedenimi şarkılar
Mısra mısra, mızrak mızrak
Saplanır gözlerime güzelliğin.

Gülüşün bir çocuğun sevinciyle
Bayram öncesi arifeleri hatırlatır
Öyle özlem, Öyle elbise, Öyle pabuç
Her açılan kapıda şevkatinle karşılaşmak
Öyle şeker, Öyle fıstık; Öyle lokum

Hasretinin hararetiyle buğulanmış bir cama,
İsminin baş harfini yazınca büyürüm yeniden
Öyle mecnun, Öyle Ferhat, Öyle kerem

Sen yüreğimdeki iklimin baharı
Sen Lisanı olmayan dillerin alfabesi
Sen, yavan bir hasretin sevda katığı
Sen Bir ilâha niyetlendiğim sahurum.

Gitme sakın yüreğimden âşık sana bu şehir

Asılmış suratların boynundaki ilmik
Çatılmış kaşların şakağındaki kurşun
Bükülmüş dudakların isyandaki dilleri
Yokluğunla savaşmanın, çırılçıplak kışı
Hep mahcubiyet doğurur güneş yerine.

Oysa güneşimsin sen
Uslanmaz ki sensiz bu beden
Bir tebessüm et yeter
Bakışındaki nakışa gölge olmam ben.

Fesat bir yalnızlık var içimde
Yoksun ya yanımda olmasın kimse mutlu

Şimdi sensiz açan çiçekler solsun
Ağustos ayında, el ele tutuşmuş âşıklar donsun
NEYSE! Hepsi bir yana dursun,
Sadece sana öleceğim Ecelim olur musun?

[GooD aNd EvıL]

Kokunu çiçeklere, gözlerini ceylanlara
Hasretini de bana miras bırakıp cennete gittiğinden beri
Her yeni gün buz gibi bir cehenneme uyanıyorum.

Neydi bu gidişin adı gülüm, bumuydu sözümüz
Hani kan ağlasak da hep gülecekti yüzümüz!

Şimdi kim çekecek benim kahrımı
Kim sarılacak iliklerime kadar sımsıkı
Kim besleyecek hayalimizde büyüttüğümüz o mavi gözlü kızımızı

Zor muydu yaşamak, çok mu pahalı geldi dünyanın kirası da
Sana ait hiçbir şeye dokunmadan cennete taşındın be gülüm!
Gittin!
Kaç kat boya, hangi renk kapatır adının sindiği duvarları.
Kim susturabilir içimdeki feryadı.

Gittin ya,
Sensiz kalbim sevda yetmezliğiyle sıkışıyor
Sanki ecel süsü verdiler aşkımıza.
Kim kıskandı, kimin nazarı deydi
Dokunmayın ne olur, ne olur Allah aşkınıza!

Ey Azrail
Sadece bir can mı aldığını sanıyorsun,
Hançerinin ucuna yüreğimde takıldı.

Artık ne işe yarar bu dünya sensiz!
Bıraktın ya ellerimi böyle nedensiz
Bilki çok yakındır, yanına geleceğim kefensiz...

[GooD aNd EvıL]

Sen, bilinçaltıma bilinçsizce yerleşmiş, bir iç savaşın son yaralı askeri gibi ürkek,
tüfeğini aşka çatmış yüreğimin yasadışı sevgilisiydin.

Gittiğinde, nefretinden beraat etmiş küçücük bir umudun süt annesi,
üvey sevmelerin kucağında, ayrılık emzirdi dudaklarıma.
Ve yokluğunda kızamık geçirmiş yıldızlar,
pudra diye bulutları sürünce yüzlerine, sebepsiz karardı hayallerim

Senden sonra hiçbir sevişme senin tadını vermedi
Ve hiçbir ana, evladına senin adını vermedi

Belki tutmadı ellerini ellerim
Belki yasaktı saçlarının ışıltısı gözlerime
Çünkü hiçbir zaman inanmadın sözlerime.

Olsun be, sev diye değil sevgili bil diye
Bir sigarayı bırakamadım bir de seni!

Kolay değil bir ilaha şiir yazmak
Serden gidiyorsun gülüm, akıl da söz mü kaldı!

Dayanılmaz bu acıya
Kestim bileklerini intihara teşebbüs *******in
çıkmadı ruhuma sinmiş dudaklarının tadı,
Düşmedi dilinden karanlığın, uykusuz sevdamın adı

Kime baksam senden başkasını göremiyorum
Azrail mi kaybetti yeteneğini, yoksa ben mi ölemiyorum
Elimde değil unutmak
Tetikte bir aşkın tehdidinde,
Her gece kendimle savaşıp sana yeniliyorum.

Ben beklerim sevgili
Eğer birgün, düz mantıklı kahpe bir el uzanırsa saçlarına,
İşte o an sorarsın aşkın adını
Ve anarsın, belki yine kanar diye.

Kanarım, okyanuslarım kırmızıdır benim
Kan kusarım ama susarım gene de sahte sevdalara.

Kim bilir, belki de tedavülden kalkmamıştır harbi sevgiler!

Sevme diyordun sevgili
Unutma ki, ben seni değil, sendeki beni sevdim
Ve artık gelmesen de olur, nasıl olsa sana benzedim…

[GooD aNd EvıL]

Başkalarıyla yaşamak istedikçe değer kazanıyor senin sevdan
Esneyişlerin kalbimeymiş, boşluğa değil
sıradanlığın bile muhteşemliğinmiş, basitliğin değil..
Tarifi imkansız duygular içerisindeyim
Elde edemeyeceğimi bile bile yaşamaya çalışırken varlığını
Ansızın bir taş oluyorum, değeri anlaşılmayan
Eziliyorum sonra cüzdan sevdası yaşayanların ayaklarının altında..
Susarak haykırıyorum çaresizliğimi,
var gücümle bağırıyorum sessizce..
Ucu olmayan bir kalem oluyorum sonra
Ne hissettiğimi bildiğim halde yazamıyorum bir türlü.
Kurumuş bir ağaç budağından yeniden filizlenmiş bir çiçek gibi,
tutmak istiyorum sevdanı
yaşamak istiyorum yalnızlığını.
Sana açmak istiyorum bütün çiçeklerimi..
Artık seni her hissedişimde
Buluşmak istemiyorum yalnızlığımın sokağında kahrolmuşluğumla
Uçsuz bucaksız bir başlangıcım şimdi
Huzurunda huzursuzlandıkça huzurum
çıldırasıya özlüyorum hoş sohbetini
Aşk musluğundan sızdıkca sevgi damlacıkları
kalbimin okyanusunda boğuluyor yüzme bilmeyen ruhum.
Sabrımı zorlasa da sabırsızlığım
Beklerim türkü gözlüm
Bir umut diyerek fosil sevdamla...

[GooD aNd EvıL]

Yine okyanus gözlerinden düştü sevdamın rakım ı,
Boşveer
Getir sen bana dolaptan rakı mı
hiç sevmez zaten tuttuğum takımı
Aşkımda içki dostumda...

Gülünce güller açarmış
bakınca gözler kaçarmış
sevince sevda saçarmış
satınca yürek yakarmış

Umrumdamı sevmem ben
Leyla seni seçmem ben
Bir yetmişlik içmezsem
Aşık diye gezmem ben

Toprağıdır taşıdır
ekmeğidir aşıdır
her kurduğum hayalin
değişilmez tek sırdaşıdır

Bu hayali kuransın
bende yari bulansın
bir damlanı deviren
yaptığından utansın

Senden başka kimim var
kapağında gül kokun var
ben vazgeçmem alkolden
çocuk! git sen yare var

Hayataymış tasası
çekilmiyor tafrası
yetmişliğim olmazsa
bu hafta dert haftası

Her bahçemde bağ olsa
üzümünden şarap olsa
dert etmem hiçbirşeyi
meze bulurum nasıl olsa

Çay benim çeşme benim
yaramı deşme benim
elin boş geleceksen,
kapımdan geçme benim

Güller hastaymış solsun
içtim yine oh olsun
karışırsan içkime
bu kalpten kovulursun

Bu sevda burada bitmez
Dalımda bülbül ötmez
Bir kadeh daha getir
bu aşka ömür yetmez...

[GooD aNd EvıL]

Bazen bir mutluluk kaçırır insan,
Belki de Kader
Bazen bir kadeh taşırır insan,
Belki de Sabır
Bazen bir avuç kalbe küser insan,
Belki de Dünya
Bazen aşkını görür insan,
Belki de Rüya
Bazen aklını yitirir insan,
Belki de Yar
Bazen mevsimsiz üşür insan,
Belki de Ayrılık
Bazen sevmek ister insan,
Belki de Sevgisiz
Bazen dua eder insan
Belki de Çaresiz...